Canlılar

Canlıların ortak özellikleri şunlardır: Hücresel yapı: Tüm canlılar, tek hücreli veya çok hücreli hücrelerden oluşur. Beslenme: Canlılar, ototrof (kendi besinini üreten) veya heterotrof (besinini dışarıdan alan) olabilir. Solunum: Canlılar, besinlerden enerji elde etmek için solunum yapar. Hareket: Canlılar, yer değiştirme veya belirli yapılarını hareket ettirerek hareket edebilir. Metabolizma: Canlılarda meydana gelen yapım ve yıkım olaylarının tümü metabolizmadır. Üreme: Canlılar, nesillerini devam ettirmek için kendilerine benzer yavrular oluşturur. Uyaranlara tepki: Canlılar, çevreden gelen fiziksel ve kimyasal uyarılara karşı cevap verir. Boşaltım: Metabolik atıkların vücuttan uzaklaştırılmasıdır. Organizasyon: Atom, molekül, organel, hücre, doku, organ, sistem ve organizma seviyelerinden oluşur. Adaptasyon: Canlılar, yaşam şanslarını artırmak için kalıtsal özelliklere sahiptir.

Hücre, bir canlının yapısal ve işlevsel özellikler gösterebilen en küçük birimidir. Hücreler, hücre zarı, sitoplazma ve çekirdek olmak üzere üç ana bileşenden oluşur. Hücre zarı: Tüm hücreleri çevreleyen, seçici geçirgen bir yapıdır. Sitoplazma: Hücre zarı ile çekirdek arasında kalan, yaşamsal faaliyetlerin gerçekleştiği yarı akışkan bir maddedir. Çekirdek: Ökaryot hücrelerde DNA’nın bulunduğu merkezdir ve hücre bölünmesini, genetik bilgiyi kontrol eder. Hücreler, prokaryot (çekirdeksiz, basit yapılı) ve ökaryot (çekirdeğe ve zarla çevrili organellere sahip, daha gelişmiş) olmak üzere iki ana gruba ayrılır.

Eşeyli üreyen canlılara bazı örnekler: Hayvanlar: İnsanlar, memeliler, balıklar, kurbağalar, sürüngenler, kuşlar. Bitkiler: Tohumlu bitkiler (örneğin, kapalı tohumlu bitkiler), yosunlar, eğrelti otları. Ayrıca, bazı tek hücreli organizmalar da eşeyli üreme yeteneğine sahiptir, ancak bu genellikle tek hücreli canlılarda nadir görülür.

Canlıların ortak özellikleri on ana kategoriye ayrılır: 1. Hücresel yapı. 2. Beslenme. 3. Solunum. 4. Boşaltım. 5. Hareket. 6. Uyarılara tepki. 7. Metabolizma. 8. Homeostazi (iç denge). 9. Uyum (adaptasyon). 10. Organizasyon. 11. Üreme ve çoğalma. 12. Büyüme ve gelişme. Her canlıda bu özelliklerin tümü ya da bir kısmı gözlemlenebilir.

Sihirli Balık (Killifish) yumurtalarının canlanma süresi, türe ve kuluçka koşullarına bağlı olarak 1,5 ay ile 6-7 ay arasında değişebilir. Yıllık türlerde bu süre 2-3 haftaya kadar düşebilir. Killifish yumurtalarını suya koyduktan sonra, 1-48 saat içinde canlanmalarını gözlemlemek mümkündür.

Evet, su çıyanı zehirlidir. Su çıyanının zehri, insan derisiyle temas ettiğinde güçlü bir nörotoksin enjekte ederek bölgede yoğun tahriş ve ağrılı yanma hissine sebep olur. Su çıyanı sokmalarında veya temasında ilk olarak bölgenin yıkayıp kurutulması ve kılların temizlenmesi önerilir.

Kurbağa, kemik ve kıkırdaktan oluşan iskeleti olmayan bir omurgalı canlıdır.

Yaşam süresi en uzun olan canlılardan bazıları şunlardır: Grönland balinası. Rougheye kaya balığı. Tatlı su inci midyesi. Grönland köpekbalığı. Tüp solucanı. Arctica islandica deniz tarağı. Siyah mercan. Cam sünger. Hidralar (Turritopsis dohrnii).

Mollusca, yumuşakçalar anlamına gelen ve Latince "molluscus" kelimesinden türemiş bir terimdir. Yumuşakçalar şubesinin bazı özellikleri: Vücut Yapısı: Vücutları yumuşak ve genelde kabukludur. Yaşam Alanı: Çoğu denizde, bazıları ise tatlı sularda ve karada yaşar. Vücut Planı: Vücutları üç ana kısımdan oluşur: kaslı ayak, iç kitle ve manto. Üreme: Çoğu türde dış döllenme, bazılarında ise iç döllenme görülür. Çeşitlilik: Yaklaşık 85.000 yaşayan türü bulunur. Bazı yumuşakça türleri: ahtapot, kalamar, salyangoz, sümüklü böcek, midye, kiton.

Canlıların mevsimlere göre uyum sağlamasına adaptasyon denir. Adaptasyon, canlıların yaşadıkları çevreye uyum sağlayabilmek için kalıtsal olarak geliştirdikleri, yaşama ve üreme şansını artıran özelliklerdir. Adaptasyon türleri: Yapısal adaptasyon: Organizmanın fiziksel yapısında meydana gelen değişiklikler. Davranışsal adaptasyon: Organizmanın davranışlarında yaptığı değişiklikler. Fizyolojik adaptasyon: Organizmanın vücut fonksiyonlarında gerçekleşen değişiklikler. Ko-adaptasyon: İki veya daha fazla türün, birbirlerine bağımlı olarak uyum sağlaması.

