Demokrasi

Jürgen Habermas, modern toplum anlayışını eleştirel bir bakış açısıyla ele alan ve demokrasi teorisine önemli katkılarda bulunan bir filozof ve sosyologdur. İşte onun önemini vurgulayan bazı nedenler: 1. İletişimsel Akıl ve Kamusal Alan: Habermas, iletişimsel akıl kavramını geliştirerek, toplumsal etkileşimi rasyonel ve karşılıklı anlayışa dayalı bir iletişimle açıklamayı amaçlamıştır. 2. Deliberatif Demokrasi: Habermas'ın "deliberatif demokrasi" teorisi, demokratik kurumların özgürlük ve eşitliği nasıl reconcile edebileceğini ele alır. 3. Modernitenin Eleştirisi: Habermas, modernitenin bitmemiş bir proje olduğunu savunmuş ve bu projenin iletişimsel rasyonalite ile tamamlanabileceğini düşünmüştür. 4. Etkili Bir Kamu Entelektüeli: Çalışmaları sadece akademik çevrelerde değil, siyaset teorisi, hukuk, etik ve toplumsal hareketler gibi alanlarda da etkili olmuş ve aktif bir kamu entelektüeli olarak tanınmıştır.

Yeşiller siyasi görüşü, yeşil siyaset olarak adlandırılan ve ekolojik ve çevresel hedeflere değer veren bir ideolojiyi temsil eder. Yeşillerin benimsediği bazı temel ilkeler şunlardır: - Toplumsal cinsiyet eşitliği ve feminizm; - Karbonsuz ekonomi politikaları ve çevresel adalet; - Şiddetsizlik ve barış; - Yerel ve doğrudan demokrasi. Türkiye'de Yeşiller Partisi, 2012 yılında Eşitlik ve Demokrasi Partisi ile birleşerek Yeşiller ve Sol Gelecek Partisi adını almıştır.

Birey-devlet ilişkisi, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli şekillerde ortaya çıkmıştır: 1. İlk Çağ ve Orta Çağ: Devlet, emreden; halk ise emre uymakla görevli olan konumdaydı, yani efendi-kul ilişkisi hakimdi. 2. Demokratik Yönetimler: Günümüz demokratik devletlerinde, bireysel özgürlük, eşitlik ve adalet fikirlerine dayalı bir yönetim anlayışı benimsenmiştir. Bu anlayışın gelişmesinde önemli düşünürlerin katkıları olmuştur: - Yusuf Has Hacip: "Kutatgu Bilig" adlı eserinde, devletin akla, adalete ve doğru yasalara dayanması gerektiğini vurgulamıştır. - John Locke: Toplumsal sözleşme fikrini ortaya atmış ve insanların doğal ortamda özgür yaşadığını, haklarını devlete devrettiklerini belirtmiştir. - Montesquieu: Kuvvetler ayrılığı ilkesini ayrıntılı olarak ele almış ve devlet gücünün yasalarla sınırlandırılmasını savunmuştur. - Karl Popper: "Açık Toplum ve Düşmanları" adlı eserinde insan hakları üzerinde durmuş ve totaliter devlet yönetimine karşı çıkmıştır.

Sosyal devletin eğitime etkileri şunlardır: 1. Kültürel Mirası Aktarma: Sosyal devlet, kültürel değerlerin yeni nesillere aktarılmasını sağlayarak toplumsal kimliğin gelişmesine katkıda bulunur. 2. Toplumsal Uyum ve Demokrasi: Eğitim, bireyleri yurttaşlık bilinciyle donatarak demokratik ve aktif vatandaşlar yetiştirir, bu da toplumda daha bilinçli ve sorumlu bireylerin oluşmasını sağlar. 3. Fırsat Eşitliği: Sosyal devlet, eğitim fırsatlarının eşit şekilde dağıtılmasını sağlayarak dezavantajlı grupların desteklenmesine olanak tanır. 4. Ekonomik Kalkınma: Eğitim, bireylerin ekonomik hayata hazırlanmasını ve iş gücü piyasasının gereksinimlerini karşılamasını sağlayarak ekonomik kalkınmaya katkıda bulunur. 5. Toplumsal Dönüşüm: Eğitim, toplumsal değişimin temelini hazırlayarak olumlu değerlerin yerleşmesine ve toplumsal dönüşümün hızlanmasına yardımcı olur.

İsviçre'de yarı doğrudan demokrasi sistemi uygulanmaktadır.

Demokrasinin sosyolojik kökeni, 1789 Fransız İhtilali ve 1830’lardaki Sanayi Devrimi ile başlamıştır. Bu dönemde, Fransız düşünür ve yazarların çalışmaları, demokrasinin gelişmesinde büyük rol oynamıştır. Ayrıca, Antik Yunan’da Atina demokrasisi de doğrudan demokrasinin ilk uygulandığı yönetim sistemi olarak demokrasinin tarihsel kökenleri arasında yer alır.

