Etnografi

Kıpçaklar ve Tatarlar aynı değildir, ancak aralarında yakın bir ilişki bulunmaktadır. Kıpçaklar, eski Türk halklarından biridir ve dilleri Kıpçakça olup, üç kol halinde gelişim göstermiştir. Altın Orda Devleti'nin 14. yüzyılda yıkılmasıyla, kendi hanlıklarını kuran Kazan ve diğer İdil/Ural Tatarları aslında Kıpçak kökenlidir.

Akyazı, Bayat Türk boyundandır.

Afro-Amerikalılar, Afrika'nın Siyah ırk gruplarından herhangi birinden kısmen veya tamamen gelen Amerikalılardan oluşan etnik bir gruptur. Kökenleri genellikle 16. yüzyılda Batı ve Orta Afrika'dan gelen ve Avrupalı köle tüccarlarına satılarak Amerika'ya götürülen Afrikalılara dayanır. Afro-Amerikalıların genetik yapısı, %15-20 hatta %30 oranında Avrupalı (büyük oranda Kuzey Avrupalı) soy içermekte olup, bu durum tarihsel olarak cinsel ilişkiler sonucu ortaya çıkmıştır.

Çobanların kökeni, Batı Anadolu kıyı bölgelerine dayanmaktadır. Çobanlık, hayvanların üretimi, bakımı ve bunlardan yararlanma esasına dayanan bir geçim tarzıdır. Ayrıca, eski Türk kültüründe çobanlar, koyun, keçi, at ve sığır gibi hayvanları güderek göçebe hayatın sürdürülmesinde önemli bir rol oynamışlardır.

Xerigiler, XERİGİ AŞİRETİ'ne mensuptur.

Bilal Şimşir'in "Bulgaristan Türkleri" kitabı 552 sayfadır.

Evet, "Nogai" ve "Nogay" aynı kelimeyi ifade eder. "Nogai" ayrıca bir Türk dilinin ve bu dili konuşan halkın adı olarak da kullanılır.

Kağızman'da Lazların yaşadığı tek köy, Çallı köyüdür.

Fakelore terimi, 1950 yılında Amerikalı folklorcu Richard M. Dorson tarafından ortaya atılmıştır. Dorson, bu terimi, gerçek oldukları iddia edilen sahte ve sentetik folklor ürünlerini tanımlamak için kullanmıştır.

Huzistan'da yaşayan bazı etnik gruplar şunlardır: Araplar. Farslar. Lurlar. Azeriler. Ayrıca, bölgede çeşitli Türk kabileleri de bulunmaktadır, örneğin Benî Kâ‘b, Benî Temîm, Benî Lâm, Benî Taraf. Huzistan'da yaşayan halkın çoğunluğu Şiî inanışındadır, ancak az oranda Sünnî ve Mandeî kabileler de vardır.

Türkmen boyları genellikle 2-3, bazen 4 veya 5 büyük bölüme ayrılır. Örneğin, Teke boyu iki, Yemreli boyu iki, Yomutlar üç, Ersarılar dört, Çovdurlar ise beş bölüme ayrılmıştır. Bazı Türkmen boyları ve bölümleri şu şekildedir: Teke boyu: Gara, Gırman, Dödek, Hetdar. Yemreli boyu: Gumlu, Dağlı. Yomutlar: Bayramşahlı, Atabay, Cafarbay. Ersarılar: Uludepe, Güneş, Gara, Bekevül. Çovdurlar: Garaçovdur, Abdal, İğdir, Bozacı, Buruncık. Ayrıca, Oğuzların 24 boydan oluştuğu da belirtilmektedir.

Kuzey Batı İran Türkleri, İran'ın kuzeybatısında yaşayan Türk topluluklarını ifade eder. Bu bölgede yaşayan bazı Türk toplulukları şunlardır: İran Azerileri. Afşarlar. Karapapaklar. Şahsevenler. Bu Türkler, Tebriz, Urmiye, Erdebil, Zencan, Gazvin, Marağa, Hoy, Maku, Sulduz gibi şehirlerde yaşamaktadır.

