Botanik

Evet, 30 metre boy atan bambu türleri vardır. Bazı bambu türleri günde 30 cm’ye kadar büyüyebilir ve en çok uzayan bambu türleri 40 metreye kadar uzayabilir. Bambu, sıcak ve bol yağışlı iklimleri sevdiği için Türkiye’de yetiştiriciliği sınırlı kalmıştır. Bambu türleri ve büyüme koşulları farklılık gösterebileceği için, 30 metre boy atan bambu türlerinin bulunup bulunmadığı konusunda kesin bir bilgi vermek mümkün değildir.

Karaçamın bazı özellikleri: Boy ve görünüm: 30-55 metreye kadar uzayabilir, yaşlı bireylerde gövde kalınlaşır ve derin çatlaklar oluşur. Kabuk: Koyu grimsi kahverengiden siyaha kadar olan kabuk, özellikle olgun ağaçlarda derin oluklar içerir. Yapraklar: 8-15 cm uzunluğunda, 1-2 mm çapında, düz veya kavisli, ince dişli iğneler halinde, çiftler halinde büyür. Üreme: Kozalaklar sapsız, 4-8 cm uzunluğunda, sarı-kahverengi renktedir, ikinci yılın sonbaharında olgunlaşır ve üçüncü yılda açılır. Toprak ve iklim: Fakir, kurak ve taşlı topraklara uyum sağlar, soğuğa ve kuraklığa dayanıklıdır. Faydaları: Erozyonu önler, kereste ve tutkal üretiminde kullanılır, ilaç sanayisinde iğne yaprak ve kozalaklar değerlendirilir. Yaşam süresi: 400 yıla kadar yaşayabilir.

Açıklamalı Genel Botanik ve Bitki Anatomisi Atlası, Doç. Dr. Hüsnü Çakırlar, Yrd. Doç. Dr. Cahit Doğan ve Arş. Gör. Edibe Özmen tarafından yazılmıştır. Bu eser, özellikle üniversitelerde genel botanik, bitki anatomisi ve morfolojisi dersleri alan biyoloji, ziraat, eczacılık ve orman mühendisliği öğrencileri için hazırlanmıştır.

Bitki haritasında bulunan bazı bitki türleri şunlardır: Orman bitkileri: Geniş yapraklı ve iğne yapraklı ağaçlar. Maki: Bodur ağaçlar ve çalılardan oluşur; yabani zeytin, defne, koca yemiş, mersin, keçiboynuzu, zakkum, süpürge çalısı, kermes meşesi gibi bitkiler içerir. Bozkır bitkileri: Yavşan otu, üzerlik otu, geven, yumak, çoban yastığı, kekik, adaçayı ve sığır kuyruğu gibi türler. Çayır bitkileri: İpekçi otu, tilkikuyruğu, ayrık çimleri, titrek otları, çayır yulafları. Çöl bitkileri: Kaktüsler ve kuraklığa dayanıklı, su tutabilen bitkiler. Ayrıca, bitki ekim haritaları (crop map) tarım alanlarında yetiştirilen mısır, pirinç, pamuk, buğday, arpa, domates, patates, turunçgil, kanola, pancar, ayçiçeği, üzüm, biber, karpuz ve kavun gibi ürünleri de gösterir.

Patlıcanın ana bitkisi, Solanum melongena olarak bilinen, Solanaceae familyasına ait bir kültür bitkisidir. Ilık iklimlerde tek yıllık, tropik iklimlerde ise küçük bir ağaç şeklinde büyüyen çok yıllık bir bitkidir.

Purut (Parartocarpus venenosus), tropikal bölgelerde yetişir. Ayrıca, Türkiye'de özellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Akdeniz Bölgesi, Ege Bölgesi ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde de yetiştirildiği bilinmektedir.

Adana'da bulunan bazı endemik bitki türleri: Biberiyavşanı (Teucrium sp.). Salvia cinsinden aromatik türler. Zeytingiller ve ballıbabagiller familyasına ait nadir türler. Allium peroninianum, Hesperis bicuspidata, Paronychia davisii, Astragalus christianus subsp. sintenisii, Trigonella plicata ve Quercus aucheri. Adana pancarı (Beta adanensis). Adana genelinde yaklaşık 470 endemik bitki türü tespit edilmiştir.

Karaçam (Pinus nigra), Plantae (bitkiler) aleminde yer alır.

Evet, kudret narı (Momordica charantia) aynı zamanda bilimsel adıdır. Kudret narı, kabakgiller familyasına ait, tropikal iklimlerde yetişen bir bitki türüdür.

