Kemikler

Evet, leğen kemiği yassı kemik sınıfına girer. Yassı kemikler, geniş ve düz yüzeylere sahip kemiklerdir. Yassı kemiklere örnek olarak ayrıca kafatası, kaburga, göğüs kemiği ve kürek kemiği de verilebilir.

Kallus farklı alanlarda farklı işlevlere sahiptir: Bitkilerde: Bitkilerin açılan yaralarını onarmak için o kısımdaki hücreleri farklılaştırarak yara dokusu oluşturur. Tıpta: Kırık bir kemiğin iyileşme sürecinde, kırık uçlarında osteoblast dolu kan kitlesi birikir ve bu kitle, kırığın iki tarafını birleştiren düzensiz bir kemik kitlesi haline gelir. Dermatolojide: Kallus, mekanik baskı sonucu oluşan, bir çeşit protein olan keratinden zengin, ayak tabanında meydana gelen kalınlaşmış bir deri tabakasıdır.

Ön kolda iki kemik bulunur: 1. Radius (döner kemik). 2. Ulna (dirsek kemiği). Bu kemikler, dirsek ve el bileği eklemlerini oluşturur.

Suturalar, şekil ve işlevlerine göre birkaç türe ayrılır: Sutura serrata (dişli sutura). Sutura squamosa (yassı sutura). Sutura plana (düz sutura). Sutura denticulata. Sutura libbosa. Schindylesis. Sutura harmonica (muz sutura). Ayrıca, gomphosis ve syndesmosis gibi diğer fibröz eklem türleri de sutura olarak sınıflandırılır.

Kalsiyum, vücutta en çok kemik ve dişlerde bulunur. Kıkırdakta kalsiyum miktarı, kemik ve dişlere göre daha düşüktür. Kalsiyum, kıkırdakta genellikle kalsiyum fosfat ve bazı kalsiyum sülfat formlarında yer alır. Bu nedenle, kalsiyum en çok kemik kıkırdağında bulunur, ancak kıkırdakta yüksek miktarda kalsiyum bulunmaz.

Sığırlarda ayak kemikleri şunlardır: 2 tane bukağılık kemiği (Phalanx prima-proximalis). 4 tane üst susam kemiği (Ossa sessamoidea proximalia). 2 tane taç kemiği (Phalanx secunda-media). 2 tane ayak kemiği (Phalanx tertia-distalis). 2 tane alt susam kemiği (Os sesamoideum distalis). Ayrıca, topuk ekleminin arka yüzünde 2. ve 5. parmağın uzantısı olan 2 adet rudimenter parmak (eklenti parmak-mahmuz) bulunur.

Kalça kemiğinin diğer adları şunlardır: Os coxa; Koksal kemik; Pelvis.

Röntgende nazal kemik santralizasyon ışığının nereye geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, nazal kemik grafisi çekiminde santralizasyonun, ışının nazal kemiğe, masaya dik olacak şekilde yapılması anlamına geldiği bilinmektedir. Röntgen çekimi için bir sağlık kuruluşuna başvurulması önerilir.

Temporal kemiğin içinde bulunan bazı yapılar şunlardır: İç kulak (internal akustik kanal). Kemikçik zincirler. Denge organları. Sinirler ve kaslar. Yüz kasları. Temporal kemik, aynı zamanda çene kemiği ile de bağlantılıdır ve çene hareketlerinin kontrolünde rol oynar.

Kemik koleksiyonu yapılmasının bazı nedenleri: Adli tıp çalışmaları: Şüpheli kemiklerin insana ait olup olmadığını belirlemek ve suç izi taşıyıp taşımadığını incelemek. Arkeolojik araştırmalar: Kemiklerin yaş ve kökenini belirleyerek, beslenme, nüfus, yaşam tarzları ve sağlık gibi konularda veri toplamak. Bilimsel araştırmalar: Çiçek ve tüberküloz gibi hastalıkların kökenlerini ve gelişim aşamalarını araştırmak.

