Kübizm

Kübist sanatçılar tarafından yapılan bazı duvar tabloları şunlardır: 1. Pablo Picasso - "Guernica" (1937). 2. Georges Braque - "Violin and Candlestick" (1910). 3. Juan Gris - "Portrait of Picasso" (1912). 4. Fernand Léger - "The City" (1919).

Kübist sanat akımı, 20. yüzyılın başlarında Pablo Picasso ve Georges Braque tarafından geliştirilen bir sanat akımıdır. Temel özellikleri: - Geometrik şekiller: Doğadaki nesneler, küp, silindir, koni gibi temel geometrik formlara indirgenir. - Çoklu perspektif: Aynı nesne, farklı açılardan ve aynı anda görülebilir şekilde resmedilir. - Fragmentasyon: Nesneler, küçük parçalara ayrılarak yeniden bir araya getirilir. - Monokrom palet: Sınırlı bir renk paleti kullanılır, bu da dikkatin şekillere ve yapılarına çekilmesini sağlar. - Soyutlama: Nesnelerin özünü ön plana çıkarmak için soyutlamalar yapılır. İki ana evresi vardır: 1. Analitik Kübizm: 1907-1912 yılları arasında, nesneleri küçük, parçalanmış geometrik formlara indirger. 2. Sentetik Kübizm: 1912'den sonra başlar, kolaj gibi yeni teknikler kullanılarak daha renkli ve büyük parçalarla çalışılır.

Kübizme göre edebiyatın amacı, anlatımı daha canlı kılmak ve duyguları olaylarla birlikte yansıtmaktır. Bu akıma göre, şairler sadece dış dünyayı izlemekle yetinmemeli, aynı zamanda olup biteni iyi saptayarak küçük olayları ve anlamları gün ışığına çıkarmalıdır.

Kübist sanat akımı ile ilgili içerikler, GZT ve İva Sanat gibi çeşitli dergilerde yer almaktadır.

Pablo Picasso'nun resimleri kübizme dahildir çünkü Picasso, kübizmin kurucularından biridir ve bu akımın temel prensiplerini geliştirmiştir. Kübizm, 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkan ve geleneksel perspektif anlayışını reddeden bir sanat akımıdır.

Pablo Picasso, çeşitli teknikler kullanarak çizerdi: 1. Kübizm: Picasso, Kübizm akımının öncülerinden biri olarak, nesneleri geometrik şekillere ayırarak ve birden fazla perspektiften çizerek bu tekniği geliştirdi. 2. Kolaj ve Assemblage: Günlük malzemeleri ve nesneleri kullanarak kolaj ve üç boyutlu assemblage teknikleri ile çalıştı. 3. Layering (Katmanlama): Resimlerini katmanlar halinde inşa eder, her katmana farklı renkler ve dokular eklerdi. 4. Fırça ve Palet Bıçağı Kullanımı: Kalın fırça darbeleri ve palet bıçağı ile resimlerine fiziksel bir doku kazandırırdı. 5. Baskı Teknikleri: Engraving, aquatint ve linocut gibi baskı tekniklerinde de ustalaştı.

Kübizm edebiyatta, 20. yüzyılın başlarında resim alanında ortaya çıkan kübizm akımının edebiyat dünyasına yansımasıdır. Bu akımın edebiyattaki temel özellikleri şunlardır: Duygu ve olayların birleşimi: Şairler, şiirlerinde duyguları ve olayları karmaşık bir biçimde yansıtmışlardır. Geometrik şekiller: Anlatımı canlı kılmak için, yapıtlarda duygularla olaylar karıştırılarak geometrik bir düzen içinde sunulmuştur. Analiz-sentez metodu: Şiirler, olayların parçalara ayrılıp sanatçının duygusal ve düşünsel perspektifine göre yeniden birleştirilmesiyle oluşturulmuştur. Geleneksel anlatım biçimlerinin reddi: Kübist şairler, geleneksel dil bilgisi kurallarını ve noktalamayı ihmal etmişlerdir. Kübizm akımının edebiyattaki önemli temsilcileri arasında Guillaume Apollinaire, Max Jacob, Jean Cocteau ve Blaise Cendrars bulunmaktadır.

Fernand Léger, kübizm sanat akımına öncülük eden ressamlardan biridir.

Hamit Görele, kübizm ve empresyonizm akımlarından etkilenerek geliştirdiği özgün tarzıyla sanatına yön vermiştir.

