Bakteri

Borrelia burgdorferi bakterisi, kenelerin ısırması yoluyla insanlara bulaşır. Bu bakteri, özellikle Ixodes scapularis, Amblyomma americanum ve Dermacentor variabilis gibi kenelerde bulunur.

Evet, buhar makinesi bakterileri öldürür. Buhar, yüksek sıcaklıkta virüs ve bakterilerin %99,99'unu yok eder.

Bir bakteri 1 saatte 3 katına çıkıyorsa, 8 saatte 3⁸ = 6561 katına çıkar.

Mantar enfeksiyonlarına dermatofitler, candida türleri ve küf mantarları gibi çeşitli bakteriler neden olur.

Lactobacillus reuteri — sindirim sistemi üzerinde olumlu etkileri olan bir probiyotik bakteridir. Bu bakteri, başta gastrointestinal sistem olmak üzere idrar yolu, cilt ve anne sütü de dahil olmak üzere insan vücudunun farklı bölgelerini kolonize edebilir. Lactobacillus reuteri'nin bazı faydaları: akut bulaşıcı ishalin süresini kısaltır; kolit veya inflamatuar bağırsak hastalığı olan hastalarda karın ağrısını iyileştirir; Helicobacter Pylori enfeksiyonu olan hastalarda dispepsi ve gastrit semptomlarını iyileştirir.

Maratem alkol bazlı el dezenfektanı, bakteri ve virüslere karşı aktif bir dezenfektan olarak kullanılır. Bu ürünün diğer işlevleri: - Cilt üzerinde uzun süre bakteriyostatik etki sağlar. - Dermatolojik olarak test edilip onaylanmıştır. - Gıda üretimi gibi yüksek hijyen gerektiren işletmelerde el hijyenini sağlamak için kullanılır.

Gram negatif diplokoklar, Neisseria cinsine ait bakterilerdir.

Bakteriler DNA'yı üç ana yolla alabilirler: transformasyon, transdüksiyon ve konjugasyon. 1. Transformasyon: Parçalanmış bir bakterinin serbest kalan DNA'sının başka bir bakteri tarafından hücre içine alınmasıdır. 2. Transdüksiyon: Bir bakteriyofaj (virüs) aracılığıyla genetik materyalin bir bakteriden diğerine aktarılmasıdır. 3. Konjugasyon: Canlı bir bakteriden diğer bir bakteriye, sex pilusları veya doğrudan temas sonucu DNA'nın bir kısmının veya tamamının aktarılmasıdır.

Thiomargarita namibiensis adlı bakteri, mikroplar arasında bilinen en büyük bakteridir.

Virüs ve bakterilerin cansızlara benzeyen özellikleri şunlardır: 1. Hücresel yapının olmaması: Hem virüsler hem de bakteriler hücresel bir yapıya sahip değildir. 2. Metabolizmanın bulunmaması: Enerji üretimi ve madde dönüşümü gibi metabolik süreçleri gerçekleştiremezler. 3. Üreme yeteneklerinin olmaması: Kendi başlarına çoğalamazlar, üremek için bir konak hücreye ihtiyaç duyarlar. 4. Enzim sistemlerinin olmaması: Virüslerin ve bakterilerin enzim sistemleri gelişmemiştir. 5. Antibiyotiklerden etkilenmeme: Virüsler antibiyotiklerden etkilenmezken, bakteriler de sadece belirli antibiyotiklere duyarlıdır.

Nekrotizan fasiit, genellikle bakterilerin vücuda girmesi sonucu oluşan bir cilt enfeksiyonudur. Enfeksiyona neden olan başlıca bakteriler şunlardır: Grup A Streptococcus (strep boğazına neden olan bakteri); Clostridium perfringens (anaerobik bir bakteri); Vibrio vulnificus (deniz suyuyla temas sonrası etkili olabilir). Enfeksiyon, aşağıdaki durumlar aracılığıyla vücuda girebilir: Küçük kesikler veya yaralar; Cerrahi yaralar; Böcek ısırıkları; Yanıklar. Risk faktörleri arasında diyabet, alkol kullanım bozukluğu, karaciğer sirozu ve bağışıklık sistemini zayıflatan hastalıklar bulunur.

