Beyin

İnsan beyni doğrudan 3 boyutlu resimleri göremez, çünkü gözlerimiz sadece 2 boyutlu görüntüleri algılayabilir. Ancak, beynimiz iki gözün farklı açılardan gördüğü görüntüleri birleştirerek derinlik algısını oluşturur.

Zeka, beynin hem sağ hem de sol lobunda yer alır. - Sol lob, mantıksal, gerçekçi ve sistematik düşünme ile ilişkilendirilir ve bilişsel zekanın merkezi olarak kabul edilir. - Sağ lob ise duygusal zekaya odaklanır ve sezgileri, kişisel duyguları ve düşünceleri baz alır.

Evet, insan beyni bilgisayara bağlanabilir. Bu, BrainGate teknolojisi sayesinde mümkün olmuştur. Ayrıca, SpiralE adı verilen bir cihaz da ameliyat gerektirmeden beynin iç kulak yoluyla bilgisayara bağlanmasını sağlamaktadır.

Korteks beyin, beynin dış gri madde tabakası olup, bilişsel işlevlerin çoğunu yöneten merkezi bir bölgedir. Başlıca işlevleri şunlardır: 1. Duyusal Bilginin İşlenmesi: Gözlerden, kulaklardan ve diğer duyu organlarından gelen sinyalleri algılayıp yorumlayarak çevreye uyum sağlamayı kolaylaştırır. 2. Motor Kontrol ve Hareket Planlama: Kas hareketlerini yönlendirir ve ince motor becerilerin koordinasyonunu sağlar. 3. Karmaşık Düşünce Süreçleri: Düşünme, problem çözme, karar verme gibi üst düzey bilişsel işlevleri kontrol eder. 4. Dil ve Hafıza: İşitsel bilgiyi algılar, dil işleme ve uzun süreli hafıza fonksiyonlarının temelini oluşturur. Korteks, frontal, parietal, oksipital ve temporal loblar olarak dört ana bölgeye ayrılır ve her biri özgün görevleriyle bilişsel sürecin farklı yönlerini yönetir.

Lemniscus medialis, beyin sapında, özellikle medulla oblongata'da bulunan, çaprazlaşan ve ağırlıklı olarak miyelinli aksonların oluşturduğu büyük bir lif demetidir. Bu yapı, funiculus dorsalis'in çekirdekleriyle thalamus arasındaki bağlantıyı sağlar.

Gerstmann sendromu, beynin belirli bir bölgesine (girus angularis bölgesindeki sol paryetal lob) verilen hasardan kaynaklanan nörolojik bir bozukluktur. Sendromun dört ana semptomu vardır: 1. Agrafya veya disgrafi: Yazma güçlüğü. 2. Akalkuli veya diskalkuli: Basit matematiksel hesaplamaları yapamama. 3. Finger agnozisi: Parmakları tanıyamama. 4. Sol-sağ karışıklığı: Sol ve sağ tarafları ayırt edememe. Gerstmann sendromu ayrıca gelişimsel Gerstmann sendromu olarak da bilinir ve öğrenme güçlüğü çeken beyin hasarlı çocuklarda görülür. Sendromun nedenleri arasında felç, beyin tümörleri, beyin travması ve bazı toksik maddeler bulunur. Tedavi, semptomların yönetimine ve rehabilitasyona odaklanır.

Dil lobu, beynin sol yarım küresinde bulunur.

Ventrikül, kalp ve beyin gibi organlarda boşluk anlamına gelir. Kemal Sarsmaz adına özel bir anlam taşımaz, bu nedenle onun için spesifik bir açıklama yapılamaz.

Beyne pıhtı atan hasta, erken ve doğru müdahale ile iyileşme şansı yakalayabilir. Tedavi yöntemleri arasında şunlar yer alır: - Trombolitik tedavi: Pıhtı eritici ilaçların uygulanması. - Mekanik pıhtı çıkarılması: Girişimsel olarak damar yolundan girip beyne ulaşarak pıhtının çıkarılması. - Karotid endarterektomi: Boyundaki şah damarında oluşan darlığın çıkarılması ve ilgili noktaya stent takılması. Rehabilitasyon süreci, beyinde hasar gören alanın büyüklüğüne ve etkilenen fonksiyonlara bağlı olarak fizik tedavi, konuşma terapisi ve psikolojik destek gibi çeşitli terapileri içerir. Özetle, beyne pıhtı atması hayati bir durum olup, yaşam kaybına ve engellilik durumuna yol açabilir; bu nedenle hızlıca tedavi edilmesi gereklidir.

