Botanik

"Kurt akışta" ifadesi, akışta kalmak deyimiyle birlikte kullanıldığında, geçmişe takılmadan, anın tadını çıkaran ve yeni fırsatları değerlendiren, olumlu ve pragmatik bir bakış açısını ifade eder. "Akışta kalmak" ise, mevcut sisteme güvenmek, teslimiyet göstermek ve hayatın getirdiği durumlara uyum sağlamak anlamına gelir.

Bulmacalarda "bambu" kelimesinin cevabı, 15 harfli olarak "buğdaygillerden" şeklindedir. Bambu, buğdaygillerden olup sıcak ülkelerde yetişen, boyu 25 metre kadar olabilen, baston, merdiven, mobilya gibi birçok eşyanın yapımında kullanılan bir tür kamıştır. Ayrıca, "bambu" kelimesi sıfat olarak kullanıldığında, bu kamıştan yapılmış olan anlamına gelir.

Chrysophthalmum montanum, Türkiye'nin Doğu ve Güneydoğu bölgelerinde, kaya çatlakları ve kalker kayalıklarında yetişir. Bu tür, Yukarı Kızılırmak, Yukarı Fırat, Yukarı Murat-Van, Adana, Dicle alt bölgelerinde doğal yayılış gösterir.

İncir tütününün özelliği hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, tütünün genel özellikleri hakkında bilgi verilebilir. Tütün, patlıcangiller familyasından "Nicotiana" cinsi bir bitkidir ve 65 türü vardır. Fiziki özellikler: Yaprakların dokusu, su tutma özelliği, rengi, tadı, kokusu ve yanma özelliklerine bağlıdır. Kimyasal özellikler: İçerdiği nikotin, total azot ve indirgen maddelere bağlıdır. Tütün, sigara, puro, pipo ve nargilelerde kullanılır; ayrıca enfiye, çiğneme ve daldırma olarak da tüketilebilir.

Dikenli gövdesi olan bazı ağaç türleri: Akasya (Acacia spp.). Hortum dikenli ağaç (Euphorbia spp.). Çalı dikenleri (Berberis spp.). İğne yapraklı dikenli ağaçlar (Pinus spp.). Dikenli ardıç (Juniperus spp.). Gleditschia (Gleditschia triacanthos). Sabal palmiyesi (Sabal spp.). Kaktüs ağaçları (Cactaceae familyası).

Evet, fındık ve ceviz meyvedir. Ancak, klasik anlamda tükettiğimiz yumuşak ve sulu meyvelerden farklı olarak, sert kabuklu bir meyve grubuna girerler.

Bryopsida, Bryophyta filumuna ait bir sınıflandırmadır. Bryopsida sınıfı, tüm yosun türlerinin %95'ini oluşturan yaklaşık 11.500 tür içerir. Bazı alt sınıflar: Buxbaumiidae; Dicranidae; Diphysciidae; Funariidae; Timmiidae.

Buğdayda iki çeşit yaprak bulunur: 1. İlk yapraklar. 2. Her yaprak. Yapraklar, yaprak kını, yaprak ayası, kulakçık ve yakacık ismi verilen kısımlardan meydana gelir.

Peridermis, çok yıllık odunsu bitkilerde kök ve gövdede bulunur. Peridermis, kök ve gövdede kalınlaşma nedeniyle epidermisin parçalanması sonucu oluşur.

"Tayla bitkisi" hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı bitkilerin yetiştiği yerler hakkında bilgi verilebilir: Tayland eğreltiotu (Java Fern), Güneydoğu Asya'nın subtropikal ve tropik bölgelerinde, özellikle Java adasında, Malezya, Tayland, kuzeydoğu Hindistan ve Çin'in bazı bölgelerinde yetişir. Salep, Türkiye'de Kastamonu, Muğla, Isparta, Yozgat, Manisa ve Kahramanmaraş gibi illerde yetiştirilir. Tayberry (tay böğürtleni), sıcak, güneşli ila kısmen gölgeli ve korunaklı yerlerde, orta derecede nemli, hafif asidik, kalkerli ve organik madde açısından zengin topraklarda yetişir.

