Omurga

Zürafaların boynunda 7 omur bulunmasının nedeni, bu sayının memelilerin genel anatomik özelliği olmasıdır.

C5-C6 diskinde santral sol parasantral ağırlıklı spinal korda indentasyon gösteren disk karnasyonu, boyun omurgasının beşinci ve altıncı omurları arasındaki diskte, omurilik veya sinir köklerine baskı yapan bir çıkıntı (protrüzyon) olduğunu ifade eder. Bu durum, diskin merkezindeki jelatinimsi maddenin, dış tabakadaki bir yırtıktan dışarı doğru taşması sonucu oluşur ve ağrı, uyuşma veya güçsüzlük gibi semptomlara yol açabilir.

Skolyoz, röntgende şu özelliklerle anlaşılır: 1. Omurga Eğriliği: Omurganın normal düz hattan yan tarafa doğru eğrilmiş olması. 2. Cobb Açısı: Skolyozun şiddetini ölçmek için kullanılan Cobb açısı, en çok eğilmiş omurlar arasındaki açıdır ve 10 dereceden fazla ise skolyoz teşhisi konulabilir. 3. Omurga Rotasyonu: Omurganın dönme veya rotasyonunun olup olmadığının değerlendirilmesi. 4. Simetri Kaybı: Omurganın ve kaburgaların simetrisindeki değişiklikler. Bu değerlendirmeler, genellikle X-ray (röntgen) cihazı kullanılarak yapılan skolyoz grafisinde yapılır.

Evet, çökme kırığı tehlikelidir. Çökme kırığı, omurganın yapısal bütünlüğünü kaybederek yüksekliğini kısmen ya da tamamen yitirmesiyle oluşan bir iskelet sistemi hasarıdır. Ayrıca, çökme kırıkları ağrı, hareket kısıtlılığı, kamburluk (kifoz) ve idrar ya da dışkı tutmada zorluk gibi ciddi komplikasyonlara da neden olabilir. Bu nedenle, ani gelişen sırt veya bel ağrısı gibi belirtiler ciddiye alınmalı ve zaman kaybetmeden bir sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.

Kaynama kayması, iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. Kemik kırıklarında: Kemiklerin yanlış kaynaması veya kaynamaması, genellikle kırığın tespitinde yaşanan sıkıntılar ve kemik kanlanmasının iyi olmaması gibi nedenlerden kaynaklanır. 2. Omurlarda: Omurların kayması, faset eklemdeki çıkık veya pars interarticularis adlı kısımdaki kırık gibi nedenlerden kaynaklanabilir.

Skolyoz hastalığı, omurganın yana doğru eğrilmesiyle karakterize edilen bir rahatsızlıktır. Skolyoz hastalığının belirtileri arasında şunlar yer alır: - Bir omzun diğerinden daha yüksek olması; - Bel kısmında bir tarafın diğerine göre daha belirgin bir eğrilik; - Bir kalçanın diğerinden daha yüksek durması veya vücudun bir tarafına doğru kayma; - Genel bir duruş bozukluğu, öne veya yana doğru eğilme; - Sırt veya bel bölgesinde ağrılar. Skolyoz hastalığının nedenleri genetik, çevresel ve diğer faktörlerin birleşiminden kaynaklanabilir. Tedavi yöntemleri arasında egzersiz, korse kullanımı ve cerrahi müdahale yer alır.

Omurga çeşitleri slaytında aşağıdaki bilgiler yer alabilir: 1. Servikal Omurga: Boyun bölgesinde bulunan yedi omurdan oluşur (C1-C7). 2. Thorakal Omurga: Sırt bölgesinde yer alan on iki omurdan (T1-T12) oluşur ve göğüs kafesini destekler. 3. Lumbar Omurga: Bel bölgesinde bulunan beş omurdan (L1-L5) oluşur. 4. Sakral Omurga: Beş birleşik omurdan (S1-S5) oluşur ve pelvis ile bağlantılıdır. 5. Koksigeal Omurga: Kuyruk sokumu bölgesinde bulunan 3-5 küçük omurdan oluşur ve genellikle birleşerek tek bir koksiks kemiğini oluşturur.

L5-S1 ve L4-L5 farkları, omurganın farklı segmentlerini ifade etmelerinden kaynaklanır. - L4-L5 segmenti, dördüncü ve beşinci lomber vertebra arasında yer alır ve üst vücudun ağırlığını taşır, hareket ve omurilik koruması sağlar. - L5-S1 segmenti ise beşinci lomber vertebra ile sakrum arasında bulunur ve lumbosakral kavşağı oluşturur, vücut ağırlığının taşınmasında ve omurganın stabilitesinde önemli rol oynar.

Kuyruk sokumu (coccyx), omurganın en altında yer alan, üç ila beş birleşik omurdan oluşan kemiksi yapıdır. Bu kemik, vücudun dengesini sağlamada önemli bir rol oynar ve bazı kas, tendon ve bağların desteklenmesine yardımcı olur.

T11 vertebra parlaması ifadesi, tıbbi literatürde bulunmayan bir terimdir. Ancak, T11 vertebra hakkında genel bilgiler mevcuttur. T11 vertebra, torakal (göğüs) omurga bölgesinde yer alan on birinci vertebradır. T11 vertebra ile ilgili sağlık sorunları, genellikle travma, dejeneratif hastalıklar veya tümörler gibi durumlarla ilişkilidir.

Şekildeki baş-çene pozisyonu, boyun omurlarında hasar şüphesi olan durumlarda verilmesi sakıncalıdır.

Conus medullaris, yetişkinlerde genellikle L1-L2 vertebral seviyesinde sonlanır.

Kemik ölçümünde L1, bel omurlarından ilkinin kısaltmasıdır.

Belde daralma, tıbbi adıyla lomber spinal stenoz, omurganın içinde omurilik ve sinir dokusunun bulunduğu kanalın daralması anlamına gelir. Bu durum, sinir köklerinin veya omuriliğin kendisinin sıkışmasına yol açabilir ve bel ve bacaklarda ağrı, uyuşma ve kaslarda kuvvetsizlik gibi belirtilerle kendini gösterir. Belde daralmanın nedenleri arasında doğuştan gelen kanal darlığı, kireçlenme, disklerin taşması, travmalar ve tümörler yer alabilir.

Sağrı-bel eklemi, omurgayı oluşturan beşinci bel omuru ile sağrının üst yüzü arasındaki eklem olarak tanımlanır.

L4 vertebra korpusu, omurgayı oluşturan kemiklerden biri olan dördüncü lomber vertebranın gövde kısmını ifade eder.

Columna vertebralis'in (omurga) görevleri şunlardır: 1. Destek: Vücut ağırlığını taşır ve dik durmayı sağlar. 2. Koruma: Omurilik ve sinir köklerini korur, böylece sinir sisteminin düzgün çalışmasını sağlar. 3. Hareket: Esneklik ve hareket kabiliyeti sağlar; eğilme, dönme ve bükülme gibi hareketleri mümkün kılar. 4. Şok emme: Vücut hareketleri sırasında oluşan darbeleri emerek omuriliği korur.

Skoliyotik eğrilik, omurganın yana doğru eğrilmesini ifade eder.

Diffüz ve bulging fıtık aynı durumu ifade eder. Bulging, omur kemikleri arasındaki disklerin dış kısmının normal sınırından öteye taşması durumudur.

Geniş tabanlı protrüzyon, omurlar arasındaki diskin dış kenarının, komşu omur kemiği sınırlarını aşarak uzun bir hat boyunca taşma yapması durumudur.