Bizans

Sultantepe'nin eski hali şu şekildeydi: - Bizans İmparatorluğu döneminde bölgede, mermer sütunlu bir yapı ve kilise olduğu sanılan bir yapı bulunmaktaydı. - Osmanlı İmparatorluğu döneminde ise Kanuni Sultan Süleyman'ın sarayında yaşayan Hacı Hesna Hatun, kızı Mihrimah Sultan'ın isteği üzerine Sultantepe'ye yerleşmiş ve burada kendi adına bir cami yaptırmıştı. - 1951-1952 yıllarında yapılan kazılarda, Assur dönemine ait kalıntılar ve çok sayıda tablet bulunmuştu.

Ada tarihi, genellikle Roma ve Bizans dönemlerinde belirlenmeye başlanmıştır. - Roma İmparatorluğu döneminde, İmparator Constantinus'un İstanbul'u başkent yapmasından sonra adalar, sürgün yeri ve manastırlar bölgesi olarak kullanılmaya başlanmıştır. - Bizans döneminde ise adalarda art arda manastırlar ve kiliseler inşa edilmiş, adalar din ve taht kavgalarıyla sarsılan Bizans'ın sürgün ve çile beldeleri olarak ün kazanmıştır. Osmanlı dönemine gelindiğinde ise adaların tarihi, 1453'te II. Mehmed'in İstanbul'u fethi ile yeni bir boyut kazanmış ve adalar Osmanlı egemenliğine geçmiştir.

1071 yılında Anadolu'nun haritası şu şekildeydi: Bizans İmparatorluğu Hakimiyeti: Anadolu'nun büyük bir kısmı Bizans İmparatorluğu'nun kontrolü altındaydı. Selçuklu Akınları: Selçuklu Türkleri, Bizans topraklarına akınlar düzenliyordu. Önemli Bölgeler: Kars, Pasinler, Erzurum gibi bölgeler Selçukluların kontrolüne geçmişti. Beylikler: Malazgirt Zaferi'nden sonra, özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu'da Saltuklular, Danişmendliler ve Mengücekliler gibi beylikler kurulmaya başlandı. 1071 Malazgirt Meydan Muharebesi'nin ardından, Selçuklu Türkleri Anadolu'ya yönelik fetihlerini hızlandırdı ve kısa sürede Anadolu'nun büyük bir kısmını ele geçirdi.

İstanbul'un fethinde Bizans'ın rolü, şehrin savunmasını sağlamak ve Osmanlı kuşatmasına karşı koymak şeklinde olmuştur. Bizans İmparatorluğu, fethin öncesinde ve sırasında şu hazırlıkları yapmıştır: - Surların onarımı ve tahkimatı: İstanbul'u çevreleyen surlar elden geçirilmiş ve istihkam çalışmaları yapılmıştır. - Savunma mevzilerinin açılması: Şehrin savunması için yeni mevziler açılmıştır. - Grejuva (Rum ateşi) hazırlığı: Temas ettiği her şeyi yakan ve su dökülünce daha da alevlenen bu ateş, Bizans'ın en büyük silahlarından biri olmuştur. - Haliç'in zincirle kapatılması: Şehrin deniz yönünden savunulması için Haliç'in girişi, büyük ve kalın bir zincirle kapatılmıştır. - Yiyecek ve ilaç stoku: Bizans, sivil halkı kuşatmaya karşı silahlandırmış ve yiyecek depolamıştır. Ancak tüm bu önlemlere rağmen, 29 Mayıs 1453'te Fatih Sultan Mehmet önderliğindeki Osmanlı ordusu İstanbul'u fethederek Bizans İmparatorluğu'na son vermiştir.

Miryokefalon Savaşı'nda Tribritze Geçidi'nden Bizans ordusu geçti.

En ünlü Bizans imparatoriçeleri arasında şunlar öne çıkmaktadır: 1. Theodora: Bizans imparatoru I. Justinianus'un eşi, tüm Bizans imparatoriçeleri arasında en tanınmış olanıdır. 2. İrini (Irene): Kocası İmparator IV. Leon'un ölümünden sonra naiplik yapmış ve 797-802 yılları arasında kendi başına imparator olarak hüküm sürmüştür. 3. Zoe: VIII. Konstantinos'un kızı olup, 1028'de imparatoriçe olmuş ve 1050'ye kadar hüküm sürmüştür. 4. Anna Dalassene: İmparator I. Aleksios Komnenos'un annesi olup, onun tahta çıkmasının arkasındaki itici güç olmuştur.