Leğen kemiği uzun kemik değildir. Leğen kemiği, yassı kemiklere örnek olarak verilebilir. Uzun kemikler ise boyu eninden fazla olan kemiklerdir.

Pazı kemiği, üst kolun hareketini sağlayan ve önemli bir destek görevi üstlenen bir yapıdır. Pazı kemiğinin bazı işlevleri: Hareket: Omuz eklemi aracılığıyla kolun yukarı, aşağı, ileri ve geri hareket etmesine olanak tanır. Destek: Vücudun üst kısmını destekler ve denge sağlar. Kas bağlantısı: Üst kol kaslarının çoğu, pazı kemiğine bağlıdır ve bu kaslar, hareket etmek için gerekli gücü sağlar. Koruma: Üst kolda bulunan sinir ve damarları korur.

Kalça ve diz arasında femur (uyluk) kemiği bulunur.

Yetişkin bir insanın destek ve hareket sistemindeki kemik sayısı yaklaşık 206'dır.

Atların ayak kemikleri şunlardır: Phalanx proximalis (bukağılık kemiği). Ossa sesamoidales proximalis (susam kemikleri). Phalanx media (taç kemiği). Phalanx distalis (ayak kemiği). Os sesamoideum phalangis distalis (kayık kemiği, naviküler kemik). Ayrıca, atların ayaklarında tırnak kıkırdakları (cartilago ungulae) ve taban yastığı (pulvinus subcutaneus) gibi esnek yapılar da bulunur.

Alt taraf kemikleri, kalça, uyluk, bacak ve ayak olmak üzere dört bölümde incelenir. Kalça kemikleri (os coxae): Pelvisin ön ve yan duvarlarını oluşturan bu kemikler, üç ayrı kemiğin (os ilium, os pubis, os ischii) birleşmesiyle oluşur. Uyluk kemiği (os femoris): Vücudun en uzun ve en kalın kemiğidir. Bacak kemikleri: Kaval kemiği (os tibia) ve kamış kemiği (os fibula) olarak ikiye ayrılır. Ayak kemikleri: Ayak bileği kemikleri (ossa tarsi), ayak tarağı kemikleri (ossa metatarsi) ve ayak parmak kemiklerinden (ossa digitorum pedis) oluşur. Sağ ve sol alt tarafta 31’er adet, toplam 62 adet kemik bulunur.

Evet, ilik ve kemik iliği aynı şeydir. Kemik iliği, büyük kemiklerin içinde, merkezde yer alan dokudur. İki tip kemik iliği vardır: 1. Kırmızı kemik iliği: Süngerimsi kemikte bulunur ve alyuvar, akyuvar ile trombositlerin üretildiği yerdir. 2. Sarı kemik iliği: Çok sayıda yağ hücresi içerdiği için sarı renktedir ve uzun kemiklerin orta kısmındaki boşlukta bulunur.

Ayak tarak kemiği ameliyatının bazı riskleri şunlardır: Enfeksiyon. Kan pıhtıları. Sinir hasarı. Ağrı ve rahatsızlık. Kemik iyileşmesi ile ilgili sorunlar. Her cerrahi müdahalede olduğu gibi, ayak tarak kemiği ameliyatının riskleri de ameliyatın karmaşıklığına, hastanın genel sağlık durumuna ve cerrahi müdahalenin yöntemine bağlı olarak değişebilir. Ameliyat kararı verilmeden önce hastanın genel sağlık durumu değerlendirilir ve gerekli tıbbi testler yapılır. En doğru bilgi için bir ortopedi ve travmatoloji uzmanına danışılması önerilir.

Evet, pazı kemiği uzun bir kemiktir. Uzun kemikler, belirli bir uzunluğa sahip olup, genişlikleri ve kalınlıklarıyla orantılıdır.

Medial longitudinal arkta yer alan kemikler: Kalkaneus; Talus; Naviküler; Üç küneiform kemik; Üç metatarsal kemik. Bu ark, ayağın şok absorbe etmesini ve ağırlık taşımasını destekler.