Osmanlı İmparatorluğu'nda "ağa" unvanı, aşağıdaki kişilere denirdi: 1. Yüksek mevki sahipleri: Özellikle Tanzimat öncesi terminolojide, ağalık oldukça önemli bir tabirdi ve yeniçeri ocağı zabitlerine genellikle ağa denirdi. 2. Bazı sivil ve askeri görevliler: Saray, devlet, ordu ve taşrada çeşitli kuruluşların başında bulunan sivil veya askeri görevlilere verilen resmi unvandı. 3. Halk arasında sayılan erkekler: Halk arasında sayılan ve sözü geçen, aynı zamanda okuryazar olmayan yaşlı kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan bir san olarak da kullanılırdı.