HesapPlanı

Muhasebe kodları, finansal işlemlerin sınıflandırılması ve kaydedilmesi için kullanılan sayısal kodlardır. Bazı yaygın muhasebe kodları ve anlamları: 320 Muhasebe Kodu: Satıcılar hesabını temsil eder, işletmenin ticari mal ve hizmet alımlarında borçlu olduğu satıcıları ifade eder. 770 Muhasebe Kodu: Genel yönetim giderleri hesabını, işletmenin personel maaşları, ofis kiraları gibi genel yönetim giderlerini kapsar. 760 Muhasebe Kodu: Pazarlama, satış ve dağıtım giderleri hesabını, reklam giderleri ve ürünlerin dağıtımı ile ilgili masrafları içerir. 336 Muhasebe Kodu: Diğer çeşitli borçlar hesabını, ticari olmayan veya spesifik bir kategoriye girmeyen borçları kaydeder. Türkiye'de kullanılan Tek Düzen Hesap Planı, tüm işletmelerin aynı hesap planını kullanmasını zorunlu kılarak muhasebe işlemlerinin karşılaştırılabilir ve şeffaf olmasını sağlar.

Tek düzen hesap planında 9 ana hesap grubu bulunmaktadır.

Tekdüzen hesap planında aşağıdaki hesap grupları yer almaktadır: 1. Bilanço Hesapları: - Dönen Varlıklar. - Duran Varlıklar. - Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar. - Uzun Vadeli Yabancı Kaynaklar. - Özkaynaklar. 2. Gelir Tablosu (Sonuç) Hesapları: - Gelir Hesapları. - Gider Hesapları. 3. Maliyet Hesapları: Mal ve hizmetlerin üretimi için katlanılan giderlerin toplandığı ve maliyet unsurlarına dönüştürülerek izlendiği hesaplar. 4. Nazım Hesaplar: Varlıklarda, borçlarda ve sermayede artış veya azalış yaratmayan, ancak işletme yönetimi tarafından bilinmesi gereken işlemlere ait hesaplar.

Hesap planında 9 ana hesap grubu bulunmaktadır.

Tekdüzen hesap planında 9 ana hesap grubu bulunmaktadır: 1. Dönen Değerler; 2. Krediler; 3. Yatırım Amaçlı Değerler ve Diğer Aktifler; 4. Mevduat ve Diğer Yabancı Kaynaklar; 5. Özkaynaklar; 6. Faiz Gelirleri; 7. Faiz Giderleri; 8. Faiz Dışı Gelirler; 9. Finansal Durum Tablosu Dışı Hesaplar.

Muhasebe hesap planı dokuz ana gruptan oluşur: 1. Dönen varlıklar. 2. Duran varlıklar. 3. Kısa vadeli yabancı kaynaklar. 4. Uzun vadeli yabancı kaynaklar. 5. Öz kaynaklar. 6. Gelir hesapları. 7. Maliyet hesapları. 8. Serbest hesaplar. 9. Nazım hesaplar.

Hesap planı PDF'sini indirmek için aşağıdaki kaynakları kullanabilirsiniz: 1. T.C. Hazine ve Maliye Bakanlığı Muhasebat Genel Müdürlüğü: Bu kurumun resmi web sitesinde çeşitli hesap planları bulunmaktadır. 2. Google Drive: "tek düzen hesap planı açıklamalı.pdf" dosyasını Google Drive'dan indirebilirsiniz. 3. Pikbest: Bu platformda örnek hesap planı Excel şablonları ücretsiz olarak indirilebilir.

Hesap planı, işletmelerin finansal işlemlerini düzenlemek ve takip etmek için ana hesaplar ve alt hesaplar şeklinde gruplandırılır. Ana hesaplar, büyük finansal kategorileri temsil eder ve genellikle şu şekilde sınıflandırılır: 1. Varlıklar: İşletmenin sahip olduğu değerler (nakit, alacaklar, stoklar, taşınmazlar). 2. Yükümlülükler: İşletmenin borçları ve ödeme yükümlülükleri (kısa vadeli borçlar, uzun vadeli borçlar). 3. Özkaynaklar: İşletmenin sahiplerine ait sermaye ve kar payları. 4. Gelir ve Giderler: İşletmenin faaliyetlerinden elde ettiği gelirler ve yaptığı harcamalar. Alt hesaplar, ana hesapları daha detaylı bir şekilde sınıflandırarak belirli bir hesap türüne ait daha spesifik bilgileri sunar.