Yalmalık, Türkçe'de bilinen bir bitki veya ürün değildir. Ancak, "yalamuk" veya "soymuk" olarak bilinen bir özsu, Batı Karadeniz bölgesinde, özellikle Kastamonu ve çevresinde çam ağaçlarından elde edilir. Soymuk, çamın kabuğundan çıkan, emilebilen bir özsuyudur ve 15 Mayıs ile 15 Haziran tarihleri arasında, ibuk kuşunun ötmesiyle haberdar olunan bir dönemde toplanır. Eğer farklı bir terim veya ürün hakkında bilgi arıyorsanız, daha fazla detay vererek yardımcı olabiliriz.

Türkiye'nin en kapsamlı florası, Cumhurbaşkanlığı himayesinde hazırlanan ve 2030 yılında tamamlanması hedeflenen "Resimli Türkiye Florası"dır. 30 cilt olarak planlanan bu eser, Türkiye’de yayılış gösteren tüm doğal bitki türlerini kapsamaktadır. Daha önce Latince ve İngilizce hazırlanan floralar yerine, ilk kez Türkçe ve resimli olarak yazılmaya başlanmıştır. Eserin editörlüğünü Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Müdürü Prof. Dr. Adil Güner üstlenmiştir. Çalışmalarda Ege Üniversitesi de önemli bir rol oynamaktadır; EÜ Fen Fakültesi Öğretim Üyesi Doç. Dr. Hasan Yıldırım, eserin 8 editöründen biridir.

Arum çiçeğinin Türkçe adı "yılanyastığı"dır. Ayrıca, bazı türlerin Türkçe adları şu şekildedir: Arum maculatum: yılanekmeği, nivik. Arum italicum: acı soğan, buzağı otu. Arum cinsi, halk arasında "yılanbıçağı", "yılandili", "zehirotu" gibi isimlerle de anılmaktadır.

Zeze bitkisi (Zamioculcas zamiifolia), Ankara'nın iç mekan ikliminde rahatlıkla yetişebilir. Bu bitki, 18-26°C sıcaklık aralığında en iyi gelişimi gösterir ve soğuk hava akımlarından korunması gerekir. Ankara'nın dış mekan iklimi ise zeze bitkisinin yetişmesi için uygun koşullar sunmayabilir.

Brakteol, çiçek sapının üzerinde bulunan küçük yaprakçıklardır. Genellikle yaprağa benzer bir yapı olan brakteol, çiçek sapını sarmak yerine ondan yükselir. Çiçek durumundaki her bir çiçeğin koltuğunda yer alan daha küçük braktelere de brakteol denir.

Koleoptil, tek çenekli bitkilerin (monokotiledonlar) filizlerinde, meristemleri örten sivri uçlu koruyucu bir kılıftır. Koleoptilin bazı özellikleri: Hücreleri bölünmez, ancak su toplayarak büyüklüklerini artırabilir. Su teminini sağlamak için eksene paralel iki su damarı bulunur. Yüzeye ulaştığında büyümesi durur ve apikal meristem bir süre sonra tepesini deler.

En eski ağaç olarak Methuselah (Büyük Havza kıllı çamı, Pinus longaeva) gösterilmektedir. En büyük ağaç ise General Sherman (dev sekoya, Sequoiadendron giganteum) olarak bilinir.

Sidre'nin diğer adı, kullanıldığı bağlama göre değişiklik gösterebilir: Sidretü'l-münteha. Arabistan kirazı. Nebk ağacı. Ayrıca, divan şiirinde sidre, mecazi olarak sevgilinin boyunu ifade etmek için de kullanılır.

Kekik bitkisinin botanik özellikleri: Familya: Lamiaceae (ballıbabagiller). Cins: Thymus. Tür: En yaygın tür Thyme Kekiği (Thymus vulgaris). Yükseklik: 20-30 cm. Yapraklar: Küçük, koyu yeşil renkte, sapsız, dikdörtgen-mızraksı ila doğrusal. Çiçekler: Beyaz-açık pembe, 5 mm uzunluğunda, iki dudaklı, dallar üzerinde aksiller kümeler halinde veya terminal oval veya yuvarlak kafalarda gevşek sarmallarda. Üretim: Pratik olarak tohum ile yapılır. Dayanıklılık: Kurağa ve soğuğa karşı dayanıklıdır. Kullanım alanları: Baharat, ilaç, kozmetik ve kimya sektörü.

Suda yetişen bazı yosun çeşitleri: Kahverengi deniz yosunları (Phaeophyceae). Kırmızı deniz yosunları (Rhodophyceae). Yeşil deniz yosunları (Chlorophyceae). Su yosunları (Bryophyta). Ayrıca, diyatomeler de suda yetişen yosun çeşitlerindendir.

Evet, üzerlik otu ve Peganum aynıdır, çünkü üzerlik otunun bilimsel adı Peganum harmala'dır.