Travma

Konversiyon bozukluğu, kişinin yaşadığı psikolojik stres ve duygusal çatışmaların fizyolojik belirtilerle dışa vurması olarak tanımlanır. Bu bozukluğun nedenleri arasında şunlar yer alabilir: Yaşam stresi: Bilinçaltında yatan ve başa çıkılması zor olan yaşam olayları. Depresyon ve diğer zihinsel bozukluklar. Travmatik deneyimler: Ölüm, yas veya travma oluşturacak durumlar. Ayrıca, bireyin yoğun derecede kaygı, korku, pişmanlık, hayal kırıklığı veya üzüntü hissetmesi de konversiyon ataklarına yol açabilir.

"Lie to Me" dizisinin 2. sezon 14. bölümü ("React to Contact"), Irak savaş gazisi Jeff'in yaşadığı travmatik olayları ve Dr. Cal Lightman'ın ona yardım etme çabalarını anlatıyor. Bölümün özeti şu şekilde: Jeff, sanal gerçeklik terapisi aracılığıyla savaş sırasındaki travmatik bir olayı yeniden yaşar. Sonunda Jeff, travmasını işlemeye ve iyileşmeye başlar.

"Deniz Kıyısındaki Ev" filmi, geçmişte yaşadıkları travmatik olay sonrası yolları ayrı düşen üç kardeşin, babalarının son günlerini yaşadığı villasında bir araya gelmesiyle gelişen olayları konu edinmektedir. Filmde, kardeşler arasındaki bağın, tekrar yüzleşmek zorunda kaldıkları acı olaylarla derinden sarsılması anlatılmaktadır.

TLSO ortezi, omurga kırıkları ve travmaları olan kişilere uygulanır. Ayrıca, skolyoz ve kifoz gibi durumlarda da TLSO ortezi kullanılabilir.

Travma terapisinin temel ilkeleri şunlardır: 1. Güvenli Ortam Sağlamak: Terapinin ön koşulu, bireyin duygusal ve fiziksel olarak kendini güvende hissetmesidir. 2. Aşamalı Yaklaşım: Travmatik içeriğin bir anda yoğun biçimde ele alınması yerine, kademeli bir yöntem izlenir. 3. Empatik İletişim: Terapist ve danışan arasındaki güveni pekiştiren en önemli unsurlardan biridir. 4. Kişiye Özel Planlama: Travmanın türü, kişinin yaşantısı ve ihtiyaçları doğrultusunda bireysel terapi planı oluşturulur. 5. Benlik Saygısını Desteklemek: Kişinin olumlu kimlik algısını yeniden inşa etmeye yardımcı olmak, iyileşme sürecinin temel hedeflerindendir. Ayrıca, travma terapisinde kullanılan diğer önemli ilkeler arasında duygu toleransına dikkat etmek, duyarsızlaştırma ve işlemeye birlikte önem vermek de yer alır.

Omuz ekleminin yerinden çıkmasının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Travmalar: Düşmeler, çarpışmalar veya ani darbeler omuz çıkığına yol açabilir. 2. Spor yaralanmaları: Özellikle temas gerektiren sporlar (futbol, basketbol, güreş) omuz çıkığı riskini artırır. 3. Genetik faktörler: Bağ dokularının gevşek olması, omuz çıkığına yatkınlığı artırabilir. 4. Epilepsi gibi nöbet geçirilen hastalıklar: Bu tür durumlarda omuz eklemi yerinden çıkabilir. 5. Önceki çıkıklar: Daha önce omuz çıkığı yaşamış bireylerde, omuzun tekrar çıkma riski yüksektir. Omuz çıkığı şüphesi varsa, derhal bir sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.

Travma terapisi seans süresi, travmanın türüne, yoğunluğuna ve kişisel ihtiyaçlara bağlı olarak değişir. Bazı durumlarda, karmaşık travmalarda seans sayısı 8-10 seansa kadar çıkabilir.

Travma cerrahisi ve acil cerrahi aynı kavramı ifade eder çünkü travma cerrahisi, acil müdahale gerektiren yaralanmaların tedavisiyle ilgilenen bir tıbbi uzmanlık dalıdır.

Aşırı uyarılmışlık sendromu, kişinin çevresindeki tehditleri algılamak için sürekli olarak yüksek alarm durumunda olması durumudur. Bu durum, hipervijilans olarak da adlandırılır. Aşırı uyarılmışlık sendromunun belirtileri arasında şunlar yer alır: - Fiziksel belirtiler: Terleme, hızlı kalp atışı, hızlı ve sığ nefes alma. - Davranışsal belirtiler: Ürkek refleksler, çevreye karşı hızlı ve ani tepkiler. - Duygusal belirtiler: Kaygı, korku, panik, endişe, paranoya. - Zihinsel belirtiler: Siyah-beyaz düşünce tarzı, duygusal içe kapanma, duygudurum değişiklikleri. Bu sendrom, travma sonrası stres bozukluğu, anksiyete bozuklukları veya şizofreni gibi çeşitli zihinsel sağlık koşullarının bir sonucu olarak ortaya çıkabilir. Aşırı uyarılmışlık sendromu yaşayan kişilerin bir terapiste veya psikiyatriste başvurmaları önerilir.

