Tepkime

NaCN (sodyum siyanür), kuvvetli bir asit olan HCl (hidroklorik asit) ile tepkime verir.

Karpit (kalsiyum karbür), su ile tepkimeye girdiğinde asetilen gazı (C2H2) ve kalsiyum hidroksit (Ca(OH)2) oluşur.

MgO (magnezyum oksit) asitle tepkimeye girer.

Magnezyum (Mg) asitle tepkimeye girer, ancak bu tepkimeler metalin asitlerle reaksiyonlarıdır ve magnezyum bir baz değil, bir metaldir.

İleri tepkime, kimyasal bir tepkimede, tepkimeye giren maddelerin reaksiyon sonucunda ürünlere dönüştüğü kısmı ifade eder.

Analiz tepkimesi, bir bileşiğin ısı, ışık ya da elektrik enerjisi yardımıyla bileşenlerine ayrıldığı kimyasal tepkimedir.

HNO3 (nitrik asit), amfoter metallerle (Zn, Pb, Cr, Be, Sn, Al) tepkime vererek tuz, gaz ve su oluşturur. Bu tepkimede açığa çıkan gaz, asidin yapısına ve derişimine göre NO, NO2, SO2 gibi gazlardan biridir.

Sabun, sodyum hidroksit (NaOH) veya potasyum hidroksit (KOH) gibi bir bazın, yağ asitleri ile tepkimesinden oluşur.

0,2 mol N2 gazı, N2 + 2O2 → N2O4 denklemine göre 0,4 mol O2 ile tepkime verir.

Derişimin artırılması için iki ana yöntem vardır: 1. Çözeltiye madde eklemek: Dengedeki bir sisteme tepkimeye giren maddelerden biri eklenirse, o maddenin derişimi artar ve sistem bu etkiyi azaltmak için ürünler yönüne kayar. 2. Çözücüyü buharlaştırmak: Doymuş bir çözeltiden bir miktar suyun buharlaştırılması, çözeltinin derişimini artırır.

KOH (potasyum hidroksit) ve H2O (su) arasındaki tepkime, KOH'un su içinde tamamen K+ ve OH- iyonlarına ayrılmasıdır: KOH + H2O → K+ + OH-.

Redoks en küçük ortak kat ifadesi, kimyasal tepkimelerde kullanılan bir terim değildir. En küçük ortak kat (EKOK) ise, iki veya daha fazla doğal sayının ortak katlarının en küçüğüdür.

Hess yasası, kimyasal tepkimelerde enerji değişimlerini hesaplamak için kullanılan bir yasadır. Bu yasaya göre, bir tepkime birden fazla basamakta gerçekleşiyorsa, tepkimenin entalpi değişimi (enerji değişimi), her basamaktaki entalpi değişiminin toplamına eşittir. Hess yasası, tepkime entalpisinin doğrudan ölçülemediği durumlarda, önceden deneysel olarak ölçülmüş ara basamak tepkimelerinin entalpi değerlerinden faydalanmayı sağlar.

Artan madde ve tam verimli tepkime arasındaki farklar şunlardır: 1. Artan Madde: Kimyasal bir tepkimede, tepkimeye giren maddelerden biri tükeninceye kadar devam eder. 2. Tam Verimli Tepkime: Tepkimeye giren maddelerin en az birinin tamamen tükendiği tepkimedir.

10. sınıf kimya ders kitabı sayfa 43'te "Neler Öğrendik" başlığı altında şu konular yer almaktadır: 1. Tepkime denklemlerinin denkleştirilmesi ve tepkime türleri. 2. Asit-baz ve çözünme-çökelme tepkimelerinin ortak ve ayırt edici özellikleri. 3. Nötrleşme tepkimesi tanımı ve örnekleri. 4. Günlük yaşantıda gerçekleşen tepkime türlerine örnekler.

Tam verim, kimyasal tepkimelerde, başlangıçtaki reaktanların tamamen tüketilmesi ve hiçbir artan madde kalmaması durumunda hesaplanır. Formül olarak ifade edilirse: Tam Verim = (Teorik Verim / Gerçek Verim) x 100. Burada: - Teorik Verim: Hesaplanan maksimum ürün miktarı, - Gerçek Verim: Reaksiyon sonunda pratikte elde edilen ürün miktarıdır.

Demir (Fe) asitle tepkimeye girer.

Tollens testi, aldehitler ve terminal α-hidroksi ketonlar ile reaksiyona girer.

Standart tepkime entalpisi aşağıdaki faktörlerden etkilenir: 1. Madde Cinsi: Tepkimeye giren ve tepkime sonunda oluşan maddelerin değişmesi, entalpinin de değişmesine neden olur. 2. Fiziksel Hâl: Tepkimedeki maddelerin fiziksel hâllerinin değişmesi, tepkime entalpisini de değiştirir. 3. Madde Miktarı: Tepkimeye giren ve tepkime sonunda oluşan maddelerin miktarları değişirse, tepkime entalpisi de aynı oranda değişir. 4. Tepkime Koşulları: Tepkimenin gerçekleştiği sıcaklık ve basınç koşullarının değişmesi, entalpiyi etkiler. 5. Katalizör: Tepkimenin hızını etkiler ancak entalpi değişimini (ΔH) etkilemez.

Kimyasal tepkimelerde artansız durum, tepkimeye giren maddelerin tamamının tüketildiği ve hiçbir artan maddenin kalmadığı zaman gerçekleşir.