Etnografya

Bozcaada Kalesi'nin içinde şu yapılar bulunmaktadır: 1. Giriş Bölümü: Revir, cami, minare, zindanlar ve kışla. 2. Orta Kısım: Levazım deposu, cephanelik ve sarnıç. 3. Etnografya Sergisi: Bozcaada ile ilgili tarihi ve etnografik eserlerin sergilendiği bir sergi mekânı. 4. Bahçe: Adadan çıkarılan çok sayıda eski mezar taşı ve tarihi eser. 5. Çay Bahçesi: Kalenin içinde çay ve kahve içebileceğiniz bir mekân.

Türkiye'nin en büyük etnografya müzesi, Ankara'da bulunmaktadır.

Tekirdağ Arkeoloji ve Etnografya Müzesi'nde Rakoczi Cad. No:1'de sergilenen eserler şunlardır: Taş Eserler Salonu: Perinthos, Heraion Teichos, Byzante ve Apri ören yerlerinden getirilen heykeller, steller, kabartmalar, mezar taşları ve yazıtlar. Arkeolojik Eserler Salonu: Paleolitik dönemden demir çağına kadar üretilmiş taş baltalar, kemik aletler, mızrak ve ok uçları, madeni ve pişmiş toprak heykelcikler, günlük kullanım kapları. Etnografik Eserler Salonu: Osmanlı ve yakın dönemlere ait pişmiş toprak sırlı ve metal kaplar, Çanakkale seramikleri, ateşli ve kesici silahlar, gümüş takılar, Tekirdağ yöresi kadın ve erkek kıyafetleri. Geniş Bahçe Teşhiri: Helenistik, Roma ve Bizans dönemlerine ait mimari parçalar, lahitler, mezar stelleri, sunak taşları, mil taşları ve Osmanlı dönemine ait kitabeler, çeşme ve çeşme aynaları, mezar taşları.

Ahilik ilkelerine uymayanlar arasında şunlar bulunur: Kâfirler ve münafıklar. Müneccimler. Yalan yanlış şeylerle müşteriyi aldatan dellallar (reklamcılar). Yalan vaatlerde bulunan, eksik tartan ve sahtekâr sanatkârlar. Merhametsiz kasaplar. Yürekleri taşlanmış cerrahlar. Avcılar. Bozguncular ve teröristler. Karaborsacı ve vurguncular. Zina yapanlar, katiller, hırsızlar. Ayrıca, ahiliğe kabul edildikten sonra bu tür olumsuz davranışlar sergileyen üyeler de ahilikten çıkarılırdı.

Göktürk insanları, genellikle uzun kaftanlar, deri ve keçe çizmeler, börk adı verilen başlıklar giyerlerdi. Giyimlerinin bazı özellikleri: - Erkek kaftanları sol taraf üstte kalacak şekilde, kadın kaftanları ise sağ taraf üstte kalacak şekilde kapanırdı. - Kaftanların yakaları dışa doğru kıvrıktı. - Pantolonlar kürkle süslenebilirdi. - Giysilerin yapımında yün, deri ve keçe gibi malzemeler kullanılırdı. Ayrıca, Göktürk döneminde ipekli ve kürklü giysiler de tercih edilirdi.

Karşımızdakini durduk yere suçlamak ile ilgili bazı atasözleri şunlardır: 1. "Suç atana suç atılır" (Atasözü). 2. "Haksızlığı her kabul ediş, daha büyüğünü doğurur". 3. "Komşunu hırsız olarak düşünmek, haksızlık yapmaktır" (Komşu boncuğunu çalan gece takınır).

Etnotoponim — etnik bir addan oluşan yer adıdır.

Ankara'da en çok örnek bulunan etnografya müzesi, Ankara Etnografya Müzesi'dir. Bu müze, Anadolu'nun çeşitli yörelerinden derlenmiş halk giysileri, süs eşyaları, ayakkabılar, oyalar, gelin kıyafetleri, damat tıraş takımları, halı ve kilimler gibi çok çeşitli etnografik eserleri sergilemektedir. Müzede ayrıca Osmanlı dönemi yayları, okları, tüfekler ve kılıçlar, çini ve porselenler, tasavvuf ve tarikatla ilgili eşyalar ve Türk yazı sanatının güzel örnekleri gibi eserler de bulunmaktadır.

Türkiye'de ilk derleme çalışması, Seyfettin Asaf ve Sezai Asaf kardeşler tarafından 1925 yılında Batı Anadolu'da gerçekleştirilmiştir.