Eskihisar Kalesi, Bizans İmparatoru I. Manuel Komnenos tarafından Komnenos döneminde yaklaşık 800 yıl önce inşa ettirilmiştir.

St. Jean Bazilikası, Bizans İmparatoru I. Justinianus tarafından yaptırılmıştır.

Yeniyurt Kalesi'nin hikayesi şu şekildedir: - Konum: Mersin ilinin Erdemli ilçesinin kuzeybatısında yer alır. - Adı: Kalenin eski adı bilinmemektedir; yakındaki köy olan Yeniyurt adını taşır. - İnşaat: Antik çağda vadiyi kontrol etmek için Helenistik dönemde inşa edilmiştir. - Yeniden İnşa: Orta Çağ'da Bizans İmparatorluğu veya Kilikya Ermeni Krallığı tarafından yeniden yapılandırılmıştır. - Yapı Özellikleri: Kale, standart dışı yapı malzemeleri ile dikkat çeker. - Günümüzdeki Durum: Günümüzde çoğunlukla harabe halindedir. Kalede üç kule, bir nekropol, bir bazilika ve bazı evlerin izleri bulunmaktadır.

Bizans sanatının en parlak dönemi, İmparator I. Justinianus döneminde (527-565) yaşanmıştır.

Strobilos antik kenti, Antik Yunan ve Bizans uygarlıklarına aittir.

Bukoleon Sarayı, Orta Bizans Dönemi'ne aittir (9. yüzyıl ortası - 13. yüzyıl başı).

Kumkapı'nın eski adı, Konto skalion olarak Bizans döneminde kullanılmaktaydı.

Timothy E. Gregory'nin "Bizans Tarihi" kitabı, Bizans İmparatorluğu'nun tarih içindeki serüvenini ele almaktadır. Kitapta işlenen konular arasında şunlar yer almaktadır: - Siyasi tarih: İmparatorluğun Constantinus döneminden (MS 306) Konstantinopolis'in 1453'teki düşüşüne kadar olan süreci. - Kültürel öğeler: Heretikler, manastır hayatı, saraylı kadınlar, travesti rahibeler ve sıradan Bizanslıların yaşantısı gibi kültürel kesitler. - Kalıplaşmış fikirlerin sorgulanması: Bizans'a dair yerleşik düşünceleri eleştirerek, imparatorluğun daha geniş bir perspektiften anlaşılmasını sağlamak.

Kaya üzerinde ayı figürü, Urartu, Roma ve Bizans gibi çeşitli uygarlıklara aittir.

İstanbul'un fethedilmesinin gerekliliğini gösteren siyasi nedenlerden biri, Bizans İmparatorluğu'nun Osmanlı Devleti'ne karşı Haçlı Seferleri yapılmasını sağlamasıydı.

Eksarhlık, Bizans İmparatorluğu'nda askeri ve sivil yetkileri olan valilerin görev yaptığı eyalet idari birimleridir.

"Konstantinopolis Kapılarında" romanı, Hikmet Temel Akarsu tarafından yazılmış ve Bizans İmparatorluğu'nun başkenti Konstantinopolis'in mimari tasvirlerini içermektedir. Romanda anlatılan konular şunlardır: - Ortaçağ imparatorluğu ve dönemin şehir kurgusu. - Önemli binalar, anıtsal yapılar ve mimari mekanlar: mabetler, saraylar, zindanlar, manastırlar, İmparatorluk yolları, Adalar ve limanlar. - Tarihi olaylar: Malazgirt Meydan Muharebesi sonrası Anadolu'nun fethi ve Anadolu Selçuklu Devleti'nin kuruluşu. Bu sayede, okuyucu Ortaçağ Konstantinopolis'inin tarihsel atmosferini ve görkemini hayal edebilmektedir.

Bagratuni Krallığı, Bizans İmparatorluğu ve Abbasiler gibi bölgedeki iki çağdaş güce bağlıydı.

Bizans duvar resimleri, Hıristiyanlığın temel dogmalarını ve teolojik konuları anlatır. Bu resimlerde işlenen başlıca temalar şunlardır: İsa ve Meryem'in yaşam öyküleri: İncil'den sahneler, azizlerin ve şehitlerin yaşamları. Ortodoks bayramları: Konsillerin aldığı kararlar doğrultusunda liturjiye dahil edilen olaylar. Mimari ve doğa kompozisyonları: Sahnelerin yer aldığı kiliselerin mimari unsurları ve Helenistik peyzaj motifleri. Ayrıca, duvar resimleri imparatorların ve yüksek rütbeli memurların portrelerini de içererek, onların otoritesini ve dindarlıklarını simgelerdi.