Osmanlı

Tarabya, eskiden Terkos Metropolis'ine bağlıydı. Günümüzde ise Tarabya, İstanbul'un Sarıyer ilçesine bağlıdır.

Rüstem Paşa, Hürrem Sultan'ın damadıdır. 1539 yılında, Kanuni Sultan Süleyman'ın kızı Mihrimah Sultan ile evlenmiştir.

Kara Murat ve Şeyh Gaffar, "Kara Murat: Şeyh Gaffar'a Karşı" filminde düşman oldular çünkü Şeyh Gaffar, Osmanlı padişahı Fatih Sultan Mehmet'in vergi taleplerini reddetti ve elçilerini zindana attırdı. Bunun üzerine Fatih Sultan Mehmet, Kara Murat'ı Şeyh Gaffar'ın sırrını öğrenmek ve elçileri kurtarmak için görevlendirdi.

Simav halkının kökeniyle ilgili farklı görüşler bulunmaktadır. Simav Çayı: Yaygın görüşe göre, ilçe adını içinden geçen ve çevreye hayat veren Simav Çayı’ndan almaktadır. Eski Anadolu dilleri: Bazı araştırmacılar, “Simav” adının eski Anadolu dillerindeki “Sima” kelimesinden türediğini öne sürmektedir. Göçler: Simav’ın köylerinin çoğunun Yörük olduğu ve Yörük aşiretlerinin zaman zaman yerleşik hayata geçtiği belirtilmektedir. Simav’ın tarih boyunca birçok medeniyete ev sahipliği yaptığı ve önceki yüzyıllarda Frig, Lidya, Pers, Helenistik, Roma ve Bizans uygarlıklarının etkisi altında kaldığı da bilinmektedir. Simav halkının kökeniyle ilgili kesin bir bilgiye ulaşılamamıştır.

Hotin Seferi'nin bazı sonuçları: Barış Antlaşması: 9 Ekim 1621'de Osmanlı İmparatorluğu ile Lehistan-Litvanya Birliği arasında Hotin Antlaşması imzalandı. Toprak Durumu: Hotin Kalesi, Osmanlı egemenliğindeki Boğdan'a verildi. Lehistan'ın Taahhütleri: Lehistan, Erdel, Eflak ve Boğdan'ın iç işlerine karışmamayı ve Osmanlı himayesindeki Kırım Hanlığı'na vergi ödemeye devam etmeyi kabul etti. Askeri Kayıplar: Osmanlı ordusu, sefer sırasında büyük kayıplar verdi; yeniçerilerin yağmaya dalması ve disiplinsizliği nedeniyle kesin zafer elde edilemedi. İç Sorunlar: Sefer, Osmanlı ordusu ve padişah arasında gerilimlere yol açtı ve Genç Osman'ın tahttan indirilmesine katkıda bulundu.

Yıldırım Bayezid ve Timur arasındaki savaşın nedenleri: Kara Yusuf ve Ahmet Celayir'in sığınması. Anadolu beylerinin kışkırtması. Toprak talepleri. Haçlılarla savaş. İki hükümdar arasında gidip gelen sert ifadelerin yer aldığı mektuplar, bu restleşmenin savaşa dönüşmesine yol açtı.

Koca Mustafa Paşa'nın önemli olmasının bazı nedenleri: Sadrazamlık Görevi: II. Bayezid ve I. Selim dönemlerinde 1511-1512 yıllarında sadrazam olarak görev yapmıştır. Askeri Başarıları: Osmanlı-Venedik Savaşı'nda İnebahtı'nın ele geçirilmesinde önemli rol oynamıştır. Diplomatik Faaliyetleri: Cem Sultan'ın İtalya'daki durumuyla ilgilenmiş, Papa ile görüşmeler yapmıştır. Hayratları: İstanbul, Eyüpsultan ve Rumeli'de cami, imaret, medrese ve mektep gibi yapılar inşa ettirmiştir.

Emir Sultan'ın önemli olmasının bazı nedenleri: İslam ve tasavvuf dünyasında tanınmış bir din adamı olması. Osmanlıların kuruluş devrinde Bursa'da yaşamış olması. Peygamber soyundan gelmesi. Üç Osmanlı sultanı döneminde yaşamış olması. Ankara Savaşı'nın önlenmesi için Yıldırım Bayezid'e yalvarmış olması. Fetret Devri'nde Çelebi Mehmed'in yanında yer alarak devletin yeniden tanzim edilmesinde rol oynaması. Sözleri ve öğütleriyle Anadolu'nun aydınlık getiren, özü-sözü doğru bir mürşidi olması. Bursa'nın manevi mimarı ve gönüllerin fethini gerçekleştiren sultanı olarak anılması.