Enterobacteriaceae — Salmonella ve Escherichia coli gibi ünlü hastalık etkenlerini de içeren büyük bir bakteri ailesidir. Bu ailenin bazı özellikleri: Gram-negatif, spor oluşturmayan, çubuk şekilli bakterilerdir; Kolay kültürlenirler (özel gereksinimleri yoktur); Oksidaz negatif (Pleisomonas hariç) ve genelde katalaz pozitiftirler; Nitrat redüktaz pozitiftirler (nitratı nitrite indirgeyebilirler); Seçmeli anaerobdurlar (oksijen varlığında da, yokluğunda da büyüyebilirler); Glikoz fermantasyonu yapabilirler. Enterobacteriaceae familyasının içinde enfeksiyon hastalıklarına yol açan zararlı cinslerin yanı sıra gıda ve ilaç endüstrilerinde kullanılan yararlı cinsler de vardır.

İdrarda "pat" ifadesi, genellikle "pH" değerini ifade eder. Ancak, idrar tahlilinde "bact" terimi de kullanılabilir ve bu, idrarda bakteri varlığını ifade eder.

Trahom hastalığı, Chlamydia trachomatis adlı bir bakterinin neden olduğu bulaşıcı bir hastalıktır. Trahomun diğer nedenleri arasında: - Yetersiz hijyen ve temiz suya erişim eksikliği; - Kalabalık yaşam koşulları ve aşırı kalabalık; - Bozulmuş bağışıklık sistemleri ve yetersiz beslenme; - Enfekte bireylerle yakın temas ve kontamine olmuş eşyalara dokunma. Ayrıca, sinekler de bakteriyi taşıyarak hastalığın yayılmasında vektör olarak rol oynayabilir.

Rickettsiales takımı, Rickettsiaceae familyasına aittir.

Dizanteriye neden olan başlıca bakteriler şunlardır: 1. Shigella Bakterileri: Shigella dysenteriae bakterisi, basilli dizanteriye yol açar. 2. Escherichia coli (E. coli): Bazı E. coli türleri de dizanteriye neden olabilir. 3. Campylobacter: Kampilobakteriyoz enfeksiyonuna yol açar. 4. Salmonella: Salmonelloz enfeksiyonuna neden olur. Ayrıca, Entamoeba histolytica gibi parazitler de amipli dizanteriye yol açabilir.

Helicobacter ve SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) aynı şeyler değildir. - Helicobacter (H. pylori), mide ülserlerine ve gastrite neden olan bir bakteridir ve mide zarını etkiler. - SIBO ise, küçük bağırsakta bakteri aşırı büyümesi durumudur ve bu durum, bağırsak florasının dengesizliğinden kaynaklanır. Her iki durum da sindirim sistemi semptomlarına yol açabilir, ancak farklı nedenlerden kaynaklanır ve farklı tedavi yöntemleri gerektirir.

Makrolidler genellikle gram-pozitif koklar ve basiller ile bazı gram-negatif bakterilere karşı etkilidir. Özetle, makrolidlerin etkili olduğu bazı bakteriler: - Streptokok türleri (Strep. pyogenes, pneumoniae, viridans); - Stafilokok türleri (aureus, epidermidis); - Corynebacterium diphteriae; - Clostridium türleri (perfringens, tetani); - Listeria; - Legionella pneumophila. Ayrıca, makrolidler mikoplazma, klamidya ve lejyonella gibi hücre içi patojenlere karşı da kullanılır.

Tetanoz ve Clostridium aynı şeyi ifade eder çünkü tetanoz, Clostridium tetani bakterisinin neden olduğu bir enfeksiyondur.

Disk difüzyon yöntemi, antibiyotiklerin bakteriler üzerindeki etkinliğini test etmek için kullanılan bir tekniktir. Bu yöntemde: 1. Agar plaka hazırlanır: Mueller-Hinton agar gibi uygun bir besiyeri kullanılır ve agar 4 mm derinlikte ve pH'ı 7.2-7.4 arasında olacak şekilde olmalıdır. 2. Bakteriyel inokulum hazırlanır: Bakteriler salin içinde süspanse edilir ve 0.5 McFarland standardına göre ayarlanır. 3. Plaka aşılanır: Bakteriler, steril bir svap ile agar yüzeyine eşit şekilde yayılır. 4. Antibiyotik diskleri yerleştirilir: Antibiyotik emdirilmiş diskler, agar üzerine yerleştirilir ve hafifçe bastırılır. 5. İnkübasyon: Plaka, 35°C'de 16-18 saat (bazı antibiyotikler için 24 saat) inkübe edilir. 6. Zonların ölçülmesi: İnkübasyondan sonra, disklerin etrafındaki inhibisyon zonları milimetre cinsinden ölçülür. 7. Değerlendirme: Bulunan değerler, standart tablolarla karşılaştırılarak bakterilerin antibiyotiğe karşı duyarlı (S), orta duyarlı (I) veya dirençli (R) olduğu belirlenir.