Leibniz, uzay ve zaman konusunda şunları savunur: İlişkisellik: Uzay ve zaman, kendi başına var olan mutlak gerçekler değil, yalnızca gerçek nesneler üzerindeki sıralamalar veya ilişkisel bağlardır. Monadlar: Uzay, bir arada bulunan monadların bir aradalığına ilişkin bir düzen olarak tanımlanabilir. İdeallik: Uzay ideal bir yapıdır; tek gerçek varlıklar, evrenin tözleri olan monadlardır. Fenomenallik: Uzay ve zaman, fenomenal alana aittir ve yalnızca fenomenler sayesinde varlığını korur. Mutlak Zamanın İmkansızlığı: Mutlak zaman, aklın temel ilkelerini ihlal eder; şeylerin belirli bir zamanda var olmasının nedeni olmaz. Leibniz'in bu görüşleri, Newton'un mutlak uzay ve zaman kavramsallaştırmasına karşı bir tepki olarak ortaya çıkmıştır.