Botanik

Yaban mersini türlerinden bazıları şunlardır: Vaccinium myrtillus (Avrupa yaban mersini). Vaccinium corymbosum (yüksek bush yaban mersini). Vaccinium angustifolium (yaban mersini). Kadife yapraklı yaban mersini (Vaccinium myrtilloides). Yer yaban mersini (Vaccinium boreale). Kısa boylu yaban mersini (Vaccinium angustifolium). Tavşan gözlü yaban mersini (Vaccinium ashei). Bataklık yaban mersini (Vaccinium uliginosum). Yüksek çalı formlu yaban mersini (Vaccinium corybosum). Adi yaban mersini (Vaccinium myrtillus). Ayrıca, yerli ve yerli olmayan yaban mersini türleri de bulunmaktadır.

Evet, lotus çiçeğinin diğer adı nilüferdir. Lotus (Nelumbo) ve nilüfer (Nymphaea) farklı bitki ailelerine ait olsalar da, her iki çiçek de su yüzeyinde yüzen geniş ve yuvarlak yaprakları ile benzer özelliklere sahiptir.

Demirin güllerin renkli olmasına etkisi, toprak pH'sı ile ilişkilidir. Asidik topraklarda (düşük pH), demir ve mangan gibi mineraller daha iyi emilir. Alkali topraklarda (yüksek pH), demir ve mangan çözünürlüğü azalır, bu da mor pigmentlerin üretimini teşvik eder ve güllerin mor renkte olmasına yol açar. Güllerdeki renk değişimi, genetik faktörler, güneş ışığı, sıcaklık, toprak koşulları ve besin elementlerinin mevcudiyeti gibi çevresel etmenlere de bağlıdır.

Türkçe bitki isimlerinden bazıları şunlardır: Açelya; Ağlayan Gelin; Akasya; Çuha Çiçeği; Defne; Devetabanı; Fulya Çiçeği; Fesleğen; Guzmanya; Hanımeli. Ayrıca, "Türkiye Türkçesinde Bitki Adları" kitabında M. Fatih Alkayış, Türkçe kökenli bitki adlarının yanı sıra, Arapça, Farsça, Ermenice, Latince, Yunanca, Fransızca, İngilizce, İtalyanca, İspanyolca, Bulgarca, Çince, Gürcüce, Sırpça, Slavca, Moğolca, Rusça, Portekizce ve Lehçe gibi dillerden türemiş bitki adlarını da ele almıştır. Bitki isimleri hakkında daha fazla bilgi için "Türkçe Bitki Adları Sözlüğü" (elib.manas.edu.kg) ve "Bitki İsimleri Nelerdir? Bitkilerin Türkçe ve Latince İsimlerinin Listesi" (hurriyet.com.tr) kaynakları incelenebilir.

Yarpuz, ballıbabagillerden, çiçekleri birbirinden ayrı halka durumunda, nane türünden, kısa saplı, az veya çok tüylü, güzel kokulu bir bitkidir. Diğer isimleri: su nanesi; filiskün; pülüskün; narpuz. Kullanım alanları: Mutfak: Çorbalar, salatalar, soslar ve balık yanında tercih edilir. Sağlık: Sindirim sistemini düzenler, mide bulantısını azaltır, stresi hafifletir ve antibakteriyel özellikleri sayesinde enfeksiyonlara karşı etkilidir. Kozmetik: Cilt sağlığı için kullanılır, sivilce ve siyah noktaların azaltılmasına yardımcı olur.

Karasal iklimde yetişen bazı ağaç türleri: İğne yapraklılar: Çam (kızılçam, karaçam, sarıçam), köknar, ardıç, Toros sediri. Yaprak dökenler: Meşe, doğu kayını, gürgen, Anadolu kestanesi, kızılağaç. Ayrıca, akarsu boylarında söğüt ve kavak gibi ağaç türleri de görülür. Karasal iklimde yetişen bazı meyve ağaçları: Elma; Armut; Vişne ve kiraz; Kayısı; Ceviz. Karasal iklimin bitki örtüsü ise bozkırdır; bu, ilkbaharda yağışlarla yeşeren ve yazları sıcakla kuruyan otlardan oluşur.

