Botanik

Evet, dağ palmiyesi (Chamaedorea Elegans) ve chamadorea aynıdır. Chamaedorea Elegans, Meksika ve Guatemala kökenli, iç mekanlarda sıkça tercih edilen bir palmiye türüdür.

Çoban püskülü (Ilex aquifolium), ağaçta püskül oluşturan bir ağaç türüdür. Ayrıca, saz püskülü (pampas otu) de püskül şeklinde bir görünüme sahiptir ve genellikle sulak alanlarda yetişir.

Kinoa bitkisi, serin iklim bölgelerini seven bir bitkidir. Doğal yetiştiği alanlar: Güney Amerika'nın dağlık ve yüksek rakımlı And Dağları bölgeleri. Yetiştiği diğer bölgeler: Türkiye'de kinoa bitkisi genellikle botanik bahçelerde yetiştirilir. Kinoa, organik madde bakımından yüksek ve iyi drene edilmiş toprakları tercih eder.

Yaprak ayası (lamina), yaprağın yassılaşmış, genişlemiş, ince ve yeşil kısmıdır. Yaprak sapı (petiyol), yaprak ayasını gövdeye bağlar ve yaprak ayasının ışıktan verimli şekilde yararlanmasını sağlar.

Üzerlik bitkisi, Türkiye'de Orta Anadolu ve Doğu Anadolu bölgelerinde doğal olarak yetişir. Özellikle Ankara, Kayseri, Erzincan, Konya ve Niğde gibi illerde bulunur. Ayrıca, fosfatlı toprakların bol olduğu mezarlıklarda da yetiştiği düşünülmektedir, çünkü üzerlik otu fosfatlı toprakları sever.

Salidroside, çoğunlukla Rhodiola rosea (altın kök) bitkisinde bulunur. Ayrıca, Rhodiola wallichiana gibi diğer Rhodiola türlerinde de mevcuttur. Salidroside, fermantasyon işlemiyle de üretilebilir.

Türkiye'ye egzotik olarak gelmiş bazı ağaç türleri ve kökenleri: Albizia julibrissin (Gülibrişim, İpek Ağacı). Araucaria heterophylla (Salon Arokaryası). Casuarina equisetifolia (Demir Ağacı). Thevetia peruviana (Peru Zakkumu). Yucca filamentosa (Avize Çiçeği). Cupressus sempervirens var. pyramidalis. Ailanthus altissima (Kokarağaç). Cedrus deodora (Himalaya Sediri). Liriodendron tulipifera (Lale Ağacı). Platanus acerifolia (Londra Çınarı). Bu türler, genellikle park ve bahçelerde süs bitkisi olarak kullanılmaktadır.

Fulya ismi, özel isim olarak kabul edilir çünkü botanik kökenli olup, nergisgiller familyasından, sarı, beyaz, güzel kokulu bir çiçeği ifade eder. Ayrıca, Fulya ismi zarafet, estetik duyarlılık ve uyum gibi özellikleri çağrıştırdığı için de özel bir isim olarak değerlendirilir.

Toprak altı gövde metamorfozlarına bazı örnekler: Rizom: Toprak altında yatay olarak gelişen, nodyum ve tomurcuk taşıyan etli bir gövde yapısıdır. Tuber (Yumru): Besin depolama işlevini gören, kısa, etleşmiş ve şişkin bir gövde yapısıdır. Bulb (Soğan): Toprak altında dikey olarak gelişen, tabla adı verilen gövdenin etrafında dizilmiş etli yapraklarla örtülü bir gövde yapısıdır. Korm (Sert Soğan): Besin depo etmiş, dikey durumdaki kısa ve kalın gövdelerdir.

Alt ve üst epidermis, derinin katmanlarına göre adlandırılır. Üst epidermis, derinin en dış tabakasıdır ve "epidermis" olarak adlandırılır. Alt epidermis ise, "epidermis"in bir parçası olan ve derinin hemen altında bulunan "malpighi tabakası" veya "stratum malpighi" olarak adlandırılır. Epidermis, kendi içinde stratum bazale, stratum spinosum, stratum granulosum, stratum lucidum ve stratum korneum gibi katmanlara ayrılır.

