SosyalBiliş

Çocuklarda yardımseverlik duygusu, gelişim dönemi içinde zamanla başlar. Üç yaşına kadar. Beş-altı yaşlarından itibaren. Yardımseverlik duygusunun gelişmesi için çocuklara şu yöntemler uygulanabilir: Örnek olmak. Görev vermek. Yardıma muhtaç insanlara karşı duyarlı olmak. Ödüllendirmek.

Öz eleştiri ve oto kontrol aynı şey değildir. Öz eleştiri, bir kişinin kendi davranışları üzerine yönelttiği yargıdır; kişinin kendisine ayna tutarak nerede hata yaptığını ve kusurlarının ne olduğunu fark etmesini sağlar. Oto kontrol ise, bireyin eylemleri ve düşünceleri üzerinde denetim sağlaması, anlık dürtülerine yenik düşmek yerine uzun vadeli hedeflerine odaklanabilmesi anlamına gelir. Öz eleştiri, oto kontrolün bir unsuru olabilir, ancak aynı şey değildir.

Göz temasından kaçınmak, farklı anlamlara gelebilir: Yalan söyleme veya bir şey saklama. Utangaçlık veya özgüven eksikliği. Dikkat dağınıklığı. Geçmiş travmatik deneyimler. Kültürel veya sosyal alışkanlıklar. Göz temasından kaçınmanın anlamını kesin olarak belirlemek için, kişinin genel davranışını ve içinde bulunulan durumu değerlendirmek önemlidir.

Konuşurken gözlere bakmak, farklı anlamlara gelebilir: Dinleme ve ilgi: Konuşan kişiyi dinlediğinizi ve önemsediğinizi gösterir. Güven ve kararlılık: Gözlerin içine bakarak konuşmak, güven ve kararlılık ifadesi olarak algılanabilir. Psikolojik baskı: Karşıdaki kişinin gözlerini içine bakmak, psikolojik bir baskı olarak yorumlanabilir. Samimiyet ve iletişim: Gözler, konuşmadıklarınızı da anlatabilir ve derin bir iletişim kurmayı sağlar. Ancak, göz teması kurma ve bakışma, kültürel farklılıklara göre de değişebilir. Uzmanlara göre, göz teması tek başına yorumlanmamalı, diğer sözel olmayan iletişim unsurlarıyla birlikte değerlendirilmelidir.

DEHB'li çocukların tartışmaktan kaçmasının birkaç nedeni olabilir: Organizasyon ve duygu düzenleme sorunları. Dürtüsellik. Sosyal uyum zorlukları. Dikkat dağınıklığı. DEHB'li çocukların sosyal becerilerini geliştirmeleri için uzman desteği almak önemlidir.

Empati, çeşitli kuramlara dayanmaktadır. Öne çıkan kuramlar arasında şunlar bulunmaktadır: Üstün Dökmen'in Aşamalı Empati Sınıflaması Kuramı. Bilişsel ve Duygusal Empati Kuramı. Ayna Nöronlar Kuramı. Ayrıca, empatinin gelişiminin bebeklik dönemine kadar uzandığı ve genetik, sosyal öğrenme ile çevresel faktörlerin empatinin boyutunu etkilediği de düşünülmektedir.

Erkeklerde dudak hareketlerinin bazı anlamları: Dudakları birbirine bastırmak. Dudakları ısırmak. Dudaklarını büzmek. Beden dili yorumlarının bilimsel bir temeli olmadığını ve kişisel algılara dayandığını unutmamak gerekir.

Sakin bir öpüşmenin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, farklı öpüşme türlerinin bazı anlamları şu şekildedir: Fransız öpücüğü. Melek öpücüğü. Alnından öpmek. Boyun öpücüğü. Öpüşme, kişisel bir tercih olup, farklı anlamlar taşıyabilir.

"Karşımızdaki insanın ayakkabısı içinde yürümek" deyimi, empati kavramını ifade eder. Empati, kendini karşımızdaki kişinin yerine koyarak, olayları onun bakış açısıyla görüp, duygularını ve düşüncelerini anlamaya çalışmaktır. Bu deyim aynı zamanda bir Kızılderili sözü olarak da bilinir.

Beden dilinin temelleri şunlardır: Jestler ve mimikler. Duruş ve vücut pozisyonu. Göz teması. Ses tonu ve hızı. Mesafe ve bedensel temas. Giyim ve takılar. Beden dili, kültür, aile yapısı, cinsiyet, yaş ve bireyin mevcut bilgi düzeyi gibi faktörlerden etkilenir.

Bir erkeğin mesaj atmaması durumunda yapılabilecekler: Durumu değerlendirmek: Mesaj atmamanın geçici bir durum olup olmadığını düşünmek önemlidir. Açık iletişim kurmak: Nazik bir mesajla durumu ifade etmek ve karşı tarafın duygularını anlamak için iletişim kurmak faydalı olabilir. Sabırlı olmak: Bazen beklemek en iyi çözümdür. Sosyal hayata odaklanmak: Kendi sosyal aktivitelere ve kişisel ilgi alanlarına yoğunlaşmak, değeri hatırlamaya yardımcı olabilir. Kendi sınırlarını belirlemek: Sürekli mesaj atarak karşı tarafı bunaltmamak gerekir. Eğer mesaj atmama durumu uzun sürerse veya nedeni anlaşılamazsa, yüz yüze konuşmak veya bir uzmana danışmak faydalı olabilir.