Psikoloğa giden bir adam, çeşitli konuları paylaşabilir: 1. Duygusal Durum ve Ruh Hali: Kendini nasıl hissettiğini, sürekli üzüntü, kaygı, öfke veya umutsuzluk gibi duygularını anlatır. 2. Günlük Yaşamdaki Zorluklar: İş hayatı, akademik sorumluluklar, aile veya arkadaş çevresiyle yaşanan problemleri dile getirir. 3. Geçmiş Travmalar: Çocuklukta yaşanan ihmal veya istismar, aile içi şiddet, sevilen birinin kaybı gibi zorlayıcı deneyimleri paylaşır. 4. Düşünce Kalıpları ve İnançlar: Olumsuz düşünce kalıplarını ve inançlarını, kendini ve başkalarını nasıl algıladığını anlatır. 5. Fiziksel Belirtiler: Uyku düzeninde bozulma, sürekli yorgunluk, baş ağrıları veya mide problemleri gibi fiziksel belirtileri paylaşır. 6. Hedefler ve Beklentiler: Kariyer planları, kişisel gelişim hedefleri ve ilişkilerdeki beklentilerini konuşur. Ayrıca, psikoloğa giden bir kişi, utanç, suçluluk veya korku gibi paylaşmakta zorlandığı duyguları da açabilir.

Pozitif psikoloji, çeşitli psikolojik rahatsızlıkların tedavisinde tamamlayıcı bir rol oynayabilir ve aşağıdaki hastalıklara iyi gelebilir: 1. Depresyon: Pozitif psikoloji, depresyondaki bireylerin olumlu yaşam deneyimlerine odaklanarak umut ve iyimserlik duygularını yeniden inşa etmeye yardımcı olabilir. 2. Anksiyete: Anksiyete bozukluklarının tedavisinde, bireylerin güçlü yanlarını vurgulayan ve geleceğe dair olumlu bir bakış açısı geliştirmelerine yardımcı olan müdahaleler uygulanır. 3. Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB): Pozitif psikoloji, TSSB yaşayan bireylerde travma sonrası büyüme ve dayanıklılık geliştirilmesine yönelik stratejiler sunar. 4. Genel Yaşam Tatmini ve Anlam Arayışı: Bireylerin hayatlarına anlam katan unsurları keşfetmelerine ve yaşam tatminlerini artırmalarına yardımcı olur. Bu yaklaşımlar, bireylerin daha sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürmelerine katkıda bulunur.

Pete Walker'ın "Hayat Boyu İyileşme" kitabı, travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) hakkında bir rehber niteliğindedir. Kitapta ele alınan konular arasında: Travma belirtileri ve bunları ortaya çıkaran etkenler; Geçmişe dönüşler karşısında meydana gelen tepki çeşitleri ve bunlarla başa çıkmanın yolları; İnsani duygular (öfke, depresyon, kıskançlık, üzüntü, korku, güvensizlik) ve bunları kabullenebilme; Travmaların üstesinden gelmek için gerekli adımlar (terapist seçimi, bilişsel ve duygusal şifa, bibliyoterapi); Travma sonrasında zor kurulan bağlar ve ilişkileri iyileştirme yolları yer almaktadır.

Travma ile oluşan bilinç kaybı, beynin normal faaliyetlerindeki bir aksama sonucu ortaya çıkan, uyku halinden başlayarak hiçbir uyarıya cevap vermeme haline kadar giden bilincin kısmen ya da tamamen kaybolması durumudur. Başlıca travma kaynaklı bilinç kaybı nedenleri: - Kafa travmaları: Beyin sarsıntısı veya ciddi kafa yaralanmaları. - Beyin kanaması: Ani bir kanama sonucu beyin fonksiyonlarının etkilenmesi. - Kalp ve dolaşım problemleri: Kardiyak arrest (kalp durması) veya düşük kan basıncı. - Zehirlenmeler: Alkol, uyuşturucu kullanımı veya karbonmonoksit zehirlenmesi. Bilinç kaybı belirtileri: Ani bayılma, hareketsizlik, düşük nabız, solunum yetersizliği ve göz bebeklerinde değişiklik. İlk yardım: Kişinin güvenli bir pozisyona getirilmesi, tıbbi yardım çağrılması ve gerekirse CPR (kalp masajı ve suni teneffüs) uygulanması.

Holly Ringland'ın "The Lost Flowers of Alice Hart" romanı, çiçeklerin dilini kullanarak çeşitli temaları ele almaktadır: 1. Travma ve İyileşme: Roman, Alice Hart'ın ailesinin trajik kaybından sonra yaşadığı travmayı ve büyükannesinin çiçek çiftliğinde geçirdiği zamanla nasıl iyileştiğini anlatır. 2. Gizli Hikayeler: Alice, çiçek dili aracılığıyla konuşulması zor olan şeyleri ifade etmeyi öğrenir ve bu, onun kendi hikayesini keşfetmesine yardımcı olur. 3. Aile ve Topluluk: Kitap, şiddetten kaçan kadınların bir araya geldiği bir çiçek çiftliğinde, birbirlerine destek olma ve healing sürecini işler.

