Osmanlıİmparatorluğu

Evet, Mehmed (Fatih Sultan Mehmed), 29 Mayıs 1453 tarihinde Konstantiniyye'yi (İstanbul) fethetmiştir. Bu fetih, Bizans İmparatorluğu'nun yıkılmasına ve Osmanlı Devleti'nin bir imparatorluk hâline gelmesine yol açmıştır.

Tahrir, sözlük anlamı olarak "yazma, kaydetme, deftere geçirme" anlamına gelir. Osmanlı İmparatorluğu'nda ise tahrir, tımar sistemi uygulanan bölgelerde vergi mükelleflerini, arazileri ve vergi potansiyelini tespit etmek amacıyla yapılan sayımları ifade eder. Tahrir işlemleri, merkezde Nişancı nezareti altında yürütülürdü.

Tunus'un fethi, Kanuni Sultan Süleyman döneminde gerçekleşmiştir. Osmanlı Padişahı I. Süleyman, 1532 yılında Cezayir'de bulunan Barbaros Hayreddin Paşa'yı İstanbul'a çağırarak bir donanma oluşturmasını istemiş ve 16 Ağustos 1534 tarihinde gerçekleşen Tunus'un fethi bu donanma ile gerçekleştirilmiştir.

"Hava drumi kojeli daricha eski hisar ne zaman yapıldı?" ifadesine dair bir bilgi bulunamadı. Ancak, aşağıdaki bilgiler değerlendirilebilir: Rumeli Hisarı. HİSAR hava savunma sistemleri.

Prens Sabahattin ve Sultan Abdülhamid'in ayrılmasının başlıca nedenleri şunlardır: Siyasi Görüş Ayrılıkları: Prens Sabahattin, yabancı ülkelerin askeri desteği ile Sultan Abdülhamid'in devrilmesini savunurken, Sultan Abdülhamid bu fikre karşı çıkıyordu. Prens Sabahattin'in Faaliyetleri: Prens Sabahattin, 1902 yılında başarısız bir darbe girişimi yapmış ve 1908'de İstanbul'a döndükten sonra İttihat ve Terakki ile anlaşmazlıklar yaşamıştı. Muhalif Kimlik: Prens Sabahattin, Sultan Abdülhamid'e karşı Avrupa'da muhalefet edenler arasında bir lider durumundaydı. Bu farklılıklar, aralarındaki ilişkiyi giderek gerginleştirmiş ve nihayetinde ayrılmalarına yol açmıştı.

Şehzade, padişah oğullarına ve onların erkek çocuklarına verilen unvandır. Osmanlı Devleti'nde şehzadeler, devlet yönetiminde tecrübe kazanmak için Anadolu'daki çeşitli sancaklara gönderilirlerdi. Günümüzde, Osmanlı Hanedanı'na mensup, babadan oğula gelen soy bağıyla gelen 25 şehzade bulunmaktadır. Şehzade unvanı, sadece Osmanlı'da değil, Türk ve İslam medeniyetlerinin kurduğu devlet ve beyliklerin hükümdarlarının erkek çocukları için de kullanılır.

Türkiye'de çayın ilk nerede içildiğine dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, çayın Osmanlı'ya İstanbul'daki bazı dükkanların çay ithalatı yapmasıyla girdiği bilinmektedir. Çayın Osmanlı döneminde Bursa'da da ekildiği, ancak ekolojik koşullar nedeniyle burada da başarılı olunamadığı belirtilmiştir. Çayın Türkiye'de yaygınlaşması ise Mustafa Kemal Atatürk'ün girişimleriyle olmuş, 1924 yılında Rize'de çay yetiştirilmesi için bir kanun çıkarılmış ve 1930'larda Gürcistan'dan alınan çay tohumları ekilerek Rize'nin çay üretiminde yıldız olması sağlanmıştır.

Kandahar'ın fethi, farklı dönemlerde farklı padişahlar tarafından gerçekleştirilmiştir: Babur Şah döneminde: 1562-1563 yıllarında Babur Şah, Kandahar'ı fethetmiştir. Şah Cihan döneminde: 1639 yılında, Safevi Şahı II. Abbas'ın seferlerine karşı koymak amacıyla Kandahar, Babürlü ordusu tarafından ele geçirilmiştir. Kandahar, tarih boyunca Babürlüler, Safeviler ve Özbekler arasında sık sık el değiştirmiştir.

Sinan Çavuş'un "Süleymanname: Tarih-i Feth-i Şikloş, Estergon ve İstol-Belgrad" adlı eseri, Kanuni Sultan Süleyman'ın 1543 yılında gerçekleştirdiği Macaristan Seferi'ni anlatır. Eserde, Osmanlı ordusunun Estergon Kalesi'ne kadar olan güzergahı, konaklama yerleri ve askeri hareketler detaylı bir şekilde ele alınmıştır. Estergon, Budin ve Belgrad, bu sefer sırasında ele geçirilen veya stratejik önemi vurgulanan yerler arasında yer alır.

IV. Murad, 27 Temmuz 1612 tarihinde doğmuş ve 8 Şubat 1640 tarihinde vefat etmiştir. Bu durumda, IV. Murad 27 yıl yaşamıştır.

