BitkiBiyolojisi

Bekçi hücreleri (kilit hücreleri), stomanın açılıp kapanmasını sağlayan özelleşmiş hücrelerdir.

Buzul çağında bitkiler, daha elverişli yaşam alanları olan güney bölgelerine göç ettiler.

Bitkilerde fotosentez sonucu oluşan organik bileşikler köklerde depolanır. Ayrıca, bu bileşikler en çok kodes denen alt gövde kısmında, bazı bitkilerde ise bitkinin tüm organlarında depolanabilir.

Kaktüs, çöl iklimi ve kurak topraklarda yetişir. Kaktüsün optimal büyüme gösterdiği sıcaklık, genellikle yaz aylarında 30°C'nin üzerine çıkabilir.

Tuzluluk, bitkilerde su alımını birkaç şekilde olumsuz etkiler: 1. Ozmotik Stres: Toprak çözeltisinin ozmotik basıncını artırarak, bitkilerin suyu köklerinden almasını zorlaştırır. 2. İyon Toksisitesi: Sulama suyu veya toprakta yüksek seviyelerde bulunan tuzlar (sodyum ve klor iyonları gibi), bitki hücrelerinde toksik birikimlere neden olabilir. 3. Besin Elementi Dengesizliği: Tuzluluk, bitkilerin besin maddelerini (potasyum, kalsiyum, magnezyum gibi) alımını engelleyebilir ve iyon rekabeti nedeniyle bu elementlerin eksikliklerine yol açabilir. Çözüm olarak, tuzluluğun etkilerini azaltmak için tuza dayanıklı bitkilerin seçilmesi, düzenli drenaj sağlanması ve kaliteli sulama suyu kullanılması önerilir.

Oksin hormonu, bitkinin sürgün uçlarında, genç yapraklarda, gelişen tohum ve meyvelerde üretilir.

İletim demeti, kapalı tohumlu (angiosperm) bitkilerde iyi gelişmiştir.

Muson ormanları, yıl boyunca yüksek sıcaklık ve nem koşulları nedeniyle geniş yapraklı ağaçlardan oluşur. Bu ormanlarda bulunan ağaçlar, yoğun yağış dönemlerinde suyu etkin bir şekilde depolayabilme yeteneğine sahiptir.

Bitkilerde kalıtım maddesi nükleusta bulunur.

ComCat Plus bitki gelişim düzenleyici, bitkilerde aşağıdaki alanlarda katkı sağlar: büyümenin teşviki; döllenmenin arttırılması; vejetatif gelişim periyodunun kısaltılması; meyve kalitesi ve boyutunun arttırılması; meyve kalitesi ve besinsel komponentlerin içeriğinin etkilenmesi; uygun olmayan çevresel faktörler, stres ve hastalıklara karşı dayanıklılığın arttırılması; ürün verimliliğinin arttırılması.

Palizat parankiması, yaprakların üst epidermisinin altında bulunan ve fotosentez yapmakla görevli bir temel doku türüdür. Özellikleri: - Hücreleri bol miktarda kloroplast içerir. - Sık dizilimli olup, hücreler arasındaki boşluklar azdır. - Silindirik şekillidir.

Kök salan bir ağacın meyve verme süresi, genellikle 4-5 yıl olarak kabul edilir.

Yaşam tohumu olarak adlandırılan tohumlar, bitkilerin üreme ve yayılma süreçlerinde hayati bir rol oynar. Bu tohumların başlıca işlevleri şunlardır: 1. Üreme: Tohumlar, uygun koşullarda filizlenerek yeni bitkilerin oluşmasını sağlar. 2. Yayılma: Rüzgar, su veya hayvanlar aracılığıyla taşınarak yeni alanlarda filizlenebilirler. 3. Besin Depolama: Embriyo için gerekli besin maddelerini depolayarak, filizlenme sürecinde bitkinin enerji ihtiyacını karşılar. 4. Dayanıklılık: Sert dış kabukları sayesinde kuraklık, soğuk hava ve diğer olumsuz koşullarda hayatta kalmalarını sağlar. Ayrıca, bazı tohumlar tıbbi ve endüstriyel amaçlar için de kullanılır.

