Osmanlı

Osmanlı'nın ilk aşireti olarak Kayı Boyu gösterilebilir. Kayılar, Oğuzların bir boyu olup, 13. yüzyılda Anadolu'ya yerleşmiş ve Osmanlı Devleti'nin kuruluş sürecinde önemli bir rol oynamıştır.

Kadıkalesi (Anaia), Kuşadası şehir merkezine yaklaşık 8 kilometre uzaklıkta yer alan ve tarih boyunca çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapmış bir arkeolojik sit alanıdır. Kalenin bazı önemli dönemleri: Son Kalkolitik Çağ (MÖ 4000-3000). Hitit-Miken ilişkileri (MÖ 2. binyıl). Hellen kolonizasyonu (MÖ 1050). Bizans dönemi. Selçuklu ve Osmanlı dönemi. Stratejik konumu nedeniyle Ege ve Batı Akdeniz ticaretinde önemli bir rol oynamıştır.

Osmanlı'da gedik, inhisar (tekel) ve imtiyaz esasına dayanan askerî, idarî, hukukî ve iktisadî anlamlar ifade eden bir terimdir. Gedik kelimesinin Osmanlı'daki bazı kullanım alanları: Esnaf ve zanaatkârlık: Ticaret ve zanaatla uğraşma yetkisi veya imtiyazı. Askeri alan: Savaşçı sınıfından sayılmadığı halde terfi ederek zâbit olabilen topçu ve kale muhafızları gibi askerî sınıfların kadroları. İdari alan: Osmanlı sarayında belirli bir görev ve imtiyaz. Gedik hakkının özellikleri: Esnaf için kredi aracı: Esnaf, elindeki gediği rehin edebilir ve tüccardan veresiye aldığı mala karşılık gösterebilirdi. Dükkân açma yetkisi: Bir kişi, çıraklıktan ve kalfalıktan yetişip açık bir ustalık makamına geçmeden ve gedik imtiyazı belgesi sahibi olmadan dükkân açarak sanat ve ticaret yapamazdı. Gedik hakkının kaldırılması: İstanbul'daki gedikler, 16 Şubat 1328 (1912) tarihli bir kanunla kaldırılmıştır. Tanzimat'ın ilanıyla birlikte inhisar usulleri kaldırılmış ve ticaret ve sanayinin serbestliği usulüne geçilmiştir.

Şehzade Selim'in nasıl öldüğüne dair bilgi bulunamadı. Ancak, II. Selim (Sarı Selim) adlı padişahın ölüm şekliyle ilgili bazı bilgiler mevcuttur: II. Selim, 1574 yılında haremdeki hamamda ayağının kayıp düşmesi sonucu göğüs boşluğunda kanama meydana gelmesiyle vefat etmiştir.

Erenler Pınarı Efsanesi, Afyonkarahisar'ın Sincanlı ilçesine bağlı Düzağaç köyünde yer alan bir pınarın hikayesini anlatır. Efsaneye göre: Bu pınar, Anadolu'nun Türkleşmesi sırasında ulu kişilerin konakladığı bir su olarak kabul edilir. Şifalı, temiz ve bol debili olan pınarın çevresinde çayırlar, çimenler ve ağaçlar yetişir. Düzağaç köyü, bu pınarın yanına kurulmuştur. Yunan işgali sırasında: Pınar, köy halkının matemine ortak olarak kendini saz ve otlarla örterek gizlenir. İşgalci Yunan askerlerine bir damla su vermez. Büyük Taarruz'un başlamasıyla: Pınar, üzerindeki örtüyü atarak temiz ve berrak suyuyla Türk askerlerini karşılar. Suyu içen askerlere güç ve moral verir. Askerler suyu içtikçe pınarın suyu çoğalır ve bir değirmeni dönecek kadar artar. Yakın zamana kadar: Pınarın etrafına değirmenler kurulmuş, ancak sanayileşmenin etkisiyle bu değirmenler yıkılmıştır.

Huzur derslerine katılan bazı gruplar: Mukarrirler. Muhataplar. Padişah. Şehzadeler. Valide sultanlar ve hanım sultanlar. Vezirler ve diğer devlet yöneticileri. Mâbeyn erkânı. Ayrıca, dersleri sarayın salonlarından birinde, öğle namazından ikindi namazına kadar dinleyen halk da olurdu.

Osmanlı mutfağında birçok çeşit yahni bulunmaktaydı. Basılı ilk yemek kitabı Melceü’t-Tabbâhîn'de çeşitli yahni tarifleri yer almaktadır ve bunlar arasında beyaz yahni, kırmızı yahni, papaz yahnisi, incik yahnisi, paça yahnisi, tavşan yahnisi gibi türler bulunmaktadır. Osmanlı mutfağındaki yahni çeşitlerinin tam sayısına dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır.

Asitane, Farsça kökenli bir kelime olup, birden fazla anlama gelir: Eşik, geçiş yeri. Başşehir. Tekke ve türbelerin bulunduğu büyük dergah.

Fatih Mehmethan, Afrin'de yürütülen Zeytin Dalı Harekatı sırasında şehit olmuştur. Piyade Astsubay Üstçavuş Fatih Mehmethan, 28 Ocak 2018 tarihinde, Suriye'nin Afrin bölgesinde, terör örgütlerine karşı yapılan operasyonda hayatını kaybetmiştir.

