Farsça

Levent kelimesi, Farsça dilinde "lavand" (لوند) kelimesinden türetilmiş olup, "işsiz, aylak, başıboş" anlamına gelir. Ayrıca, İtalyanca'da "Levantino" (Levantine) kelimesinden türemiş olup, "Levant (Doğu Akdeniz) bölgesinden gelen kişi" anlamında da kullanılır.

Farsça, İran'da konuşulan dillerden biri olup, bazı açılardan zor bir dil olarak değerlendirilebilir: Yazı sistemi: Farsça, Arap alfabesinin uyarlanmış bir versiyonunu kullanır ve sağdan sola doğru yazılır. Telaffuz: Farsça, Türkçede bulunmayan bazı seslere sahiptir. Ancak, Farsça ve Türkçe arasındaki ortak kelimeler ve gramer benzerlikleri, dili öğrenmeyi kolaylaştırabilir.

Vari eki, kullanıldığı kelimeye veya cümleye "gibi, yakışan bir biçimde, benzeri" anlamı katar. Bu ek, genellikle sıfat, zarf veya isimlerin sonuna eklenir ve kelimenin anlamını zenginleştirir. Ayrıca, vari eki Farsça kökenli olup, "değişim, farklılık, karışım, cins, tür" gibi anlamlara da gelir. Türkçe'de vari ekinin kullanımına bazı örnekler: Saddamvari. Metalvari. Acemi-vari (acemi benzeri, acemi tarzında). Sadece (sade-vari, sade bir şekilde).

Evet, Yavuz Sultan Selim Farsça şiir yazmıştır. Farsça şiirlerinin toplandığı bir divan vardır ve bu divan, ilk olarak 1888/1889 yılında Hüseyin Hüsnü tarafından yayımlanmıştır. Ancak, bazı kaynaklar Yavuz Sultan Selim'in Türkçe de şiirler yazdığını iddia etse de, tezkire yazarları bu iddiayı reddetmiştir.

Bager ismi, Kürtçe kökenli olup "kasırga", "kar fırtınası" veya "şiddetli rüzgar" anlamına gelir. Ayrıca, Farsça'da da "bager" kelimesi "karla birlikte esen şiddetli rüzgar" anlamında kullanılır. Bager ismi, erkek çocuklarına verilmektedir.

Farsça'da "küz" kelimesi şu anlamlara gelebilir: Güz, sonbahar, hazan. Göz. Hazine. Ayrıca, Azeri dilinde "küz" kelimesi "şiyar" veya "küşavarzan" anlamlarına da gelebilir.

Zade kelimesi, oğul, evlat anlamına gelir. Ayrıca, "doğmuş" anlamında da kullanılır. Zade kelimesi, Farsça kökenlidir. Bunun yanı sıra, Osmanlıca'da bir ek olarak da kullanılır ve bu ek, "çoğaldı, ziyade oldu veya çok olsun, çoğalsın" anlamına gelir.

Suz-i dil, Klasik Türk müziğinde birleşik bir makamdır. Suz-i dil makamının bazı özellikleri: Durağı: Hüseyni Aşiran perdesidir. Seyri: İnicidir. Güçlüsü: Hüseyni perdesidir. Yeden: Kaba Nim Hisar perdesidir. Donanımı: Fa için koma, sol ve re için bakiye diyezleri donanıma yazılır. Suz-i dil makamında aşk ızdırabı ve mazi hasreti gibi duygular hissedilir.

Gül bahçesine "gülistan" denmesinin sebebi, kelimenin "gül bahçesi" anlamına gelmesidir. Gülistan kelimesi, Farsça kökenli olup, TDK'ye göre "gülü bol olan, güllük" anlamlarına da gelmektedir. Ayrıca, divan edebiyatında gülistan, sadece güllerin yer aldığı bir bahçeyi değil, diğer çiçeklerin ve ağaçların da yer aldığı bahçe anlamına gelir.