Tek Düzen Hesap Planı, 1 Numaralı Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği'nde yer almaktadır.

Hesap planındaki hesaplar, dört ana hesap sınıfı altında gruplandırılır: 1. Varlıklar (Aktif Hesaplar). 2. Yükümlülükler (Pasif Hesaplar). 3. Öz Sermaye Hesapları. 4. Gelir ve Gider Hesapları.

Tek Düzen Hesap Planı'nda 7'li hesaplar, maliyet hesaplarını ifade eder.

Muhasebe hesap planı hazırlamak için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Yasal Düzenlemelerin İncelenmesi: Hesap planının belirlenmesinde yasal düzenlemeler, muhasebe standartları ve işletmenin faaliyet gösterdiği sektöre özgü gereksinimler dikkate alınır. 2. Hesap Sınıflandırması: Hesaplar, varlıklar, borçlar, gelirler ve giderler gibi ana kategorilere ayrılır. 3. Numaralandırma ve Kodlama: Hesaplar, rakamlı, alfabetik veya karma kod sistemleri kullanılarak numaralandırılır ve kodlanır. 4. Ana Hesapların Belirlenmesi: İşletmenin ihtiyaçlarına göre ana hesaplar belirlenir ve bu ana hesaplar altında gerekli alt hesaplar açılır. 5. Esneklik Sağlanması: Hesap planı, zaman içinde ortaya çıkacak ihtiyaçları karşılayacak şekilde esnek olmalıdır. Türkiye'de, 1994 yılından itibaren Tek Düzen Hesap Planı uygulanmaktadır ve bu plan, bilanço esasına göre defter tutan tüm işletmeler için zorunludur.

Tek Düzen Hesap Planı (TDHP) 9 ana hesap grubundan oluşur: 1. Aktif Hesaplar: İşletmenin sahip olduğu varlıkları yansıtır. 2. Pasif Hesaplar: İşletmenin borçlarını ve yükümlülüklerini içerir. 3. Özkaynaklar: İşletmenin sermaye ve yedek akçelerini gösterir. 4. Gelir Hesapları: İşletmenin çeşitli faaliyetlerden elde ettiği gelirleri içerir. 5. Gider Hesapları: İşletmenin faaliyetlerini sürdürmek için yaptığı maliyetleri gösterir. 6. Finansman Giderleri: İşletmenin borçlarını finanse etmek için yaptığı harcamaları kapsar. 7. Gelir ve Gider Dönem Farkları: Döviz kuru değişimleri veya enflasyon etkilerini izlemek için kullanılır. 8. Dönem Karı ve Zararları: İşletmenin faaliyetlerinin sonucunda oluşan kar veya zararı gösterir. 9. Geçici Hesaplar: Kısa vadeli işlemlerle ilgili alacak ve borçların izlenmesi amacıyla kullanılır.

