ToplumcuGerçekçilik

Toplumcu gerçekçi şiirin en önemli temsilcisi olarak Nâzım Hikmet kabul edilir.

“Yaşamak Umrumdadır” şiiri, toplumcu gerçekçilik akımına aittir.

Mustafa Niyazî Akıncıoğlu, 1940 kuşağı toplumcu gerçekçi şiir akımına mensuptur.

Talip Apaydın, toplumcu gerçekçi / sosyalist gerçekçi akımın önde gelen temsilcilerindendir.

Mahmut Derviş, toplumcu gerçekçi anlayışa mensup bir şairdir.

Nazım Hikmet, toplumcu gerçekçi şiir akımının öncüsü olarak kabul edilir. Hayatı: - 15 Ocak 1902'de Selanik'te doğdu. - İlköğrenimini Göztepe Taşmektep ve Galatasaray Lisesi'nde tamamladı. - 1918 yılında Bahriye Mektebi'ni bitirdi. - 1921'de Moskova'ya gitti ve "Doğu Emekçileri Komünist Üniversitesi"nde eğitim aldı. - İlk şiirlerini hece vezniyle yazdı, daha sonra serbest ölçüye geçti. - Milli Mücadele'ye katılmak için 1920'de Anadolu'ya geçti. - 1938'de hapse girdi ve bu durum şiirlerinin gelişimini etkiledi. - 3 Haziran 1963'te Moskova'da vefat etti.

Kuvâyi Milliye Destanı, Nazım Hikmet'in toplumcu gerçekçilik akımına aittir.

Kolektif şiir, toplumcu gerçekçi şiir akımına aittir.

Toplumcu gerçekçi şairler, toplum için sanat anlayışıyla hareket ederek, sade ve anlaşılır bir dil kullanırlar. Üslup özellikleri arasında şunlar da yer alır: - Serbest nazım tekniği kullanımı. - İdeolojik ve siyasal konuların işlenmesi. - Güçlü hitabet kullanımı. - Görsel ve duygusal imgeler yaratma.

1950 sonrası toplumcu yazarlar arasında öne çıkanlar şunlardır: 1. Kemal Tahir: Köydeki yaşam tarzı ve toprak kavgalarını işleyen romanlar yazmıştır. 2. Orhan Kemal: "Cemile", "Murtaza" gibi eserleriyle işçi ve köylülerin yaşamını ele almıştır. 3. Yaşar Kemal: "İnce Memed", "Yılanı Öldürseler" gibi romanlarında yoksul insanların sorunlarını toplumcu anlayışla yansıtmıştır. 4. Fakir Baykurt: "Tırpan", "Yılanların Öcü" gibi eserleriyle köy yaşamına yönelmiştir. 5. Samim Kocagöz: "İkinci Dünya" ve "Tellikavak" gibi kitaplarında sınıf çatışmalarını anlatmıştır. Ayrıca, Sabahattin Ali ve Rıfat Ilgaz gibi yazarlar da toplumcu gerçekçi eserler vermişlerdir.

Toplumcu gerçekçi roman ve hikaye arasındaki farklar şunlardır: 1. Konu ve Temalar: Toplumcu gerçekçi romanlarda genellikle köylünün yaşadığı sıkıntılar, işçi sınıfı, büyük şehirlere göçler, geçim sıkıntısı gibi toplumsal sorunlar işlenir. 2. Kurgu ve Dil: Romanlarda daha sağlam bir kurgu ve ayrıntılı betimlemeler görülürken, hikayelerde olay örgüsü daha basit ve anlatım daha yalın olabilir. 3. Amaç: Romanlarda toplumsal sorunlara çözüm önerileri sunmak ve ideolojik bir yön izlemek daha yaygındır.

"Yolcu Şiiri", toplumcu gerçekçilik akımına aittir.

“Çıkrıklar Durunca” romanı, toplumcu gerçekçi akıma aittir.

Erol Toy, toplumcu gerçekçi edebiyat akımına mensuptur.

Tarık Akıltopu, toplumcu gerçekçi şiir anlayışından etkilenmiştir.

İsmet Özel'in romantik bir şair olduğu söylenebilir. Özel'in şiirlerinde romantizmin ilkeleriyle örtüşen unsurlar bulunmaktadır.

Nazım Hikmet, edebi kişiliğini toplumcu gerçekçi şiiri benimsemek ve sosyalist ideolojiyi şiirlerine yansıtmak amacıyla değiştirmiştir. İlk şiirlerinde ölçülü ve uyaklı bir dil kullanırken, daha sonra serbest ölçüyü tercih etmiş ve bu sayede şiirlerine daha fazla özgürlük ve dinamizm katmıştır.

Sabahattin Ali, toplumcu gerçekçi edebiyat akımına mensuptur.

Kuvayi Milliye Destanı, toplumcu gerçekçi edebiyat akımına aittir.

Vasıf Öngören, toplumcu gerçekçilik akımına mensuptur.