Kalp

Dekstrokardili situs inversus, iç organların ayna görüntüsünde konumlandığı nadir bir genetik hastalıktır. Bu durumda: - Kalp, normalde sol tarafta olması gerekirken sağ tarafta yer alır (dekstrokardi). - Diğer iç organlar da (karaciğer, dalak, bağırsaklar) tersine dönmüş şekildedir. Hastalığın belirtileri arasında nefes darlığı, göğüs ağrısı, tekrarlayan solunum yolu enfeksiyonları ve sindirim sorunları bulunabilir. Teşhis, genellikle doğum öncesi ultrasonlarda veya rutin kontrollerde yapılan göğüs röntgeni ve EKG ile konur.

Anatomi dersinde kalp, çizgili kastan yapılmış bir organ olarak incelenir.

Atriyal septal defekt (ASD) en sık kalbin kulakçıkları arasındaki bölmede, yani atriyal septumun fossa ovalis bölgesinde görülür.

Dominant koroner dolaşım, kalbin alt duvarını ve karıncıklar arası arka kısmı besleyen önemli bir damar dalının (posterior inen arter - PDA) hangi ana koroner arterden kaynaklandığını ifade eder. Anlama yöntemleri: 1. Anjiyografi: Kasık veya bilekten damara girilerek kontrast madde enjekte edilir ve röntgenle damarlar görüntülenir. 2. BT anjiyografi: Bilgisayarlı tomografi ile koroner arterlerin ayrıntılı görüntülenmesi sağlanır. 3. Modaliteye göre sınıflandırma: Koroner arterlerin değerlendirilmesinde kullanılan yönteme göre (koroner anjiyografi veya CT koroner anjiyografi) dominantlık tanımı değişebilir.

Sağda kalp olması, tıbbi anlamda dekstrokardi olarak adlandırılır ve 130 binde bir kişide görülen nadir bir durumdur. Dekstrokardi, genellikle iç organların da ters tarafta olmasıyla birlikte görülür ve bu durum, özellikle acil müdahalelerde sağlık sorunlarına yol açabilir.

Kalp, gelişim süreci ve vücudun diğer organlarıyla uyumu nedeniyle sol tarafta yer alır. Diğer nedenler: - Vücut dengesini sağlamak: Kalbin sol tarafta olması, vücudun dengesini korumaya yardımcı olur. - Organların yerleşimi: Kalp, diğer organlarla birlikte göğüs boşluğunda yer alır ve bu yerleşim, kalbin verimli çalışmasını sağlar.

İnotrope etki, kalp kasının kasılma gücünü değiştiren ilaçlara verilen isimdir. İki tür inotrope etki vardır: 1. Pozitif inotrope etki: Kalp kasılmalarını güçlendirerek, kalbin daha az atışla daha fazla kan pompalamasını sağlar. 2. Negatif inotrope etki: Kalp atış hızını yavaşlatır ve kasılmaları zayıflatır.

Pulmonik darlığı oskültasyonunda duyulan ses sistolik olarak değerlendirilir.

Kalp kası hücrelerinin ölmesi, kalp krizi (miyokard enfarktüsü) olarak adlandırılan duruma yol açar. Bu durum, ciddi sağlık sorunlarına ve hatta ölüme neden olabilir. Kalp krizi sonucunda: Kalp yetmezliği gelişir; kalp kası zayıflar ve kanı yeterince pompalayamaz hale gelir. Ritim bozuklukları (aritmiler) meydana gelir; kalp atışları düzensizleşir ve bu durum ani kardiyak ölüme yol açabilir. Kardiyojenik şok oluşur; kalp, vücut için gerekli kan akışını sağlayamaz ve dokulara yeterli oksijen ve besin ulaştırılamaz. Kan pıhtıları oluşabilir; zayıf kasılan kalp odacıklarında kan akışı yavaşlar ve pıhtılaşma riski artar. Kalp krizinin erken teşhisi ve uygun tedavi, hastalığın seyrini önemli ölçüde iyileştirebilir.