Demokrasi, halkın egemenliğine dayanan bir yönetim biçimidir. Demokrasinin bazı temel ilkeleri: Milli egemenlik. Özgürlük. Eşitlik. Çoğulculuk. İnsan haklarına saygı. Katılımcılık.

Sakarya Kent Meydanı, 15 Temmuz hain darbe girişimi sonrası alınan kararla Demokrasi Meydanı olarak adlandırılmıştır.

Siyasette kadın temsilinin önemli olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Toplumsal Cinsiyet Eşitliği: Kadınların siyasette temsil edilmesi, toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanmasına katkıda bulunur. 2. Karar Alma Süreçleri: Kadınların karar alma mekanizmalarında yer alması, kadınlar için önemli olan konuların (toplumsal cinsiyet eşitliği, kadına yönelik şiddet, üreme sağlığı gibi) siyasi gündeme gelmesini sağlar. 3. Politika Öncelikleri: Kadın siyasetçiler, toplumun ihtiyaçlarına daha duyarlı olup, sağlık, barınma, refah, eğitim gibi konulara öncelik verirler. 4. Ekonomik Kalkınma: Kadınların ekonomik olarak güçlenmesi için eşit ücret, istihdamda eşitlik gibi konularda yasalar çıkarılmasını sağlarlar. 5. Demokratikleşme: Kadınların siyasete eşit katılımı, demokrasinin temsili ve kapsayıcı olmasını sağlar.

Sosyolojik demokrasi kuramı, toplumsal eşitliği demokratik yollarla ve aşamalı bir şekilde sağlamayı hedefleyen bir görüştür. Bu kuramın temel ilkeleri şunlardır: - Eşitlik: Herkesin ekonomik, sosyal ve politik alanlarda eşit fırsatlara sahip olması. - Sosyal adalet: Toplumsal adaletin sağlanması ve herkesin temel ihtiyaçlarını karşılayabilmesi. - Demokrasi: Demokratik bir sistemin benimsenmesi ve insanların katılımının teşvik edilmesi. - Sosyal yardım ve güvence: İnsanların sosyal güvenliğinin ve refahının sağlanması. Sosyolojik demokrasi, sosyal korporatizm gibi uygulamalarla da ilişkilidir ve bu sistem, sermaye ve emek ile pazar ve devlet arasındaki çift anlaşmaya dayanır.

Bulgaristan, parlamenter demokrasi ile yönetilen bir cumhuriyettir. Bulgaristan demokrasisinin temel özellikleri: Yasama organı: Ulusal Meclis olarak bilinen Parlamento, yasaların oluşturulmasında önemli bir işlev görür. Yürütme organı: Başbakan ve Bakanlar Kurulu tarafından temsil edilir, yasaların uygulanmasını sağlar ve ulusal politikaları oluşturur. Cumhurbaşkanı: Devletin sembolik lideridir. Siyasi partiler: Ülkedeki siyasi yaşamı şekillendiren ana yapı taşlarıdır. Yargı: Hukukun üstünlüğü ilkesini korur. Yerel yönetimler: Bölgesel yönetimde önemli rol oynar. Bulgaristan, 1991 yılında kabul edilen demokratik anayasası ile yüksek düzeyde siyasi, idari ve ekonomik merkeziyetçilikle yönetilen bir parlamenter cumhuriyet haline gelmiştir.

Demokratik bir sistemde olmaması gerekenler şunlardır: 1. Seçime hile karıştırma: Seçim sürecinin manipüle edilmesi, seçmenlerin baskı altına alınması veya sahtekarlık yapılması. 2. İfade ve toplanma özgürlüğüne kısıtlamalar: Vatandaşların fikirlerini ifade etme veya barışçıl bir şekilde bir araya gelme olanaklarının kısıtlanması. 3. İnsan hakları ihlalleri: Hükümetin, vatandaşlarının insan haklarını ihlal etmesi (işkence, keyfi gözaltı, zorla çalıştırma vb.). 4. Şeffaflık eksikliği: Hükümetin gizlilik içinde faaliyet göstermesi ve eylemleri hakkında kamuoyuna bilgi vermemesi. 5. Tek parti yönetimi: Tek bir siyasi partinin tüm gücü elinde tutması ve anlamlı bir muhalefetin olmaması. 6. Otoriterlik: Hükümetin, vatandaşları üzerinde herhangi bir kontrol veya denge olmaksızın mutlak güç uygulaması. 7. Yolsuzluk: Rüşvet, adam kayırma veya zimmete para geçirme gibi yolsuzluk uygulamalarının olması. 8. Haklardan mahrum bırakma: Belirli vatandaş gruplarının oy verme veya siyasi sürece katılma haklarının reddedilmesi.

