Botanik

Evet, Dypsis lutescens ve Areca palmiyesi aynı bitkidir. Dypsis lutescens, eski bilimsel adı Chrysalidocarpus lutescens olan Areka palmiyesinin yeni adıdır.

Titrek kavak (Populus tremula), söğütgiller (Salicaceae) familyasından, 25 m'ye kadar boylanabilen, silindirik gövdeye ve sık dallara sahip bir ağaç türüdür. Başlıca özellikleri: Kabuk: Düz, yeşilimsi veya zeytin-yeşili, parlak renktedir. Tomurcuklar: Kızıl-kestane kırmızımsı renktedir. Yapraklar: Daire veya geniş yumurta şeklinde, üst yarısından sonra dilimli veya kaba dişlidir. Çiçeklenme: Mart-nisan aylarında gerçekleşir. Ekolojik değer: Yüksek ekolojik değere sahiptir ve çok çeşitli memeliler, kuşlar, böcekler ve mantarlar için yaşam alanı sağlar. Kullanım alanları: Odunu, kaplama, kağıt üretimi, kaliteli odun kömürü ve yonga odunu yapımında kullanılır. Titrek kavak, Avrupa ve Asya'nın daha soğuk ılıman ve kuzey bölgelerine özgüdür.

Bakırköy'de bulunan botanik park, Bakırköy Botanik Parkı'dır. 96 bin metrekarelik bir alana inşa edilen Bakırköy Botanik Parkı, 2013 yılının Haziran ayında hizmete açılmıştır. Parkın bazı özellikleri şunlardır: Türkiye'nin en yüksek iki oyun kulesine ev sahipliği yapmaktadır. Girişte konuşan dinozor heykelleri ile dikkat çekmektedir. Tematik bahçeler, su parkı, doğal göletler ve çocuklar için oyun alanları gibi çeşitli olanaklar sunmaktadır. Enerji ihtiyacı tamamen rüzgar jeneratörleri ve güneş panelleri ile karşılanmaktadır. Adres: Osmaniye Mahallesi, İncirli Kavşağı D-100 Yanyolu, 34146 Bakırköy / İstanbul. Telefon: (0212) 543 5313. Ziyaret saatleri: 07:00-23:00.

Cyrtochilum pozoi (Pozoi orkidesi) Kolombiya, Ekvador ve Peru'da yetişir.

Guinness Dünya Rekorları'na göre, 63 yapraklı yonca rekoru Shigeo Obara'ya aittir. Obara, 2002 yılında Japonya'da yetiştirdiği bir yonca bitkisinde 63 yapraklı bir yonca keşfederek bu başarıya imza atmıştır.

Atkuyruğu otu, atkuyruğugiller (Equisetaceae) familyasından bir bitki cinsidir. Bilimsel adı Equisetum olan atkuyruğu otu, aynı zamanda "kırkkilit otu" olarak da bilinir.

Çift çenekli bitkilerde, tek çenekli bitkilerde bulunmayan bazı özellikler şunlardır: Kambiyum: Tek çenekli bitkilerde kambiyum bulunmaz. Öz bölgesi: Tek çenekli bitkilerde öz bölgesi yoktur. İletim demetleri: Tek çenekli bitkilerde iletim demetleri dağınık bir şekilde düzenlenmiştir (kapalı iletim demeti). Kök tipi: Tek çenekli bitkilerde genellikle saçak kök tipi gözlenirken, çift çenekli bitkilerde kazık kök tipi görülür. Yaprak damarlanması: Tek çenekli bitkilerde yaprak damarlanması paralelken, çift çenekli bitkilerde ağsıdır. Çiçek kat sayısı: Tek çenekli bitkilerde çiçekler genellikle üç veya altı katlı iken, çift çenekli bitkilerde dört veya beş katlıdır.

Çalı bitkisi, odunsu gövdeye sahip, çok yıllık ve genellikle kısa boylu bir bitkidir. Çalıların bazı özellikleri: Yaprak yapısı: Kışın yaprak döken ve dökmeyen (her dem yeşil) türleri bulunur. Kullanım alanları: Peyzajda sınır, çit, bordür ve kap bitkisi olarak kullanılır. Çiçeklenme: Bahar ve yaz aylarında çiçek açar, sonbaharda yaprak dökerler. Bakım ihtiyacı: Az su ve bakım isteyen türleri olduğu gibi, düzenli budama ve sulama gerektiren türler de vardır. Ekolojik katkı: Polinatörler için yaşam alanı sağlayarak ekosisteme katkıda bulunur.

Kırmızı örümcek zambağı (Lycoris radiata) Türkiye'de doğal olarak yetişmez. Bu bitki, Japonya, Çin ve Kore gibi Asya ülkelerinde doğal yaşam alanına sahiptir.