Tekoma bitkisi, doğal olarak Amerika, Orta Amerika ve Antiller'den Andean Güney Amerika'ya kadar kuzey Arjantin'e kadar geniş bir coğrafyada yetişir. Bazı yetiştiği bölgeler: Amerika Birleşik Devletleri'nin güney eyaletleri (Florida, Arizona, Teksas); Jamaika; Güney Afrika ve Mozambik'in bitişik güney bölgeleri. Tekoma, iyi aydınlatılmış ve drenajı iyi olan alanları tercih eder.

Evet, kaktüs bir kserofittir. Kserofitler, çok az su içeren topraklarda yaşamaya uyum sağlamış kurakçıl bitkilerdir.

Legousia pentagonia'nın tohumları daire şeklinde ve 0,9-1 mm çapındadır. Tohumların rengi hakkında bilgi bulunamamıştır.

Emme kuvvetini etkileyen bazı faktörler: Osmotik basınç: Çözeltideki çözünmüş madde miktarı arttıkça osmotik basınç yükselir ve emme kuvveti oluşur. Turgor basıncı: Hücre içindeki suyun hücre zarına yaptığı basınçtır. Basınç farkı: Emme kuvveti, bir cismin veya yüzeyin etrafındaki havanın veya sıvının daha yüksek basınca sahip olduğu bir ortamda bulunmasıyla oluşur. Kütle: Emme kuvveti, bir nesnenin kütlesi ile doğru orantılıdır. Yüzey alanı: Emme kuvveti, bir nesnenin yüzey alanı ile ters orantılıdır. Hava basıncı: Emme kuvveti, atmosferdeki hava basıncı ile ilişkilidir.

Evet, pırasa ve pıra aynı bitkiyi ifade eder. Uzun süre boyunca Almanca konuşulan ülkelerde yalnızca "pırasa" terimi yaygınken, "pıra" terimi sadece Almanca konuşulan İsviçre'de ve Hessen, Baden-Württemberg ve Saarland'ın bazı bölgelerinde kullanılmıştır.

Hasır otunun diğer adları şunlardır: su kamışı; koğa; semerci sazı; semer otu; kılıçverdi. Ayrıca, bulmacalarda hasır otunun karşılığı genellikle "kındıra" kelimesidir.

Pedikel ve pedinkül, bitkilerde farklı yapıları ifade eder: Pedikel, tek bir çiçeği destekleyen sap veya stemdir. Pedinkül, ana çiçek salkımını veya soliter çiçeği destekleyen ana gövdedir. Ayrıca, tıpta "pedinkül" terimi, bir organı veya yapıyı destekleyen sap benzeri bir yapıyı ifade eder.

Garig, Akdeniz ve Ege bölgesinin kıyı kesimlerinde makilerin tahrip edildiği alanlarda görülen, çok kısa boylu dikenli çalılardan oluşan bitki topluluklarıdır. Garig türlerini oluşturan bazı bitkiler şunlardır: lavanta; kekik; funda; yasemin; süpürge çalısı; abdestbozan otu; laden; nane; ada çayı; keçiboğan. Garig bitkileri, tohumlarının rüzgarla kolayca taşınabilmesi sayesinde hızla yayılır. Türkiye'de gariglerin yaygın olduğu bazı sahalar şunlardır: Akdeniz Bölgesi'ndeki Mut havzası; Ege'de Çeşme dolayları; Karaburun yarımadasının batı bölümü; İzmir'de Yamanlar Dağı, Dumanlı Dağ çevresi, Bodrum ve Bergama dolayları. Garig, aynı zamanda "frigana" diye de adlandırılır.

Tentacle kelimesi Türkçede "dokunaç" anlamına gelir. Bazı diğer anlamları: ercik sapı; ince kıl; boynuz; algılama veya hareket organı olarak işlev gören, basit veya dallı, çeşitli uzun, esnek organ veya uzuv. Ayrıca, bir siyasi, ticari veya sosyal organizasyonun gücü ve etkisi anlamında da kullanılabilir.

Temel doku, bitki bünyesinin büyük bir kısmını kaplayan sürekli dokudur: Parankima. Kollenkima. Sklerankima. Örtü doku, kök, gövde, yaprak ve meyvelerin üzerini örten dokudur: Epidermis. Peridermis.