Yosunlar, türlerine göre farklı sıcaklık aralıklarında gelişebilir ve ölebilir. Genel olarak, çoğu yosun 10°C ile 25°C arasında gelişir. Yosunları belirli bir sıcaklıkta öldürmek için kesin bir değer vermek mümkün değildir. Yosunların ölümü, su kalitesi, ışık miktarı, besin maddeleri ve diğer çevresel faktörler gibi çeşitli unsurlara bağlıdır.

Kavuz, özellikle tahıllarda bulunur. Bazı örnekler: buğday; çavdar; arpa; yulaf; mısır. Ayrıca, kavuz bazı meyve ve tohumlarda da bulunabilir.

Uçkun (ışkın) bitkisinin kökeni, Güneybatı Asya'nın ılıman ve subtropikal bölgelerine dayanmaktadır. Uçkun, ayrıca Suriye, İsrail, Filistin, Ürdün, Lübnan, Ermenistan, Azerbaycan, Irak, İran, Afganistan ve Pakistan gibi ülkelerde de bulunur.

Anter kültürü, bir bitkiden izole edilen anterlerin uygun bir besin ortamına alınarak yeni bitkilerin yetiştirilmesi tekniğidir. Kullanım amaçları: Haploit bitki üretimi: Özellikle bitki ıslahı ve genetik analizlerde kullanılır. Mutant tiplerin seçimi: İstenilen mutant tiplerin seçimi ve yeni kültüvarların geliştirilmesi mümkündür. Melez ıslahı: Melezme ıslahında da kullanılmaktadır. Yapılışı: 1. Başlangıç materyali: Henüz olgunlaşmamış ve birinci polen mitozu aşamasına gelmiş tek çekirdekli mikrosporları içeren anterler kullanılır. 2. Dezenfeksiyon: Anterlerin bulunduğu çiçek tomurcukları dezenfekte edilir. 3. Besin ortamına yerleştirme: Steril koşullarda tomurcuklardan çıkarılan anterler, besin ortamlarına yerleştirilir. 4. İnkübasyon: Petri kutuları, uygun sıcaklık ve ışık koşullarında inkübasyona bırakılır. Anter kültürü, 1964 yılında Datura stramonium bitkisinde Guha ve Maheshwari tarafından başarıyla uygulanmıştır.

Wall-E (WALL•E) filmi, çevre kirliliği ve tüketim çılgınlığının dünya üzerindeki yıkıcı etkilerini anlatır. Filmin hikayesi: Dünya, aşırı kirlilik nedeniyle yaşanılamaz hale gelmiştir. Wall-E, Dünya'da kalan son robottur ve çöpleri ayrıştırmakla görevlidir. Eve adlı bir arama robotu, Dünya'nın yaşanabilirliğini keşfetmek için gönderilir ve Wall-E ile karşılaşır. Wall-E, Eve'e olan sevgisiyle insanlığa Dünya'nın hala yaşanabilir olduğunu kanıtlar ve insanların Dünya'ya geri dönmesini sağlar. Film, aynı zamanda Amerikan toplumunu eleştirir ve aşırı tüketimin insanları tembel ve aptal hale getirdiğini öne sürer.

Erguvan bitkisinin bazı özellikleri: Botanik adı: Cercis siliquastrum. Aile: Baklagiller (Fabaceae). Görünüm: 10 metreye kadar boylanabilen, tek gövdeli, yaprak döken, çalı görünümünde bir ağaççık. Yapraklar: Karşılıklı, dairesel, kalp şeklinde dip kısmı ve yuvarlak uçları olan yapraklar. Çiçekler: 1,5-2 cm uzunluğunda, kırmızı-mor, 3-6 tanesi bir arada bulunur. Meyve: Fasulye biçiminde, 7-10 cm uzunluğunda. Azot bağlama: Toprağa azot bağlayabilir. Dayanıklılık: Sıcağa ve soğuğa karşı dayanıklıdır, kuraklığa ve hava kirliliğine karşı dirençlidir. Üretim: Tohum ve çelikle üretilir. Anavatan: Güney Avrupa ve Batı Asya. Ekolojik önemi: Arıların polen kaynağıdır ve toprak stabilitesine katkıda bulunur.

