ToprakBilimi

Ekilen toprağın verimli olma süresi, 1 santimetre kalınlığında bir tabaka için ortalama 100 ile 1000 yıl arasında değişir.

Toprak renginin faydaları şunlardır: 1. Bitki Büyümesi: Açık toprak rengi, bitkilerin köklerinin sağlıklı bir şekilde gelişmesine yardımcı olur. 2. Erozyon Kontrolü: Toprak rengi, toprağın yüzeyini koruyarak erozyonu azaltır. 3. Su Tutma: Açık toprak, suyun toprağa daha iyi nüfuz etmesini sağlar, bu da bitkilerin daha iyi beslenmesini sağlar. 4. Tarım Verimliliği: Koyu renkli topraklar genellikle organik madde bakımından zengin ve verimli olup, tarım alanlarında verimliliği artırır. 5. Çevre Yönetimi: Toprak rengi, su yönetimi ve toprak koruma tekniklerinin planlanmasında önemli bir rol oynar.

En iyi hayvan gübresi, içerdiği besin maddeleri ve toprağa olan etkileri bakımından koyun ve keçi gübresi olarak kabul edilir. Bu gübreler, yüksek azot, fosfor ve potasyum oranına sahiptir ve bitkilerin hızlı büyümesini destekler. Diğer değerli hayvan gübreleri arasında tavşan gübresi (yüksek oranda azot ve fosfor içerir) ve at gübresi (organik madde içeriği yüksek) bulunur. Gübre seçimi, toprağın yapısı, bitki türü ve diğer faktörlere bağlı olarak yapılmalıdır.

Portakal, iyi drenajlı ve pH değeri 4,5-8 olan topraklarda en iyi şekilde yetişir. Ayrıca, kumlu, tınlı ve killi toprak yapısı da portakal için uygundur.

Kenevir, derin sürülmüş, besin açısından zengin, pH değeri 7-7,5 olan nötr ila hafif alkali topraklarda daha iyi yetişir. Ayrıca, kenevir dere ve nehir yataklarında, besin açısından zengin, kireçli, gevşek ve organik madde fakir alüvyal topraklarda da iyi gelişme gösterir.

Coğrafya topraklar konusu ile ilgili çıkmış bazı sorular: 1. Toprak katmanları: Toprağın en üst katmanı olan 0 katmanı, organik maddelerden oluşan birkaç cm boyundadır. 2. Toprak tipleri: Akdeniz ikliminin görüldüğü güney kesimlerde oksitlenmeden dolayı kırmızı renkli topraklar olan laterit toprakları görülür. 3. Toprak oluşumu: Sıcaklık ve yağış koşulları iyi olduğu için toprak oluşumunun hızlı olduğu topraklar ekvatoral topraklardır. 4. Toprakta kimyasal süreçler: Topraktaki organik maddenin parçalanıp stabil hale gelerek humin ve benzeri bileşiklere dönüşmesi süreci humuslaşma olarak tanımlanır. 5. Toprakta mineral değişimi: Toprakta katyonların (Ca, Mg, Na, K gibi) değişim süreçleri “baz değişimi” olarak adlandırılır.

Toprağın yeşil ve kırmızı olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Toprak Asitlenmesi: Toprağın pH değerinin düşmesi, yani asidik hale gelmesi, bazı bitkilerin büyümesini olumsuz etkiler. 2. Tuzlanma: Kimyasal gübrelerin aşırı kullanımı, toprakta tuz birikmesine yol açar. 3. Ötrofikasyon: Uygunsuz saha yönetimi nedeniyle toprağın sertleşmesi ve geçirimsiz hale gelmesi, tuz iyonlarının toprak yüzeyinde toplanmasına neden olur. 4. Toprak Türleri: Akdeniz ikliminin görüldüğü yerlerde kireç taşları üzerinde oluşan topraklar, demirin oksitlenmesinden dolayı kırmızı renklidir.

Volkanik toprakların özellikleri şunlardır: 1. Mineral Açısından Zenginlik: Volkanik topraklar, potasyum, fosfor, kalsiyum, magnezyum gibi temel besinler ve demir, çinko, bakır gibi mikro besinler açısından zengindir. 2. Organik Madde İçeriği: Genellikle organik madde açısından zengindir ve bu da toprakların verimliliğini artırır. 3. Su Tutma Kapasitesi: Yüksek su tutma kapasitesine sahiptir, bu da bitkilerin nem ihtiyacını karşılamada avantaj sağlar. 4. Drenaj Özellikleri: İyi drenaj özelliklerine sahip olup, köklerin oksijen almasını ve derine ulaşmasını kolaylaştırır. 5. Güneş Işığı Emilimi: Güneş ışığını ve ısıyı iyi emer, bu da bitkilerin büyüme süreçlerini hızlandırır ve meyve verimini artırır. Ancak, volkanik toprakların verimliliği, oluşum sürecine ve diğer faktörlere bağlı olarak değişebilir.

Regosol topraklar, volkanik araziler üzerinde kolüvyal topraklar üzerinde oluşan topraklardır. Özellikleri: - Ana materyal: Volkanik dağların eteklerinde zamanla biriken kolüvyal toprakların üzerinde, volkan patlamaları ile ortaya çıkan kum boyutundaki taneler birikir. - Yapı: Kum boyutunda tanelerden oluşur, kumlu ve asitik karakter gösterir. - Su tutma: Bünyelerinde su barındıramazlar, suyu hemen alt tabakaya geçirirler. - Verimlilik: Humuslaşma meydana gelmediği için verimsiz topraklardır.