Pertevniyal kelimesi Farsça kökenli olup farklı anlamlara gelebilir: Işığa, iyiliğe eren, nail olan. Parlak yüz. Yıldız ışığı, parlayan yıldız. Sabahın gözü (bu anlam, "pertev" kelimesinin "sabah ışığı", "niyal" kelimesinin ise "göz" anlamına gelmesi temel alınarak oluşturulmuştur). Ayrıca, Pertevniyal, Osmanlı İmparatorluğu'nda II. Mahmud'un eşi olan bir kadın sultanın unvanıdır. Pertevniyal ismi, aynı zamanda şu kurumların adı olarak da kullanılmaktadır: Pertevniyal Anadolu Lisesi; Pertevniyal Valide Sultan Camii; Pertevniyal (basketbol takımı).

Hayır, dildar ve dildade aynı değildir. Dildar, "kalbi kontrolü altında tutan, sevgili, mâşuk" anlamına gelir. Dildade ise "gönül vermiş olan (kimse), âşık" anlamına gelir. Ayrıca, dildade kelimesi eskiden âşıklık alâmeti olarak başa sarılan boyalı mendil anlamında da kullanılmıştır.

Pehlivan kelimesi, güreşçi anlamına gelir. Ayrıca, boylu poslu ve güçlü kimse anlamında da kullanılır. Pehlivan kelimesi, Farsça kökenlidir. Örnek cümle: "Pehlivan yapılıydı fakat yüzünü tam göremedim".

Afganistan ve İran'ın Farsça konuşmasının bazı nedenleri: Tarihsel ve kültürel nedenler: Farsça, İran'ın resmi dili olarak bilinir ve aynı zamanda Afganistan ve Tacikistan'da da konuşulur. Siyasi nedenler: Samanoğulları'nın Farsçayı resmi dil olarak kullanması ve bu dilin Kur'an ve dini eserlerin yazımında kullanılması, Farsçanın bölgeye yayılmasını sağlamıştır. Coğrafi nedenler: Farsça, Orta Asya, Güney Asya ve Orta Doğu'da prestijli bir kültür dili olmuş ve komşu ülkelerin dillerini, özellikle de Orta Asya, Kafkasya ve Anadolu'daki Türk dillerini etkilemiştir.

"Kudüs Fatihi Selahaddin Eyyubi" dizisi, Türkçe dilinde çekilmiştir. Ayrıca, 1970 yapımı Türkiye-İran ortak yapımı "Selahattin Eyyubi" filmi de Türkçe ve Farsça dillerinde çekilmiştir.

Evet, Parisa Farsça bir kadın ismidir. "Parisā" olarak yazılan bu isim, "peri gibi" anlamına gelir.

Abuzer ismi, Arapça ve Farsça kökenlidir.

Gülşah ismi Farsça kökenlidir. "Gül" ve "şah" kelimelerinin birleşiminden oluşur. Gül kelimesi, doğrudan güzellik, zarafet ve sevgi sembolü olarak bilinirken; Şah kelimesi ise "padişah, hükümdar" anlamına gelir. Bu iki kelimenin birleşimiyle ortaya çıkan Gülşah ismi, "güllerin şahı", yani "güzelliklerin en güzeli" veya "en nadide çiçek" anlamını taşır.

Cihan kelimesi, Farsça kökenli olup "dünya, evren, âlem" anlamına gelir. Bu nedenle, "Cihan çocuk" ifadesi, doğrudan bir anlam kazanmaz. Ancak, "Cihan" isminin genel anlamları göz önüne alındığında, bu ismi taşıyan çocukların genellikle geniş bakış açısına sahip, güçlü karakterli ve derin düşünceli kişiler olduğu söylenebilir. Ayrıca, "Cihan" ismi hem erkek hem de kadın çocukları için kullanılsa da, daha çok erkek ismi olarak tercih edilmektedir.

Poşu, Farsça kökenli bir kelimedir. Poşu kelimesinin Farsça dilindeki karşılığı "pūşī" şeklindedir. Poşu, kenarları saçaklı ipek, pamuk, yün vb.nden yapılmış bir başörtüsü türüdür.

"Dildâde olmak" ifadesi, Fatih Koca'nın "Ey Aşıkı Dildade" adlı şiirine aittir. Şiirin tamamı şu şekildedir: > "Ey dildâde âşığı, nûş bâde olalım > Ey gönlünü sevgilisine adamış âşık, > Gel seninle bir içki içelim".