Rize'nin Kalkandere ilçesinde yaşayan Lazların kökeni hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. Göçmen Lazlar. Tarihsel yerleşim. Lazların, Kafkasya'daki sosyal, kültürel ve siyasi gelişmelerden doğrudan veya dolaylı olarak etkilendikleri de belirtilmektedir. Bu bilgiler, genel bir değerlendirme olup, Kalkandere'deki Lazların spesifik kökeni hakkında kesin bir bilgi sunmamaktadır.

Evet, "Kafkaslar" ve "Caucasian" aynı anlama gelir, çünkü "Caucasian" kelimesi, İngilizce'de genellikle beyaz tenli Avrupa insanlarını veya Kafkasyalıları ifade etmek için kullanılır. "Caucasian" kelimesi, kökenini Kafkasya'da bulunan ve Karadeniz ile Hazar Gölü arasında kalan "Caucasus" bölgesinden alır.

Bazı illerin ait olduğu Oğuz boyları: Kayı Boyu: Bursa, Bilecik, Kocaeli, İzmit gibi Marmara bölgesinde ağırlıklı olarak bulunur. Bayındır ve Kınık Boyu: Anadolu'nun batı ve iç kesimlerine yerleşmiş olup, özellikle Aydın, Manisa, Afyonkarahisar civarında yoğunluk gösterir. Yazır ve Dodurga Boyu: Yazırlar Antalya ve Burdur taraflarında, Dodurgalar ise Niğde ve Kayseri çevresinde çoğunluktadır. Çepni ve Salur Boyu: Karadeniz'in doğusunda Trabzon ve Rize, batısında ise Kastamonu ve Sinop'ta bulunur. Afşar Boyu: Konya, Karaman, Niğde üçgeninde yoğunluktadır. Karakeçili ve Kazak Boyu: İç Anadolu'nun Eskişehir, Kırşehir ve Kayseri havzalarında görülür. Bu bilgiler, Oğuz boylarının günümüz Türkiye'deki dağılımını genel hatlarıyla göstermektedir. Ancak, boyların yerleşim yerleri zamanla değişmiş olabilir. Daha detaylı bilgi için aşağıdaki kaynaklara başvurulabilir: milligazete.com.tr; aydinlik.com.tr; tr.wikipedia.org.

Evet, Romanlar Hindistan'dan göç etmiştir. Dilbilimsel ve genetik araştırmalar, Roman halkının kökeninin Hindistan alt kıtasına dayandığını göstermektedir. Romanlar, 5. ve 9. yüzyıllar arasında farklı dalgalarla Hindistan'dan İran'a, ardından Batı ve Güney yönlerine doğru göç etmişlerdir.

Trakya Türklerinin kökeni, Osmanlı fetihleri ile bölgeye Anadolu'dan yerleştirilen Türkmenlere ve fetihle İslamlaşan yerli halklar olan Helen, Slav ve Çingenelere dayanır. Batı Trakya Türkleri özelinde, bu bölge 24 Temmuz 1923 Lozan Barış Antlaşması ile Yunanistan’a bırakılmıştır. Trakya'nın farklı bölgelerinde yaşayan Türkler için de benzer bir köken yapısı söz konusudur. Örneğin, Bulgaristan sınırı boyunca batıdan doğuya, Türkiye sınırına kadar uzanan "Yasak Bölge"de on binlerce Türk yaşamaktadır. Trakya'nın en eski halkı ise Hint-Avrupa kökenli bir halk olan Traklar'dır.

Rodoplarda yaşayan bazı Türk boyları: Pomaklar. Konyar Türkleri. Yörük-Türkmen grupları. Ayrıca, 1878-1912 yılları arasındaki göçler öncesinde Rodoplarda Slav ve Türk boylarının dil ve kültür açısından kaynaşmış bir yapı oluşturduğu belirtilmektedir.

Yuğ, Türk ve Altay halk kültüründe ve inancında cenaze töreni anlamına gelir. "Yoğ" veya "yığ" olarak da söylenir. Yuğ kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: ağıt; yün; çağırma ve dikkat önlemi; ölü yemeği.

Lehistan halkı, Polonyalılara denir. "Leh" kelimesi, Türkçede Polonya halkını tanımlamak için kullanılan bir ifadedir ve bu ismin kökeni tam olarak bilinmese de, en yaygın kabul gören görüş, bu ismin Polonya'nın batısında yer alan Lehistan bölgesinden kaynaklandığı yönündedir.