Bitkilerin adaptasyon mekanizmaları şunlardır: 1. Fenotipik Plastisite: Tek bir genotipin farklı fenotipler üretme yeteneği, bitkilerin morfolojilerini, fizyolojilerini ve davranışlarını çevrelerine uyacak şekilde ayarlamalarını sağlar. 2. Metabolik Düzenlemeler: Bitkiler, olumsuz koşullar altında su kaybını en aza indirmek için sululuk ve değiştirilmiş stoma davranışı gibi mekanizmalar kullanır. 3. Genetik Uyarlamalar: Doğal seçilim süreci boyunca, avantajlı genetik çeşitlilikler popülasyonlarda sürdürülür ve bitkiler, hayatta kalmalarını ve üremelerini artıran özelliklerle donatılır. 4. Çeşitli Yaşam Tarihi Stratejileri: Bazı bitkiler kısa yaşam döngüleri ve hızlı büyüme gösterirken, diğerleri zorlu ortamlara dayanmak için uzun ömürlü ve yavaş büyüyen stratejiler benimser. 5. Mikrobiyal Simbiyoz: Bitkiler ve mikroorganizmalar arasındaki simbiyotik ilişkiler, bitkilere hayati besinler sağlar ve stres etkenlerine karşı dayanıklılık kazandırır. 6. Anatomik Adaptasyonlar: Çöl bitkileri kalın yapraklara ve etli gövdelere sahipken, su bitkileri hafif ve esnek gövdelere sahiptir.

Buğday, 10-25°C arasındaki sıcaklıklarda en iyi şekilde yetişir.

Karahindiba bitkisinin boy uzunluğundaki değişimin kalıtsal olup olmadığını test etmek için, uzun ve kısa boylu karahindiba bitkilerini birbirleriyle çaprazlamak gerekmektedir. Bu yöntemle, uzun ve kısa boylu bitkilerin genetik özellikleri bir araya getirilerek, ortaya çıkan tohumların (ve dolayısıyla yeni bitkilerin) boy uzunlukları incelenebilir.

3. sınıf fen bilimleri ders kitabı sayfa 120'de iki farklı içerik bulunmaktadır: 1. Anka Yayınevi: Bu sayfada, bitkilerin yaşam döngüsü ve bir bitki yetiştirme deneyi anlatılmaktadır. 2. MEB Yayınları: Bu sayfada, ışığın görmedeki rolü ve görme olayının gerçekleşmesi için ışığın gerekli olduğu durumlar hakkında sorular ve cevaplar yer almaktadır.

Rizomlu bitkiler, rizom adı verilen yatay uzantılar aracılığıyla çoğalır. Bu üreme süreci şu aşamalardan oluşur: 1. Rizom Gelişimi: Bitkinin kök sisteminin bir parçası olarak, rizomlar yer altındaki toprakta büyümeye başlar ve besin depolamaya başlar. 2. Sürgün Oluşumu: Rizomlar üzerinde, yeni bitki bireylerinin oluşumu için sürgünler gelişir. 3. Kök Sisteminin Gelişimi: Yeni oluşan sürgünler, zamanla kendi kök sistemlerini geliştirir ve topraktan su ve besin alabilme yeteneğine sahip olur. 4. Yayılma: Rizomlar, zamanla yeni alanlara yayılabilir ve bu sayede bitki daha geniş bir alana yayılır. Ayrıca, rizomların bir düğüm taşıyan en küçük parçasıyla bile vejetatif olarak üreme mümkündür.

Endodermis, damarlı bitkilerde kök ve gövdedeki korteks hücrelerinin en iç tabakasıdır.

Ağaçların her yıl kaç metre uzadığı, türüne ve yetiştiği koşullara bağlı olarak değişir. Genel olarak: Orta hızlı büyüyen çam ağaçları yılda 1-2 fit (30-90 santimetre) uzar. Hızlı büyüyen çam ağaçları ise yılda iki fit veya daha fazla büyüyebilir. Diğer ağaç türleri ise yılda ortalama 20 ila 50 cm arasında uzayabilir.