Botanik

Evet, kaktüs bir kserofittir. Kserofitler, çok az su içeren topraklarda yaşamaya uyum sağlamış kurakçıl bitkilerdir.

Fulya ismi, özel isim olarak kabul edilir çünkü botanik kökenli olup, nergisgiller familyasından, sarı, beyaz, güzel kokulu bir çiçeği ifade eder. Ayrıca, Fulya ismi zarafet, estetik duyarlılık ve uyum gibi özellikleri çağrıştırdığı için de özel bir isim olarak değerlendirilir.

Pedikel ve pedinkül, bitkilerde farklı yapıları ifade eder: Pedikel, tek bir çiçeği destekleyen sap veya stemdir. Pedinkül, ana çiçek salkımını veya soliter çiçeği destekleyen ana gövdedir. Ayrıca, tıpta "pedinkül" terimi, bir organı veya yapıyı destekleyen sap benzeri bir yapıyı ifade eder.

Toprak altı gövde metamorfozlarına bazı örnekler: Rizom: Toprak altında yatay olarak gelişen, nodyum ve tomurcuk taşıyan etli bir gövde yapısıdır. Tuber (Yumru): Besin depolama işlevini gören, kısa, etleşmiş ve şişkin bir gövde yapısıdır. Bulb (Soğan): Toprak altında dikey olarak gelişen, tabla adı verilen gövdenin etrafında dizilmiş etli yapraklarla örtülü bir gövde yapısıdır. Korm (Sert Soğan): Besin depo etmiş, dikey durumdaki kısa ve kalın gövdelerdir.

Atkuyruğu otu, atkuyruğugiller (Equisetaceae) familyasından bir bitki cinsidir. Bilimsel adı Equisetum olan atkuyruğu otu, aynı zamanda "kırkkilit otu" olarak da bilinir.

Alt ve üst epidermis, derinin katmanlarına göre adlandırılır. Üst epidermis, derinin en dış tabakasıdır ve "epidermis" olarak adlandırılır. Alt epidermis ise, "epidermis"in bir parçası olan ve derinin hemen altında bulunan "malpighi tabakası" veya "stratum malpighi" olarak adlandırılır. Epidermis, kendi içinde stratum bazale, stratum spinosum, stratum granulosum, stratum lucidum ve stratum korneum gibi katmanlara ayrılır.

Türkiye'ye egzotik olarak gelmiş bazı ağaç türleri ve kökenleri: Albizia julibrissin (Gülibrişim, İpek Ağacı). Araucaria heterophylla (Salon Arokaryası). Casuarina equisetifolia (Demir Ağacı). Thevetia peruviana (Peru Zakkumu). Yucca filamentosa (Avize Çiçeği). Cupressus sempervirens var. pyramidalis. Ailanthus altissima (Kokarağaç). Cedrus deodora (Himalaya Sediri). Liriodendron tulipifera (Lale Ağacı). Platanus acerifolia (Londra Çınarı). Bu türler, genellikle park ve bahçelerde süs bitkisi olarak kullanılmaktadır.

Tekoma bitkisi, doğal olarak Amerika, Orta Amerika ve Antiller'den Andean Güney Amerika'ya kadar kuzey Arjantin'e kadar geniş bir coğrafyada yetişir. Bazı yetiştiği bölgeler: Amerika Birleşik Devletleri'nin güney eyaletleri (Florida, Arizona, Teksas); Jamaika; Güney Afrika ve Mozambik'in bitişik güney bölgeleri. Tekoma, iyi aydınlatılmış ve drenajı iyi olan alanları tercih eder.

Derin köklü ağaçlardan bazıları şunlardır: Çam (Pinus). Meşe (Quercus). Porsuk (Taxus baccata). Dişbudak (Fraxinus excelsior). Karaçam (Larix). Ihlamur (Tilia). Robinia (Robinia pseudoacacia). Ardıç (Juniperus). Derin köklü ağaçlar, genellikle kuru bölgelerde bulunur çünkü bu ağaçlar, yerin derinliklerinde bulunan önemli yeraltı suyuna erişmek için derin kökler geliştirir.

Dünyanın en büyük gülü olarak Guinness Rekorlar Kitabı'na giren gül buketi, Katar'ın başkenti Doha'da sergilenmektedir. En büyük gül türü olarak ise Rafflesia gülü kabul edilir. Güllerin "en büyüğü" kişisel tercihlere göre değişebilir.

Patos ve pothos aynı bitkidir, botanik adı Epipremnum aureum'dur. Halk arasında "Şeytan Sarmaşığı" veya "Altın Pothos" olarak da bilinir.

Kamalak (sedir) ağacı, ortalama olarak bin yıl kadar yaşayabilir.

Hayır, boncuk ağacı (Melia azederach) Türkiye'de yetişmez. Asya'ya özgü olan boncuk ağacı, 1700'lerin sonlarında süs ağacı olarak Kuzey Amerika'ya tanıtılmış ve o zamandan beri Güney'in çoğunda (ABD'de) vatandaşlığa geçmiştir.

Kehribar, bir çam türü olan Pinus succinifera ağaçlarının fosilleşmiş reçinesidir. Milyonlarca yıl önce oluşmuş bu reçine, nehirler tarafından kıyı bölgelerine taşınmış, üstleri tortularla kaplanıp sertleşerek günümüze kadar gelmiştir.

Kırmızı örümcek zambağı (Lycoris radiata) Türkiye'de doğal olarak yetişmez. Bu bitki, Japonya, Çin ve Kore gibi Asya ülkelerinde doğal yaşam alanına sahiptir.

Hayır, nilüfer çiçeği ve lotus aynı değildir. Nilüfer çiçeği (Nymphaea), Nymphaeaceae familyasına ve Nymphaea cinsine; lotus çiçeği (Nelumbo) ise Nelumbonaceae familyasına ve Nelumbo cinsine aittir. Her iki çiçek de su yüzeyinde yüzer, benzer yapraklara ve güzel çiçeklere sahiptir. Ancak, bazı belirgin farklılıkları vardır: Yaprak ve çiçeklerin konumu: Lotus çiçeğinin yaprakları ve çiçekleri su yüzeyinin üzerinde yükselirken, nilüfer çiçeğinin yaprakları ve çiçekleri su yüzeyinde yüzer. Tohum kabı: Lotus çiçeğinin tohum kabı duş başlığına benzerken, nilüferin tohum kabı daha yuvarlak ve küresel bir yapıdadır.

Akasyanın diğer adı mimozadır. Ayrıca, akasya için yaygın olarak wattle (Avustralya'da) adı da kullanılır. Türkiye'de ise akasya yerine arap zamkı veya kadıhindi de kullanılabilir. Akasyanın bilimsel adı ise Acacia'dır.

Bataklık zambağı (Crinum pedunculatum), Doğu Güney Avustralya'ya özgüdür. Doğal yaşam alanı, kıyı sulak alanları, akarsu kenarları ve mangrovların üst sınırıdır. Ayrıca, büyük bir kapta yetiştirilip kışın soğuk bir serada saklanarak Akdeniz gibi ılıman bölgelerde açık alanda da yetiştirilebilir.

Asmin çiçeği, genellikle sıcak ve güneşli iklimlerde yetişir. Ayrıca, Asmin'in en az 3000 metre yükseklikte yetiştiği ve özellikle Hakkari dağlarında bulunduğu belirtilmektedir.

Bulmacada "üst bitken" epifit olarak yanıtlanır.