Hekimlik

Reçete örneği hazırlamak için aşağıdaki unsurları içermesi gerekmektedir: 1. Hekim Bilgileri: Hekimin adı, soyadı, uzmanlık dalı, çalışma yeri ve iletişim bilgileri. 2. Hasta Bilgileri: Hastanın adı, soyadı, doğum tarihi ve gerekirse adres bilgileri. 3. Reçete Tarihi: Reçetenin yazıldığı tarih. 4. İlaç Bilgileri: İlaç adları, dozajlar ve kullanım talimatları. İlacın ne şekilde alınacağı (tablet, sıvı, vb.) ve ne sıklıkla alınacağı belirtilmelidir. 5. Ekstra Talimatlar: Yan etkiler veya tedavi süresince dikkat edilmesi gereken konular hakkında uyarılar gibi ilave bilgiler. 6. İmza: Reçetenin geçerliliği için hekimin imzası gereklidir. Ayrıca, reçetenin hazırlanmasında aşağıdaki adımlar da takip edilebilir: 1. Şablon Seçimi: Dijital veya basılı bir reçete şablonu kullanılabilir. 2. Gerekli Bilgilerin Doldurulması: Hasta konsültasyonu sırasında şablon üzerindeki alanlar eksiksiz doldurulmalıdır. 3. İki Kez Kontrol ve İmza: Tüm bilgiler tamamlandıktan sonra hatalar veya eksiklikler kontrol edilmeli ve reçete imzalanmalıdır. 4. Hastayla Paylaşım: Reçetenin bir kopyası hastaya verilmeli veya elektronik olarak gönderilmelidir.

10 gün üstü raporlarda kontrol muayenesi zorunlu değildir, ancak belirli durumlarda kontrol muayenesi gerekebilir. Silah ruhsatı başvuruları: Hastalıkları zamanla kötüleşebilecek kişilere, ilgili uzman doktor veya sağlık kurulu tarafından kontrol muayenesi zorunluluğu getirilebilir. Tetkik ve tahliller: Ultrason gibi tetkikler için 10 günden daha uzun süreli sıra verildiğinde, kontrol muayenesi olduğu halde hastadan hem muayene ücreti hem de ilave ücret alınabilir. Genel olarak, 10 günlük rapor sürelerinin aşılması durumunda, hastalığın devam etmesi halinde sağlık kurulu raporu gereklidir.

Sağlıkta enfeksiyon kontrolü, enfeksiyon kontrol komitesi tarafından yapılır. Bu komitenin üyeleri genellikle şunları içerir: - Enfeksiyon hastalıkları ve klinik mikrobiyoloji kliniği veya anabilim dalı temsilcisi; - Mikrobiyoloji ve klinik mikrobiyoloji laboratuvarı temsilcisi; - Enfeksiyon kontrol hekimi ve enfeksiyon kontrol hemşiresi. Ayrıca, diğer ilgili sağlık çalışanları da enfeksiyon kontrol faaliyetlerine katılabilir.

Hijyen ve sanitasyon, koruyucu hekimlik alanına giren hekimlik dallarıdır.

Kanlı basur, iç hemoroid olarak adlandırılır.

Muayene hekimi olabilmek için yani pratisyen hekim olabilmek için 6 yıl tıp fakültesi eğitimi almak gerekmektedir.

Pratisyen hekimler, çeşitli sağlık kuruluşlarında ve alanlarda çalışabilirler: Sağlık ocakları ve toplum sağlık merkezleri; Verem savaş dispanserleri ve SSK dispanserleri; Kurum hekimlikleri ve devlet hastanesi acil servisleri; Özel hastaneler ve poliklinikler. Ayrıca, pratisyen hekimler kendi muayenehanelerini de açabilirler.

İş hekimliğinde aşağıdaki bölümler bulunmaktadır: 1. İşyeri Hekimi: İş sağlığı ve güvenliği hizmetleri kapsamında çalışanların sağlık gözetimi ve çalışma ortamının gözetimi ile ilgili görev yapar. 2. Diğer Sağlık Personeli: İşyeri hekimi ile birlikte çalışarak veri toplama, kayıt tutma ve çalışanların sağlık eğitiminde görev alır. Ayrıca, iş ve meslek hastalıkları yan dal uzmanları da iş hekimliğinde görev alabilir.

Türk Tabipleri Birliği (TTB) hekimlik meslek etiğinin temel ilkeleri şunlardır: 1. Yararlılık: Hekim, hastanın sağlığını birinci önceliği sayar ve ona en iyi ve faydalı olacak şekilde hizmet verir. 2. Zarar Vermeme: Hekim, aldığı eğitim ve edindiği deneyimle sahip olduğu bilgi, beceri ve imkânlarını kullanarak hastalarına zarar vermekten kaçınır. 3. Adalet: Hekim, mevcut kaynakları bireylerin gereksinimlerini dikkate alarak, hakkaniyet, adalet, eşitlik ve tarafsızlık ilkeleri çerçevesinde dağıtır. 4. Özerklik: Hekim, hastanın sağlık durumu hakkında doğru ve yeterli bilgilendirme yapar ve hastanın kendi sağlığı ile ilgili kararları kendisinin vermesi hakkına saygı duyar. 5. Sır Saklama: Hekim, hastasından mesleğini uygularken öğrendiği sırları açıklayamaz ve bu yükümlülük hastanın ölümünden sonra da devam eder. 6. Meslektaşlara Saygı: Hekim, meslektaşlarına ve diğer sağlık çalışanlarıyla iyi ilişkiler kurar, onları haksız saldırılara karşı korur.

