Fotosentez

Evet, glikoz sentezi için CO2 gereklidir. Fotosentez sürecinde, havadaki karbondioksit, güneş enerjisi kullanılarak nişasta ve diğer yüksek enerjili karbonhidratlara dönüştürülür.

Bitkiler için "güneşi içmiş" olmak, gece büyümeleri durumunda bir fark yaratmaz. Bitkiler, gündüzleri güneş ışığını kullanarak fotosentez yaparlar ve bu süreçte karbondioksit ile suyu birleştirerek oksijen ve glikoz üretirler. Dolayısıyla, güneşin varlığı veya yokluğu, bitkilerin büyüme döngüsünde gece veya gündüz olmaları durumunu değiştirmez.

Karbondioksit veren canlılar sadece tüketici değildir. Üretici canlılar da karbondioksit verirler.

Kloroplastın içinde aşağıdaki yapılar bulunur: 1. Tilakoit Zarları: İç kısmı yassı keseler şeklinde düzenlenmiş zarlar. 2. Granum: Tilakoit zarları üzerinde para dizilerine benzeyen yapılar. 3. Stroma: Tilakoit zarlarını saran jelimsi sıvı. 4. DNA ve Ribozomlar: Kloroplastın kendini eşlemesini ve bazı proteinlerin üretimini sağlayan yapılar. 5. Enzimler: Fotosentez için gerekli olan biyolojik katalizörler. 6. Lipit Damlacıkları ve Nişasta Granülleri: Stroma içinde bulunabilen diğer bileşenler.

Klorofilsiz bakteriler, fotosenteze klorofil yerine bakteriyofit pigmentleri kullanarak katılırlar.

Üreticiler ve tüketiciler karbondioksiti farklı şekillerde verirler: 1. Üreticiler (bitkiler): Fotosentez sırasında karbondioksiti atmosferden alırlar ve oksijeni atık madde olarak atmosfere geri verirler. 2. Tüketiciler (hayvanlar): Solunum yoluyla karbondioksiti atmosfere geri verirler.

Karbon, bitkilerde fotosentez ve büyüme için temel bir elementtir. Karbon bitkilerde şu işlevleri yerine getirir: - Fotosentez: Bitkiler, atmosferdeki karbondioksiti emerek fotosentez yapar ve bu gazı glikoz gibi organik bileşiklere dönüştürür. - Kök gelişimi: Karbon, kök gelişimini destekler ve hücre duvarlarının sağlam olmasını sağlar. - Besin döngüsü: Topraktaki organik madde ve karbon seviyesi, bitkilerin besin alımını ve genel sağlığını etkiler.

Siyanobakterilerin özellikleri şunlardır: 1. Prokaryotik Yapı: Tanımlanmış bir hücre çekirdeğine sahip olmayan prokaryotik hücrelerden oluşurlar. 2. Fotosentetik Yetenek: Oksijenli fotosentez yapabilirler, yani ışık enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürürler. 3. Renk: Mavi-yeşil renktedirler, bu renk fikobilin adı verilen pigmentlerden kaynaklanır. 4. Boyut: Mikroskobik organizmalar olup, birkaç mikrometre uzunluğundadırlar. 5. Üreme: Eşeysiz olarak çoğalırlar (ikili bölünme, çoklu bölünme, tomurcuklanma veya parçalanma). 6. Ekolojik Çeşitlilik: Su ve karasal ekosistemlerde, ayrıca çöller, kaplıcalar, buzullar gibi aşırı ortamlarda da yaşayabilirler. 7. Simbiyotik İlişkiler: Eğrelti otları, protistler veya mantarlar ile simbiyotik ilişkiler kurabilirler. 8. Ekonomik Önem: Bazı türleri, besin takviyesi olarak kullanılan spirulina üretiminde kullanılır.

Kozalaklı ağaçların iğne yapraklı olmasının nedeni, zorlu iklim koşullarında hayatta kalma ve su kaybını azaltma ihtiyacıdır. İğne yapraklar: - Daha az su kaybı sağlar, çünkü yüzey alanları daha azdır ve mumsu bir kaplamaya sahiptirler. - Kar ve rüzgar direncine sahiptir, bu da dalların kırılmasını önler. - Fotosentez verimliliğini artırır, çünkü yüksek klorofil içeriği sayesinde düşük ışık koşullarında bile etkili fotosentez yapabilirler.

Kloroplast besin üreten bir organeldir.