Evet, ağaçlar eşeyli üreme yapar. Eşeyli üremede, polinasyon yoluyla dişi ve erkek gametler birleşir.

Hayır, kardelen ve nergis çiçeği aynı değildir. Kardelen, bir çiçek türü olan "Galanthus" cinsine aittir ve genellikle kış aylarında çiçek açar. Her iki bitki de soğanlıdır ve çoğunlukla bahçe süslemelerinde kullanılırlar.

Erguvan ağacı, ılıman iklimlerde yetişir. Doğal yaşam alanı Güney Avrupa ve Batı Asya'dır. Dayanıklı bir ağaç olan erguvan, kuraklığa ve dona karşı dirençlidir.

Palmiyeler, çoğunlukla tropikal ve subtropikal iklimlerde bulunur. Yaygın olarak bulundukları yerler: Asya: Güneydoğu Asya'da Trachycarpus Fortunei (Çin Palmiyesi) gibi türler bulunur. Afrika: Özellikle Kuzey Afrika'da Mısır, Libya, Cezayir, Tunus, Fas gibi ülkelerde rastlanır. Amerika: Özellikle Güney Amerika'nın yağmur ormanlarında ve Orta Amerika'nın Yucatan bölgesinde bulunur. Büyük Okyanus Adaları: Guam, Fiji, Tahiti gibi adalarda rastlanır. Bazı palmiye türleri, soğuk iklimlere dayanıklı olup ılıman bölgelerde de yetiştirilebilir.

Pedicel (çiçek sapı), angiosperm (çiçekli bitki) grubuna ait birçok bitkide bulunur. Bazı örnekler: gül; papatya; ayçiçeği; ebegümeci. Ayrıca, Salix pedicellata subsp. pedicellata (Pisiklik) gibi bazı söğüt türlerinde de çiçek sapı bulunur. Pedicel, aynı zamanda bir bitkinin infructescens'inin (meyve kümesi) sapı için de kullanılır. Bazı durumlarda, bir bitkinin çiçeklerinin pedicel sahibi olup olmaması, "pedicellate" (pedicel sahibi) ve "sessile" (pedicel sahibi olmayan) olarak sınıflandırılmasını belirler.

Vahşi orkideler, Dünya'daki hemen hemen her yaşam alanında bulunabilir, ancak en zengin cins ve türler tropikal bölgelerde yer alır. Bazı vahşi orkide türlerinin yetiştiği bölgeler: Afrika ve tropikal Asya: 230-270 cins. Tropikal Amerika: 212-250 cins. Avustralya: Tamamen yer altında yetişen nadir bir aklorofil saprofit orkide türü olan Rhizanthella slateri, hiçbir zaman ışığa maruz kalmaz. Türkiye'de ise orkideler genellikle Anadolu'nun çeşitli bölgelerinde ve Bolu'nun Abant dağlarında yetişir.

Hayır, başak ve buğday başağı aynı şey değildir. Buğday, tahıl ailesinin bir üyesi olup, başağın içinde yer alan tanelerin toplamıdır. Başak ise buğday bitkisinin üst kısmında bulunan, tohumları taşıyan ve buğdayın oluşması için gerekli olan üreme organıdır.

Amanita phalloides (ölüm meleği) mantarı, genellikle aşağıdaki ağaç türleriyle mikorizal ilişki kurar: Geniş yapraklı ağaçlar: Meşe, kayın, kestane, huş, fındık, gürgen. İğne yapraklı ağaçlar: Çam ve ladin. Avrupa'da yaygın olan bu mantar, Kuzey Amerika, Avustralya, Güney Amerika, Tanzanya, Güney Afrika ve Şili gibi bölgelere de tanıtılmıştır.

Bitki hormonları, benzer özellikleri ve etkileri dikkate alınarak beş ana grupta incelenir: 1. Oksin. 2. Sitokinin. 3. Etilen. 4. Absisik asit. 5. Giberellin. Ayrıca, bazı kaynaklarda brassinosteroidler, jasmonatlar ve poliamin gibi ek gruplar da yer alabilir.

Buxus sempervirens, adi şimşir veya yaygın şimşir olarak bilinen bitkinin Latince adıdır.