BitkiBiyolojisi

Ksilem ve floem, bitkilerde farklı maddelerin taşınmasını sağlar: Ksilem, kökten alınan su ve suda çözünmüş mineralleri gövde ve yaprak gibi kısımlara taşır. Floem, fotosentez sonucu üretilen organik maddeleri (glikoz, amino asitler) ihtiyaç duyulan yerlere çift yönlü olarak taşır.

Ökse otunun parazit olduğunu anlamak için şu özelliklere dikkat edilebilir: Yaşam Alanı: Ökse otu, ağaçların dal ve gövdelerinde yaşar ve genellikle yaprağını döken meyve ağaçları ile bazı iğne yapraklı orman ağaçlarına parazit olarak bağlanır. Görünüm: Çalı görünümünde olup, yeşilimsi sarı renkli yaprakları ve beyaz, nohut büyüklüğünde meyveleri vardır. Yayılma: Meyvelerini yiyen kuşların dışkıları ile farklı ağaçlara taşınabilir. Etki: Tutunduğu ağacın su ve besin maddesine ortak olarak bu ağaçların zayıf kalmasına, veriminin azalmasına ya da kalitesinin düşmesine neden olabilir. Ökse otunun parazit olup olmadığını kesin olarak anlamak için bir uzmana danışılması önerilir.

Jüt bitkisi, tek yıllık veya iki yılda bir otsu bir bitki olup, nadiren kısa ömürlü ve uzun ömürlü olabilir. Bitkinin ömrü, 6 ila 20 yıl arasında değişmektedir. Jüt bitkisi, çiçek açtığı zaman toplanması gerekir, aksi takdirde tohum zamanı gelmiş olan jüt bitkisi toplandığında kumaşı pek makbul olmayıp oldukça sert bir kumaşa sahip olacaktır.

Pamuk bitkisinin azot ihtiyacı en fazla çiçeklenme dönemi ve sonrasında, koza oluşumu ve olgunlaşma dönemi arasında karşılanmalıdır. Azotun %22'si ilk çiçeklenmeden önce, kalan %78'i ise koza oluşumu ile olgunlaşma dönemi arasında verilmelidir. Ayrıca, pamuğun en hızlı gelişme gösterdiği dönemde, fazla miktarda azota ihtiyacı olduğu için, üst gübrelemede (%26 N) CAN veya (%33 N) amonyum nitrat gübreleri tercih edilmelidir.

Sporla üreme ve tohumsuz üreme arasındaki temel fark, üreme hücrelerinin yapısı ve oluşum şeklidir. Sporla Üreme: Sporlar, tek başına yeni bir organizma oluşturabilen, dayanıklı bir örtü ile kaplı hücrelerdir. Tek ve çok hücrelilerde, mantarlarda, plazmodiumlarda ve çiçeksiz bitkilerde görülür. Eşeyli ve eşeysiz üreme sırayla gerçekleşir (metagenez). Tohumsuz Üreme: Tohumsuz bitkiler (eğrelti otu, kara yosunları gibi), vejetatif üreme yöntemleriyle çoğalır. Vejetatif üreme, yumru, çelik, sürünücü gövde, soğan gibi yapılarla gerçekleşir. Bu nedenle, sporla üreme daha genel bir terim olup, tohumsuz üreme de bu yöntemlerden biridir.

Arma 10 SL, elmada sarı çeşitlerde (örneğin Golden delicious) paslanmaya karşı kullanılır. Kullanım şekli: 1. uygulama tam çiçekte; 2. uygulama tam çiçekten 10 gün sonra; 3. uygulama 2. uygulamadan 10 gün sonra. Doz: 100 ml/100 L su. Tek başına kullanılması önerilir; diğer ürünlerle tank karışımı yapılması durumunda sorumluluk kabul edilmez.

Bitkilerin boyu zamanla farklı şekillerde değişebilir: Primer büyüme. Sekonder büyüme. Sabit büyüme hızı. Bitkilerin büyüme ve gelişme süreçleri, türlerine ve çevresel faktörlere bağlı olarak değişir.

