Kimya

Hayır, TDS ve pH aynı şey değildir. TDS (Total Dissolved Solids), bir suda çözünmüş halde bulunan tüm inorganik ve organik maddelerin toplam miktarını ifade eder. pH (Potansiyel Hidrojen) ise bir çözeltideki hidrojen iyonu (H⁺) derişiminin negatif logaritması olarak tanımlanır ve suyun asidik, nötr veya bazik olup olmadığını belirten logaritmik bir ölçektir.

Molekül ve bileşik arasındaki temel fark, moleküllerin aynı veya farklı iki veya daha fazla atomdan oluşması, bileşiklerin ise en az iki farklı atom içermesidir. Molekül: İki hidrojen atomu ve bir oksijen atomunun birleşmesiyle oluşan su (H2O) molekülü gibi. Bileşik: Su (H2O) aynı zamanda bir bileşiktir. Her molekül bir formül ile ifade edilir ve bu formül, molekülde hangi atomların bulunduğunu ve hangi oranda olduklarını gösterir.

Polimerler, çeşitli özelliklerine göre farklı sınıflara ayrılır: Doğal ve sentetik: Doğal polimerler, doğa tarafından oluşturulan moleküler zincirlerden (örneğin, selüloz ve kauçuk) oluşurken, sentetik polimerler insan yapımıdır (örneğin, polietilen ve polistren). Termoplastikler ve termosetler: Termoplastikler, oda sıcaklığında katı olup, ısıtıldığında yumuşar ve yeniden şekillendirilebilir. Termosetler, ısı ile yumuşamaz, çapraz bağlarla sabitlenir ve yeniden şekillendirilemez. Elastomerler: Yüksek elastikiyet gösteren kauçuk gibi polimerlerdir. Bazı polimer türleri: polietilen (PE); polipropilen (PP); polistiren (PS); polivinil klorür (PVC); politetrafloretilen (PTFE).

Polimerler, çeşitli özelliklerine göre farklı sınıflara ayrılır: Doğal ve sentetik: Doğal polimerler, doğa tarafından oluşturulan moleküler zincirlerden (örneğin, selüloz ve kauçuk) oluşurken, sentetik polimerler insan yapımıdır (örneğin, polietilen ve polistren). Termoplastikler ve termosetler: Termoplastikler, oda sıcaklığında katı olup, ısıtıldığında yumuşar ve yeniden şekillendirilebilir. Termosetler, ısı ile yumuşamaz, çapraz bağlarla sabitlenir ve yeniden şekillendirilemez. Elastomerler: Yüksek elastikiyet gösteren kauçuk gibi polimerlerdir. Bazı polimer türleri: polietilen (PE); polipropilen (PP); polistiren (PS); polivinil klorür (PVC); politetrafloretilen (PTFE).

Kimya, TYT'de en zor konu olarak değerlendirilmemektedir. TYT kimyadaki en zor konular arasında şunlar yer almaktadır: Kimyasal türler arası etkileşimler. Kimyasal hesaplamalar. Kimyanın temel kanunları. Kimyanın zorluğu kişiden kişiye değişebilir.

Se, atom numarası 34 olan selenyum elementinin sembolüdür.

T harfi farklı bağlamlarda çeşitli anlamlara gelebilir: Kimya terimi. Matematik terimi. Sıcaklık simgesi. Diğer anlamlar. Ayrıca, Türkçede T, birçok kelimenin başında, ortasında ve sonunda sıkça kullanılan bir harftir.

İyonlar, atomların elektron alarak veya vererek yük kazanması sonucu oluşur. İki ana iyon türü vardır: Katyonlar. Anyonlar. İyon oluşumunun bazı nedenleri: Kararlı hale gelme. Periyodik tablo. Kimyasal tepkimeler.

Heterojen, madde dağılımı ve özellikleri her yerinde aynı olmayan karışım anlamına gelir. Heterojen karışımlar, kendi içerisinde şu türlere ayrılır: Emülsiyon. Süspansiyon. Aerosol. Adi karışım. Heterojen karışımlara örnek olarak, yer altından çıkarılan maden filizleri, kaya parçaları, odun parçaları, bir bitki yaprağı, sis, ayran, petrol su karışımı, beton parçası, toprak ile ayran, meyve suyu, süt, çamurlu su, toprak, yağlı su verilebilir.

