Botanik

İletim demetleri, özellikle tohumlu bitkilerde (çiçekli ve çiçeksiz) iyi gelişmiştir. İyi gelişmiş iletim demetlerine sahip bazı bitki türleri: Çam ağaçları (Pinus spp.). Meşe ağaçları (Quercus spp.). Güller (Rosa spp.). Şeker kamışı (Saccharum officinarum). Domates (Solanum lycopersicum).

Evet, "güneş çiçeği" diye bir bitki vardır. Diğer dillerin tümünde "güneş çiçeği" olarak isimlendirilen bu bitki, Türkçede "ayçiçeği" olarak adlandırılır. Helianthus annuus (günebakan) cinsinden olan ayçiçeği, Asterales takımından, Asteraceae (papatyagiller) familyasına ait tek yıllık bir bitkidir. Ayçiçeğinin diğer isimlerinden bazıları şunlardır: günçiçeği; gündöndü; günâşık.

Sapanca Kırkpınar'ın meşhur olan bazı özellikleri şunlardır: Doğal güzellikler: Yemyeşil ormanları ve Sapanca Gölü ile doğa severler için cazip bir bölgedir. Botanik park: Dünyanın farklı yerlerinden getirilen tohumlarla üretilen çeşitli bitki ve çiçekleriyle dikkat çeker. Gastronomi: Çerkes mutfağının temsil edildiği restoran ve kafeleriyle ünlüdür. Aktiviteler: Kano, kürek sörfü, yelken, bisiklet turları, doğa yürüyüşleri ve piknik gibi çeşitli aktiviteler yapılabilir. Ulaşım kolaylığı: İstanbul'a yaklaşık bir saatlik mesafede olması, bölgeyi hafta sonu kaçamakları için popüler hale getirir.

Fritillaria imperialis, taksonomik olarak şu kategorilere dahildir: Âlem: Plantae (Bitkiler). Klad: Angiosperms (Kapalı tohumlular). Klad: Monocots (Bir çenekliler). Takım: Liliales (Zambakgiller). Familya: Liliaceae (Zambakgiller). Alt familya: Lilioideae. Cins: Fritillaria. Tür: F. imperialis.

Kibrit otu damarlı bir bitkidir. Damarlı tohumsuz bitkilere kibrit otları, atkuyrukları ve eğrelti otu örnek verilebilir.

Şalgayık bitkisinin nerede yetiştiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, şalga bitkisinin genel olarak tatlı su ve tuzlu su ekosistemlerinde, suyun yüzeyine yakın bölgelerde yoğun olarak bulunduğu bilinmektedir. Şalga bitkilerinin yaygın olarak bulunduğu bazı yerler şunlardır: Göller. Nehir ve dere kenarları. Lagünler. Ayrıca, bazı şalga türleri karasal alanlarda da bulunabilir.

Mastı çiçeğinin diğer adı arnikadır.

İzzet Altınmeşe'nin nerede yetiştiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, meşe ağaçlarının genellikle ılıman iklimlerde ve sulak bölgelerde yetiştiği bilinmektedir. Meşe ağaçları, Kuzey Yarımküre'de, özellikle Avrupa'nın batı kesimleri, Kuzey Amerika'nın doğu kıyıları ve Asya'nın bazı bölgelerinde yaygın olarak bulunur.

Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi'nde bulunan bazı bitki türleri: Çam türleri: Karaçam (Pinus nigra), Toros Sediri (Cedrus libani), Toros Ladin (Abies cilicica), Beyazçam (Pinus peuce). Yerli ağaç ve çalılar: Meşe türleri (Quercus spp.), Ihlamur (Tilia spp.), Akçaağaç (Acer spp.), Kızılağaç (Liquidambar orientalis), Akasma (Fraxinus angustifolia), Defne (Laurus nobilis). Sazlık bitkiler: Sarıot (Phragmites australis), Kamış (Arundo donax), Susamır (Typha spp.). Süs bitkileri: Lale (Tulipa spp.), Orkide (Orchidaceae), Zambak (Lilium spp.), Güller (Rosa spp.). Endemik bitkiler: Anemon (Anemone spp.), Yılanotu (Eryngium spp.), Yıldız Çiçeği (Stellaria spp.), Karanfil (Dianthus spp.). Tıbbi bitkiler: Papatya (Matricaria chamomilla), Nane (Mentha spp.), Adaçayı (Salvia officinalis), Lavanta (Lavandula spp.). Ayrıca, kaktüsler, bozkır bitkileri, su bitkileri ve farklı çim türleri de bahçede bulunmaktadır.

