Indoor yetiştiricilik, iç mekan tarımı veya kontrollü ortam tarımı olarak da bilinir, bitkilerin kapalı alanlarda, genellikle seralar, depolar, kullanılmayan endüstriyel binalar gibi yapılarda yetiştirilmesi yöntemidir. Bu yöntem, geleneksel açık alan tarımından farklı olarak, çevresel faktörlerin (ışık, sıcaklık, nem, besin maddeleri) kontrol altına alınmasını sağlar. Indoor yetiştiricilikte kullanılan bazı teknikler şunlardır: Hydroponik: Bitkilerin toprak yerine besin açısından zengin su çözeltisi içinde yetiştirilmesi. Aeroponik: Bitkilerin hava veya sis ortamında köklerinin periyodik olarak besin çözeltisi ile sulanması. Dikey tarım: Bitkilerin dikey olarak katmanlar halinde yetiştirilmesi, bu yöntem özellikle kentsel alanlarda arazi verimliliğini maksimize eder. Indoor yetiştiriciliğin avantajları arasında yıl boyunca üretim, su ve kaynak verimliliği, pestisit kullanımının azalması ve gıda güvenliğinin artırılması yer alır.