Seçimler, demokratik ülkelerde halkın kendi kendini yönetme iradesini kullanarak ülke yönetimini sağlamak için yapılır. Seçimlerin yapılma amaçları şunlardır: - Egemenliğin halka ait olması: Yönetimin halkın seçme ve seçilme hakkıyla belirlenmesi. - Hizmet yarışının olması: Başarı elde etmek için yöneticilerin hizmet etmesi. - Yasama organının eksiksiz çalışması: Boşalan koltukları doldurmak ve yasama sürecinin sürekliliğini sağlamak (ara seçimler). - Siyasi dengenin değişmesi: Yeni bir siyasi denge oluşturmak ve hükümetin meclisteki gücünü belirlemek.

Vatansever ve milli bilince sahip bir birey, cumhuriyeti korumak ve yaşatmak için şu davranışları sergilemelidir: 1. Anayasa ve yasalara uyum: Anayasa'ya ve yasalara saygılı olmak, hukukun üstünlüğünü benimsemek. 2. Demokratik değerlere bağlılık: Seçme hakkını kullanmak ve demokratik süreçleri desteklemek. 3. Toplumsal sorumluluk: Toplumsal sorunlara çözüm üretmek, gönüllü çalışmalara katılmak ve ihtiyaç sahiplerine destek olmak. 4. Eğitim ve bilinçlenme: Ülkenin tarihi, kültürü ve değerleri hakkında bilgi sahibi olmak ve bu değerleri başkalarına da öğretmek. 5. Milli birlik ve beraberlik: Farklı görüşlere saygı göstermek, hoşgörülü olmak ve toplumu bir arada tutacak değerleri korumak. 6. Ekonomik katkı: Ülkenin ekonomik kalkınmasına katkıda bulunmak ve üretime önem vermek.

"Çayhane" (The Teahouse of the August Moon, 1956) filmi, 2. Dünya Savaşı sonrası Japonya'da geçen bir hikayeyi anlatır. Filmde, Okinawa'ya demokrasi ve kalkınma eğitimi vermek üzere gönderilen Amerikalı subayların, yerel halkın isteği üzerine bir çay evi inşa etmeleri konu edilir.

Kamusal alanın gündelik sosyal ve ekonomik hayata etkileri şunlardır: 1. Demokratik Katılım: Kamusal alanlar, bireylerin demokratik tartışmalara katılarak farklı görüşlerini ifade etmelerini sağlar. 2. Sosyal Adalet: Farklı sosyo-ekonomik grupların bir araya gelmesi, toplumsal eşitsizliklerin tartışılmasına ve çözümler üretilmesine yardımcı olur. 3. Kültürel Çeşitlilik: Farklı kültürlerden gelen bireylerin buluşması, kültürel etkileşimi artırır ve toplumun zenginliğine katkıda bulunur. 4. Ekonomik Kalkınma: Kamusal alanların doğru çalışması, zaman yönetimini iyileştirir ve ekonomik faaliyetlerin verimli bir şekilde yürütülmesine katkı sağlar. 5. Kentleşme: Kamusal alanlar, şehir planlamasının önemli bir parçasıdır ve şehirlerin sosyal dokusunu oluşturur.

Yunanistan, üniter parlamenter cumhuriyet ile yönetilen bir ülkedir. Yönetimin bazı özellikleri: Cumhurbaşkanı: Parlamento tarafından beş yıl için seçilir ve devlet başkanı olarak görev yapar. Başbakan: Hükûmetin başıdır ve geniş yetkilere sahiptir. Yasama: Parlamento ve Cumhurbaşkanı tarafından yürütülür. Yürütme: Cumhurbaşkanı ve hükümet arasında paylaşılır. Yargı: Bağımsız mahkemeler tarafından, halk adına yürütülür.

Sınıf başkanına oy verilir çünkü bu, demokratik bir seçim yöntemidir ve diğer öğrencilerin de sınıf yönetiminde söz sahibi olmasını sağlar.

Hukukun üstünlüğünü temel insan haklarını savunan hümanist anlayış savunur. Ayrıca, demokratik yönetimler de hukukun üstünlüğünü savunur, çünkü bu tür yönetimlerde devlet yöneticileri de diğer vatandaşlar gibi kanunlara uymak zorundadır.

Antik Yunan'ın en dürüst demokratik temsilcisi olarak Perikles gösterilmektedir. Perikles, Atina demokrasisinin kurumsallaşmasında önemli rol oynamış, yurttaşların yönetime katılımını desteklemiş, memurlara ve mahkeme üyelerine ücret ödenmesini başlatmıştır. Ancak, Antik Yunan demokrasisi yalnızca erkek mülk sahiplerine açık bir sistemdi; köleler, kadınlar ve yoksullar oy kullanma hakkına sahip değildi.