Kemikler

Uzun ve kısa ifadeleri farklı bağlamlarda farklı şekillerde ayırt edilir: 1. Aruz Ölçüsü: Türk şiirinde aruz ölçüsünde heceler uzun ve kısa olarak ikiye ayrılır. 2. Kemik Türleri: İnsan vücudunda kemikler şekillerine göre sınıflandırılır.

Mandibula ve mandibular sinir farklı yapılardır: 1. Mandibula: Alt çene kemiği olarak bilinir ve kafatasındaki en büyük ve en güçlü kemiktir. 2. Mandibular sinir: Trigeminal sinirin bir dalı olup, alt çene ve çevresindeki yapılar için duyusal ve motor işlevler sağlar.

Eklem ve kıkırdak destek ve hareket sisteminin önemli yapı taşlarıdır. Eklem, iki veya daha fazla kemiğin birbirine bağlandığı yerdir. Hareket yeteneklerine göre üç gruba ayrılır: 1. Oynamaz Eklem: Kemikler birbirine sıkıca bağlanmıştır, hareket etmezler (örneğin, kafatası eklemleri). 2. Yarı Oynar Eklem: Sınırlı hareket yeteneğine sahiptirler (örneğin, sırt ve bel omur eklemleri). 3. Oynar Eklem: En geniş hareket alanına sahiptirler, vücudun büyük bir kısmı bu eklemlerle hareket eder (örneğin, omuz, diz eklemleri). Kıkırdak, kemiklere göre daha yumuşak ve esnek bir dokudur. Görevleri arasında: - Kemiklerin aşınmasını önlemek; - Uzun kemiklerin boyuna büyümesini sağlamak; - Soluk borusunun sürekli açık kalmasını sağlamak yer alır.

"Lym" terimi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Ligament (Lym): Vücudun iskelet sisteminde kemikleri birbirine bağlayan ve eklemlerin sabitlenmesini sağlayan bağ dokularıdır. 2. Lenfosit (LYM): Bağışıklık sisteminin bir parçası olan beyaz kan hücreleridir.

Fibula, alt bacakta bulunan ve birçok önemli işlevi olan bir kemiktir: 1. Bacak hareketlerine destek sağlar ve ayak bileğini stabilize eder. 2. Kaslar, tendonlar ve bağlar için bağlantı noktası görevi görür. 3. Alt bacağın dış kısmındaki kemik, darbeye, burkulmaya ve kırılmaya karşı koruma sağlar. 4. Vücut ağırlığını taşımasa da, bacak boyunca yükün dağılımını destekler. 5. Sinir ve damarları koruyarak, alt bacakta dolaşım ve sinir iletiminin güvenliğini temin eder.

Fibula, alt bacakta bulunan ve birçok önemli işlevi olan bir kemiktir: 1. Bacak hareketlerine destek sağlar ve ayak bileğini stabilize eder. 2. Kaslar, tendonlar ve bağlar için bağlantı noktası görevi görür. 3. Alt bacağın dış kısmındaki kemik, darbeye, burkulmaya ve kırılmaya karşı koruma sağlar. 4. Vücut ağırlığını taşımasa da, bacak boyunca yükün dağılımını destekler. 5. Sinir ve damarları koruyarak, alt bacakta dolaşım ve sinir iletiminin güvenliğini temin eder.

Os coxae'nin diğer adı "kalça kemiği"dir.

İskelet, dışarıda destek ve hareket sistemi sayesinde yürür. İskelet sisteminin yürüme sürecindeki işlevleri: 1. Destek: Kemikler, vücuda şekil vererek dik duruşu sağlar ve vücut ağırlığını taşır. 2. Koruma: İç organları dış etkilerden korur, örneğin kafatası beyni korur. 3. Hareket: Kaslar, kemiklere bağlı olarak kasıldığında kemikleri hareket ettirir, bu da yürümeyi mümkün kılar. 4. Mineral depolama: Kemikler, kalsiyum ve fosfor gibi mineralleri depolar ve ihtiyaç duyulduğunda serbest bırakır. 5. Kan üretimi: Kemik iliği, kırmızı ve beyaz kan hücrelerinin üretiminde görev alır.