Canlıların ortak özellikleri: Hücresel yapı. Metabolizma. Homeostazi. Beslenme. Büyüme ve gelişme. Üreme. Çevresel uyarılara tepki. Ölüm. Canlılar arasındaki farklar: Hareket yeteneği. Çoğalma şekli. Organizasyon. Yaşam alanı.

Hayır, mastodon ve mamut aynı değildir. Mastodon, Mammutidae ailesine ait, günümüzden 5,3 milyon ila 10.000 yıl önce yaşamış bir canlı türüdür. Mamut ise Hortumlu Memeliler (Proboscidea) takımının, Filgiller (Elephantidae) familyasından, derisi sık kıllarla örtülü ve uzun dişleri yukarı doğru kıvrık olan soyu tükenmiş bir türdür. Bu iki türün isimleri birbirine çok benzediği için kafa karışıklığı yaşanabilmektedir.

"Ne var ne yok biyoloji" ifadesi, belirli bir bağlamda tanımlanmamış bir terimdir. Ancak, biyoloji yaşamın bilimsel olarak incelenmesidir ve geniş bir kapsama sahip bir doğa bilimidir. Biyolojinin bazı alt dalları: Moleküler biyoloji: Hücrenin moleküler düzeyde incelenmesi. Ekolojik genetik: Genlerin ekosistemlerdeki rolü. Koruma biyolojisi: Biyoçeşitliliğin korunması. Biyoloji, hücre teorisi, evrim, enerji işleme ve organizmaların iç ortamlarını düzenleme gibi birleştirici temalara sahiptir.

Kalp ve dolaşım sistemi, omurgalılar ve halkalı solucanlar gibi bazı omurgasız canlılarda görülür. Omurgalılar arasında kalp ve dolaşım sistemi bulunan canlılara örnek olarak şunlar verilebilir: balıklar; kurbağalar; sürüngenler; memeliler; kuşlar. Halkalı solucanlar dışında kalp ve dolaşım sistemi bulunan bazı omurgasız canlılara örnek olarak şunlar verilebilir: denizkestanesi; denizyıldızı; örümcek; arı; sinek; deniz anası; istiridye; midye.

Kitin, çeşitli yaratıklardan düşebilir: Eklem bacaklılar: Karıncalar, çekirgeler, kelebekler, sinekler, örümcekler ve yengeçler, karidesler, ıstakozlar gibi kabuklu deniz hayvanları. Mantarlar: Küflerden şapkalı mantarlara kadar birçok mantar türünün hücre duvarlarında kitin bulunur. Yumuşakçalar: Kitin, yumuşakçalarda farklı bir yapıda bulunabilir. Ayrıca, oyun içi Knight Online gibi platformlarda, chitin genellikle golem, troll, deruvish, apostle, beast, blood seeker gibi yaratıklardan düşer.

Dokunaçlar, farklı canlılarda çeşitli işlevlere sahiptir ve çalışma prensipleri bu işlevlere göre değişiklik gösterir. Beslenme ve kavrama: Birçok omurgasız, dokunaçlarını besin toplama ve nesneleri kavrama için kullanır. Çevresel algılama: Deniz anemonları ve yumuşakçalar gibi su altı canlıları, dokunaçları sayesinde su akıntılarını, pH seviyelerini ve diğer çevresel faktörleri algılayabilirler. İletişim: Böcekler arasında dokunaçlar, titreşim ve kimyasal sinyaller iletmek için kullanılır. Savunma: Deniz anemonları, dokunaçlarıyla düşmanlarına karşı zehirli hücreler salarak kendilerini korurlar. Yapay dokunaçlar, özellikle hassas objeleri zarar vermeden kavrama yeteneğine sahiptir.

Evet, kargalarda homeostazi vardır. Homeostazi, canlıların iç dengelerini dış koşullara rağmen sabit tutma sürecidir.

Bit yavrusu (sirke), uygun şartlarda (30°C ve %70 nem) yaklaşık 8-9 gün içinde yumurtasından çıkarak görünür hale gelir ve 9-12 gün içinde olgunlaşır. Bit oluşum döngüsü yumurtadan çıkıştan, yeni oluşan bitin yumurtlamasına dek 17 ila 22 günlük bir süreyi kapsar.

Sadece tüketici olan canlılara heterotrof veya tüketici canlılar denir. Heterotrof canlılar, kendi organik besinlerini üretemeyen ve enerji ile besin ihtiyaçlarını karşılamak için diğer canlılar tarafından üretilen organik maddeleri tüketen organizmalardır. Tüketici canlılar ise, ihtiyaç duydukları besinleri dışarıdan hazır olarak alan canlılardır. Tüketici canlılar, aldıkları besin kaynağına göre otçullar, etçiller ve hem otçul hem de etçiller olarak üç grupta incelenirler: Otçullar (otoburlar veya herbivorlar). Etçiller (etoburlar veya karnivorlar). Hem etçil hem de otçullar (hepçiller veya omnivorlar).

Uzaylı olarak belirtilen bazı örümcek türleri tehlikeli olabilir. Örneğin, Hobo örümceği, Brezilya gezgin örümceği, Sidney huni yuvalı örümceği ve kırmızı sırtlı örümcek gibi türler, ciddi sağlık sorunlarına yol açabilecek zehirlere sahiptir. Ancak, genel olarak örümceklerin tehlikeli olup olmadığını anlamak için davranışlarına, fiziksel özelliklerine ve yaşadıkları bölgeye bakmak gerekir. Mars'ta bulunan ve "örümcek" olarak adlandırılan oluşumlar ise uzaylılara ait olduğu iddialarıyla tartışılmıştır, ancak bu oluşumların doğal bir süreç sonucu ortaya çıktığı bilim insanları tarafından açıklanmıştır.