Çok yıllık dikenli bitkilerden bazıları şunlardır: Ateş dikeni (Pyracantha). Çobanpüskülü. Böğürtlen. Agave. Euphorbia milii (dikenler tacı). Enginar (Cynara scolymus). Ayrıca, devedikeni de çok yıllık dikenli bitkiler arasında yer alır.

Çanakkale'deki bazı endemik bitkiler: Kazdağı göknarı (Abies nordmanniana subsp. equi-trojani); Güzel soğan (Allium kurtzianum); Küme soğanı (Allium sibthorpianum); Dirgen sarıbaş (Centaurea odyssei); Özge hezaren (Delphinium fissum subsp. anatolicum); Sarıkız çayı (Sideritis trojana); Kaz çiğdemi (Crocus gargaricus); Truva kardeleni (Galanthus trojanus); Gazi kevkesi (Alyssum pinifolium); Beyaztombak (Paeonia mascula subsp. bodurii). Çanakkale'de toplam 58 endemik bitki türü bulunmaktadır.

Yosunlarda kök, gövde ve yaprak bulunmaz. Kök yerine rizoidler bulunur. Gövde incedir ve üzerinde yeşil yapraklar bulunur. Yapraklar, filodlar olarak adlandırılır.

Anavatan veya gen merkezine "gen merkezi" denir. Gen merkezi, bitkilerin ilk ortaya çıktığı ve evrimlerini tamamladıkları yerlerdir. Örneğin, buğdayın gen merkezi Türkiye, sülün ve alageyiğin ana vatanı ise Anadolu'dur.

Abies, köknar veya göknar olarak da bilinen, çamgiller (Pinaceae) familyasının Abies cinsinden iğne yapraklı ağaç türlerine verilen addır. Bazı Abies türleri: Abies nordmanniana subsp. equi-trojani: Kazdağı göknarı. Abies nordmanniana subsp. bornmuelleriana: Uludağ göknarı. Abies cilicica: Toros göknarı. Göknarlar, 40 metreye kadar boylanabilen, kendine özgü formu, gövde kabuğu, iğne yaprakları ve hatta kokusu ile diğer çamgiller arasında ayırt edilebilir.

Hayır, ararot ve araran aynı değildir. Ararot, Marantaceae familyasına ait bir bitkinin kök yumrularından elde edilen, sindirimi kolay bir nişasta türüdür. Aranan hakkında ise bilgi bulunmamaktadır.

Ankyra kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Ankara. Frigya'daki antik şehir. Bitki. Ayrıca, Ankyra kelimesi mistik sembolizmde "güven" ve "umut" kelimelerinin sembolü olarak da kabul edilir.

Cyperus alternifolius bitkisinin Türkçe adı "Japon şemsiyesi", "şemsiye palmiyesi" veya "saz" olarak bilinir.

Ağaçların planlanma süresi, yapılan işleme ve kullanılan yöntemlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Örneğin, özel ağaçlandırma ve özel imar-ihya sahaları için uygulama projelerinin onaylanması ve işe başlanması, saha tesliminden itibaren 90 gün içerisinde gerçekleşir. Ağaç röleve planı ise, ağaçların boyları, ebatları, türleri ve yaşlarının tespit edilmesi, koordinatlarının belirlenmesi ve detaylı raporlanması süreçlerini içerir ve bu da profesyonellik gerektiren bir mühendislik çalışmasıdır. Genel olarak, ağaçların planlanması ve dikilmesi için en uygun zamanlar, ilkbahar ve sonbahar mevsimleridir. Daha spesifik bir planlama süresi için, işin detaylarına ve ilgili yönetmeliklere göre hareket edilmesi önerilir.

Çiriş otu Latincede Asphodelus aestivus L. olarak adlandırılır.

Ozcalık otu, halk arasında üzerlik otu olarak da bilinir ve Orta ve Doğu Anadolu bölgelerinde yetişir.