BitkiBilimi

1 kestane ağacı, yılda ortalama 50-200 kilogram arasında kestane verebilir. Ancak bu miktar, ağacın yaşı, bakım durumu, iklim koşulları ve toprağın verimliliği gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.

Hasat sonrası solunum yapan ürünlere örnek olarak şunlar verilebilir: Klimakterik meyveler: Elma, armut, ayva, muz, kivi, domates, kavun, kayısı, şeftali, erik ve avokado. Bazı sebzeler: Marul, bezelye, ıspanak, brokoli, salatalık, kabak, patlıcan. Bu ürünler, hasat edildikten sonra da oksijen alıp karbondioksit vererek solunum yapmaya devam ederler.

Yükselti farkı, biyoçeşitliliği çeşitli şekillerde etkileyebilir: Bitki Türleri: Yükseltiye bağlı olarak bitki türleri farklı kuşaklar oluşturabilir. Türlerin Dağılımı: Yükseltinin etkisiyle bazı türler belirli rakımlarda yoğunlaşabilir. Genetik Çeşitlilik: Yükselti farklılıkları, bitki popülasyonlarında genetik çeşitlenmeye yol açabilir. Ayrıca, yükseltinin etkisiyle iklim ve mikro iklim farklılıkları oluşabilir, bu da farklı bitki ve hayvan türlerinin ortaya çıkmasına katkı sağlayabilir.

Zalvican ağacı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak meyve ağaçlarının meyve verme süresi, ağacın türüne, yetiştirme koşullarına ve fidanın satın alındığı yaşa bağlı olarak değişir. Bazı meyve ağaçlarının ortalama meyve verme yaşları: Kiraz ve kayısı: 3-5 yıl. Elma: 2-5 yıl. Nar: 3 yıl. Trabzon hurması: 2 yıl. Şeftali: 2 yıl, istikrarlı verime 5 yıl sonra ulaşır. Bodur meyve fidanları ise genellikle 2. yıl sonunda istenen verime ulaşır.

Domates, botanik olarak bir meyvedir. Sınıflandırma: Âlem: Plantae; Şube: Tracheophyta; Sınıf: Magnoliopsida; Takım: Solanales; Familya: Solanaceae; Cins: Solanum; Tür: S. lycopersicum. Ancak mutfakta genellikle sebze olarak sınıflandırılır ve kullanılır.

Şafak ağacı olarak belirtilen bir ağaç türü bulunamamıştır. Ancak, bazı ağaç türlerinin ortalama yaşam süreleri şu şekildedir: Çam: 100 ila 1000 yıl. Zeytin: 400-500 yıl. Kayın: 900 yıl. Meşe, ıhlamur, köknar: 1000 yıl. Kiraz: 60-70 yıl. Vişne: 40-50 yıl. Badem: 50 yıl. Ağaçların yaşam süresi, türlerine ve yaşam koşullarına göre değişiklik gösterebilir.

Pinopsida ve Gymnospermae aynı değildir, ancak aynı taksonomik gruba, yani açık tohumlulara (Gymnospermae) aittirler. Gymnospermae, çoğunlukla ağaç veya ağaççık, seyrek olarak da çalı biçiminde olan bitkileri kapsayan taksonomik bir gruptur.

Maki, Akdeniz ikliminin egemen olduğu bölgelere özgü, ortalama 1-2 metre boyundaki küçük ağaç veya çalıların oluşturduğu bitki örtüsüdür. Bu bitki örtüsünün hâkim olduğu alanlara makilik denir. Türkiye'de en çok Akdeniz ve Ege kıyılarında yaygındır; Marmara ve Karadeniz kıyılarında ise daha seyrektir.

Hâmile kelimesi, Arapça kökenli olup "hamile", "gebe" anlamına gelir. Ayrıca, Osmanlıca'da "hâmile" kelimesi şu anlamlara da gelir: Sıklığından dolayı birbirine girmiş olan ağaçlar; Ağaç ve ot bitmiş kumlu yer; Döşek çarşafı.

Çobanpüskülü yaprağından hangi boyarmadde elde edildiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, boyarmadde elde edilen bazı bitkiler şunlardır: Aspir (Carthamus tinctorius). At kestanesi (Aesculus hippocastanum). Cehri (Rhamnus tinctoria Rhamnus petiolaris). Mürver (Sambucus nigra). Kantaron (Hypericum scabrum). Ceviz (Juglans regia L.). Kırmızı soğan (Allium cepa). Çivit otu (Isatis tinctoria). Ayrıca, bazı bakteriler, likenler ve mantarlar da boyarmadde kaynağı olarak kullanılmaktadır.

Soymuk, çam ağaçlarının kabuğunun altından çıkarılan ve çamın özsuyunu barındıran sarımsı kabuklardır. Soymuk tüketmenin bazı faydaları: Akciğer rahatsızlıklarına iyi gelir. Bağışıklığı güçlendirir. Sindirim sistemine yardımcı olur. Soymuk, taze olarak tüketilmelidir; 24 saat içinde yenmezse ekşir ve lezzetini kaybeder.