Atom ve iyon arasındaki temel farklar şunlardır: Atom: Bir elementin en küçük yapı taşıdır. Elektrik yükü olarak nötrdür; proton sayısı elektron sayısına eşittir. Üç tür atom altı parçacıktan oluşur: nötronlar, protonlar ve elektronlar. İyon: Bir veya daha fazla değerlik elektronunu kazanmış veya kaybetmiş atom veya atom grubudur. Net bir elektrik yükü taşır; pozitif (katyon) veya negatif (anyon) olabilir. İyon oluşumunda, atomun çekirdeğindeki proton sayısı değişmez.

Hund kuralı, çok elektronlu bir atomun taban durumuna karşılık gelen terim sembolünün belirlenmesi için 1927 yılında Alman fizikçi Friedrich Hund tarafından formüle edilen kurallar dizisidir. Hund kuralına göre elektronlar eş enerji seviyesine sahip orbitallere şu şekilde yerleşir: Önce aynı yönlü (spinli) olacak şekilde birer birer yerleşir. Daha sonra zıt yönlü elektronlar eklenerek orbitallerdeki elektron sayısı ikiye tamamlanır. Elektronlar, orbitallere doldurulurken var olan elektronlarla eşleştirilme sürecinden önce eş enerjili orbitaller yarı dolu olacak şekilde doldurulur.

Hund kuralı, çok elektronlu bir atomun taban durumuna karşılık gelen terim sembolünün belirlenmesi için 1927 yılında Alman fizikçi Friedrich Hund tarafından formüle edilen kurallar dizisidir. Hund kuralına göre elektronlar eş enerji seviyesine sahip orbitallere şu şekilde yerleşir: Önce aynı yönlü (spinli) olacak şekilde birer birer yerleşir. Daha sonra zıt yönlü elektronlar eklenerek orbitallerdeki elektron sayısı ikiye tamamlanır. Elektronlar, orbitallere doldurulurken var olan elektronlarla eşleştirilme sürecinden önce eş enerjili orbitaller yarı dolu olacak şekilde doldurulur.

Kısmi basınç, bir gazın karışım içindeki kendi basıncıdır ve şu formülle hesaplanır: Pi = Xi × Ptotal. Burada: Pi, kısmi basıncı ölçülen gazın kısmi basıncıdır. Xi, o gazın karışım içindeki mol fraksiyonudur (mol oranı). Ptotal, gaz karışımının toplam basıncıdır. Toplam basınç, tüm gazların kısmi basınçlarının toplamına eşittir: Ptotal = P1 + P2 + P3 + ... + Pn. Örnek: 3 mol oksijen ve 7 mol nitrojen içeren bir kapta, oksijen ve nitrojen için mol fraksiyonları şu şekilde hesaplanır: XO2 = 3/10 = 0,3. XN2 = 7/10 = 0,7. Şimdi kısmi basınç formülünü uyguladığımızda: PO2 = 0,3 × 1 atm = 0,3 atm. PN2 = 0,7 × 1 atm = 0,7 atm. Kısmi basınç hesaplayıcıları, bu hesaplamaları yapmak için kullanılabilir.

TDS (Toplam Çözünmüş Katılar) seviyesinin yüksek olması şu olumsuz durumlara yol açabilir: Sağlık sorunları: Yüksek TDS seviyeleri, mide bulantısı, akciğer tahrişi, döküntü, kusma ve baş dönmesi gibi sağlık problemlerine neden olabilir. Su kalitesi: Yüksek TDS, suyun tuzlu, metalik veya acı bir tat almasına, kötü kokmasına ve kötü görünmesine sebep olabilir. Boru ve ekipman hasarı: Yüksek TDS, borularda kireç birikimine yol açarak pahalı tamirlere ve ekipman ömrünün kısalmasına neden olabilir. Bitki sağlığı: Tarım alanlarında yüksek TDS'li su ile sulama yapılması, bitki büyümesini olumsuz etkileyebilir ve verimi düşürebilir. İçme suyu için TDS değerinin 500 ppm'nin altında olması önerilir.

Zeolitin bazı kullanım alanları: Toksinlerin vücuttan atılması: Zeolit, gözenekli yapısı sayesinde vücuttaki toksinleri, ağır metalleri ve diğer zararlı maddeleri emerek vücuttan atılmasına yardımcı olur. Bağışıklık sisteminin güçlendirilmesi: Antioksidan özellikleri sayesinde bağışıklık sistemini güçlendirir. Cilt sağlığı: Cilt sağlığını destekleyen doğal mineraller içerir, cilt üzerindeki toksinleri emerek cildin daha temiz ve sağlıklı görünmesine yardımcı olur. Sindirim sistemi: Bağırsak florasının dengelenmesine yardımcı olur, gaz ve şişkinlik şikayetlerini azaltır. Su arıtma: Sudaki ağır metalleri ve toksik maddeleri temizlemek için kullanılır. Tarım: Toprağın kalitesini artırarak verimi yükseltir ve bitkilerin toksik maddelerden korunmasını sağlar. Hayvan sağlığı: Hayvan yemlerine eklenen zeolit, toksinlerin temizlenmesine yardımcı olur ve hayvanların bağışıklığını güçlendirir. Zeolit kullanmadan önce, özellikle kronik hastalıklarınız varsa, doktora danışmanız önerilir.