Kotiledon, bir tohumun embriyosunda bulunan tohum yaprağıdır. Botanikte, kotiledon sayısına göre bitkiler iki ana gruba ayrılır: Bir kotiledon bulunanlar: Monokotiledon (monokot) olarak adlandırılır. İki kotiledon bulunanlar: Dikotiledon (dikot) olarak adlandırılır. Kotiledonlar, bitki gelişiminde çeşitli işlevlere hizmet eder: Fidenin korunması: Çevresel streslerden korur. Besin sağlanması: Çevreden emilen besinleri depolar ve fidenin büyümesini destekler. Büyümenin düzenlenmesi: Işık ve su miktarını kontrol ederek büyümeyi düzenler.

Kiraz çiçeğinin ömrü, kısa bir süreliğine çiçeklenip solduğu için kısadır. Ayrıca, kiraz çiçeklerinin ömrü, yağmur ve rüzgar gibi hava koşulları nedeniyle de kısalabilir. Kiraz çiçekleri genellikle 1-2 hafta boyunca açık kalır.

Bitki biyolojisi, bitkilerin yapısını ve bu yapıyı oluşturan tüm parçaların birlikte nasıl çalıştığını anlamaya çalışan bir botanik alt dalıdır. Bitki fizyolojisi ise, bitkilerin fizyolojik süreçlerini inceler. Bitki fizyolojisi, klasik olarak beslenme fizyolojisi, metabolizma fizyolojisi ve büyüme-gelişme fizyolojisi olarak üç ana dala ayrılır. Beslenme fizyolojisi, bitkilerin havadan ve sudan aldıkları gazlar ile toprak veya sudan sağladıkları mineral iyonlarının nasıl alındığını inceler. Metabolizma fizyolojisi, alınan hammaddelerin hangi maddelere dönüştürüldüğünü ve bu süreçte işlevlerin neler olduğunu araştırır. Büyüme-gelişme fizyolojisi, beslenme ile alınan ve metabolize edilen maddelerin kullanımıyla bitki hücrelerinin ve organizmaların büyümesini, farklılaşarak özel işlevler kazanmasını ve bu süreçleri etkileyen faktörleri inceler.

Çenek, bitkinin embriyosunun oluşumu sırasında meydana gelir. Çift döllenme sürecinde, spermlerden biri yumurta hücresini dölleyerek zigotu oluşturur ve bu zigot, mitoz bölünmelerle bitki embriyosunu ve çeneği meydana getirir. Ayrıca, tohumlu bitkilerin tohumlarının çimlenmesi sırasında da çenek oluşur.

Yan kökler, köklerin merkezi damar silindirini çevreleyen hücre tabakası olan perisikldeki hücrelerin bölünmeye başlamasıyla oluşur. Bu süreç şu şekilde gerçekleşir: 1. Hücre Bölünmesi: Perisikldeki hücreler bölünerek ek hücre katmanları oluşturur ve bu hücreler kök meristemini dışa doğru iter. 2. Kök Meristemi: Oluşan yeni hücreler, yan kök meristemini oluşturur. 3. Kök Gelişimi: Bu meristem, kendi birincil büyümesini gerçekleştirerek yan kökü meydana getirir. Yan kökler, kök tüylerinden farklı olarak birçok hücreden oluşur ve kök kapağı bulunur.

Turgor kaybı, bitki hücrelerinde su kaybı sonucu turgor basıncının azalması ve hücrenin büzülmesi durumudur. Plazmoliz, bir bitki hücresinin, kendisinden daha yoğun (hipertonik) bir ortama konulduğunda, osmoz kurallarına göre su kaybederek büzülmesidir. Plazmoliz, uzun süre devam ederse hücre ölür.

Oksin, bitkisel hormonlar arasında en önemli olarak kabul edilir. Oksin, bitkinin boyca uzayıp farklılaşmasında, yönelim olaylarında, yaprakların dökülmesinde ve meyvelerin olgunlaşmasında etkilidir. Diğer önemli bitkisel hormonlar arasında sitokinin, etilen ve giberellin bulunur. Hangi hormonun en önemli olduğu, bitkinin hangi fizyolojik sürecinin daha kritik olduğuna bağlı olarak değişebilir.

