Gazlar

Şalomaya takılan gazlar genellikle asetilen ve oksijendir.

Evet, azot gazı kapalı bir kapta ısıtıldığında iç enerjisi artar. Azot gazının sıcaklığı arttıkça kinetik enerjisi ve hızı artar, bu da gaz moleküllerinin daha fazla hareket etmesine ve iç enerjilerinin yükselmesine neden olur.

Isıtılan gazlar kinetik enerjilerinin artması nedeniyle genleşir. Gaz tanecikleri ısındığında daha hızlı hareket eder ve kapladıkları alan (hacim) genişler.

Güneşin yapısında başlıca iki gaz bulunur: hidrojen ve helyum. Ayrıca, çok küçük miktarlarda oksijen, karbon, azot, silikon, magnezyum, neon, sodyum, potasyum ve demir gibi diğer gazlar da mevcuttur.

LPG (Sıvılaştırılmış Petrol Gazı) ve LNG (Sıvılaştırılmış Doğal Gaz) arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Kimyasal Bileşim: LPG, propan ve bütan gibi kısa zincirli alkanlardan oluşurken, LNG öncelikle metandan oluşur ve küçük miktarlarda etan, azot ve diğer iz gazları içerebilir. 2. Depolama ve Taşıma: LPG, orta basınç altında (5-10 bar) ve oda sıcaklığında sıvı olarak depolanır ve taşınır. 3. Enerji Yoğunluğu: LPG, birim hacim başına daha yüksek enerji içeriğine sahiptir (46.1 MJ/kg). 4. Kullanım Alanları: LPG, konutlarda ısıtma, pişirme, otomotiv yakıtı ve endüstriyel işlemlerde kullanılır.

Gazların belirli bir şekli ve hacmi yoktur. Gazlar, bulundukları kabı tamamen doldurarak onun şeklini ve hacmini alırlar.

Metanın diğer adı "bataklık gazı" veya "madengazı" olarak da bilinir.

Basit boğucu gazlar, solunan havadaki oksijen oranını azaltarak boğucu etki gösteren gazlardır. Bu gazlar şunlardır: 1. Azot (N2). 2. Karbondioksit (CO2). 3. Metan (CH4). 4. Etan (C2H6). 5. Propan (C3H8). 6. Bütan (C4H10). 7. Hidrojen (H2).

Neon, Evrim Ağacı'nda şu şekilde tanımlanmaktadır: Neon, sembolü "Ne" ve atom numarası 10 olan kimyasal bir elementtir. Kullanım alanları arasında reklam tabelaları, vakum tüpleri, yüksek voltaj göstergeleri ve televizyon tüpleri bulunmaktadır. Neon, 1898 yılında İngiliz kimyager Sir William Ramsay ve Morris W. Travers tarafından keşfedilmiştir.

Plazmada oksijen kullanımının bazı dezavantajları vardır: 1. Yüksek Maliyet: Oksijen, plazma gazı olarak kullanıldığında daha pahalıdır. 2. Sarf Malzemesi Ömrü: Oksijen, daha kısa ömürlü sarf malzemeleri gerektirir. 3. Ek Soğutma İhtiyacı: Oksijen kullanımı, daha fazla ısı üretir ve bu nedenle ek soğutmaya ihtiyaç duyar. 4. Karmaşık Sistemler: Oksijen plazma sistemleri, genellikle çift gaz sistemleri ve soğutucular gibi daha karmaşık ekipmanlar gerektirir. Bu nedenlerle, oksijen yerine azot veya basınçlı hava gibi diğer gazlar tercih edilebilir.

En çabuk yanan maddeler arasında şunlar bulunur: 1. Benzin, odun ve kömür gibi yakıtlar (çabuk yanma). 2. Plastik (ısıya maruz kaldığında erir ve yanar). 3. Tekstil ürünleri (pamuk, yün, polyester gibi kumaşlar). 4. Doğal gaz ve propan gibi gazlar (çok yanıcıdır). Bu maddelerin yanıcı olması, oksijen ve ısı varlığında gerçekleşebilir.

Molar hacim ve hacim arasındaki ilişki, bir mol gazın kapladığı hacim üzerinden tanımlanır. Molar hacim, bir maddenin 1 molünün hacmidir. Normal koşullarda (0°C sıcaklık ve 1 atm basınç), tüm gazların molar hacmi 22,4 litredir.

Havalı tabancalarda iki ana gaz türü kullanılır: karbondioksit (CO2) ve yeşil gaz (silikon yağı içeren). - CO2: Bu gaz, kartuş içinde sıvı olarak depolanır ve tetiğe basıldığında gaz haline gelerek mermiyi fırlatır. - Yeşil Gaz: Silahın iç mekanizmalarını koruyan silikon yağı içerir, kullanımı kolaydır ve dengeli bir atış deneyimi sağlar.

Gazlarda yayılma, difüzyon yoluyla gerçekleşir. Bu süreç şu şekilde gerçekleşir: 1. Gaz molekülleri sürekli hareket halindedir ve bulundukları kabın çeperleri ile birbirleriyle çarpışırlar. 2. Çarpışmalar sonucu gaz molekülleri kinetik enerjilerini birbirine aktarır ve moleküller arası enerji alışverişi gerçekleşir. 3. Bu sayede gaz molekülleri, bulundukları ortamda hızla yayılarak kabın hem şeklini hem de hacmini doldururlar.

Sınai ve tıbbi gaz tüpleri yönetmeliği kapsamında yer alan gazlar şunlardır: Sınai gazlar: Oksijen, azot, hidrojen, helyum, karbondioksit, nitrojen, klor, asetilen, propilen, amonyak, argon, sulu amonyak ve saf amonyak. Tıbbi gazlar: Oksijen, azot, sıvı azot, helyum, etilen oksit + CO2.

En iyi gaz örneği olarak, sanayi tipi soğutma sistemlerinde yaygın olarak kullanılan amonyak (NH₃ – R717) gösterilebilir. Diğer iyi gaz örnekleri arasında karbon dioksit (CO₂ – R744), hidrokarbonlar (R290 – propan, R600a – izobütan) ve HFO gazları (hidrofloro-olefinler) bulunmaktadır. Ayrıca, günlük yaşamda sıkça karşılaşılan ve önemli kullanım alanlarına sahip gazlar arasında oksijen, azot, helyum ve metan da yer alır.

Harf balonlar, helyum gazı olmadan uçmaz.

Evet, gazlarda sıcaklık arttıkça basınç da artar. Bu durum, sıcaklık arttıkça gaz moleküllerinin hareket enerjisinin artması ve kap yüzeyine daha hızlı ve sık çarpması sonucu ortaya çıkar.

Joule-Thompson etkisi çoğunlukla gerçek gazlarda görülür. Ancak, bazı özel gazlar (hidrojen ve helyum gibi) bu etkinin tersine (ters Joule-Thompson etkisi) sahiptir ve basınç düştüğünde sıcaklıklarında artış gösterirler.

Kükürt dioksit (SO2) en çok aşağıdaki yerlerde bulunur: 1. Sanayi tesisleri: Termik santraller ve endüstriyel kazanlar, kükürt içeren yakıtların yanması sonucu SO2 üretir. 2. Volkanik aktiviteler: Doğal olarak volkan gazlarında bulunur. 3. Hava: Orman yangınları ve petrol rafinerileri gibi olaylarda da atmosferde SO2 miktarı artar. 4. Gıdalar: Özellikle kuru meyveler, şarap ve bazı asitli içeceklerde koruyucu olarak kullanılır.