Kovalent ve iyonik bağ arasındaki temel farklar şunlardır: İyonik Bağ: Elektron transferi: Bir atom elektron verir, diğer atom elektron alır. Yük dengesizliği: Elektron transferi sonucu zıt yüklü iyonlar oluşur. Yüksek kaynama ve erime noktaları: Güçlü elektriksel bağlar nedeniyle. Elektrik iletkenliği: Katı halde elektrik iletkenliği yoktur, ancak çözeltide veya sıvı halde iyi iletken olur. Örnekler: Sodyum klorür (NaCl), magnezyum oksit (MgO). Kovalent Bağ: Elektron paylaşımı: Atomlar elektronları ortaklaşa kullanır. Düşük erime ve kaynama noktaları: Moleküller arasındaki bağlar genellikle daha zayıftır. Elektrik iletkenliği: Genellikle elektrik iletkenliği göstermez. Çözünürlük: Polar çözücülerde çözünür, apolar çözücülerde çözünmeyebilir. Örnekler: Su (H₂O), karbondioksit (CO₂), metan (CH₄).

Pb (kurşun) elementi, insan sağlığı ve çevre için tehlikeli olabilir çünkü: İnsan sağlığına zararları: Gıda, hava ve su yoluyla vücuda girerek hemoglobinin yapısında ve sinir sisteminde bozulmalara, kan basıncının yükselmesine, böbrek ve beyin hasarlarına yol açabilir. Çevreye zararları: Bitkilerde klorofil sentezini kısıtlayarak bitki gelişimini olumsuz etkiler. Kurşun, biyolojik olarak parçalanmadığından toksik etkisi giderilemez.

Tuz ruhu, hidroklorik asidin (HCl) suyla seyreltilmiş hali olup, güçlü asidik yapısı sayesinde çeşitli alanlarda kullanılır: Ev temizliği: Banyo ve mutfak yüzeylerindeki kireç, pas ve tortuları temizler. Sanayi kullanımı: Metal yüzeylerin temizlenmesi, kimyasal üretim süreçleri ve su arıtma tesislerinde tercih edilir. Gıda endüstrisi: Gıda tesislerinde yüzey sterilizasyonunda kullanılır. Petrol araştırmaları: Kayalara hidroklorik asit enjekte edilerek petrol varlığı ve kalitesi hakkında bilgi toplanır. Diğer kullanım alanları: Deri işlemeciliği, ev temizliği, inşaat sanayisi, laboratuvar deneyleri ve analizleri. Tuz ruhu, doğru ve güvenli bir şekilde kullanılmalıdır; aksi takdirde cilt tahrişi, solunum yolu problemleri ve yüzeylerde aşınma gibi zararlara yol açabilir.

pH değeri 7,35'in altında veya 7,45'in üzerinde olduğunda tehlikeli kabul edilir. pH 7,35'in altında olduğunda asidoz, pH 7,45'in üzerinde olduğunda ise alkaloz olarak adlandırılır ve kandaki asit-baz dengesi bozulur. Bu durumlar, metabolik veya solunumsal bir dengesizlik yaşandığını gösterir ve ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. İçme suları için Dünya Sağlık Örgütü'ne göre pH değeri 7,5 ile 9,0 arasında, Türk Standartları Enstitüsü'ne (TSE) göre ise 6,5 ile 9,5 arasında olmalıdır. pH değerinin tehlikeli olup olmadığını belirlemek için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Heterojen karışımlara bazı örnekler: Emülsiyon: Zeytinyağı ve su karışımı. Süspansiyon: Portakal suyunun dibine çöken parçalar ve su. Aerosol: Günlük hayatta kullanılan sprey ve parfümler. Adi karışım: Kum-çakıl, toprak, tuz-şeker karışımı. Kolloid: Kan, yağlı boya, jöle. Yemekler: Pizza, farklı malzemelerin birleşiminden oluşur. Toprak: Çeşitli minerallerin, organik maddelerin ve hava boşluklarının karışımıdır. Cilt: Farklı hücre tiplerinin bir araya gelmesiyle oluşur.