FMRI (Fonksiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme) cihazı, beyin aktivitesini ölçmek ve görselleştirmek için kullanılır. Başlıca işlevleri: 1. Cerrahi Planlama: Beyin ameliyatı öncesi, hangi bölgelerin hedeflenmesi ve hangilerinden kaçınılması gerektiğini belirlemek için kullanılır. 2. Hastalık Teşhisi: İnme, beyin tümörleri, beyin yaralanmaları ve Alzheimer gibi hastalıkların teşhisinde yardımcı olur. 3. Araştırma: Normal beyin fonksiyonlarını ve bilişsel süreçleri anlamak için araştırmalarda kullanılır. FMRI, non-invaziv, ağrısız ve güvenli bir yöntemdir.

İnfratentorial bölge, beynin tentorium cerebelli'nin altında bulunan alanıdır. Bu bölge, beyin sapı ve beyinciği içerir.

Atriyumda (kulakçık) bulunan organlar şunlardır: Sağ atriyum: Superior vena kava, inferior vena kava, anterior kardiyak toplardamarlar, koroner sinüs ve en küçük kardiyak toplardamarlardan gelen oksijen yoksunu kanı alır ve triküspid kapaktan sağ ventriküle taşır. Sol atriyum: Pulmoner venlerden oksijenli kanı alır ve mitral kapaktan sol ventriküle pompalar. Atriyal apendaj (kulak kepçesi): Atriyumun kulak benzeri çıkıntısıdır. Kapalı dolaşım sistemine sahip bütün hayvanlarda en az bir atriyum bulunur.

BiPlan anjiyo, beyin anjiyosunun daha gelişmiş bir versiyonudur: - Geleneksel (Tek Plan) Beyin Anjiyosu: Görüntüler tek bir açıdan alınır ve bu, damarların iki boyutlu bir görüntüsünü sağlar. - BiPlan Anjiyografi: Aynı anda iki farklı açıdan görüntü almak için özel bir röntgen cihazı kullanılır. Bu yöntem, beyin damarlarının daha detaylı bir şekilde incelenmesini sağlar ve tedavi planlamasında rehberlik eder.

Bitkisel hayattaki bir hasta gözlerini açabilir çünkü bu durum, beyin sapının hala işlevsel olduğunu gösterir. Ancak, bitkisel hayattaki hastalar genellikle çevrelerinin farkında değillerdir ve göz kapaklarını açmak gibi hareketleri refleks olarak gerçekleştirirler.

Sol dil lobu, beynin dil işleme ve mantıksal fonksiyonlar ile ilgili işlevlerinde önemli bir rol oynar. Bu lobun görevleri arasında: Konuşma, anlama, okuma ve yazma gibi dil yetenekleri; Matematiksel işlemler ve analitik düşünme; Sebep-sonuç ilişkisi kurma ve sıralama.

Albert Einstein'ın beyninin ağırlığı 1230 gram olarak kaydedilmiştir.

Beyincik (serebellum), beynin arka alt tarafında, pons ve medullanın hemen arkasında yer alır.

Kraniyotomi ve kraniektomi kafatası kemiklerinin çıkarılmasıyla ilgili iki farklı cerrahi işlemdir. Kraniyotomi, kafatası kemiklerinin bir bölümünün geçici olarak çıkarılması ve ameliyat sonunda genellikle yerine konmasıdır. Kraniektomi ise çıkarılan kemik parçasının eski yerine konulmadığı durumdur.

Beynin anten görevi gören kısmına "dentritler" denir.

Bilinçaltı hatıraları, beynin limbik sisteminde saklanır. Amigdala: Duygusal hafıza ve tepkilerin merkezidir, korku, öfke gibi güçlü duyguları işler ve travmatik olayları depolar. Hipokampus: Öğrenme ve uzun süreli hafıza ile ilgilidir, yaşanmış olayların ve mekânların kaydedilmesini sağlar.