Paleosol topraklar, dünyanın çeşitli bölgelerinde bulunabilir. Özellikle: Eski kıta kratonları ve eski kayaların çevresindeki küçük dağınık yerlerde. Buzul sonrası topraklarda, Holosen iklim dalgalanmalarının kaydını tuttukları Kuzey Kutup Dairesi bölgesinde. Volkanik depozitlerin ve çökellerin altında, alüvyal veya lös gibi tortullarda gömülü halde. Büyük deniz tabakalarında, deniz seviyesi düştüğünde denizel çökeller açığa çıktığında. Türkiye'de ise Şanlıurfa'nın Birecik ilçesinde ve Diyarbakır'ın 10 km güneyinde gömülü paleosollere rastlanmıştır.

LG 50.635 ayçiçeği çeşidi, toprak seçiciliği olmayan ve uyum kabiliyeti yüksek bir çeşittir.

Toprakta organik madde eksikliğini gidermek için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: 1. Organik gübre kullanımı: Hayvan gübresi, kompost ve yeşil gübre gibi organik malzemeler toprağa eklenerek organik madde miktarı artırılabilir. 2. Münavebe sistemi: Farklı bitkilerin sırayla aynı tarlada yetiştirilmesi, toprağa farklı besin maddeleri ekler ve organik madde miktarını artırır. 3. Toprağı örtme: Bitki kalıntıları, saman veya yaprak örtüsü gibi malzemeler toprağın üstüne serilerek organik madde miktarı artırılabilir. 4. Minimal işleme: Toprağı sık sık işlemek yerine minimal işleme yöntemi tercih edilmeli ve toprağın doğal dengesi korunmalıdır. 5. Toprak pH'ının ayarlanması: Toprağın pH seviyesinin bitkilerin besin maddelerini alabilmesi için uygun seviyede olması sağlanmalıdır. Bu yöntemler, toprağın verimliliğini artırır, bitkilerin daha sağlıklı büyümesini sağlar ve çevreye daha az zarar verir.

Zonal, azonal ve intrazonal topraklar, oluşumlarına göre sınıflandırılan toprak türleridir. 1. Zonal Topraklar: Belirli bir iklim kuşağının etkisiyle oluşan ve o bölgenin doğal bitki örtüsü tarafından şekillendirilen topraklardır. Örnekler: - Kahverengi orman toprakları. - Kırmızı Akdeniz toprakları (terra rossa). - Kahverengi ve kestane renkli bozkır toprakları. 2. Azonal Topraklar: Dış kuvvetlerin etkisiyle taşınmış ve karışmış topraklardır, iklimden bağımsız olarak farklı bölgelerde bulunabilirler. Örnekler: - Alüvyal topraklar. - Lös topraklar. - Kolüvyal topraklar. 3. İntrazonal Topraklar: Ana kaya ve drenaj koşullarına bağlı olarak oluşan topraklardır. Örnekler: - Tuzlu topraklar. - Vertisol topraklar (dönen topraklar). - Hidromorfik topraklar.

Koyu kahverengi veya siyah renkli topraklar genellikle verimli olarak kabul edilir.

Geren kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Kopmuş ve kurumuş ağaç dalı olarak tanımlanmaktadır. 2. Kuruyunca çatlayan, verimsiz, tuzlu ve killi toprak anlamında da kullanılır. Dolayısıyla, "geren"in işe yarama amacı, bu bağlamlara göre değişiklik gösterebilir.

Jeolojik tekne, çökelmenin gerçekleştiği, genellikle suyla kaplı, yapısal veya erozyonel kökenli toprak çöküntüsüdür.

Hazinenin olduğu yerdeki toprak, ham toprak olarak adlandırılır. Ham topraklar, genellikle devlet tarafından himaye altına alınır ve tapuda Maliye Hazinesi'ne ait olarak kaydedilir.

1991 ÖSS'de çıkan bazı sorular: Matematik soruları: (0,04 + 0,18) işleminin sonucu. Bütün rakamları sıfırdan ve birbirinden farklı olan dört basamaklı en büyük çift sayı. Beş basamaklı bir sayının, iki basamaklı bir sayıya bölündüğünde, kalan sayının en fazla kaç basamaklı olabileceği. Türkçe soruları: Yazım ve noktalama bilgisi soruları. Bu sorulara ossmatematik.com ve turkdiliblog.wordpress.com sitelerinden ulaşılabilir.

Toprak nem sabitleri, topraktaki su miktarlarının tutulma durumlarına göre değerlendirilmesiyle belirlenen dört ana nem düzeyidir: 1. Saturasyon (Doyma Noktası). 2. Tarla Kapasitesi. 3. Devamlı Solma Noktası. 4. Higroskopik Su.

Toprakta porozite ve hacim ağırlığı iki önemli fiziksel özelliktir: 1. Porozite: Belirli bir toprak kütlesi içindeki su ve hava ile dolu boşlukların hacminin, toplam toprak hacmine oranıdır. 2. Hacim Ağırlığı: Doğal durumdaki toprak kütlesinin kuru ağırlığının, toplam hacmine oranıdır.