Kaslar

Sıkma hareketi yapılan egzersize göre farklı kasları çalıştırır: Dumbbell Squeeze Press Hareketi: Bu egzersiz, göğüs, omuz ve kol kaslarını çalıştırır. Ağırlıklı Ayakta El Sıkma Hareketi: Bu egzersiz, önkol kaslarını ve kavrama gücünü geliştirir, ayrıca omuzlar ve üst kollardaki kasları da devreye sokar.

Koordinasyon için çalışan kaslar şunlardır: Agonist kaslar. Antagonist kaslar. Sinerjist kaslar. Fiksatör kaslar. Ayrıca, vücut koordinasyonu için beyincik, vestibüler sistem, motor sistemi, esneklik, derin hisler ve vizyonun birlikte çalışması gerekir.

Baldır kaslarına yapılabilecek masaj türlerinden bazıları şunlardır: Barbell ile baldır öz masajı. Derin doku masajı. Baldır masajı yaparken, kas liflerinin doğal yönünü takip etmek ve sıkı bir baskı uygulamak önemlidir. Baldır masajı yaptırmadan önce bir uzmana danışılması önerilir.

Kulunç (fibrozit) ağrısı genellikle boyun, sırt, omuz ve bel bölgesinde görülür. Kulunç ağrısının yayılabileceği diğer bölgeler şunlardır: Baş ve yüz: Boyun bölgesindeki kulunçlar baş ağrısına ve baş dönmesine yol açabilir. Kollar ve eller: Çene kaslarındaki tetik noktalar diş ağrısı ile karışabilir. Kulunç ağrısı, ağrı kaynağından uzağa doğru yayılım gösterebilir. Kulunç ağrısının teşhisi ve tedavisi için bir uzmana danışılması önerilir.

Ayağın ekstensörü, ayağı yukarı doğru kaldıran kas veya tendonlardır. Ayağın bazı ekstensör kasları: Tibialis anterior. Extensör digitorum longus. Extensör hallucis longus. Ayrıca, fibularis tertius de ayağa ekstensiyon ve eversiyon hareketlerinde rol oynar.

Ara kol kası, arka kol kaslarını ifade eder. Arka kol kasları, triceps brachii kasının üç başından oluşur: long head, lateral head ve medial head. Arka kol kaslarının bazı işlevleri: Kolun uzatılması ve dirseğin düzleştirilmesi. Üst kolun yaklaştırılması (örneğin, kolu vücuda doğru çekme). Günlük aktivitelerde ve spor performansında güç ve dayanıklılık sağlama. Arka kol kaslarını geliştirmek için bazı egzersizler: Tricep dip. Tricep extension. Tricep kickback. Arka kol kasları, estetik bir görünüm kazanmanın yanı sıra, genel kas kuvveti ve dayanıklılığı açısından da önemlidir.

Kulak oynatma hareketi, aurikular kaslar olarak bilinen üç temel kas grubunu çalıştırır: Ön aurikular kas. Üst aurikular kas. Arka aurikular kas. Bu kasları bilinçli olarak çalıştırmak, yüz ve çene kaslarının güçlenmesine, kan dolaşımının artmasına ve stres seviyesinin düşmesine yardımcı olabilir. Çoğu insan doğuştan kulak oynatma yeteneğine sahip değildir, ancak düzenli yüz kası egzersizleri ile zamanla bu hareketi öğrenmek mümkün olabilir.

Skapular depresyonda aktif olan kaslar şunlardır: Latissimus dorsi. Serratus anteriorun aşağı lifleri, pektoralis minör ve trapeziusun alt 1/3 lifleri. Skapular depresyon, skapulanın aşağı doğru hareketi anlamına gelir.

Platysma kası, boyun bölgesinde yer alan ve çeşitli işlevlere sahip bir kastır: Yüz ifadeleri: Kasın ön kısmı, en kalın kısmı, alt çeneyi düşürür ve ağız köşelerini aşağı çekerek üzüntü, korku ve şaşkınlık gibi ifadelerde bulunur. Çene hareketi: Alt çenenin depresyonuna yardımcı olur ve ağzın açılmasına katkıda bulunur. Cilt gerginliği: Boynun ön ve yan kısımlarında deri gerginliğini sağlar, bu nedenle "gıdı" oluşumunda etkili olabilir. Fiziksel aktivite: Yoğun fiziksel aktivite sırasında juguler damarların sıkışmasını ve boyun yumuşak dokularının emilmesini önleyebilir.

Parmak esnekliğini belirleyen bazı faktörler: Genetik yapı: Bağ dokusunu oluşturan kollajen liflerinin farklılığı esnekliği etkileyebilir. Eklem yapısı: Eklem çukurunun sığ olması, kemiklerin daha fazla hareket etmesine olanak tanır. Yaş: Yaş ilerledikçe eklemlerdeki kıkırdak dokusu aşınabilir ve bu durum hareket kabiliyetini azaltabilir. Fiziksel aktivite: Düzenli egzersiz ve fiziksel aktivite, eklemlerin esnekliğini artırabilir. Sağlık durumu: Romatizmal hastalıklar gibi durumlar esnekliği etkileyebilir. Aşırı esneklik, "Beighton Puanlama Sistemi" gibi testlerle ölçülebilir. Aşırı esneklik, bazen genetik bir bağ doku hastalığı olan Ehlers-Danlos Sendromu (EDS) ile ilişkili olabilir.

