Hümanizm

Shakespeare, Rönesans dönemi yazarı olarak kabul edilir çünkü eserleri bu dönemin değerlerini yansıtır. Shakespeare'in Rönesans'a katkıları şunlardır: - Karakterlerin psikolojik karmaşıklığı: Rönesans öncesi dramanın basit yazı stilini güncelleyerek, insan karakterleri yaratmaya odaklanmıştır. - Klasik temaların kullanımı: Yunan ve Roma klasikleri hakkındaki bilgilerini oyunlarında kullanmıştır, bu metinler daha önce Katolik Kilisesi tarafından bastırılmıştı. - Hümanizm ve özgürlük: Eserlerinde, Rönesans'ın yeni bulunan özgürlüğü ve hümanizm anlayışını işlemiştir.

Fransız yazar Montaigne, Rönesans hümanizmi akımına mensuptur.

Hümanizm, İtalya'da ortaya çıkmasının birkaç nedeni vardır: 1. Coğrafi Konum ve Kültürel Etkileşim: İtalya, Yunan, Helen, Mısır ve İslam uygarlıkları ile yakın ilişki içindeydi, bu da antik kültüre olan ilgiyi artırdı. 2. Ticaret ve Dinî Merkez: İtalya, önemli bir ticaret ve dinî merkezdi, bu da entelektüel faaliyetlerin ve sanatın gelişimini teşvik etti. 3. Siyasi Parçalanma: Şehir devletlerinin varlığı, özgür düşünceye ve fikirlerin serbestçe yayılmasına imkan sağladı. 4. Kilise Baskısı: Ortaçağ zihniyetine karşı özgür düşüncenin tepkisi olarak hümanizm, Kilise'nin baskıcı tutumuna bir alternatif sundu.

Türk ceza hukukunda hümanist doktrinin temel ilkeleri şunlardır: 1. İnsanilik İlkesi: Ceza hukukunda insan onuruna saygılı olunması ve insan haysiyetine uygun olmayan yaptırımların uygulanmaması gerekir. 2. Kusur İlkesi: Cezanın uygulanabilmesi için kişinin kusurlu olması şarttır ve ceza, kusurun derecesini aşamaz. 3. Cezaların Şahsiliği: Kimse başkasının fiilinden sorumlu tutulamaz, sadece kendi kusurlu davranışı için cezalandırılabilir. 4. Ceza Hukukunun Amaçları: Cezanın amacı, suçluyu ıslah ederek topluma kazandırmaktır. 5. Ahlak ve Hukuk İlişkisi: Hukuk ve ahlakın ayrı tutulmaması, ahlaki değerlerin hukukta dikkate alınması gerekir.

Hümanizm, insanın değerini ve önemini vurgulayan bir felsefi düşünce akımıdır. Tarihsel olarak şu şekilde gelişmiştir: 1. Kökeni: Antik Yunan ve Roma dönemine dayanır. 2. Rönesans Dönemi: 14. yüzyılda İtalya'da ortaya çıkmıştır. 3. Yayılması: İtalya'dan başlayarak İspanya, Fransa, İngiltere gibi ülkelere yayılmış ve Rönesans edebiyatı adı altında toplanan eserlerin temelini oluşturmuştur. 4. Modern Dönem: 16. yüzyılda güçlenmiş ve Aydınlanma Çağı'nda bilim ve teknolojideki ilerlemelerle yeniden canlanmıştır. Günümüzde hümanizm, insan refahı, özgürlük, özerklik ve ilerlemeyi vurgulayan seküler bir hareket olarak kabul edilmektedir.

François Rabelais, Fransız edebiyatının önemli bir yazarı ve Rönesans düşünürü olarak kabul edilir. İşte onun önemini belirten bazı nedenler: Eserleri: "Gargantua ve Pantagruel" adlı beş kitaptan oluşan serisi, modern Avrupa edebiyatının temel taşlarından biri olarak görülür. Hümanizmin Öncüsü: Rabelais, hümanizmin öncülerinden biri olarak Desiderus Erasmus ile çağdaştır. Etkileyiciler: Jean Paul Sartre gibi düşünürler, Rabelais'nin üslubuna hayranlıklarını dile getirmiş ve onun Avrupa düşüncesinin tekamülü açısından önemini vurgulamışlardır. Eğitim ve Meslek Hayatı: Yunanca ve Latince eğitimi almış, Montpellier Üniversitesi'nde tıp öğrenimi görmüş ve doktor olarak çalışmıştır.

Yeni Ufuklar Dergisi, hümanizm akımına aittir.

"Hümanistlerin Özgür Düşünme, Sorgulama ve Umudun 700 Yıllık Tarihi" kitabı 448 sayfadan oluşmaktadır.

17. yüzyıl felsefesinde öne çıkan bazı akımlar şunlardır: Kartezyen Felsefe: Rene Descartes'ın kesin bilgiye ulaşmayı amaçlayan sistematik yaklaşımı. Ampirizm: Bilginin deneyim ve gözlemden geldiğini savunan akım. Rasyonalizm: Doğanın matematiksel formüllerle anlaşılabileceği düşüncesini temel alan yaklaşım. Deizm: Tanrı'nın varlığını kabul eden, ancak dini dogmaları reddeden görüş. Hümanizm: İnsanı merkeze alan, kilisenin otoritesine karşı çıkan düşünce akımı. Ayrıca, bu dönemde ateizm, atomculuk, Aristotelesçilik gibi farklı akımlar da bulunmaktadır.

