Ekler

Ekler yanlış kullanılabilir çünkü: 1. Gereksiz Ek Kullanımı: Cümlede zaten açıklanan bir anlamı tekrar eden eklerin kullanılması anlatım bozukluğuna yol açar. 2. Yanlış Ek Tercihi: Eklerin yanlış yerde veya yanlış ek olarak kullanılması cümlenin anlamını değiştirebilir veya mantıksız hale getirebilir. 3. Tamlayan veya Tamlanan Eksikliği: İyelik, çokluk veya "ki" ekinin yanlış kullanımı da anlatımın bozulmasına neden olur.

Küçültme edatı olarak bir terim bulunmamaktadır. Ancak, küçültme kavramı, dilbilgisinde sıfatlara eklenen bazı eklerle sağlanır. Sıfatlarda küçültme, -cık, -cek, -ce, -msi, -mtırak gibi eklerin sıfatın sonuna getirilmesiyle yapılır ve bu ekler, sıfatın anlamını küçültücü bir şekilde değiştirir.

Ettirgen fiilden sonra "-t" eki gelir.

"İvmek" kelimesi, "-er" ekiyle birlikte "nesnesiz" olarak kullanılır ve çabuk davranmak, acele etmek anlamına gelir.

Tezlik ekleri, fiillere eklenerek cümleye "çabukluk, birdenbirelik ve kolaylık" anlamları katan eklerdir. Örnekler: - Penceredeki güvercin pır diye uçuverdi. - Dağ gibi bulaşığı yıkayıverdi. - Öğretmenimiz zor soruyu çözüverdi.

"İyileş" kelimesinde iki ek bulunmaktadır: "-iş" ve "mek".

Özel isimlere gelen eklerde yumuşama olmaz.

Hal eki ve isim çekim eki arasındaki fark, eklerin işlevlerinde ve kullanım amaçlarında yatmaktadır. Hal ekleri, isimlerin cümle içindeki görevini belirler ve dört temel hâlde kullanılır: belirtme (-i), yönelme (-e), bulunma (-de) ve ayrılma (-den). İsim çekim ekleri ise isimlerin sahiplik, çokluk, eşitlik gibi çeşitli anlamlar kazanmasını sağlar.

İstek kipi, fiillere "-a" ve "-e" eklerinin getirilmesiyle yapılır.

Dilbilgisinde ek, kelimenin sonuna eklenen, kelimenin anlamını, yapısını veya kullanımını değiştiren ve yeni bir kelime oluşturan ses veya hecedir. Ekler iki ana başlıkta incelenir: 1. Yapım Ekleri: Sözcüklere gelerek onlardan yeni sözcükler türeten eklerdir. 2. Çekim Ekleri: Kelimelerin cümle kuruluşunu gerçekleştirmesini sağlayan eklerdir.

Çoğul hal, iyelik, soru ve ilgi ekleri şunlardır: 1. Çoğul Eki: "-lar/-ler" ekleri çoğul ekleridir ve isimlerin sayı bakımından çokluğunu ifade eder. 2. İyelik Ekleri: İsimlere gelerek onların kime ve neye ait olduklarını belirten eklerdir. 3. Soru Eki: Cümleye soru anlamı kazandıran ektir ve gelenekleşmiş olarak ayrı yazılır. 4. İlgi Eki: Bir ismin başka bir isimle ilgili olma durumunu belirtir.

"Evrensel" kelimesinde "-sel" eki bulunmaktadır.

Belirtme eki ve tamlayan eki arasındaki fark, aldıkları eklerin farklı olmasıdır. Belirtme eki, isimlere "-ı, -i, -u, -ü" eklerini ekleyerek onları belirtili nesne yapar. Tamlayan eki ise isimlere "-ın, -in, -un, -ün" eklerini ekleyerek onları başka bir isimle ilişkilendirir, yani tamlayan yapar.

Fransızcada beş tane ek vardır: à, à la, au, aux ve des.

"Dünyada" kelimesinde "da" eki ayrı yazılır.

"Yaşıt" kelimesi "+ıt" yapım ekini almıştır.

-se eki alan kelimeler, şart kipi olarak kullanılır ve örnekler şunlardır: 1. Kitabı okursan başarılı olursun. 2. Ödevini bitirirsen dışarı çıkabilirsin. 3. Sözümü dinlemezsen ceza alırsın (olumsuz). 4. Hava güneşliyse hafta sonu tatile gideceğiz.

-ma ve -me eklerinin ayırt edilmesi için şu yöntemler kullanılabilir: Cümlenin anlamı: İsim-fiil eki: "Yazma işi çok zoruma gidiyor" cümlesinde "yazma" sözcüğü, isim-fiil eki almıştır ve fiilimsi olarak kullanılmıştır. Olumsuzluk eki: "Ablam, evin duvarlarına yazı yazma dedi" cümlesinde "yazma" sözcüğü, emir kipinin 2. tekil kişisi ile çekimlenip olumsuzluk eki almıştır. Sözcüğün kullanımı: İsim-fiil: Fiillere getirilen "-ma, -me, -mak, -mek, -iş, -ış, -uş, -üş" ekleriyle türetilir ve cümlede ad, sıfat, zarf gibi görev yapar. Olumsuzluk eki: Fiillerin aldığı şahıs ekleri, haber ve dilek kiplerini almaz. Ayrıca, bir sözcüğün olumsuzluk eki alıp almadığını anlamak için sözcüğü olumsuz yapmayı deneyebilirsiniz.

-vüz eki, Eski Anadolu Türkçesinde 1. çokluk kişi eki olarak kullanılır. Örnekler: gide-vüz; sevmeli-vüz.

Çekim eki alan üç kelime: 1. Kalem-im (iyelik eki "-im" almış). 2. Evler (çoğul eki "-ler" almış). 3. Güzelce (eşitlik eki "-ce" almış).