Damarlı bitkilerin ekolojik önemi şu şekilde özetlenebilir: 1. Oksijen Üretimi ve Karbon Dioksit Alımı: Fotosentez yoluyla oksijen üretirler ve karbon dioksiti atmosferden alarak karbon döngüsünü tamamlarlar. 2. Toprak Erozyonunu Önleme: Kök sistemleri sayesinde toprağı tutarak erozyonu önlerler. 3. Su Döngüsüne Katkı: Su döngüsünün devam etmesinde önemli bir rol oynarlar. 4. Barınak ve Besin Kaynağı: Birçok hayvan türü için barınma ve besin kaynağı sağlarlar. 5. Endüstriyel Kullanım: Kağıt, pamuk, kereste ve yakıt gibi birçok alanda kullanılırlar.

Kökte nişasta, bitkilerin ışık görmeyen kısımlarında (kök, yumru vb.) bulunan lökoplastlarda depolanır. Fotosentez sonucu kloroplasta dönüşen glikoz, iletim sistemi aracılığıyla lökoplastlara gelir ve burada glikoz molekülleri birleşerek nişasta moleküllerini oluşturur.

CO2'den glikoz sentezi, bitkilerde kloroplast organelinde gerçekleşir.

İnsanlarda fotosentez gerçekleşmez, çünkü bu süreç sadece bitkiler ve bazı mikroorganizmalar tarafından gerçekleştirilir. Fotosentez, kloroplast organelinde ökaryot canlılarda gerçekleşir.

Geceleri oksijen üreten bazı bitkiler şunlardır: 1. Aloe Vera: Gece boyunca oksijen salgılar ve sinirleri sakinleştirir. 2. Areka Palmiyesi: Hem formaldehit gibi zararlı kimyasalları filtreler hem de yüksek miktarda oksijen üretir. 3. Paşa Kılıcı (Sansevieria): Gece bile oksijen üretme özelliğiyle bilinir ve havadaki toksinleri temizler. 4. Kurdele Çiçeği (Chlorophytum comosum): Havadaki karbonmonoksit ve formaldehit gibi zararlı maddeleri temizlerken bol miktarda oksijen üretir. 5. Orkide (Dendrobium türleri): CAM fotosentezi yaparak geceleri oksijen üretir.

Yaprakların şeffaf olmasının iki ana nedeni vardır: kurak bölgeler ve viral enfeksiyonlar. 1. Kurak Bölgeler: Bazı sukulent bitki türlerinde, yaprakların şeffaf olması, güneş ışınlarının yaprağın iç tabakalarına sızmasını sağlar ve bu sayede bitkiler fotosentezi eksiksiz bir şekilde gerçekleştirirler. 2. Viral Enfeksiyonlar: Bitkide viral bir enfeksiyon varsa, yapraklar üzerinde sarı lekeler ve deformasyonlar görülebilir.

3-fosfogliserik asit (3PGA), hem glikolizde hem de Calvin-Benson döngüsünde biyokimyasal olarak önemli bir metabolik ara maddedir. Glikolizdeki rolü: 3PGA, 1,3-bifosfogliserat (1,3-BPG) oluşturmak için fosfogliserat kinaz tarafından fosforile edilir. Calvin döngüsündeki rolü: Karbondioksit (CO2), Rubisco enzimi yardımıyla 5C'lu şeker olan ribuloz bifosfat (RuBP) tarafından tutulur ve 3PGA oluşur. 3PGA ayrıca serinin bir öncüsüdür ve homosistein döngüsü boyunca sistein ve glisin öncüsüdür.

Su yosunu, bitki ve alglerin ortak adı olup, çeşitli türlerde bulunabilir. Benzerlikleri şu şekilde sıralanabilir: 1. Fotosentez Yeteneği: Hem su yosunu hem de menekşe, güneş ışığını kullanarak karbondioksit ve suyu glikoza dönüştürür. 2. Habitat Seçimi: Genellikle nemli topraklarda ve su ortamlarında bulunurlar. 3. Üreme Yöntemleri: Tohumlar, sporlar veya vejetatif yollarla çoğalabilirler. 4. Besin Değeri: A, B1, B2, B6 ve C vitaminleri ile iyot, potasyum, demir, magnezyum ve kalsiyum gibi mineraller açısından zengindirler.

Işığa bağımlı evrede elektron kaynağı su (H2O) molekülleridir.

Flaveria terimi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Botanik Terim: Flaveria, Asteraceae ailesine ait bir bitki cinsidir ve yaklaşık 14 türü bulunur. 2. Bilimsel Çalışmalar: Flaveria cinsi, C3 ve C4 fotosentez türlerini sergileyen bitkileri incelemek için kullanılır ve bu nedenle moleküler genetik ve bitki fizyolojisi araştırmalarında model organizma olarak incelenir.