Yumru gövde ile üreme, bazı bitkilerin besin depolayan şişkin gövdeleri (yumru) aracılığıyla yeni bitkiler oluşturması sürecidir. Bu üreme şeklinde: Yumru üzerinde birden fazla göz kısmı bulunur. Bu gözlerde oluşan sürgünlerden yeni bitkiler yetişir. Yeni bitkiler, vejetatif üreme ile ortaya çıkar. Yumru gövde ile üreyen bitkilere örnek olarak patates, yer elması, zambak ve ayrık otu verilebilir.

Ökse otu, Türkiye'de Karadeniz, Marmara ve Ege bölgelerinde yaygın olarak yetişir. Özellikle meşe, elma, çam gibi yaprak dökmeyen ağaçlarda parazit olarak bulunur. Ökse otunun yetişmesi için nemli ve ılıman iklim koşulları idealdir.

Turks kaktüsünün nerede yetiştiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, kaktüslerin genellikle çöller, tropik bölgeler, yağmur ormanları ve dağlar gibi farklı iklimlerde yetiştiği bilinmektedir. Türkiye'de doğal olarak yetişen tek kaktüs türü Opuntia ficus-indica (Hint inciri)'dir.

Verbascum hasbenlii, yalnızca Çanakkale iline özgü bir bitki türüdür. Yetiştiği yerler: Çanakkale il merkezi; Bayramiç ilçesi; Çan ilçesi. Genellikle kayalık alanlarda bulunur.

Biber, domatesle aynı familyaya (Solanaceae) ait bir meyvedir. Biberin anavatanı Amerika kıtasıdır.

Dünya bitki zenginliği, çeşitli faktörler nedeniyle farklılık gösteren geniş bir yelpazeye sahiptir. En Zengin Bölgeler: Cape Flora Krallığı: Güney Afrika'da yer alır ve 9.600'den fazla bitki türüne ev sahipliği yapar, bu türlerin %69'u endemiktir. Amazon Bölgesi: 5.5 milyon kilometrekarelik alanda 40 binden fazla bitki türüne sahiptir. Bitki Çeşitliliğini Etkileyen Faktörler: İklim: Sıcaklık, yağış ve rüzgar bitki çeşitliliğini etkiler. Toprak Yapısı: Toprağın mineral içeriği ve pH seviyesi, bitkilerin büyümesini belirler. Yükseklik: Dağlık bölgelerde yükseklik arttıkça bitki örtüsü çeşitliliği azalır. İnsan Etkisi: Tarım, sanayi ve şehirleşme doğal bitki örtüsünü etkiler. Türkiye'deki Durum: Bitki Toplulukları: Türkiye, Avrupa-Sibirya, İran-Turan ve Akdeniz bitki topluluklarının kesişim noktasında yer alır. Endemik Bitkiler: Türkiye'de 3.000 civarında endemik bitki bulunur.

Hayır, ay topu ve mare aynı şey değildir. Ay topu (mareimo), Japonya'daki Akan Gölü ve İzlanda'daki Myvatn Gölü'nde yaşayan alg türünü ifade eder. Mare, Latince'de "deniz" anlamına gelir ve genellikle Ay'ın yüzeyindeki büyük, düz ve karanlık alanları, yani "ay denizlerini" tanımlamak için kullanılır.

Hayır, at kestanesi ve atkarışık aynı değildir. At kestanesi, Aesculus hippocastanum adlı bir ağaç türünün tohumudur ve yalnızca tıbbi ve kozmetik amaçlarla kullanılır. Atkarışık ise belgelerde belirtilen bir terim değildir ve bu nedenle bir karşılaştırma yapmak mümkün değildir. At kestanesi çiğ olarak tüketildiğinde ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir, bu nedenle yalnızca işlenmiş formları kullanılmalıdır. Özetle: - At kestanesi: Tıbbi ve kozmetik kullanım - Atkarışık: Belirtilen belgelerde yer almayan bir terim