Kübizm duvar tablosu, 20. yüzyılın başında Pablo Picasso ve Georges Braque tarafından geliştirilen Kübizm sanat akımına ait bir resim türüdür. Bu tür tablolarda, nesneler geometrik şekillere ayrılarak ve farklı açılardan bir araya getirilerek soyut bir biçimde temsil edilir. Önemli Kübizm duvar tablosu örnekleri arasında Pablo Picasso'nun "Avignon'lu Kızlar" ve Georges Braque'ın "The Viaduct at L’Estaque" eserleri yer alır.

Nurullah Berk, Türk resim sanatı ve kültürü için önemli bir figürdür çünkü: 1. Kübizm ve Konstrüktivizm Akımlarının Temsilcisi: Berk, bu Batılı sanat akımlarını Türkiye'ye tanıtmış ve Türk sanatına uyarlamıştır. 2. Yeni Bir Anlayışın Öncüsü: Türkiye'de egemen izlenimci tutuma karşı, biçim olarak Batı'daki çağdaş akımlara paralel "kübist ve yapımcı teknik" anlayışını benimsemiş ve bu alanda öncülük yapmıştır. 3. Sanat Eleştirmeni ve Yazar: Sanat tarihi, resim ve heykel sanatı üzerine çok sayıda yayımlanmış eseri vardır ve sanat yazarlığı yapmıştır. 4. Eğitimci: 1962-1969 yılları arasında İstanbul Resim ve Heykel Müzesi müdürlüğü görevini üstlenmiştir. 5. Uluslararası Katkılar: UNESCO'ya bağlı Uluslararası Sanat Eleştirmenleri Türkiye Komitesi'ni kurmuştur.

Kübizm ve Picasso arasındaki ilişki şu şekilde özetlenebilir: Kübizm, 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkan ve resimde alışılmış perspektifi reddeden bir sanat akımıdır. Picasso, Kübizm'in temellerini Georges Braque ile birlikte atmıştır. Picasso'nun "Avignonlu Kızlar" (Les Demoiselles d’Avignon) adlı eseri, Kübizm'e attığı ilk büyük adım olarak kabul edilir.

Juan Gris, kübizm sanat akımına aittir.

Pipolu Adam tablosu, Kübizm sanat akımına aittir.

Kolaj tekniğini ilk olarak kübistler bulmuştur.

Kübizm sanat akımı, resim ve heykel gibi görsel sanatlarda görülür. Önemli kübist eserler arasında Pablo Picasso'nun "Les Demoiselles d’Avignon" ve "Guernica" tabloları, Georges Braque'ın "Violin and Candlestick" ve "Houses at L’Estaque" eserleri yer alır. Dolayısıyla, kübizm doğrudan taşlarda değil, bu tür sanatsal yüzeylerde ve malzemelerde kendini gösterir.

Kolaj tekniği, kübizm başta olmak üzere dadaizm ve sürrealizm gibi sanat akımlarında sıkça kullanılmıştır.

Savaş manzarası, Kübizm sanat akımına aittir.

Guernica tablosu, birkaç önemli nedenden dolayı önemlidir: 1. Savaş Karşıtı Sembol: Guernica, Pablo Picasso tarafından 1937 yılında İspanya İç Savaşı sırasında yapılan ve savaşın vahşetini soyut ve sembolik bir dille anlatan bir başyapıttır. 2. Tarihsel Belge: Tablonun yaratılmasına ilham veren Guernica'nın bombalanması, modern savaş tarihinde sivil halka yönelik ilk geniş çaplı hava saldırılarından biri olarak kabul edilir. Bu nedenle, Guernica tablosu, o dönemin tarihsel bir belgesi olarak da değer taşır. 3. Sanatsal Etki: Guernica, Kübizm ve Sürrealizm öğelerinin birleşimiyle oluşturulmuş, 20. yüzyılın en güçlü ve etkileyici sanat eserlerinden biri olarak kabul edilir.

Analitik kübizm, 1907-1912 yılları arasında Pablo Picasso ve Georges Braque tarafından geliştirilen Kübizm akımının ilk evresidir. Özellikleri: - Nesnelerin ayrıntılı bir analizi üzerine odaklanır. - Nesneler küçük parçalara ayrılarak farklı açılardan incelenir ve bu parçalar yeniden bir araya getirilir. - Genellikle monokrom renk paleti kullanılır. Bu dönemde sanatçılar, geleneksel perspektife meydan okuyarak izleyiciye aynı nesneyi birden fazla açıdan görme imkanı tanırlar.