Hızlı fiş girişinde KDV'nin dahil mi yoksa hariç mi olacağını seçmek için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. Hesap Bağlantısı: Muhasebe modülünde, "Hesap Planı / Eski Hesap" bölümüne girilerek KDV hesabı bağlanacak matrah hesabı seçilir. 2. "Diğer Bilgiler" Sayfası: İlgili hesap seçildikten sonra "Diğer Bilgiler" sayfasına geçilir ve "Bağlı KDV Hesabı" bilgileri doldurulur. 3. "KDV Dahil/Hariç" Parametresi: "KDV Dahil/Hariç" parametresi "KDV Hariç" olarak seçilirse, fiş girişi sırasında KDV tutarı matrah ile KDV oranı çarpılarak hesaplanır. 4. Parametre Ayarı: Servis / Sabit Tanımlar / Parametreler bölümüne girilerek "Fiş Parametreleri" başlığı altında bulunan "Bağlı KDV İşlemleri" parametresi işaretlenir. 5. Fiş Girişi: İlgili matrah hesabı seçilip evrak no, BA/BS kodu, açıklama bilgisi yazılıp borç/alacak alanı üzerinde enter tuşuna basıldığında diğer satırlar otomatik olarak oluşur. Ayrıca, T-Soft platformunda ürün fiyatlarını KDV hariç göstermek için "Ürünler > Ürünler" sayfasında "KDV Dahil Göster" seçeneğini pasif hale getirmek gerekmektedir.

7B gider çeşitleri, Tek Düzen Hesap Planı'na göre yapılan sınıflandırmada şu şekildedir: 1. İlk madde ve malzeme giderleri. 2. İşçi, ücret ve giderleri. 3. Memur ücret ve giderleri. 4. Dışardan sağlanan fayda ve hizmetler. 5. Çeşitli giderler. 6. Vergi, resim ve harçlar. 7. Amortisman ve tükenme payları. 8. Finansman giderleri.

Hesap planı alt hesap sayısı, gerektiğinde sınırsız olabilir.

138 ve 139 hesaplar, Tek Düzen Hesap Planı'nda yer alan diğer alacak hesaplarıdır. - 138 Hesap: Şüpheli diğer alacaklar. - 139 Hesap: Şüpheli diğer alacaklar karşılığı (-).

131 ile 159 arasındaki fark, Tekdüzen Hesap Planı'nda yer alan hesap gruplarının farklı işlevleri ve kapsamlarından kaynaklanmaktadır. - 131 Hesabı: "Ortaklardan Alacaklar" hesabını ifade eder ve işletmenin ortaklarından olan alacaklarını izler. - 159 Hesabı: "Verilen Sipariş Avansları" hesabını temsil eder ve yurt içinden ya da yurt dışından satın alınmak üzere siparişe bağlanan stoklarla ilgili yapılan avans ödemelerinin izlenmesini sağlar.

Tekdüzen Hesap Planı açıklamaları şu şekildedir: 1. Hesap: Varlıklar, borçlar ve sermaye unsurlarının işlemlerini kaydeden çizelgedir. 2. Hesabı Borçlandırmak ve Alacaklandırmak: İlgili hesapların borç veya alacak tarafına kayıt yapmaktır. 3. Hesap Açmak: İlgili hesabın borcuna veya alacağına ilk kez kayıt yapmaktır. 4. Hesap Kalanı: İlgili hesabın borç toplamı ile alacak toplamı arasındaki farktır. 5. Aktif Hesaplar: Varlıkların izlendiği ve borç kalanı veren hesaplardır (örneğin, kasa hesabı, bankalar hesabı). 6. Pasif Hesaplar: Sermaye ve borçların izlendiği ve alacak kalanı veren hesaplardır (örneğin, sermaye hesabı, borçlar hesabı). 7. Gelir Hesapları: İşletmenin varlıklarını arttıran işlemlerin (gelirlerin) kaydedildiği hesaplardır. 8. Gider Hesapları: İşletmenin varlıklarını azaltan işlerin (giderlerin) kaydedildiği hesaplardır. 9. Nazım Hesaplar: Varlıklarda, borçlarda ve sermayede artış veya azalış yaratmayan, ancak işletme yönetimi tarafından bilinmesi gereken işlemlere ait hesaplardır. Tekdüzen Hesap Planı, 1.1.1994 tarihinden itibaren bütün işletmelerde uygulanması zorunlu olan bir hesap planıdır.

253 hesap, Tekdüzen Hesap Planı'na göre "Tesis, Makine ve Cihazlar Hesabı" olarak adlandırılır. Bu hesap, üretimde kullanılan her türlü makine, tesis ve cihazlar ile bunların eklentileri ve taşıma gereçlerinin izlendiği hesaptır.