Reçetesiz ilaç yazma kuralları şunlardır: 1. Sadece hekimlerin, diş hekimlerinin ve veteriner hekimlerin reçetesiz ilaç yazma yetkisi vardır. 2. Reçetesiz satılabilen ilaçlar dışında hiçbir ilaç reçetesiz olarak temin edilemez. 3. İlaçların doğru şekilde yazılması gereklidir; ilaç ismi, dozu, kullanım şekli ve sıklığı net bir şekilde belirtilmelidir. 4. Kısaltmaların anlamları açıkça belirtilmelidir, yanlış anlaşılmaları önlemek için. 5. İlaç etkileşimleri göz önünde bulundurulmalı ve farklı ilaçların birlikte kullanımı konusunda dikkatli olunmalıdır. 6. Hastaların sağlık durumu ve olası yan etkiler hakkında bilgilendirme yapılmalıdır.

Diploma numarası ve diploma tescil numarası aynı bilgileri ifade eder. Bu numaralar, hekimlerin diplomalarının tescil edildikten sonra aldıkları ve hekimlik hayatları boyunca kullandıkları kimlik bilgileridir.

Reçete yazabilmek için yalnızca hekimlerin, diş hekimlerinin ve veteriner hekimlerin yetki sahibi olması gerekmektedir.

Eski Sümerlerde hekime "A-su" adı verilmekteydi.

Pratisyen hekim vaka danışmanlığı şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Hasta Değerlendirmesi: Hastanın anamnezi alınır, tıbbi öyküsü ve semptomları değerlendirilir. 2. Fizik Muayene: Hastanın genel durumu, vital bulguları ve fiziksel muayene sonuçları kaydedilir. 3. Tanı ve Tedavi Planı: Hastalığın teşhisi konulur ve uygun tedavi planı oluşturulur. 4. İlaç Reçetesi: Gerekli ilaçlar reçete edilir. 5. Hasta Takibi: Hastanın tedavi süreci izlenir, reçeteler yenilenir ve gerektiğinde tedavi ayarlanır. 6. Uzmana Yönlendirme: Teşhis ve tedavi güçlüğü çekilen durumlarda hasta, ilgili uzman hekime yönlendirilir. Ayrıca, pratisyen hekimler koruyucu sağlık hizmetleri sunarak hastaları sağlıklı yaşam konusunda bilgilendirirler.

Özel sektörde çalışan hekimler için tabip odasına üye olmak zorunludur, kamu sektöründe çalışanlar için ise isteğe bağlıdır.

86.22 meslek kodu, "Özel muayenehanelerde sağlanan uzman hekimlik ile ilgili yatılı olmayan uygulama faaliyetleri" anlamına gelir.

Konstipasyon şiddetini değerlendirmek için kullanılan skorlama sistemi Konstipasyon Ciddiyet Ölçeği (KCÖ)'dir. Bu ölçek, bireylerin dışkılama sıklığını, dışkının yoğunluğunu ve dışkılama sırasındaki zorluğunu/güçlüğünü belirlemeye yöneliktir.

Akılcı İlaç Kullanımı'nın beş temel ilkesi: 1. Doğru ilaç: Hastanın durumuna en uygun ilacın seçilmesi. 2. Doğru kişi için: İlacın doğru kişiye verilmesi. 3. Doğru miktarda: İlacın doğru dozda verilmesi. 4. Doğru zamanda: İlacın doğru zamanda verilmesi. 5. Doğru şekilde: İlacın yutma, çiğneme gibi doğru uygulama yöntemiyle verilmesi.

Metin Ergun'un iki farklı mesleği bulunmaktadır: 1. Spor Hekimliği Uzmanı: Türkiye Spor Hekimleri Derneği Başkanı ve Prof. Dr. unvanına sahip bir spor hekimliği uzmanıdır. 2. Siyasetçi: İYİ Parti'den 21. ve 23. Dönem Muğla Milletvekili olarak görev yapmıştır.

Aile Hekimi kokartı, aile hekimi unvanını taşıyan sağlık çalışanları tarafından takılabilir. Bu unvan, aşağıdaki kişiler tarafından taşınabilir: Pratisyen hekimler, aile hekimliği sertifikası alarak. Uzman hekimler, aile hekimliği sertifikası alarak. Tıp fakültelerinde Aile Hekimliği bölümünden ihtisas almış olan aile hekimliği uzmanları. Aile sağlığı çalışanları (ebe, hemşire, sağlık memuru vb.) ise aile hekimi kokartı takamaz.