Osmanlı gelenek ve göreneklerinden bazıları şunlardır: Kahve yanında su ikramı. Kapı tokmakları. Yaş sorulması. Kız isteme. Penceredeki çiçekler. Ramazan gelenekleri. Sadaka taşları. Cuma namazı. Merdiven. Zimem defteri.

Sultan unvanını ilk kullanan padişah olan Orhan Gazi, bu unvanı Osmanlı Devleti'nin bölgesel bir güç olarak yükselişini ve İslam dünyasındaki önemini göstermek amacıyla kullanmıştır. Gazneli Mahmut ise sultan unvanını, Abbasi Halifesi'nin gönderdiği menşur ile almıştır.

Of ilçesi, Osmanlı döneminde Lazistan Sancağı'na bağlanmış, ancak halkın isyanı sonucunda yeniden Trabzon Vilayeti'nin merkez sancağına dahil edilmiştir. 1948 yılında Çaykara, 1990 yılında ise Dernekpazarı ve Hayrat'ın ilçe olmasıyla Of'un sınırları daralmıştır.

Osmanlı padişahlarının lakapları, kazandıkları başarılar, kullandıkları mahlaslar veya fiziksel özellikleri gibi nedenlerle ortaya çıkmıştır. Bazı padişah lakaplarına ve kökenlerine örnekler: Yavuz Sultan Selim (I. Selim): Divan edebiyatında "Selîmî" olarak bilinir. Kanuni Sultan Süleyman (I. Süleyman): Doğuda "Kanuni", batıda ise "Muhteşem Süleyman" olarak anılır. Sultan IV. Murad: Divan edebiyatında "Muradi" olarak bilinir. Genç Osman (I. Osman): "Osman Çelebi" ve "Şehit" lakaplarına sahiptir. Sokullu Mehmet Paşa: Enderun'da "Tavil" lakabını, boyunun uzunluğundan almıştır. Ayrıca, padişahlar arasında kendi lakaplarıyla dalga geçenler de olmuştur.

Osmanlı Devleti'nde yol açan ve köprü yapan askerlere müsellem denir. Müsellemler, başlangıçta atlı birliklerdi.

Topkapı Falnamesi, I. Ahmed (1603-1617) döneminde yazılmıştır. Bu falnameyi, Kalender Paşa hazırlamış ve I. Ahmed'e hediye etmiştir.

Osmanlı Devleti'nin son dört padişahı şunlardır: 1. V. Mehmed Reşâd (1909 – 1918). 2. VI. Mehmed Vahîdüddîn (1918 – 1922). Osmanlı Devleti'nin son padişahı ise Mehmed Vahdettin'dir (1918 – 1922).

Akşemseddin, Fatih Sultan Mehmet (II. Mehmet) döneminde yaşamıştır. Akşemseddin, 1389 yılında doğmuş ve 1459 yılında vefat etmiştir. Bu bilgilere göre, Akşemseddin'in yaşam süresi ile Fatih Sultan Mehmet'in padişahlık dönemi örtüşmektedir.

Demirhindi şerbeti, Osmanlı'nın en meşhur şerbetlerinden biridir. Hint hurması olarak bilinen demirhindi meyvesinden yapılan bu şerbet, hem serinletici hem de iştah açıcı bir içecektir.

Sanayi İnkılabı, Osmanlı'da işçi sınıfı, esnaf ve zanaatkarlar başta olmak üzere çeşitli sınıfları etkiledi. Etkileri: İşçi Sınıfı: Sanayi İnkılabı ile birlikte işçi sınıfı ortaya çıktı. Esnaf ve Zanaatkarlar: Avrupalı üreticilerle rekabet edemeyen esnaf ve zanaatkarlar, el tezgahları ve küçük atölyelerini kapatmak zorunda kaldılar. Dış Borçlar ve Kapitülasyonlar: Osmanlı Devleti, dış borç almak zorunda kaldı ve kapitülasyonlar nedeniyle gümrük vergileri düştü. Ekonomik Durum: Osmanlı Devleti, Avrupa'nın ham madde kaynağı ve açık pazarı haline geldi. Bu gelişmeler, Osmanlı'nın ekonomik bağımsızlığını kaybetmesine ve iç işlerine dış müdahalelerin artmasına yol açtı.

16. yüzyılda Türk mimarisi ve tezyinatında meydana gelen bazı gelişmeler şunlardır: Mimar Sinan'ın Yenilikleri: Mimar Koca Sinan, Türk su mimarisinde yenilikler yapmıştır. Sanatçı Transferleri ve Etkileşim: Yavuz Sultan Selim'in Safevîlere karşı kazandığı zaferden sonra Tebriz'den getirilen sanatkârlar, Osmanlı sanatına yeni bir eğilim kazandırmıştır. İstanbul'un Kentsel Gelişimi: Hanedan kadınlarının himayesindeki imar faaliyetleri, İstanbul'un kentsel gelişiminde önemli bir yere sahiptir. Sanat ve Siyaset Etkileşimi: Fetihler ve sanatçı transferleri, Osmanlı sanatını etkilemiştir. Bu dönemde ayrıca, Bursa ve Edirne mimarisi İstanbul'a taşınmış ve yeni denemeler yapılmıştır.