Osmanlıİmparatorluğu

Kafkas halkları, Rusya'nın işgali ve uyguladığı siyaset nedeniyle 19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın ilk çeyreğinde Türkiye'ye göç ettiler. Bu göçün başlıca nedenleri arasında: - Zorunlu göç: Rus Devleti'nin Kafkas halklarını vatanlarını terk etmeye zorlaması; - Dinî ve kültürel faktörler: Göçmenler, dinlerini ve kültürlerini koruma arayışı içindeydiler; - Osmanlı'nın teşviki: Osmanlı İmparatorluğu'nun, Kafkasya'dan gelen göçmenlere kucak açması ve onlara destek olması.

Yahşi Batı filmi, 19. yüzyılın sonlarında Osmanlı İmparatorluğu'ndan iki yetkilinin, padişahın hediyesini ABD başkanına götürmek üzere Amerika'ya gönderilmesini konu alır. Filmde anlatılan hikaye şu şekilde gelişir: Aziz Vefa ve Lemi Galip, bindikleri posta arabasında soyulunca maceraları başlar.

Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı'nda savaştığı cepheler üç ana kategoriye ayrılır: 1. Taarruz Cepheleri: Kafkasya ve Kanal Cepheleri. 2. Savunma Cepheleri: Çanakkale, Irak, Suriye ve Filistin, Hicaz-Yemen Cepheleri. 3. Müttefiklerine Yardım Amacıyla Açılmış Cepheler: Galiçya ve Makedonya Cepheleri.

Tam sohbet edebi bitiren kavramı, Osmanlı İmparatorluğu dönemine kadar uzanmaktadır.

93 Harbi (1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı), Osmanlı Devleti'ni şu şekillerde etkiledi: Toprak kayıpları: Osmanlı Devleti, Balkanlardaki kontrolünü büyük ölçüde yitirdi ve önemli toprak kayıpları yaşadı. Göçler: Savaş, 1 milyonu aşkın Osmanlı vatandaşının mülteci olmasına yol açtı. Yönetim değişiklikleri: II. Abdülhamid, meclisi feshedip mutlakiyet yönetimine geri döndü. Diplomatik düzenlemeler: Ayastefanos Antlaşması'nın yerine daha hafif şartlarla Berlin Antlaşması imzalandı. Uluslararası politika: Büyük güçlerin Osmanlı üzerindeki politikaları değişti ve Osmanlı, yeni bir devlete (örneğin, İngiltere) endekslenen bir denge politikası izlemek zorunda kaldı.

Osmanlı İmparatorluğu'nda çeşitli renk ve şekillerde birçok bayrak türü bulunmaktaydı. Bunlardan bazıları şunlardır: 1. Saltanat sancakları: Padişah ve devlet büyüklerine ait sancaklar. 2. Yeniçeri sancakları: Yeniçerilerin kullandığı beyaz bayraklar. 3. Donanma bayrakları: Kırmızı, yeşil ve diğer renklerde kullanılan gemi sancakları. 4. Ticaret gemilerinin bayrakları: Beyaz renkte olup, üzerinde yerel renkler de bulunabilirdi. 5. Alay sancakları: Üzerinde ayetler yazılı ve hükümdar armalarını taşıyan sancaklar. Ayrıca, Osmanlıların kuruluş döneminden itibaren al renk de önemli bir bayrak rengi olarak kullanılmıştır.

Konstantinopolis'in fethi, Osmanlı Sultanı II. Mehmet (Fatih Sultan Mehmet) zamanında gerçekleşmiştir.

Beylerbeyi ve padişah aynı kişi değildir. Beylerbeyi, Osmanlı İmparatorluğu'nda bir eyaletin yönetiminden sorumlu olan kişidir ve padişahın yürütme yetkisini temsil eder. Padişah ise devletin en yüksek makamındadır ve tüm imparatorluğun hükümdarıdır.

Milli cemiyetler, Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası Osmanlı İmparatorluğu'nun işgale uğraması ve hükümetin duyarsız kalması sonucu kurulan örgütlerdir. Yararlı (milli) cemiyetlerin amaçları: 1. İşgallere karşı direniş: İşgal kuvvetlerine karşı bölgesel direnişler örgütlemek. 2. Miting ve gösteri düzenlemek: İşgalleri protesto etmek için halk hareketlerini harekete geçirmek. 3. Basın ve yayın yoluyla propaganda: İşgallerin haksızlığını dünya kamuoyuna duyurmak. Bazı yararlı milli cemiyetler ve faaliyetleri: - Anadolu Kadınları Müdafaa-i Vatan Cemiyeti: Sivas'ta kurulmuş, mitingler düzenlemiş ve İtilaf Devletleri temsilcilerine protesto telgrafları göndermiştir. - İzmir Müdafaa-i Hukuk-ı Osmaniye Cemiyeti: İzmir'de Yunanların değil Türklerin çoğunlukta olduğunu basın-yayın yoluyla duyurmaya çalışmış ve silah-cephane sağlamıştır. - Trakya-Paşaeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti: Doğu Trakya'nın Yunanlara verilmesini engellemek için çalışmıştır.