Diz kapağı (patella), uyluk kemiği (femur) ile eklem yapar.

Kemik ölçümünde L1, bel omurlarından ilkinin kısaltmasıdır.

Evet, pazı ve ön kol kemikleri uzun kemiklerdir.

Uzun kemikler, yapılarında bulunan kalsiyum ve fosfor gibi madensel tuzlar sayesinde serttir.

Kafa kemikleri iki ana gruba ayrılır: kraniyal kemikler ve fasiyal kemikler. Kraniyal kemikler şunlardır: 1. Frontal Kemik: Alın bölgesinde yer alır. 2. Parietal Kemikler: İki adet olup, kafanın yan ve üst kısmını oluşturur. 3. Temporal Kemikler: Kafanın yan tarafında bulunur ve kulak ile işitme sistemini barındırır. 4. Oksipital Kemik: Kafanın arka bölümünü oluşturur. 5. Sphenoid Kemik: Kafatasının tabanında yer alır ve birçok kemiği birbirine bağlar. 6. Etmoid Kemik: Burun boşluğunun üst kısmında, göz çukurlarının arasında bulunur. Fasiyal kemikler ise şunlardır: 1. Nazal Kemikler: Burnun üst kısmını oluşturan iki küçük kemiktir. 2. Maksilla: Üst çenenin ana kemiklerini oluşturur ve dişlerin yerleşimini sağlar. 3. Zygomatik Kemikler: Elmacık kemikleri olarak bilinir ve yüzün yan tarafında yer alır. 4. Mandibula: Alt çenenin ana kemikidir ve çiğneme hareketlerini mümkün kılar. 5. Palatin Kemikler: Ağız boşluğunun arka kısmını ve burun boşluğunun alt kısmını oluşturur. 6. Lacrimal Kemikler: Gözyaşı bezlerini barındıran küçük ve ince kemiklerdir. 7. Vomer: Burun septumunu oluşturan tek kemiktir.

Kasların kemiğe bağlandığı sert bağ dokusu tendon olarak adlandırılır.

Göğüs anatomisi iki ana bölüme ayrılır: 1. Göğüs Kafesi (Toraks): Göğüs boşluğunu ve içindeki organları şekillendiren ve koruyan kemikli yapıdır. 2. Göğüs Kasları: Göğüs bölgesinde bulunan ve nefes alma, kol hareketleri gibi işlevlere yardımcı olan kaslardır.

Uzunluğu, kalınlığı ve genişliği birbirine yakın olan kemiklere kısa kemikler denir.

Kısa ve uzun kemiklere örnek olarak şunlar verilebilir: Kısa Kemikler: 1. El ve ayak bileği kemikleri. 2. Diz kapağı kemiği. Uzun Kemikler: 1. Uyluk kemiği (femur). 2. Kol kemiği (humerus). 3. Ön kol kemikleri (radius ve ulna).

Kemik resmi, genellikle insan vücudunun yapısal bütünlüğünü ve desteğini temsil eder.

Köprücük kemiği ve omuz kemiği aynı kemik değildir. Köprücük kemiği (clavicula), omuz kemerinin kemiklerinden biridir ve skapula (kürek kemiği) ile sternum (göğüs kemiği) arasında yer alır. Omuz kemiği (humerus) ise üst kol kemiğidir ve omuz ekleminin küre şeklini oluşturur.

Akromioklavikular ve akromiyon terimleri farklı anlamlara sahiptir: - Akromioklavikular: Omuz ekleminin bir parçasıdır ve köprücük kemiği (klavikula) ile omuz bıçağının (skapula) akromiyonu arasında yer alır. - Akromiyon: Omuz bıçağının üst kısmında, köprücük kemiğinin eklem yaptığı çıkıntıdır.