ToprakTürleri

Humuslu toprak, coğrafya açısından, bitki ve hayvan artıklarının çürümesiyle oluşan organik maddelerle zenginleşmiş toprak türüdür. Bu topraklar, koyu renkli, süngerimsi yapıda olup, su tutma kapasitesi yüksek, besin yönünden zengin ve mikroorganizmalar açısından yoğundur.

Limon çimlendirme için torf bakımından zengin, killi ve humuslu toprak kullanılması önerilir.

Humus, kahverengi orman toprakları olarak da bilinen Karadeniz bölgesi topraklarında bol miktarda bulunur. Ayrıca, zengin bitki örtüsüne sahip doğal arazi ve bahçelerde de humuslu toprağa rastlanabilir.

Laterit ve kırmızı topraklar farklı bölgelerde görülür: 1. Laterit Topraklar: Bu topraklar, sıcak ve nemli tropikal iklim bölgelerinde bulunur. 2. Kırmızı Topraklar (Terra Rossa): Bu topraklar, Akdeniz ikliminin hakim olduğu bölgelerde, kireç taşı (kalker) üzerinde oluşur.

Türkiye'nin en verimli toprakları arasında çernezyom ve zonal topraklar öne çıkmaktadır. Çernezyom, Erzurum-Kars platosunda killi ve bazalt üzerinde oluşan, tarımsal üretim için ideal koşullara sahip toprak türüdür. Zonal topraklar, iklim ve bitki örtüsünün etkisiyle oluşan, Türkiye'de en geniş alana yayılan toprak çeşididir. Ayrıca, Çukurova Ovası ve Bursa Ovası gibi bölgeler de verimli tarım alanları olarak bilinmektedir.

Kaz ayağı bitkisi, iyi drene edilmiş, kayalık veya kumlu topraklarda yetişir.

Lahana, kumlu, tınlı ve organik madde düzeyi yüksek topraklarda en iyi şekilde yetişir. Toprak pH değeri açısından ise 6-6.5 aralığı idealdir.

Podzol topraklar, soğuk nemli iklimlerde iğne yapraklı orman arazilerinde görülür.

Kayısı, derin, geçirgen, düşük meyilli, sıcak ve besin maddelerince zengin topraklarda en iyi şekilde yetişir. İdeal toprak türleri şunlardır: - tınlı; - kumlu tınlı; - humuslu; - hafif kireçli. Ayrıca, kayısının ağır killi toprakları sevmediği ve bu tür topraklarda zamklanma görüldüğü unutulmamalıdır.

Servi ağacı, nemli ve kumlu topraklarda sağlıklı bir şekilde yetişir.

Kahverengi ve kestane renkli bozkır toprakları, İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yaygın olarak görülür.

Terra rossada (kırmızı Akdeniz toprağı) turunçgil, yer fıstığı, pamuk, zeytin, çeşitli sebzeler ve meyveler yetiştirilir.

Kanlıca mantarı, asidik orman topraklarında, özellikle çam, meşe ve köknar gibi ağaçların altında yetişir.

Tatlı patates, kumlu ve iyi drene edilmiş topraklarda en iyi şekilde yetişir.

Kumlu topraklar suyu tutmaz ve hızla süzer.

Killi ve kireçli topraklar farklı özelliklerle ayırt edilebilir: 1. Killi Toprak: - Görünüm: Kil taneciklerinin baskın olduğu, koyu renkli topraklardır. - Hissiyat: Nemli olduğunda yapışkan bir kıvam alır ve şekil verilebilir. - Su Tutma: Suyu iyi tutar ve ısınması geç olur. - Besin Değeri: Besin maddelerini tutma yeteneği yüksektir. 2. Kireçli Toprak: - Renk: Beyaza yakın bir renk alır ve suyla temas ettiğinde köpüklenebilir. - pH: Asidik özellik gösterir ve yüksek pH seviyesine sahiptir. - Yapı: İri taneli, taşlar içeren ve işlenmesi zor topraklardır. - Bitki Yetiştirme: Ispanak, lahana, mısır gibi bitkiler için uygundur.

Kahverengi step topraklar, karasal iklim bölgelerinde görülür.

Litosol toprak, eğimli yamaçlarda ince unsurların taşınması sonucunda geride kalan taş ve çakıl gibi malzemelerden oluşan taşlı topraklardır.

Uzun köklü çim, diğer çim türlerine göre daha az su ister. Ayrıca, killi ve ağır topraklar seyrek ve daha çok miktarda su isterken, kumlu topraklar sık ve az miktarda sulama gerektirir.

En iyi patpatın hangi pulluğu çekeceği, kullanım amacına ve toprak türüne bağlıdır. Pulluk tipleri arasında CQR, Delta ve Bruce gibi yaygın olarak kullanılan türler bulunmaktadır. - CQR tipi pulluklar, elle dövülmüş çelikten yapılır ve kırılmalara karşı ömür boyu garantilidir. - Delta pulluklar, daha yeni tasarım bir tip olup, daha ucuzdur ancak yapı itibariyle CQR'ye benzer. - Diskli pulluklar, derin ve sert topraklarda daha verimli sonuçlar elde etmek için tercih edilir. Genel olarak, ağır ve yüksek beygirli patpatlar, killi ve sert topraklarda daha iyi performans gösterir.