Besin çözeltisinde pH ve EC kontrolü önemlidir çünkü: Bitki sağlığı ve gelişimi: pH ve EC seviyeleri, bitkilerin besinleri doğru oranda alıp almadığını gösterir. Verimlilik: pH ve EC seviyelerinin izlenmesi, kalıpların tespit edilmesine ve daha sağlıklı bitkiler için gerekli değişikliklerin yapılmasına yardımcı olur. Ürün kalitesi: Gıdalarda pH ölçümü, ürünün kalitesi ve güvenliği hakkında bilgi verir. pH ve EC seviyelerinin kontrol edilmemesi durumunda: Besin dengesizlikleri: Yüksek EC seviyeleri besin toksisitesine, düşük EC ise eksikliklere yol açabilir. Ürün kalitesinde düşüş: Gıdaların kabul edilen pH değerlerinin dışına çıkması, ürün kalitesinde sorun olduğunu gösterebilir.

Oksin ve sitokinin bitkide birbiriyle ilişkisi olmayan birçok görevi yerine getirir. Oksinin bilinen bazı işlevleri: Hücre genişlemesi ve hücre farklılaşması. Sürgün ucunun gelişimi. Lateral ve yatay kök oluşumu. Meyve oluşumu. Sitokinin ise şu işlevleri yerine getirir: Hücre bölünmesi. Yapraklarda sararmayı geciktirme. Besin mobilizasyonunu uyarma. Kloroplast olgunlaşmasını başlatma. Lateral tomurcuk gelişimini uyarma. Çimlenmeyi teşvik etme. Oksin ve sitokinin arasındaki denge, bitki büyümesi ve gelişimi için son derece önemlidir.

Bitki steroidleri, özellikle brassinosteroidler, bitkilerde büyüme ve gelişmeyi düzenleyici işlevler görür. Bu steroidler: Hücre bölünmesi ve uzamasını teşvik eder. Hormonal dengeyi sağlar. Protein ve nükleik asit sentezini aktive eder. Enzim aktivitesini artırır ve H+ pompası aktivitesini düzenler. Membran bileşimini ve doymuş yağ asidi kompozisyonunu etkiler. Fotosentetik kapasiteyi artırır ve ürünlerin translokasyonunu sağlar. Çevresel streslere karşı bitkinin uyum yeteneğini geliştirir. Ayrıca, bazı bitki steroidleri farmakolojik aktiviteye sahiptir; örneğin, kardenolidler kalp yetmezliği tedavisinde kullanılır.

Lavanta çiçeği, doğru bakım yapıldığında ortalama 15-20 yıl yaşayabilir. Ancak lavantanın ömrü, iklim koşulları, toprak yapısı, sulama ve budama gibi bakım faktörlerine bağlı olarak değişebilir.

C3 tipi fotosentez, fotosentezdeki karbon tutulumu mekanizmalarından biridir. C3 tipi fotosentezin özellikleri: İlk bileşik: Yeşil bitkinin atmosferden aldığı CO2, fotosentez yapan hücrede bulunan ribuloz 1,5-difosfat (RuDP) ile reaksiyona girer ve 3 karbon atomlu fosfogliserik asit (PGA) oluşur. Enzim: Reaksiyonun katalizörlüğünü RuDP karboksilaz enzimi üstlenir. Enerji ihtiyacı: Bir CO2 molekülünün indirgenmesi için 3 ATP ve 2 NADPH gereklidir. Örnekler: Buğday, arpa, pamuk, şekerpancarı, yonca, korunga gibi bitkiler C3 bitkilerine örnek olarak verilebilir. C3 tipi fotosentez, ilk oluşan bileşiğin 3 karbonlu olması nedeniyle bu adı almıştır.

Çiçeklerin çığlık atmasının nedeni, zarar gördüklerinde veya strese maruz kaldıklarında çevreleriyle iletişim kurmaktır. Bitkiler, insan kulağının algılayamayacağı frekanslarda ses dalgaları üretir. Su sıkıntısı uyarısı: Susuz kalan bir bitki, yakınındaki diğer bitkilere su sıkıntısının başladığını bildirebilir. Böceklere uyarı: "Burada bir sorun var, uzak dur" mesajı gönderebilir. Ayrıca, bitkilerin tehlike anında diğer bitkileri uyaran bir savunma mekanizması da vardır.