Osmanlı'nın fetih politikasının başarılı olmasının bazı nedenleri: Askeri teknoloji: Fatih Sultan Mehmet, havan topları gibi yenilikçi askeri teknolojiler kullanarak surları yıkmış ve Bizans'ı dize getirmiştir. Hoşgörü ve iskan politikası: Fethedilen bölgelerdeki halkın inançlarına ve yaşam haklarına saygı gösterilmiş, can ve mal güvenlikleri sağlanmıştır. Stratejik hazırlıklar: Rumeli Hisarı gibi stratejik yapılar inşa edilmiş, denizden gelecek yardımlar engellenmiş ve çevre kaleler fethedilmiştir. Peygamber müjdesi: Fetih, peygamberin İstanbul'un fethiyle ilgili sözleriyle de motive edilmiştir. Bu faktörler, Osmanlı'nın fetihlerini hızlı ve etkili bir şekilde gerçekleştirmesini sağlamıştır.

Mamure Kalesi, farklı dönemlerde çeşitli medeniyetler tarafından fethedilmiştir: Romalılar: Kale, 3. veya 4. yüzyılda Romalılar tarafından Akdeniz ve Kilikya ticaret yollarını gözetlemek amacıyla inşa edilmiştir. Kilikya Ermeni Krallığı: 12. yüzyılda kale, Kilikya Ermeni Krallığı döneminde onarılmıştır. Anadolu Selçuklu Devleti: 1221 yılında Anadolu Selçuklu Sultanı Alaaddin Keykubat tarafından fethedilmiştir. Hristiyan birlikler: Selçukluların zayıflamasıyla kale, Hristiyan birlikler tarafından kontrol altına alınmıştır. Karamanoğulları: 1450 yılında Karamanoğlu Mahmut Bey, kaleyi ele geçirmiş ve onararak "Mamure" adını vermiştir. Osmanlı İmparatorluğu: 1469 yılında Osmanlı Devleti'nin eline geçmiştir.

Sancak, tarih boyunca önemli bir sembol ve idari yapı olarak çeşitli nedenlerle önem taşımıştır: Devlet Yönetimi ve Tecrübe: Osmanlı Devleti'nde sancak sistemi, şehzadelerin devlet tecrübesi kazanmalarını sağlamıştır. Kimlik ve Bağlılık: Sancaklar, bir bölgenin kimliğini ve halkın bağlılık duygusunu pekiştiren önemli unsurlardı. Kültürel Miras: Sancaklar, Osmanlı kültürünün zenginliğini ve çeşitliliğini yansıtan semboller olarak kullanılmıştır. Askeri İşlev: Askeri birliklerin ve yöneticilerin kimliğini belirlemenin yanı sıra, savaşlarda ve resmi törenlerde büyük bir öneme sahipti.

Altın Kapı'nın önemli olmasının bazı nedenleri: Tarihi ve mimari değer: Altın Kapı, Bizans İmparatorluğu'nun son zafer takıdır ve klasik bir zafer takısı örneğidir. İmparatorların şehre girişi: Savaştan dönen imparatorlar, zaferle şehre girerken Altın Kapı'dan geçerlerdi. Stratejik konum: Şehirler arası önemli bir yol olan Via Egnatia, Altın Kapı'dan başlar ve Ayasofya önündeki Augusteion Meydanı'nda (günümüzde Sultanahmet Meydanı) sona ererdi. Sembolik anlam: Kapı, altın yaldızlı yazıtları ve heykelleri nedeniyle "Yaldızlı Kapı" olarak da bilinirdi. Günümüzde, İstanbul'un Yedikule semtinde bulunan Altın Kapı, Roma ve Osmanlı tarihinin önemli bir tanığı olarak ziyaretçilerini beklemektedir.

Osmanlı Devleti'nde lala, şehzadelerin eğitiminden ve yetiştirilmesinden sorumlu olan görevli anlamına gelir. Lala kelimesi Farsça kökenli olup, sözlükte "kul, köle; efendinin çocuğuna bakmakla yükümlü hizmetkâr" anlamlarına gelir. Ayrıca, sadrazamlar hakkında atabey karşılığı olarak da kullanılan bir tabirdir.