Kuyruk sokumu kemiklerinin kaymasının birkaç nedeni vardır: 1. Travma ve yaralanmalar: Düşme veya darbe almak, kemiklerin normal pozisyonundan kaymasına neden olabilir. 2. Doğum sırasında fazla ıkınma: Özellikle kadınlarda, doğum süreci kuyruk sokumu kemiğinin kaymasına yol açabilir. 3. Kemik hastalıkları: Osteoporoz gibi kemik erimesi hastalıkları, kuyruk sokumu kemiğinin kaymasını tetikleyebilir. 4. Genetik faktörler: Genetik iskelet bozuklukları da bu duruma katkıda bulunabilir. 5. Yanlış duruş ve aşırı kilo: Uzun süre dengesiz kilo alımı ve yanlış pozisyonda oturmak, kuyruk sokumu kemiğinin kaymasına yol açabilir. Bu durumlar, ağrı ve hareket kısıtlılığı gibi belirtilerle kendini gösterebilir. Tedavi için bir uzmana başvurmak önemlidir.

Travması olan bir kişi, çeşitli duygusal, davranışsal ve fiziksel belirtiler gösterebilir: Duygusal ve davranışsal belirtiler: Kabuslar, olayın tekrar tekrar zihinde canlanması, aşırı korku, kaygı, panik ataklar, uyku sorunları, öfke patlamaları, sosyal geri çekilme, dikkat dağınıklığı ve günlük aktivitelere ilgi kaybı. Fiziksel belirtiler: Kalp çarpıntısı, terleme, mide bulantısı, nefes darlığı, kas spazmları, hareket etmede güçlük veya kısıtlanma. Travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) yaşayan kişiler, travmayı sürekli olarak yeniden yaşar ve bu durum, sosyal ilişkilerde sorunlara ve genel bir geri çekilme hissine yol açabilir. Travma yaşayan bir kişinin profesyonel yardım alması, psikoterapi ve danışmanlık hizmetleri gibi, büyük önem taşır.

Füg hastalığı, genellikle travmatik olaylar ve psikolojik stres durumları sonucu ortaya çıkar. Bu hastalığa yol açan diğer nedenler arasında şunlar da yer alır: Kaygı bozuklukları ve depresyon; Şizofreni gibi psikiyatrik hastalıklar; Aile içi sorunlar ve iletişim problemleri; Alkol veya uyuşturucu madde kullanımı. Füg hastalığının gelişiminde genetik yatkınlık da rol oynayabilir.

Humerus başı ve boyun kırıkları, üst kol kemiği olan humerusun farklı bölgelerinde meydana gelen kırık türleridir. Humerus başı kırıkları: Genellikle yaşlı bireylerde, kemik erimesi olan bölgelerde görülür ve hafif bir travma sonucu oluşabilir. Cerrahi boyun kırıkları: En sık kemik erimesi olan bölgelerde ortaya çıkar ve omuzdan duyusal bilgi taşıyan aksiller sinire de zarar verebilir. Bu tür kırıklar, kolda şiddetli ağrı, şişlik, hareket kısıtlılığı ve morarma gibi belirtilerle kendini gösterir.

Ağlamanın psikolojik nedenleri çeşitli olabilir ve genellikle duygusal, zihinsel ve travmatik faktörlerle ilişkilidir. İşte bazı yaygın nedenler: 1. Depresyon ve Anksiyete Bozuklukları: Depresyon, sürekli mutsuzluk ve ağlama hissine yol açabilir. 2. Stres ve Yorgunluk: Yoğun stres ve kronik yorgunluk, duygusal tepkileri tetikleyebilir. 3. Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB): Travmatik olaylar, işlenmemiş veya çözülmemişse, sürekli ağlama isteğine neden olabilir. 4. Hormonal Değişiklikler: Menstrüasyon, hamilelik, doğum sonrası dönem ve menopoz gibi hormonal değişiklikler duygusal hassasiyeti artırabilir. 5. Nörolojik Durumlar: Psödobulber etkisi gibi nörolojik bozukluklar ani gülme ve ağlama ataklarına yol açabilir. Bu tür durumlarla başa çıkmak için profesyonel psikolojik destek almak faydalı olabilir.

Travmatik fiziksel yaralanma, dışsal bir kuvvetin vücut üzerinde yarattığı ani ve şiddetli etki sonucu meydana gelen bedensel hasardır. Travmatik fiziksel yaralanmaların nedenleri arasında trafik kazaları, düşme, spor yaralanmaları, iş kazaları, doğal afetler ve fiziksel saldırılar yer alır. Belirtileri ise yaralanmanın türüne göre değişiklik gösterebilir ve şiddetli ağrı, şişme, morarma, açık yaralar, kanama, kemik kırıkları ve hareket kısıtlılığını içerebilir. Tedavisi, yaralanmanın ciddiyetine göre değişir ve hafif travmalar için dinlenme, buz uygulaması ve ağrı kesiciler yeterli olabilirken, daha ciddi durumlarda cerrahi müdahale ve rehabilitasyon gerekebilir.