CLC sendromu, Clerk-Levy-Christesco sendromu olarak da bilinir ve kalbin iletim sistemindeki bir bozukluk sonucu ortaya çıkan doğuştan bir hastalıktır. Bu sendromda, James demeti adı verilen ek bir iletken doku, atriyumlardan (kulakçıklardan) biri ile atriyoventriküler düğüm arasında yer alır ve bu doku normal miyokardda bulunmaz. CLC sendromu genellikle asemptomatik olup, hasta tamamen sağlıklı bir yaşam sürebilir. Teşhis, elektrokardiyogram (EKG) ile konulur.

Kalbin olmaması durumu, hayati fonksiyonların durması ve anında ölümle sonuçlanır. Kalbin yetersiz çalışması veya pompalama işlevini yerine getirememesi ise kalp yetmezliği olarak adlandırılır ve bu durum çeşitli hastalıklara yol açabilir: Hipertansiyon (yüksek tansiyon): Kalbin daha fazla çalışmasına neden olarak kalp kasının yorulmasına yol açar. Koroner arter hastalığı ve kalp krizi: Kalp kasına yeterli oksijen gitmesini engelleyerek kalbin zayıflamasına neden olur. Şeker hastalığı (diyabet): Damar hasarına neden olarak kalp yetmezliği riskini artırır. Obezite: Fazla kilo, kalbin daha fazla çalışmasına ve zamanla zayıflamasına yol açabilir. Tiroid hastalıkları, böbrek hastalıkları ve genetik faktörler de kalbin yükünü artırarak işlev kaybına yol açabilir.

Sistolik üfürümler, kalbin kasılması sırasında duyulan seslerdir ve stetoskop ile üfleme sesine benzer şekilde duyulur.

Ekoda atriyal septumda ifadesi, kalbin kulakçıkları arasındaki duvarda bir inceleme yapıldığını ifade eder. Atriyal septum, kalbin üst odacıkları olan kulakçıkları ayıran duvardır ve bu duvardaki deliklere atriyal septal defekt (ASD) denir.

Elektrik akımı en çok kalp ve beyni etkiler.

İnsanların sağ tarafında kalp olması durumu, dekstrokardi olarak adlandırılır ve oldukça nadir görülür. Genellikle kalp, göğüs boşluğunda, göğsün sol kısmında ve göğüs çizgisinin hizasında, biraz solda olacak şekilde konumlanmıştır.

Pulmoner darlık, pulmoner kapak olarak adlandırılan kalp kapakçığında meydana gelir.

Kalp atışı vektörel ifadesi, kalp ritmini temsil eden vektörel bir simge anlamına gelir.

Sağ ventrikül hipertrofisi (RVH) aşağıdaki hastalıklarda görülebilir: 1. Pulmoner hipertansiyon: Akciğerlere kan taşıyan damarlarda artan basınç, sağ ventrikülün daha fazla çalışmasına ve hipertrofiye olmasına neden olur. 2. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH): Kronik akciğer hastalıkları, sağ ventrikülde basınç artışına yol açabilir. 3. Triküspit yetmezliği: Triküspit valfin düzgün kapanmaması, geriye doğru kan akışına ve RVH'ye neden olabilir. 4. Konjenital kalp kusurları: Doğuştan gelen kalp problemleri, sağ ventrikülün yapısını bozarak hipertrofiye yol açabilir. 5. Uyku apnesi, sigara ve yorucu aktivite: Bu faktörler, kalp ve akciğer hastalıkları riskini artırarak RVH'ye katkıda bulunabilir.

S2'nin çiftleşmesi, intratorasik bölgede oluşan basınç değişimi nedeniyle sağ kalbe venöz dönüşün artması sonucu gerçekleşir. Bu olaya "fizyolojik çiftleşme" denir ve patolojik bir durum değildir.

Sol kalp ve sağ kalp bölümleri şunlardır: Sol Kalp: 1. Sol Atriyum (Kulakçık): Akciğerlerden gelen oksijenli kanı alır ve sol ventriküle iletir. 2. Sol Ventrikül: En kalın ve güçlü odacık olup, oksijenli kanı aort aracılığıyla tüm vücuda pompalar. Sağ Kalp: 1. Sağ Atriyum (Kulakçık): Vücuttan gelen oksijensiz kanı alır ve sağ ventriküle gönderir. 2. Sağ Ventrikül: Oksijensiz kanı akciğerlere gönderir, burada kan oksijen alır ve karbondioksit atar.