ÖmerSeyfettin

Ömer Seyfettin'in "Forsa" adlı hikayesinin ana fikri, hangi durumda olunursa olunsun umudun yitirilmemesi gerektiğidir.

Ömer Seyfettin'in en iyi hikayesi konusunda kesin bir görüş yoktur, çünkü yazarın birçok değerli eseri bulunmaktadır. Bazı öne çıkan hikayeleri: 1. "And": Yazarın Gönen'e olan özlemini ve yalnızlığını anlattığı etkileyici bir hikayedir. 2. "Kaşağı": Bir çocuğun başından geçenleri anlattığı, yalan, öfke ve vicdan yükünü işleyen duygusal bir yapıttır. 3. "Yalnız Efe": İntikam için yola çıkan bir genç kızın masalsı hikayesini anlatan sürükleyici bir hikayedir. 4. "Diyet": İyilik ve yardımı başa kalkan insanlara cevap niteliğinde, etkileyici bir hikayedir. 5. "Beyaz Lale": Balkan Savaşı'na dair trajedilere dikkat çeken, cinsel ve işkence sahneleriyle sarsıcı bir öyküdür.

Ömer Seyfettin'in "Forsa" hikayesinde 7 ana karakter bulunmaktadır: 1. Saldırgan (kötü kişi); 2. Bağışçı (sağlayıcı); 3. Yardımcı; 4. Prenses ve babası (aranılan kişi ya da nesne); 5. Gönderen; 6. Kahraman; 7. Düzmece kahraman.

Ömer Seyfettin'in "Forsa" hikayesindeki çatışma, iki ana eksende ele alınabilir: 1. İyiler ve Kötüler Çatışması: Hikayede, korsanlar ve kahraman denizciler arasındaki mücadele bu çatışmanın bir örneğidir. 2. Sıla Özlemi ve Esaret: Hikayenin temel çatışması, esir edilip kırk yıl ülkesinden uzakta yaşayan yaşlı bir Osmanlı gemicisinin, vatanına kavuşma arzusu ile esaret altında geçirdiği yıllar arasındaki çelişkidir.

Ömer Seyfettin'in "Diyet" hikayesinde Koca Ali, diyetini ödemiyor çünkü gururuna yediremiyor. Koca Ali, kendisine yapılan iyiliği sürekli başına kakan ve onu aşağılayan hamisi Kasap Mehmet'in sözlerine dayanamıyor ve sonunda sol kolunu keserek diyetini kendi ödüyor.

"Kaşağı" hikayesini Ömer Seyfettin yazmıştır. Konusu: Hikayede, kardeşine iftira atıp onun ölümünden sonra vicdan azabıyla yanıp tutuşan bir çocuğun dramı anlatılmaktadır.

Ömer Seyfettin'in "Yeni Bir Hediye" adlı hikayesinin ana fikri, maddi unsurların ya da nesnelerin, insanların birbirleriyle olan ilişkilerinin üzerine geçmemesi gerektiği ve insan ilişkilerinin her şeyden daha değerli olduğudur.

Koca Ali, Ömer Seyfettin'in "Diyet" adlı hikayesinde, çektiği eziyete dayanamayıp kasap Hacı Mehmet'in kendisine yaptığı aşağılamaları protesto etmek için kolunu kesmiştir.

Ömer Seyfettin'in "Makaleler 1" kitabı 437 sayfadan oluşmaktadır.

Ömer Seyfettin'in ilk hikaye kitabı, "At" adlı eserdir. Hikayenin özeti: Vardar kıyılarında atını dört nala süren bir biniciyi anlatan hikayede, bu binicinin aslında yazarın kendisi olduğu belirtilir.

Ömer Seyfettin'in "Seçme Hikayeler" kitabı farklı yayınevlerine göre değişen sayfa sayılarına sahiptir: Koridor Yayıncılık tarafından basılan bez ciltli versiyon, 261 sayfadan oluşmaktadır. Aşiyan Kitabevi tarafından satılan versiyon ise 176 sayfadan oluşmaktadır.

"Kızıl Elma" hikayesinde Ömer Seyfettin tarafından kullanılan anlatım teknikleri şunlardır: 1. Sembolik ve Alegorik Anlatım: Hikaye, milli bir ülküyü sembolik bir dille işlemiştir. 2. Hâkim Bakış Açısı: Anlatıcı, her şeyi gören, duyan ve bilen bir konumda olup, tanrısal bakış açısını kullanmıştır. 3. Betimlemeler: Mekân ve kahramanların iç dünyaları, güçlü gözlem ve betimlemelerle tanıtılmıştır. 4. Dil ve Üslup: Hikaye, sade ve anlaşılır bir dil kullanılarak yazılmıştır.