Hayır, bitki fizyolojisi ve bitki biyolojisi aynı değildir. Bitki fizyolojisi, bitkilerin fizyolojik yapısını inceleyen botanik dalı ve fizyoloji altdalıdır. Bitki biyolojisi ise, bitkilerin şekil, yapı, büyüme, çoğalma, dağılımı ve tarihsel gelişimini inceleyen bilim dalıdır. Dolayısıyla, bitki fizyolojisi bitki biyolojisinin bir alt dalıdır.

Küfler, fungal (mantar) alemde yer alır. Ayrıca, bazı kaynaklarda küfler, "mantar" veya "fungus" olarak da adlandırılmaktadır.

Patos ve pothos aynı bitkidir, botanik adı Epipremnum aureum'dur. Halk arasında "Şeytan Sarmaşığı" veya "Altın Pothos" olarak da bilinir.

Lycopodiaceae familyasına ait bitkilerin yaprak özellikleri: Yaprak tipi: Basit, tek damarlı ve genellikle ölçek benzeri, geniş ve yapraksı formlarda. Düzenleme: Spiral, karşılıklı veya sarmal şekilde dizilmiş. Boyut: Yapraklar, ölçek benzeri bir görünümden geniş formlara kadar çeşitlilik gösterebilir. Kenar yapısı: Genellikle tüm kenarlara sahip, ancak uç kısmında minicik tüylerle çevrili olabilir. Dimorfizm: Bazı türlerde yaprak dimorfizmi görülebilir. Bu familyaya ait bitkiler, "microphyll" olarak adlandırılan küçük yapraklara sahiptir ve bu yapraklar, merkezi damar sisteminde bir yaprak boşluğu ile ilişkili değildir.

Bataklık zambağı (Crinum pedunculatum), Doğu Güney Avustralya'ya özgüdür. Doğal yaşam alanı, kıyı sulak alanları, akarsu kenarları ve mangrovların üst sınırıdır. Ayrıca, büyük bir kapta yetiştirilip kışın soğuk bir serada saklanarak Akdeniz gibi ılıman bölgelerde açık alanda da yetiştirilebilir.

Dünyanın en büyük gülü olarak Guinness Rekorlar Kitabı'na giren gül buketi, Katar'ın başkenti Doha'da sergilenmektedir. En büyük gül türü olarak ise Rafflesia gülü kabul edilir. Güllerin "en büyüğü" kişisel tercihlere göre değişebilir.

Hayır, boncuk ağacı (Melia azederach) Türkiye'de yetişmez. Asya'ya özgü olan boncuk ağacı, 1700'lerin sonlarında süs ağacı olarak Kuzey Amerika'ya tanıtılmış ve o zamandan beri Güney'in çoğunda (ABD'de) vatandaşlığa geçmiştir.

Derin köklü ağaçlardan bazıları şunlardır: Çam (Pinus). Meşe (Quercus). Porsuk (Taxus baccata). Dişbudak (Fraxinus excelsior). Karaçam (Larix). Ihlamur (Tilia). Robinia (Robinia pseudoacacia). Ardıç (Juniperus). Derin köklü ağaçlar, genellikle kuru bölgelerde bulunur çünkü bu ağaçlar, yerin derinliklerinde bulunan önemli yeraltı suyuna erişmek için derin kökler geliştirir.

Açıklamalı Genel Botanik ve Bitki Anatomisi Atlası, Hüsnü Çakırlar, Cahit Doğan ve Edibe Özmen tarafından yazılmıştır. Kitap, Palme Yayınevi tarafından 2009 yılında yayımlanmıştır.

Kehribar, bir çam türü olan Pinus succinifera ağaçlarının fosilleşmiş reçinesidir. Milyonlarca yıl önce oluşmuş bu reçine, nehirler tarafından kıyı bölgelerine taşınmış, üstleri tortularla kaplanıp sertleşerek günümüze kadar gelmiştir.

Türkiye'de yaklaşık 10.000 bitki türü yetişmektedir. Türkiye'deki bazı ilginç endemik bitki türleri: İstanbul Kardeleni: Nergisgiller familyasından olup, İstanbul, Bolu, Bursa ve Kırklareli'de yetişir. Anadolu Glayölü: Akdeniz ve Ege bölgelerinde, özellikle maki ve kızılçam ormanlarında görülür. Ters Lale: Soğanlı bitkiler familyasından olup, en çok Hakkari ve Van bölgelerinde yetişir. Kazdağı Göknarı: Sadece Kazdağı'nda yetişir. Kapadokya Soğanı: Nevşehir çevresinde, ormanlık ve kayalık alanlarda bulunur.