Kafatası

Sutura, kafatasındaki kemiklerin birbirine bağlandığı birleşim yerlerini tanımlayan bir terimdir. Özellikleri: Hareketsizlik: Sutura tipi eklemlerde kemikler arasında hareket olmaz. Yapı: Kemiklerin testere dişi gibi birbirine geçen düzensiz kenarları ve aralarında çok ince bir bağ dokusu tabakası bulunur. Esneklik: Bebeklerde ve çocuklarda suturalar daha esnektir ve aralarında "bıngıldak" adı verilen boşluklar bulunur. Türleri: Sutura serrata: Kemik kenarları testere dişi şeklindedir. Sutura squamosa: Kemik kenarları yontulmuş bıçak ağzı gibidir. Sutura plana: Kemikler yan yana gelmiş ve kenarları birbirini tamamlar şekilde birleşmiştir. Sutura denticulata: Kemik kenarlarındaki uzantılar diş şeklindedir. Sutura limbosae: Kemik kenarları birbirlerinin üzerine oturur. Sutura harmonica: Kemiklerin birbirine bağlandığı noktaların birleştirildiği yumuşak, fleksibl bir yapıdır.

Neurocranium (kafatası kemikleri) kemikleri şunlardır: Tek kemikler: frontal (alın) kemiği; oksipital (artkafa) kemiği; sfenoid (temel) kemiği; etmoid (kalbur) kemiği. Çift kemikler: parietal (duvar) kemikleri; temporal (şakak) kemikleri. Kulak kemikleri (malleus, incus, stapes) genellikle neurocranium'un bir parçası olarak kabul edilmez.

Yassı kemikler arasında kafatası, kürek kemikleri, kaburgalar ve göğüs kemiği bulunur. Düzensiz kemikler arasında ise omurga kemikleri, pelvis kemikleri, sfenoid, etmoid, maksilla ve mandibula gibi kafatası kemikleri yer alır.

Kafatası ve kuyruk sokumunda oynamaz (sabit) eklemler bulunur. Oynamaz eklemler, kemikleri hareket ettirmeyecek şekilde kaynamış, hareketsiz eklemlerdir. Kafatası ve kuyruk sokumunun yanı sıra, oynamaz eklemler yüz kemikleri ve üst çenede de bulunur.

Calvaria, kafatasının üst bölümü, kafatası kubbesi veya kafa kubbesi anlamına gelir. İnsan kafatasında, calvaria; frontal, oksipital ve parietal kemiklerin üst kısımlarından oluşur. Calvaria kelimesi Latince "calvāria" (kafatası) kelimesinden türemiştir.

Basık ve yassı kafatası, kafatasının üst-arka alanının basık ve düz olması durumudur. Bu durumun en sık nedenleri: bebekleri sürekli aynı tarafa yatırmak; sert yastık veya zeminde uyutmak; kafaya baskı uygulayacak şekilde kafanın sarılması. Daha nadir nedenler arasında kraniyosinostoz, yani bebeğin kafatası kemikleri arasındaki eklemlerin erken kapanması yer alır. Tedavi seçenekleri: Kask tedavisi. Dolgu işlemleri. Kafatası şekil bozukluklarının teşhisi ve tedavisi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Kavernöz sinüs (sinus cavernosus), kafa tabanında, sella turcica’nın her iki yanında bulunur. Sfenoid kemik ve temporal kemik arasında, lateral sellar kompartman olarak tanımlanan alan içerisinde yer alır.

İnsan kafatasında iki ana tip eklem bulunur: 1. Suturalar (Hareketsiz Eklemler): Kafatasının büyük bir kısmını oluşturan kemikler, sutura adı verilen eklemlerle birbirine bağlıdır ve bu eklemler hareketsizdir. 2. Temporomandibular Eklem (TME) (Hareketli Eklem): Alt çene kemiği (mandibula) ile şakak kemiği (temporal kemik) arasında yer alır ve çiğneme, konuşma, yutkunma gibi hareketleri sağlar. Toplamda 22 kafatası kemiği bulunduğundan, tüm eklemler dikkate alındığında kafatasındaki eklem sayısı yaklaşık olarak 24'tür. Bebeklerde ve çocuklarda suturalar daha esnek olup, aralarında "bıngıldak" adı verilen boşluklar bulunur.

Sutura eklem, yalnızca kafatasında görülen, kemiklerin dikiş tarzında birleştiği bir eklem türüdür. Sutura tipi eklemler, ekleme katılan kemiklerin kenarlarındaki girinti ve çıkıntıların şekillerine göre farklı adlar alır: Sutura serrata. Sutura denticulata. Sutura squamosa. Sutura plana. Sutura tipi eklemler, herhangi bir harekete olanak tanımaz.

Bazyon ve oksiput terimleri farklı anlamlara sahiptir: Oksiput, tıpta "başın arka kısmı" anlamına gelir. Bazyon hakkında ise bilgi bulunmamaktadır. Oksiput posterior pozisyonu, bebeğin anne karnında başının aşağıda olduğu ancak yüzünün sırtına değil önüne baktığı bir pozisyondur.

