Jean Baudrillard'ın simülasyon teorisi, modern toplumlarda gerçeklik algısının nasıl şekillendiğini sorgulayan bir teoridir. Temel fikirleri: Gerçeklik ilkesinin yitimi: Gerçeklik, simülakrlar (kopyalar) aracılığıyla gösterge, imaj ve kodlara dönüşmüştür. Hiper-gerçeklik: Gerçekliğin yerini, simülakrların oluşturduğu hipergerçeklik almıştır. Medya ve kitle iletişim araçlarının rolü: Medya ve reklamlar, gerçeklikle simülasyon arasındaki sınırları belirsizleştirir. Toplumsal etki: Simülasyon, bireylerin gerçek deneyimlerden ziyade simüle edilmiş deneyimlerle etkileşimde bulunmasına ve toplumsal normların, değerlerin etkilenmesine yol açar. Baudrillard'a göre, simülasyon evreni, binalar, kurumlar, kültür ve eğlence gibi alanlar aracılığıyla sürekli yeniden üretilir.