Gülbenkyan Müzesi'nde bulunan eserler şunlardır: Antik Mısır'dan 19. yüzyıl Avrupa'sına kadar çeşitli coğrafyalardan ve kültürlerden eserler; Yunan sikkeleri ve Ermeni sanatına ait eserler; 18. yüzyıla ait dekoratif sanat eserleri; 18.-19. yüzyıl Fransız resim ve heykeli örnekleri; Mezopotamya'ya ait tarihi eserler; Osmanlı el yazmaları, kitaplar, dokuma örnekleri; İran ve Türk halıları, çiniler; Çin ve Japon sanatına ait örnekler; Fransız süsleme sanatına ait örnekler, heykeller, resimler ve daha pek çok farklı türde eserler.

"Şeraba Sor Direji Heyvê" ifadesi, Kürtçe bir film olan "Tava Sor"a aittir ve bu film Rojava yöresine aittir.

Halim Bey Konağı Kent Müzesi'nde çeşitli etnografik eserler sergilenmektedir: Kılıçlar ve tabancalar. Gazeteler. Bindallı. Cep saatleri. Radyo. Çeyiz malzemeleri. Gelinlikler. Müze, Çanakkale'nin Biga ilçesinde, Turan Mahallesi'nde yer almaktadır.

Ankara Altındağ Türkocağı Sokak'ta Ankara Etnografya Müzesi bulunmaktadır. Adres: Hacettepe Mahallesi, Türkocağı Sokak No:4, Opera, Altındağ / Ankara. Telefon: (0312) 311 30 07. Giriş ücreti: 147 TL (MüzeKart ve öğrenci indirimleri geçerlidir).

Geleneksel kapı halka ve tokmakları Safranbolu'da iki ana grupta toplanmaktadır: halkalar ve tokmaklar.

Orta Asya Türkleri, et ürünlerini yoğun bir şekilde tüketmişlerdir.

Ankara Etnografya Müzesi'nde yaklaşık 40.000 eser bulunmaktadır.

Folklor, bir ülkede veya bölgede yaşayan halkın kültür ürünlerini, sözlü edebiyatını, geleneklerini, törelerini, inançlarını, mutfağını, müziğini, oyunlarını inceleyerek bunların birbirleriyle ilişkilerini belirten bilim dalıdır. Terim, Fransızca "folk" (halk) ve "lore" (bilgi) kelimelerinin birleşiminden türetilmiştir ve ilk kez 1846 yılında İngiliz araştırmacı William Thoms tarafından kullanılmıştır.

İbn-i Fadlan'ın seyahatnamesinde Türkler, çeşitli yönleriyle ele alınmıştır: 1. Fiziksel Özellikler: Türkler, uzun boylu, güçlü ve dayanıklı olarak tasvir edilir. 2. Giyim Tarzı: Göçebe yaşam tarzına sahip olan Türkler, genellikle deriden veya keçeden yapılmış giysiler giyerler. 3. Dinî İnançlar: Şamanizm Türkler arasında yaygındır. 4. Toplumsal Yapı: Türk toplumunda kadınların oldukça özgür olduğu, yüzlerini örtmedikleri ve erkeklerle eşit şartlarda sosyal hayata katıldıkları belirtilir. 5. Misafirperverlik: Türkler, misafirperverlikleri ve dürüstlükleriyle öne çıkarlar. 6. Hukuk ve Yönetim: Türkler arasında yazılı bir hukuk sistemi yoktur, ancak töre adı verilen geleneksel bir hukuk düzeni işlemektedir.

Evet, âdâb-ı muâşeret ve adap aynı anlama gelir. Âdâb-ı muâşeret, "insana toplum içerisinde yaşamak için gerekli olan nezaket kurallarını öğreten, insani ilişkilerde uyulacak şekil ve ölçüleri ortaya koyan ve şahsı toplum içerisinde saygı ve hürmete layık kılan davranış şekilleri" olarak tanımlanır. Adap ise, "edep" kelimesinin çoğuludur ve iyi ahlâk, güzel terbiye, utanma, zarâfet, usluluk, insanlara kavlen ve fiilen güzel davranışta bulunmak gibi anlamlara gelir.

Şifacı yerine kullanılabilecek bazı diğer terimler şunlardır: Halk hekimi; Tabip; Otacı; Ocakçı; Şaman (bazı kültürlerde).