TanzimatDönemi

Tanzimat döneminde halka seslenme tekniği, meddah tekniği olarak adlandırılabilir. Bu dönemde sanatçılar, halkı eğitmek amacıyla sık sık olayların akışını keserek doğrudan okuyucuya hitap etmişlerdir.

Ayine-i Vatan gazetesi, Tanzimat Dönemi akımına aittir.

Tercüme-i Manzûme önemlidir çünkü: 1. Kültürel Köprü İşlevi: Farklı dillerdeki edebi eserlerin anlamını ve estetik özelliklerini koruyarak başka bir dile aktarılması, kültürel etkileşimin artmasına katkıda bulunur. 2. Edebi Değer: Özellikle şiirsel eserlerde, orijinal yapının korunmasına ve eserlerin anlam derinliğinin yansıtılmasına büyük bir önem taşır. 3. Tanzimat Dönemi Edebiyatı: Şinasi'nin Tercüme-i Manzûme'si, Tanzimat dönemi edebiyatında Türkçe'nin yeniden yapılandırılmasında ve divan edebiyatının kalıplarından kurtulmasında etkili olmuştur. 4. Eğitim ve Eleştiri: Eser, La Fontaine'in fabl türündeki kısa hikayelerini çevirerek, dönemin toplumsal sorunlarına ve bireysel davranışlara dair önemli mesajlar vermiştir.

Tanzimat döneminde kafiye, iki ana anlayışa göre yapılmıştır: 1. Divan Edebiyatı Anlayışı: Bu anlayışa göre kafiye, göz için yapılırdı, yani kelimelerin yazılışlarına göre benzerlik aranırdı. 2. Recaizade Mahmut Ekrem'in Anlayışı: Ekrem, "kulak için kafiye" düşüncesini ortaya atmış ve uygulamıştır.

Batılı tarzda ilk olgun hikaye, Tanzimat Dönemi'nde verilmiştir. Bu dönemde Samipaşazade Sezai tarafından yazılan "Küçük Şeyler" adlı eser, modern hikayenin ilk örneği olarak kabul edilir.

Modern anlamda hikaye türü, Türk edebiyatında Tanzimat Dönemi'nde (1839-1876) ortaya çıkmıştır.

Dalkavukluk mesleği, Tanzimat Dönemi'nde Osmanlı Devleti'nde ortaya çıkmıştır.

İlk Türk roman nesli, Tanzimat Dönemi yazarları tarafından oluşturulmuştur.

"Nağme-i Seher" eseri, Tanzimat dönemi edebiyatına aittir.

Tanzimat dönemi eyalet sistemi, 1867 yılında çıkarılan yeni bir vilayet nizamnamesi ile tamamen kaldırılarak yerine vilayet usulü uygulanmaya başlandı.

Tanzimat döneminde ilk tiyatro eseri, Şinasi tarafından yazılmıştır.

Yenileşme dönemi, Osmanlı tarihinde Tanzimat Dönemi olarak anılır.

"Sis" adlı eser, Tevfik Fikret tarafından Tanzimat döneminde yazılmıştır.

Tanzimat Dönemi'nde yazılmış bazı hikaye örnekleri şunlardır: 1. Ahmet Mithat Efendi: "Kıssadan Hisse" ve "Letaif-i Rivayat" adlı eserleri. 2. Emin Nihat: "Müsameretname" adlı yedi uzun hikayeden oluşan eser. 3. Sami Paşazade Sezai: "Küçük Şeyler" adlı hikayeler koleksiyonu. 4. Recaizade Mahmut Ekrem: "Şemsa", "Muhsin Bey" ve "Saime" hikayeleri. 5. Nabizade Nazım: "Yadigarlarım", "Zavallı Kız", "Sevda", "Hala Güzel", "Karabibik" ve "Haspa" hikayeleri. Bu hikayeler, Tanzimat Dönemi'nde Batı edebiyatından etkilenerek yazılmış ve modern Türk hikayesinin temellerini atmıştır.

Tanzimat Dönemi, yazar eser eşleştirmesinde en çok sorulan dönemlerden biridir.

Noktalama işaretlerinin şiirde kullanımı, Tanzimat döneminde başlamıştır.

Jön Türklerde kadın hakları, Tanzimat Dönemi'nde eşitlik anlayışının getirilmesiyle birlikte ilerleme göstermiştir. Bu dönemde: - Eğitim alanında kız çocukları için orta dereceli okullar açılmış ve İstanbul'da ilk kız öğretmen okulu olan "Darülmuallimat" kurulmuştur. - Hukuki düzenlemelerde evlilik sözleşmesinin resmi memur önünde yapılması, evlenme yaşının erkeklerde 18, kadınlarda 17 olması ve zorla evlendirmelerin geçersiz sayılması gibi kararlar alınmıştır. - Toplumsal alanda kadınlar, kısıtlı da olsa kamusal alanda çalışmaya başlamış ve daha modern kıyafetler giymeye başlamışlardır. Ancak, kadın haklarının tam anlamıyla uygulanması büyük şehirlerde kalmış, kırsal bölgelerde ve geleneksel toplumda eski tutumlar devam etmiştir.

Maturasyon (modernleşme) Türk eğitim sisteminde Tanzimat Dönemi'nde uygulanmıştır.

Türk edebiyatında ilk günlük, Tanzimat Dönemi'nde yazılmıştır. Bu dönemde kaleme alınan ilk günlük örneği, Direktör Ali Bey'in "Seyahat Jurnali" adlı eseridir.

Türk edebiyatında ilk eleştiri türü, Tanzimat Dönemi'nde ortaya çıkan "tenkit" olarak kabul edilir. Bu dönemdeki ilk eleştiri örneği, Namık Kemal'in "Lisan-ı Osmanî'nin Edebiyatı Hakkında Bazı Mülahazatı Şamildir" adlı makalesidir (1866).