Ayrı eşeylilik, herhangi bir canlı bireyinde iki farklı cinsiyetten yalnızca birine sahip olma durumudur. Mısır ayrı eşeyliliği hakkında spesifik bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, Mısır'da isimlerin eril ve dişil olarak ayrıldığı bilinmektedir.

Terra Rossa toprağı, özellikle Akdeniz bitkilerinin yetiştirilmesi için uygundur. Terra Rossa'nın iyi geldiği bazı bitkilerin özellikleri: Zeytin ağaçları: Kurak koşullara dayanıklıdır ve mineraller bakımından zengin toprakları sever. Üzüm bağları: Toprağın demir oksit içeriği, üzümün kimyasal bileşimini etkileyerek şarapların karakteristik tatlarının oluşmasına katkıda bulunur. Narenciye ağaçları: Toprağın su tutma kapasitesinden yararlanarak sıcak yaz aylarında bile verimli ürünler sağlar. Ayrıca, demir zengini Terra Rossa, demir ihtiyacı yüksek bitkiler için ideal bir büyüme ortamı sunar.

Daldırma yöntemi ile vejetatif üreme şu şekilde yapılır: 1. Ana bitkiye bağlı dal seçilir. 2. Dal toprağa doğru bükülür. 3. Köklenme beklenir. Farklı daldırma yöntemleri: Adi (basit) daldırma: Dalın sadece toprağa gelen kısmı örtülür. Yılankavi daldırma: Dal, birkaç farklı noktadan toprağa gömülür. Hendek daldırma: Dal, bir hendeğe yatırılır ve üzeri kapatılır. Hava daldırması: Bitkinin kabuğunda yara açılır, nemli bir materyalle sarılır ve köklenme beklenir. Daldırma yönteminin başarılı olması için ortamın iyi havalanmış ve nemli olması gerekir.

Parankima, bitki yapısına ait bir canlı olup, aynı zamanda hücreler konusu içerisine de dahil olan bir terimdir. Parankimanın bazı görevleri: Fotosentez: Bitkilerde en önemli olaylardan biri olan fotosentezi gerçekleştirir. Terleme: Bitkilerin terleme görevini üstlenir. Solunum ve metabolik olaylar: Solunum ve metabolik olayların aktif olarak meydana geldiği dokudur. Parankima, görevlerine göre şu şekilde sınıflandırılır: özümleme parankiması; havalandırma parankiması (aerankima); iletim parankiması; depo parankiması. Parankima, tıp alanında da kullanılır.

Bitkilerin en büyük sınıfı, tohumlu bitkiler veya anjiyospermler olarak da bilinen kapalı tohumlu bitkilerdir. Diğer büyük bitki sınıfları: Açık tohumlu bitkiler (gymnospermler); Yükseltilmiş bitkiler (vasküler bitkiler); Yükseltilmemiş bitkiler (non-vasküler bitkiler).

Paclobutrazol, bitkilerde gibberellin adı verilen büyüme hormonunun biyosentezini inhibe ederek etki eder. Bu sayede: Bitkilerin boyca uzaması durur ve büyüme enerjisi kök ve meyve gelişimine yönlendirilir. Daha kompakt, güçlü ve dayanıklı bitkiler oluşur. Çiçeklenme süreçleri düzenlenir ve meyve tutumu artar. Bitkiler soğuk, su eksikliği, sel ve tuzluluk gibi streslere karşı daha dirençli hale gelir. Paclobutrazol, genellikle yaprak püskürtme veya toprak uygulaması yöntemiyle kullanılır ve sistemik bir büyüme düzenleyici olarak bitki dokularına hızla nüfuz eder.

"Dikmeli" ve "dikmemeliler" terimleri arasında doğrudan bir fark bulunmamaktadır. Ancak, "dikmek" fiili ile ilgili farklı bağlamlarda kullanılan terimler şunlardır: 1. Dik çizgiler: Birbirini 90 derece açıyla kesen çizgilerdir. 2. Dikmek (bitki): Bir bitkiyi toprağa yerleştirmek anlamına gelir. 3. Dikmek (inşaat): Çatı yapımında, aşıkların aldıkları yükü duvar veya kirişe aktarmak için dikmeler kullanmak demektir.

Kahve ağacı, sıfır derecenin altındaki sıcaklıklara dayanamaz ve kesinlikle yaşayamaz.

Betizak kestanesi olarak belirtilen bir kestane çeşidi bulunamamıştır. Ancak, genel olarak kestane ağaçları ılıman iklim bölgelerinde yetişir. Türkiye'de kestane ağaçları en çok şu bölgelerde yetişir: - Ege Bölgesi: Aydın, İzmir, Manisa. - Marmara Bölgesi: Bursa, Kocaeli. - Karadeniz Bölgesi: Kastamonu, Zonguldak. Ayrıca, kestane ağaçları 1000-1200 metre yüksekliğe kadar olan rakımlarda da yetişebilir.