Baş şekil bozukluklarının nedenleri arasında şunlar yer alır: Kraniosinostoz: Kafatası kemikleri arasındaki dikişlerin (sutur) erken kapanmasıdır. Genetik faktörler: Apert, Crouzon, Carpenter ve Pfeiffer gibi sendromlar. Çevresel faktörler: Annenin hamilelik sırasında tükettiği besinler, alkol ve sigara kullanımı, ilaçlar. Doğum sırasında oluşan travmalar. Bazı nörolojik hastalıklar. Uzun süre aynı pozisyonda yatma: Özellikle bebeklerin tek tarafına uzun süre yatması. Baş şekil bozuklukları ayrıca kan ve endokrin hastalıkları, D vitamini eksikliği veya mikrosefalik (küçük baş çevresi) gibi durumlarla da ilişkili olabilir. Baş şekil bozukluğu şüphesi durumunda bir uzmana başvurulması önerilir.

Oksipital kemik, kafatasının arka ve alt kısmında bulunur. Aynı zamanda, kranium bölgesinin arka ve alt kısmını koruma görevini üstlenir.

Kafatası ve alın kemiği, sırasıyla şu kemiklerdir: Kafatası (cranium). Alın kemiği (os frontale). Os frontale, kafatasının ön üst bölümünde yer alır ve alnın yanı sıra göz çukurunun tavanını oluşturur. Cranium, neurocranium ve splanchnocranium olmak üzere iki kısımda incelenir. Neurocranium, beyni çevreleyen 8 kemikten oluşur. Splanchnocranium, yüz iskeletini oluşturan 14 kemikten oluşur.

Eşek çene kemiği hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, çene kemiği ile ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: Çene kemiği, omurgalıların çoğunda dikey olarak düzenlenmiş, üst ve alt çene olmak üzere ikiye ayrılır. Alt çene kemiği (mandibula), yüz iskeletinin en büyük, en güçlü ve en düşük kemiğidir. Üst çene kemiği (maxilla), kafatasına bağlıdır.

Kafatası büyüklüğü, kafanın azami genişliğinin azami uzunluğuna bölümünün 100 ile çarpılmasıyla belirlenen kafatası endeksi ile ölçülür. Kafatası endeksleri ve karşılık geldiği kafatası tipleri: 75'ten küçük: Dolikosefal (uzun ve dar). 75-80: Mezosefal (oval). 80 ve üzeri: Brakisefal (geniş ve kısa). Bu yöntem, 20. yüzyılın ortasına kadar bilimsel ırkçılıkta ve insan popülasyonlarının sınıflandırılmasında kullanılmıştır.

Kafatasında bulunan çukurların nedenleri şunlar olabilir: Doğuştan gelen nedenler: Kraniyosinostoz. Kraniyofasiyal anomaliler. Sonradan oluşan nedenler: Yaralanmalar. Enfeksiyonlar. Tümörler. Ayrıca, bıngıldaklar da bebeklerde kafatasındaki çukurlar gibi görünebilir. Kafatasındaki çukurların nedenini belirlemek ve uygun tedaviyi almak için bir doktora başvurmak önemlidir.

Kristal kafatası ve kristal kase aynı değildir. Kristal kafatasları, berrak veya yarı saydam kuvarstan yapılmış, insan kafatası şeklini alan oyulmuş nesnelerdir. Kristal kaseler hakkında ise bilgi bulunamamıştır.

Brakisefali, kafatasının ön alt ekseninin kısa olması durumudur. Brakisefalinin diğer anlamları: Hayvanlarda: Pug, Shih Tzus gibi kalkık burunlu köpek ırkları ve bulldoglar veya Farsça, Egzotik ve Himalayalar gibi kedilerde görülen, yüksek sefalik indekse sahip, gelişimsel olarak normal bir kafatası tipi. İnsanlarda: Koronal sütürlerin erken füzyonu veya dış deformasyon nedeniyle oluşan, düz kafa sendromu olarak da bilinen bir durum. Brakisefali, bazı durumlarda zararsız olsa da, altta yatan bir sendromun veya kraniyosinostoz adı verilen kafa kemiklerinin erken kaynaşmasının belirtisi de olabilir.

Evet, kafatası çatlağı tomografide görünür. Kafatası çatlaklarının tespiti için kullanılan görüntüleme teknikleri arasında bilgisayarlı tomografi (BT) ve manyetik rezonans (MR) görüntüleme bulunur. BT taraması, kafatası kemiklerinin detaylı bir görüntüsünü sağlayarak çatlağın yerini, derinliğini ve beyin üzerindeki etkisini belirlemeye yardımcı olur. MR görüntüleme, beyin dokusundaki hasarı değerlendirmek ve beyin zarlarında veya kan damarlarında oluşabilecek yaralanmaları tespit etmek için kullanılır.

Pterion, insan kafatasında, şakak bölgesinin hemen biraz yukarısında yer alan bir noktadır. Pterion'un bazı özellikleri: Hassasiyet: Kafatasının en güçsüz ve hassas noktalarından biridir. Klinik önem: Bu bölgedeki kemiğin daha ince olması ve orta meningeal arterin geçmesi nedeniyle, pterion'a alınan darbeler epidural hematoma yol açabilir. Mitolojik anlam: Yunan mitolojisinde, Hermes'in kanatlı sandaletlerinin ve başındaki kanatların pterion'a denk geldiği düşünülür. Pterion, anatomi, biyoloji ve jeoloji gibi farklı alanlarda da kullanılan bir terimdir.