Ezine halkının kökenleri farklı dönemlere dayanmaktadır: Danişmend Oğulları Dönemi: Ezine'nin ilk kuruluşu, Danişmend Oğulları dönemine rastlamaktadır. Osmanlı Dönemi: Osmanlı Devleti'nin kurulmasından sonra, özellikle 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'ndan itibaren Anadolu'ya göç eden Türk boyları Ezine çevresine yerleştirilmiştir. Selçuklu ve Karesi Beyliği Dönemi: Ezine bir süre Selçuklu egemenliği altında kalmış, ardından Karesi Beyliği'nin yönetimine girmiştir.

Yedikule Zindanları'nda hapis yatan bazı önemli kişiler: Sultan II. Osman (Genç Osman). Lev Tolstoy'un dedesi. Mısır Firavunu Tutankhamun'un annesi. Yedikule Zindanları, Osmanlı döneminde birçok siyasi mahkumu barındırmıştır.

Topkapı Sarayı'nda sergilenen hançer, Sultan I. Mahmud tarafından İran Şahı Nadir Şah'a hediye edilmek üzere yaptırılmış olan "Topkapı Hançeri"dir. Ancak, hançeri götüren Türk heyeti Bağdat'a ulaştığı sırada İran'da gerçekleşen ayaklanma sonucu Şah'ın öldürüldüğü haberi gelmiş ve hançer geri getirilerek Topkapı Sarayı'nın hazinesine iade edilmiştir.

Resm-i geçit, Osmanlıca'da "askerî bir kıt'anın yahut bir mektebin talebelerinin gösteri mahiyetinde geçişi" veya "geçit resmi" anlamına gelir. Ayrıca, devlet otoritesini simgeleyen, ülke adına önemli bir anlamı olan bir günde düzenlenen ve protokolün yoğun olarak yaşandığı bir tören olarak da bilinir.

Osmanlı'da sikke, ağırlığı önceden ayarlanmış, üzerinde devletin, hükümdarın veya resmi otoritenin simge veya yazısının yer aldığı madeni para türüdür. Sikke kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: Arapça, akçe üzerine vurulan nakış veya damga; yol, sokak; Mevlevi dervişlerinin başlarına giydikleri keçe külahı.

Tımar sistemi, Osmanlı Devleti'nde devlet adına çalışan asker ve memurlara hizmetleri karşılığında toprak tahsis etmek üzerine kurulu bir sistemdir. Bu sistemde: Sipahiler, sorumluluğunu aldığı tımarı (araziyi) köylülere kiralardı. Köylü, araziyi 3 yıllığına kiraladıysa, 3 yıldan önce araziyi bırakamaz, bıraktığı takdirde sipahiye tazminat ödemek zorunda kalırdı. Sipahiler, elde ettikleri gelirin bir kısmını devlete vergi olarak öder, bir kısmını da kendi geçimlerini sağlamak için kullanırlardı. Tımar sisteminin temel amacı, belli bölgelerdeki kamu arazilerinde asayişi ve vergi toplama sorumluluğunu sipahilere bırakmak ve arazilerin işleme görevini sipahilere devrederek bağlılığı artırmaktır. Tımar sistemi, 1839 yılındaki Tanzimat Fermanı ile kaldırılmıştır.

Islahat hareketleri sonucunda Osmanlı'da kurulan bazı kurumlar şunlardır: Askeri Kurumlar: Nizam-ı Cedit Ordusu; Sekban-ı Cedit Ordusu; Eşkinci Ocağı; Asakir-i Mansure-i Muhammediyye; Mühendishane-i Berrî-i Hümâyûn; Harp Okulu; Tıbbiye. Eğitim Kurumları: Mekteb-i Ulum-ı Harbiye; Mekteb-i Şahane-i Tıbbiye; Mekteb-i Maarif-i Edebiye; Mekteb-i Maarifi Adliye; Mühendishaneler ve teknik okullar. Yönetim Kurumları: Nazırlıklar (Bakanlıklar); Meclis-i Vala-yı Ahkam-ı Adliye; Dar-ı Şura-yı Bab-ı Ali; Dar-ı Şura-yı Askeri. Diğer Kurumlar: Posta Nezareti; Takvim-i Vekayi (ilk resmi gazete); Tulumbacılar Ocağı (itfaiye teşkilatı); Ziraat Bankası.