Fatih Sultan Mehmet'in gerçekleştirdiği bazı önemli fetihler şunlardır: 1. İstanbul'un Fethi (1453). 2. Sırbistan'ın Fethi (1454-1459). 3. Mora Yarımadası'nın Fethi (1460). 4. Eflak'ın Fethi (1462). 5. Bosna'nın Fethi (1463). 6. Arnavutluk'un Fethi (1466-1479). 7. Kırım'ın Fethi (1475). Bu liste, Fatih Sultan Mehmet'in tüm fetihlerini kapsamamaktadır.

Osmanlı İmparatorluğu'nda iki tane kazasker vardı: Rumeli Kazaskeri ve Anadolu Kazaskeri.

İstanbul, tarih boyunca 7 kez Osmanlı İmparatorluğu tarafından kuşatıldı.

Sened-i İttifak'a ihtiyaç duyulmasının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Merkezî Otoritenin Zayıflaması: 18. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nda merkezî otoritenin taşrada etkisizleşmesi, ayanların nüfuz alanlarını genişletmesine ve devlet içinde devlet haline gelmesine yol açtı. 2. Devlet-Ayan Çatışmaları: Ayanlar ile merkezî idare arasındaki çatışmalar, devletin zayıflamasına ve iç dengelerin bozulmasına neden oldu. 3. Yeni Bir Düzen Arayışı: II. Mahmud'un tahta çıkmasıyla birlikte, yeni bir düzenin kurulması ve ayanların taht değişikliği yapabilecek kadar güçlendiklerinin kabul edilmesi gerekliliği ortaya çıktı. Bu nedenlerle, Sened-i İttifak, ayanlar ile merkezî idare arasında bir ittifak oluşturarak imparatorluğun eski gücüne kavuşmasını sağlamak amacıyla kaleme alındı.

Türkiye'nin en büyük amirali unvanı, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Barbaros Hayreddin Paşa'ya verilmiştir.

İttihat ve Terakki ifadesi, "Birlik ve İlerleme" anlamına gelir. İttihat ve Terakki Cemiyeti ise, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde faaliyet gösteren bir siyasi hareket ve partidir. Cemiyetin temel amaçları arasında, Osmanlı Devleti'nin modernleşmesi, anayasal düzenin yeniden kurulması ve merkezi otoritenin güçlendirilmesi yer almaktaydı.

Mütareke dönemi, 30 Ekim 1918 tarihinde Mondros Mütarekesi'nin imzalanmasıyla başlayıp, 11 Ekim 1922 tarihinde Mudanya Mütarekesi ile sona erdiği kabul edilir.

II. Abdülhamid ve II. Abdullah kardeş değillerdir. II. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nun 34. padişahı ve 113. İslam halifesidir. II. Abdullah ise farklı bir kişi olup, onunla bir akrabalığı yoktur.

Yeni Çağ'ın başlangıcı ve bitişi şu olaylarla belirlenmiştir: Başlangıç: Yeni Çağ, Fatih Sultan Mehmet'in 1453 yılında İstanbul'u fethetmesiyle başlamıştır. Bitiş: Yeni Çağ, 1789 yılındaki Fransız İhtilali ile sona ermiştir.

Akıncıların başlıca görevleri: Düşman arazisini keşif etmek ve orduya yol açmak. Kurulması muhtemel pusuları ani ve süratli hareketlerle bozmak. Ordunun geçeceği yerlerdeki hububatı muhafaza etmek. Yerli halktan aldıkları esirler vasıtasıyla düşman hakkında haber toplamak. Köprü ve geçit gibi yerleri emniyet altında tutmak. Ayrıca, akıncılar ganimet elde etmek ve düşmanın iktisadi ve manevi yapısını alt üst etmek gibi işlevler de üstlenirlerdi. Akıncılar, genellikle babadan oğula geçen bir sistemle yetişmiş, Türk ırkından gelen hafif süvari birlikleriydi.

Sultan Abdülaziz, 30 Mayıs 1876 tarihinde gerçekleşen bir darbe sonucu tahttan indirildikten sonra 4 Haziran 1876 tarihinde bileklerini keserek intihar etmiş olarak bulunmuştur. Ancak, Abdülaziz'in ölümünün intihar mı yoksa cinayet mi olduğu konusu tartışmalıdır.