Rönesans hümanizmi, 14. yüzyılda İtalya'da başlayan ve Avrupa'nın kültür, sanat, bilim, siyaset ve düşünce hayatında büyük bir değişimin yaşandığı dönemde ortaya çıkan felsefi bir akımdır. Fotoğraflarda Rönesans hümanizminin yansımaları olarak şunlar gösterilebilir: Filippo Brunelleschi'nin Floransa Katedrali'nin kubbesi. Leonardo da Vinci'nin "Vitruvian Man" çizimi. Raphael'in "Papa Julius II Portresi".

Dante ve Petrarca, İtalyan edebiyatının özel şairleri olarak kabul edilirler çünkü: 1. Dante: Rönesans'ın ilk büyük temsilcilerinden biridir ve "İlahi Komedya" adlı eseriyle İtalyan edebiyatının temellerini atmıştır. 2. Petrarca: Lirik şiirin en büyük ozanlarından biri olarak kabul edilir ve sone nazım biçimini yaygınlaştırmıştır.

Rönesans, XV. yüzyıldan başlayarak İtalya'da ve daha sonra diğer Avrupa ülkelerinde hümanizmin etkisiyle ortaya çıkan, klasik İlk Çağ kültür ve sanatına dayanarak gelişen bilim ve sanat akımı anlamına gelir. Rönesans'ın bazı özellikleri: - Antik Yunan ve Roma'ya Dönüş: Rönesans düşünürleri, antik dönemin kültürünü yeniden keşfettiler. - Hümanizm: İnsanın akıl ve özgür iradesine vurgu yaparak, insan doğasının ve potansiyelinin ön plana çıkması. - Sanatta Yenilik ve Gerçekçilik: Sanatçılar, daha gerçekçi figürler ve perspektif kullanarak eski ikonografiyi ve dini temaları yeniden işlediler. - Bilimsel Devrim: Astronomi, fizik, anatomi ve matematik gibi alanlarda devrim niteliğinde keşifler yapıldı.

Rönesans dönemi, hümanizmle başlamıştır çünkü bu dönem, Orta Çağ'ın skolastik düşünce yapısının yerini, insan merkezli bir anlayışa bıraktığı bir zaman dilimidir. Hümanizm, insanı ve insanın potansiyelini merkeze alan, onun yaratıcılığını, aklını ve bireysel değerini ön plana çıkaran bir düşünce akımıdır.

Şehriyar'ın hangi akıma mensup olduğu konusunda kesin bir görüş birliği yoktur. Bazı eleştirmenler onu hümanist olarak değerlendirirken, bazıları da klasizm akımını tercih etmiş bir şair olarak görmektedir. Ancak, genel olarak doğu ve batı edebiyatını harmanlayarak kendi özgün tarzını oluşturduğu ve geleneksel Fars şiirinin yanı sıra halk şiirine de yakın durduğu belirtilmektedir.

15. yüzyılda yaşamış bazı filozofların görüşleri: Niccolo Machiavelli: İtalya'nın güçlü bir prens tarafından yönetildiği zaman ulusal birliğin sağlanabileceğini ileri sürer. Thomas More: Özel mülkiyetin her türlü mutsuzluğun kaynağı olduğu görüşündedir. Bu dönemde, 12. yüzyıldaki çeviri faaliyetleri ve Antik Yunan felsefesinin yeniden keşfedilmesi, Hristiyan felsefesini etkilemiş ve Rönesans'ın ortaya çıkmasına katkıda bulunmuştur.

Don Ritchie, Avustralya'nın Sidney kentinde yaşayan ve 160 kişinin intihar etmesini önleyen bir hümaniteryendir. Ritchie, "The Angel of The Gap" (Uçurumun Meleği) olarak bilinir ve Watsons Bay bölgesindeki evinde, The Gap olarak adlandırılan ve sık sık intihar girişimi yapılan bir tepede yaşamıştır. Evinin terasından dışarı bakarken intihar girişiminde bulunan birini fark ettiğinde, hemen o kişiyle konuşmaya başlamış ve onu intihardan vazgeçirmiştir. 2012 yılında 86 yaşında vefat etmiştir.

Rönesans, insan merkezli düşünce yani hümanizm üzerine kurulmuştur.

Hümanizmin temel ilkeleri şunlardır: 1. İnsan Onuru: Her bireyin eşit ve değere sahip olduğu kabul edilir. 2. Akıl ve Bilim: Bilgiye dayalı bir yaklaşım benimsenir, doğanın ve insan davranışlarının bilimsel yöntemlerle incelenmesi teşvik edilir. 3. Özgürlük: Bireylerin düşünce, inanç ve ifade özgürlüğü önemlidir. 4. Empati ve Dayanışma: Diğer insanların duygularını anlama ve onların ihtiyaçlarına duyarlı olma becerisi, toplumsal bağların güçlenmesi açısından kritik bir öneme sahiptir. 5. Etik Değerler: Ahlaki ilkeler, bireylerin eylem ve seçimlerinde rehberlik eder; adalet, dürüstlük ve sorumluluk gibi değerler vurgulanır.

Reform'a zemin hazırlayan Rönesans ve hümanizm şu şekilde açıklanabilir: Rönesans, XV ve XVI. yüzyıllarda Avrupa'da bilim, güzel sanatlar ve edebiyat alanındaki gelişmeleri ifade eder. Hümanizm, Rönesans döneminde ortaya çıkan, insan ve doğa sevgisini temel alan bir düşünce sistemidir. Reform ise XVI. yüzyılda Almanya'da başlayan ve Katolik Kilisesi'ne karşı yapılan dini alandaki yenilikleri ifade eder.

Tekno-hümanizm ve tekno-optimizm farklı kavramlardır: 1. Tekno-hümanizm: Teknolojinin insan refahını artırmak için kullanılması gerektiğini savunan bir yaklaşımdır. 2. Tekno-optimizm: Teknolojinin medeniyetin ve ilerlemenin temel taşı olduğunu ve yaşam standardını geliştirdiğini savunan bir görüştür.