Ömer Seyfettin'in yaklaşık 160 hikayesi olduğu bilinmektedir.

Abdurrahman Çelebi hikayesi, iki farklı bağlamda ele alınabilir: 1. Ömer Seyfettin'in "Falaka" Öyküsü: Bu öyküde, mahalle mektebine giden çocuklar, yaşlı ve bilgisiz bir hocanın sınıfında doğru dürüst bir şey öğrenemeden aynı şeyleri tekrarlarken bir yaramazlık yaparlar. 2. Tasavvuf Şairi Abdurrahman Çelebi: Aynı adı taşıyan ve farklı bir kişi olan bu Abdurrahman Çelebi, Pir Hüsameddin'in oğlu olup, tasavvuf ehli bir şairdir.

“Bahar ve Kelebekler” hikâyesi, Ömer Seyfettin tarafından yazılmış olup, iki farklı kuşağın bakış açılarını ve toplumsal değişimleri ele almaktadır. Hikâyenin anlatmak istedikleri: - Yozlaşma ve kültürel kopukluk: Yozlaşmış, kendi kültüründen uzaklaşmış ve başka milletlere özenen insanlar eleştirilir. - Kadının toplumdaki yeri: Kadının, alaturka ve alafranga düşünceler arasında sıkışıp kalması ve özgürleşememesi anlatılır. - Nesil çatışması: Genç bir kız ile yaşlı bir nine arasındaki iletişimsizlik ve birbirlerinin hayatına yabancı kalmaları vurgulanır. - Renk sembolizmi: Kelebeklerin renklerine göre saadet, keder, felaket gibi anlamlar yüklenmesi, Türk kültüründeki sembollerin kullanımı üzerinden işlenir.

“Türk halkı alim değil, ariftir” sözü, Ömer Seyfettin'e aittir.

Ömer Seyfettin'in "Perili Köşk" hikayesinin özeti şu şekildedir: Sermet Bey, altı kişilik ailesiyle birlikte kalabilecekleri bir ev ararken çam ormanının içinde beyaz bir köşk görür ve burayı kiralamaya karar verir. Perilere inanmayan Sermet Bey, evi tutmaya kararlıdır ve ev sahibi Hacı Niyazi Efendi ile görüşür. Mahalledeki herkes, Sermet Bey ve ailesinin en fazla bir ay dayanabileceklerini düşünmektedir. Sermet Bey, tüm ev halkını sakinleştirir ve bu işin içinde başka bir iş olduğunu, perilerin sadece masallarda olduğunu söyler. Ev sahibinin sahtekarlığını gören Sermet Bey, 6 yıllık kiranın verildiğine dair belgeyi ev sahibine imzalatır.

Ömer Seyfettin'in 100 Temel Eser listesinde yer alan hikayeleri şunlardır: 1. And; 2. Bahar ve Kelebekler; 3. Diyet; 4. Falaka; 5. Ferman; 6. Gizli Mâbed; 7. İlk Cinayet; 8. Kaşağı; 9. Kesik Bıyık; 10. Kurumuş Ağaçlar; 11. Kütük; 12. Perili Köşk; 13. Rüşvet; 14. Topuz; 15. Yüksek Ökçeler.

Ömer Seyfettin'in çocukken sahip olduğu kişilik özellikleri şunlardır: 1. Askeri Terbiye: Babası subay olduğu için Ömer Seyfettin, askeri bir terbiye ile büyümüştür. 2. Yaramazlık ve Bağımsızlık: Çocukluk yıllarında başına buyruk, biraz sert bir eğitimle yetişmiştir. 3. Eğitim Meraklısı: İlkokul hayatına Gönen'de bir mahalle mektebinde başlamış, daha sonra İstanbul ve Edirne'de eğitimine devam etmiştir. 4. Şiir Merakı: Henüz 16 yaşındayken şiir yazmaya başlamış ve edebiyat dünyasına adım atmıştır.

Yalnız Efe ve Kezban, Ömer Seyfettin'in "Yalnız Efe" adlı eserinde yer alan karakterlerdir.