Küçük çocuklar öpücük atar çünkü bu, onların sevgi, güven ve bağlılık duygularını ifade etme yollarından biridir. Ayrıca: Keşif ve taklit: Çevrelerindeki yetişkinleri taklit ederek onların davranışlarını öğrenirler. Duygusal ifade: Öpücük atmak, sevgi, sevinç veya mutluluk gibi duygularını göstermenin bir yoludur. Fiziksel temas: Dokunmak ve öpülmek, çocukların kendilerini daha iyi anlamalarına ve empati kurma yeteneklerini geliştirmelerine yardımcı olur.

Sempatinin amacı, bir kişinin başka bir kişinin duygularını anlamaya çalışmak ve ona karşı duyarlı, destekleyici bir tutum sergilemektir. Sempati duyan bir kişi, sempati duyduğu kişiyle birlikte acı çeker veya sevinir. Sempatinin bazı diğer amaçları: Başkalarını iyi anlama. Fedakârlık yapma isteği. İyiliğe etki etme. Sempati, empati ile karıştırılmamalıdır; empati, karşıdaki kişinin duygularını anlamak, sempati ise bu duyguları paylaşmak anlamına gelir.

Empati ve kendini başkasının yerine koyma arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Empati, bir kişinin kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak olaylara ve durumlara onun bakış açısı ile bakması, o kişinin duygu ve düşüncelerini doğru olarak anlaması, hissetmesi ve bu durumu ona iletmesi sürecidir. Kendini başkasının yerine koyma, benzer bir durumda kendini başkasının yerine koyabilmek ve hissettiklerini, düşüncelerini içselleştirebilmek anlamına gelir. Özetle, empati daha kapsamlı bir kavram olup, kendini başkasının yerine koymayı da içerir.

Sosyal biliş ve sosyal bakış açısı arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Sosyal biliş, sosyal etkileşimde rol oynayan bilişsel süreçleri ifade eder. Sosyal bakış açısı ise, sosyal psikolojide ortak bir soruya farklı yaklaşım tarzlarını ifade eder. Dolayısıyla, sosyal biliş daha spesifik bir kavram olup, sosyal bakış açısı ise daha geniş bir perspektifi kapsar.

Darılma ve küsme arasındaki farklar şunlardır: - Darılma, incinme, kırılma veya kızgınlık gibi duygularla bir başkasına karşı olumsuz bir tutum geliştirme durumudur. - Küsme ise birine karşı kızgınlık, hayal kırıklığı gibi duygularla uzak durma, iletişimi kesme anlamına gelir. Özetle, darılma daha derin duygusal yaralara neden olurken, küsme daha hafif ve geçici bir tepki olarak kabul edilir.

Eli iki yanına açmak hareketi, genellikle iletişime kapalılık ve dinlememe ifadesi olarak kullanılır.

Yalan söyleyen bir kişiye karşı şu yaklaşımlar sergilenebilir: 1. Sakin kalmak: İlk adım, duyguları kontrol etmek ve sinirle tepki vermekten kaçınmak. 2. Kanıtlarla yaklaşmak: Elinizdeki somut bilgilerle yaklaşmak, karşı tarafın savunmaya geçmesini engeller. 3. Niyeti anlamaya çalışmak: Yalanın kötü niyetle söylenmemiş olabileceğini düşünmek ve neden böyle davrandığını anlamaya çalışmak önemlidir. 4. Sınırları net bir şekilde belirlemek: Yalan söylemenin sizi nasıl etkilediğini açık ve net bir şekilde ifade etmek, kişisel saldırı olmadan net sınırlar çizer. 5. Affetmek ve güvenmek arasındaki farkı anlamak: Affetmek, öfkeyi geride bırakmak; güven ise zamanla tekrar inşa edilen bir köprüdür. Eğer yalan söyleyen kişiyle sağlıklı bir ilişki kurmak mümkün olmuyorsa, bir psikolog veya aile terapisti desteği almak faydalı olabilir.

Otizmli çocukların canlıya tepki vermemesinin birkaç nedeni olabilir: 1. Sosyal etkileşim eksiklikleri: Otizmli çocuklar, sosyal etkileşim için gerekli olan göz teması kurma ve gülümseme gibi davranışları gösteremeyebilirler. 2. Duyusal işleme güçlükleri: Çevresel uyaranlara karşı aşırı veya az tepki verme, seslere ve dokunuşlara karşı duyarsızlık gibi duyusal hassasiyetler yaşayabilirler. 3. İletişim zorlukları: Dil ve konuşma becerilerinde gecikme veya eksiklik, ekolali (duyulan sözleri tekrar etme) gibi durumlar, iletişim kurmayı zorlaştırır. 4. Rutinlere bağlılık: Günlük rutindeki değişikliklere aşırı tepki gösterme ve rutin alışkanlıkları takip etme konusunda ısrarcı olma, yeni durumlara adaptasyonu engeller. Bu belirtiler, her çocukta farklı şekillerde ortaya çıkabilir ve kesin tanı için bir uzmana danışmak önemlidir.

Çocuklarda paylaşım duygusu genellikle 2-3 yaş civarında başlar.