Sırtta en çok ağrıyan kaslar genellikle sırt kasları, trapezius kasları ve latissimus dorsi kaslarıdır. Sırt kaslarının ağrımasının bazı nedenleri: yanlış duruş ve uzun süre oturmalar; kas gerginliği ve spazmlar; ağır kaldırma ve ani hareketler; stres ve kaygı; enfeksiyon ve iltihaplar. Sırt ağrısı ciddi bir sağlık sorununun belirtisi olabilir, bu nedenle ağrı devam ederse bir uzmana başvurulması önerilir.

Oblikus eksternus abdominis, karın kaslarının en genişi ve en dışta bulunanı olan dış karın eğik kasına verilen Latince isimdir. Dış karın eğik kasının bazı özellikleri: Konumu: Karın duvarının yan ve ön kısımlarında yer alır. Kökeni: Beşinci ila on ikinci kaburgaların dış yüzeylerinden çıkar. İşlevi: Gövdenin yanlara doğru eğilmesini ve karşı tarafa dönmesini sağlar. İnnervasyonu: T7-T11 arası torakoabdominal sinirler ve T12 numaralı subkostal sinir tarafından sağlanır.

ALS (Amyotrofik Lateral Skleroz) hastalığı genellikle ilk olarak kol ve bacak kaslarını etkiler. Hastalığın başlangıcında kaslarda seğirme, titreme ve güçsüzlük görülür. Bazı vakalarda ise hastalık ilk olarak konuşma ve yutma kaslarını etkileyebilir. Etkilenen motor nöron gruplarına bağlı olarak, hastalığın ilerleme hızı ve semptomların sırası değişiklik gösterebilir.

Levator veli palatini ve tensor veli palatini kasları, yumuşak damak ve farenksin hareketlerinde önemli rol oynar. Levator veli palatini: Yumuşak damağı yükseltir ve arka tarafa çeker. Nasofarenks ile orofarenks arasındaki geçişi kapatır, böylece yutma sırasında yiyeceklerin burun boşluğuna girmesini önler. Lateral faringeal duvarları arka ve iç tarafa doğru çekerek nasofarenksi daraltır. Tensor veli palatini: Yumuşak damağı gerer. Östaki borusunu açar, böylece orta kulak ve farenks arasındaki basınç eşitlenmesini sağlar. Bu kaslar, birlikte çalışarak yutma ve seslendirme sırasında farenks ve östaki borusunun işlevlerini destekler.

Temporomandibular eklemin (TME) hareketinde rol oynayan beş temel kas: 1. Temporalis. 2. Masseter. 3. Medial pterygoid. 4. Lateral pterygoid. İki kısmı vardır: İnferior lateral pterygoidin tek taraflı kasılması, mandibulanın karşıt yöne doğru yan hareketini sağlar. Superior lateral pterygoid kas, diski ve kondili mediale doğru çeker. 5. Digastrik. Ayrıca, suprahyoid ve infrahyoid kaslar da TME'nin açılmasına yardımcı olur.

Gastroknemius kasının antagonistleri, tibialis anterior, soleus ve plantaris kaslarıdır. Tibialis anterior, ayak bileğinin dorsiflekslenmesinden ve ters çevrilmesinden sorumludur. Soleus, ayak bileği ve dizin esnemesi için önemlidir. Plantaris ise gastroknemius ile birlikte "kilitleme" işlevine sahiptir. Gastroknemius ve soleus, birlikte baldır kaslarını oluşturur ve ayak bileğinin plantar fleksiyonuna katılır.

En güçlü göğüs kası, pectoralis major (büyük göğüs kası) olarak kabul edilir. Göğüs kasları, kol hareketleri için güç sağlar ve özellikle itme hareketleri sırasında kullanılır.

Uyluktaki en büyük kas, gluteus maximus olarak bilinen kalça kasıdır. Uyluğun ön kısmında ise quadriceps femoris kas grubu bulunur ve bu grup, rectus femoris, vastus lateralis, vastus intermedius ve vastus medialis kaslarından oluşur.

Soluk alırken kaburga kasları kasılır. Soluk verme sırasında ise kaburga kasları gevşer.

Spor yaparken en çok yorulan kaslar genellikle bacak, sırt ve kol kaslarıdır. Bacaklar, özellikle üst bacak kasları, izole hareketlerin yanı sıra vücudun birçok kasının stabilite sağlamak için devreye girmesiyle yorulur. Sırt kasları, büyük yapıları ve stabilizasyon görevleri nedeniyle yorucudur. Kol kasları, özellikle ön ve arka kol kasları, yoğun kullanıldığında çabuk yorulabilir. Ayrıca, boyun ve omuz kasları da uzun süre bilgisayar başında çalışan veya yanlış duruş alışkanlıkları olan kişilerde kolayca yorulabilir.