Sancak ve bayrak, bir milletin varlığının ve bağımsızlığının sembolü oldukları için önemlidir. Bayrak ve sancağın önemli olmasının bazı diğer nedenleri: Tarihî değer: Bayrak ve sancaklar, bir milletin tarihinin hatırasıdır. Saygı: Devlet ve milletin temel varlığının vazgeçilmez sembolü olarak kabul edilir ve bu değerlere saygı gösterilir. Dini ve kültürel semboller: Bayrak ve sancaklarda yer alan güneş, ay ve yıldız gibi semboller, Türk ve İslam tarihinde önemli bir yere sahiptir. Askeri anlam: Sancak, ordu komutanını temsil eder ve askeri birliklerin onur ve şeref timsali olarak kabul edilir.

Osmanlı donanmasının Haliç'te çürümeye terk edilmesi, II. Abdülhamid döneminde gerçekleşmiştir.

II. Abdülhamid döneminin sonlarına doğru Osmanlı İmparatorluğu'nda 619 rüşdiye, 109 idadi, 32 darülmuallimin ve yaklaşık 5000 ibtidai mektebi bulunmaktaydı. Rüşdiye: Orta okul. İdadi: Lise. Darülmuallimin: Öğretmen okulu. İbtidai mektebi: İlkokul.

Sultan II. Abdülhamid'in ekonomi politikası, Osmanlı İmparatorluğu'nun ekonomik krizde olduğu bir dönemde çeşitli önlemler almayı içermiştir. Bu önlemler arasında: Duyunu Umumiye'nin kurulması. İstanbul Ticaret Odası'nın kurulması. Ziraat Bankası'nın kurulması. Cam ve kağıt fabrikalarının kurulması. İmtiyazlar verilmesi. Bu önlemler, ekonomik krizi tam olarak düzeltmeye yetmemiştir.

Hazine-i Amire, Osmanlı İmparatorluğu'nun devlet hazinesinin ve bununla ilgili evrakların muhafaza edildiği yerdir. Hazine-i Amire'nin bazı özellikleri: İki kısımdan oluşması. Yöneticisinin defterdar olması. Gelirlerin toplanması. Harcamaların yapılması.

Hayır, Osmanlı'nın en güçlü olduğu dönem 1453 yılı değildir. Osmanlı'nın en güçlü olduğu dönem, Yükselme Dönemi olarak kabul edilir ve bu dönem 1453 İstanbul'un Fethi ile başlayıp 1579 Sokullu Mehmet Paşa'nın ölümüyle sona erer. 1453 yılı, Osmanlı için önemli bir dönüm noktasıdır çünkü İstanbul'un Fethi ile Bizans İmparatorluğu'na son verilmiş ve Osmanlı, bir dünya gücü haline gelmiştir. Ancak, en güçlü olduğu dönem olarak değerlendirilmez.

Karlofça ve Pasarofça antlaşmaları arasındaki bazı farklar şunlardır: Karlofça Antlaşması (1699): Macaristan’ın büyük bir kısmı Avusturya’ya, Podolya ve Ukrayna Lehistan’a, Mora Yarımadası ve Dalmaçya kıyıları Venedik’e bırakıldı. Osmanlı Devleti ilk kez toprak kaybetti. Pasarofça Antlaşması (1718): Yukarı Sırbistan ve Belgrad Avusturya’ya verildi. Karlofça ile kaybedilen Mora Yarımadası Osmanlılara geri verildi. Bu antlaşma, Osmanlı Devleti için 1718-1730 yılları arasındaki Lale Devri’ni başlattı.

Şakir Paşa ailesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinden Cumhuriyet'in ilk yıllarına kadar olan süreçte yaşamıştır. Ailenin en bilinen üyesi, Halikarnas Balıkçısı olarak tanınan roman ve hikâye yazarı Cevat Şakir Kabaağaçlı, 17 Nisan 1890 tarihinde Osmanlı'nın son köklü ailelerinden Şakir Paşa ailesine mensup babasının yüksek komiser olarak görev yaptığı Girit'te doğmuştur. Şakir Paşa'nın 1914 yılında Afyon'daki çiftliğinde, oğlu Cevat Şakir ile arasında geçen tartışma sırasında, Cevat Şakir'in silahından çıkan kurşunla vurularak ölmesiyle aile için trajik bir dönem başlamıştır.

Feroz Ahmad'ın İttihat ve Terakki (1908-1914) adlı kitabı, İttihat ve Terakki Cemiyeti'ni 1908-1914 dönemi içinde ele alır. Kitapta şu sorulara cevap aranır: Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemindeki hangi gelişmeler İttihat ve Terakki Cemiyeti'ni iktidar odağı haline getirmiştir? İttihat ve Terakki'nin homojen bir ideolojisi var mıydı? Cemiyet'in siyaseti, ıslahat anlayışı neydi ve bu anlayışın daha sonraki Batıcı-cumhuriyetçi gelişme açısından nasıl bir önemi vardı? Ayrıca, kitapta adı geçen kişilerin biyografik bilgilerini içeren “Kim Kimdir?” bölümü ve zengin bir dizin çalışması yer alır.

Osmanlı İmparatorluğu'nda imrahorlar, genellikle saray oğlanlarından seçilirdi ve dış sarayda yetişirlerdi.