Belial, İncil'de kanunsuzluk ve değersizliği temsil eden bir terimdir. Eski Ahit'te Belial, genellikle ahlaki açıdan yozlaşmış ve Tanrı'nın yasalarına karşı gelen insanları tanımlamak için kullanılır. Yeni Ahit'te ise Belial, doğrudan Şeytan'ın adı olarak kullanılır ve 2. Korintliler kitabında, İsa ile Belial arasındaki karşıtlık vurgulanarak, Belial, kötülüğün ve kanunsuzluğun sembolü olarak gösterilir. Ayrıca, Belial, şeytani bir varlık olarak da kabul edilir ve bazı apokrif metinlerde, Şeytan'ın peşinden giden bir melek olarak tasvir edilir.