Devlet, çocuğu aileden aşağıdaki durumlarda alabilir: 1. İstismar ve İhmal: Çocuğun fiziksel, cinsel veya duygusal şiddet, istismar veya ihmal gibi kötü muameleye maruz kalması. 2. Tehlikeli Yaşam Koşulları: Çocuğun yaşadığı ortamın tehlikeli olması, örneğin uyuşturucu veya alkol bağımlılığı gibi durumlar. 3. Ebeveyn Yetersizliği: Ebeveynlerin çocuklara yeterli bakımı sağlayamaması, örneğin beslenme, giyim veya barınma ihtiyaçlarını karşılamaması. 4. Uzun Süreli Ayrılık veya Ölüm: Çocuğun ebeveynlerinden uzun süre ayrılması veya ebeveynlerin ölümü. 5. Çocuğun Rızası: Çocuğun kendi rızası doğrultusunda, ciddi bir tehlike altında olduğunu fark etmesi ve yardım istemesi. Bu durumlarda devlet, çocuğu koruyucu aileye veya bakım evine yerleştirir.