Atom

Karbon atomu, değerlik elektron sayısının 4 olması nedeniyle 4 bağ yapar. Bu durum, hibritleşme adı verilen bir süreçle açıklanır: karbon atomu, s orbitalindeki elektronlardan birini p orbitaline zıplatarak toplamda 4 adet eşlenmemiş elektron elde eder.

Elektron diziliminde "tam dolu" ve "yarı dolu" şu anlamlara gelir: 1. Tam Dolu: Bir orbitalin elektron kapasitesi maksimum düzeye ulaştığında, yani s orbitalinde 2 elektron, p orbitalinde 6 elektron, d orbitalinde 10 elektron ve f orbitalinde 14 elektron olduğunda tam dolu olduğu söylenir. 2. Yarı Dolu: Bir orbitalin elektron kapasitesinin yarısı dolduğunda, yani s orbitalinde 1 elektron, p orbitalinde 3 elektron, d orbitalinde 5 elektron ve f orbitalinde 7 elektron olduğunda yarı dolu olduğu söylenir.

N3 ve L1 durumunda, en yüksek enerjili elektron p orbitalinde bulunur.

Bir elementin temel haline dönmesi için uyarılmış haldeki elektronların aldıkları enerjiyi geri vermeleri gerekmektedir.

Üçüncü enerji seviyesi 18 elektron alabilir.

Atomlar, hem canlı hem de cansız varlıkların yapı taşıdır. Canlı varlıklar: En küçük yapı taşları hücrelerden oluşur ve bu hücreler, çok sayıda atomdan oluşan protein, karbonhidrat ve yağlardan yapılmıştır. Cansız varlıklar: Temel yapıları atomlardan oluşur.

Atomda proton ve nötron şu şekilde gösterilir: 1. Proton: Atomun çekirdeğinde yer alan pozitif (+) yüklü taneciklerdir ve "p+" sembolü ile gösterilir. 2. Nötron: Atomun çekirdeğinde yer alan yüksüz taneciklerdir ve "n0" sembolü ile gösterilir.

Atomun 3 boyutlu modeli, atomun yapısını ve bileşenlerinin uzayda nasıl dizildiğini gösteren bir temsil yöntemidir. Bu modeller arasında şunlar yer alır: Ball-and-Stick Modelleri: Atomları toplar (top) ile ve bağları çubuklar (çubuk) ile gösterir. Elektron Yoğunluğu Gösterimi: Elektronların yoğun olduğu yerleri gösterir. Boşluksuz Model: Atomları üst üste binen küreler olarak gösterir. Ayrıca, taramalı aktarmalı elektron mikroskopisi gibi teknikler kullanılarak atomların tek tek 3 boyutlu konumları da belirlenebilir.

Nötr atom, elektron ve proton sayısı birbirine eşit olan atomdur.

Evet, bir çekirdeğin kararlı olması, o atom için kararlı bir proton/nötron oranına bağlıdır. Nötron/proton oranı 1'e eşit veya yakın olan atomlar kararlıdır, bu oranın dışına çıkıldığında ise atom kararsız hale gelir.

Element tanecik modeli, aynı cins atomlardan oluşan molekülleri ifade eder. Bu tür moleküllere örnek olarak hidrojen, oksijen, karbon ve iyot verilebilir.

Hidrojen atomu, en basit ve en hafif atom olması nedeniyle nötron içermez. Nötronların varlığı, atomun kütlesini artırır ve hidrojenin yapısını bozar.

Atomun en büyük hacmi, elektronların bulunduğu alanda yer alır.

Elektronlar, protonlardan daha az yük taşır çünkü elektronların yükü negatif (-e), protonların yükü ise pozitif (+e)'dir.

Küresel simetri, atomun kararlılığını artırır. Bu durum, eş enerjili orbitallerin yarı dolu veya tam dolu olması durumunda gerçekleşir.

Atomun ilk modeli, Yunanlı filozof Democritus'a aittir.

Çekirdek yükü 12 olan atom, sodyum (Na) elementine aittir.

Karbon-12 (¹²C) ve karbon-13 (¹³C) arasındaki temel fark, çekirdeklerindeki nötron sayısında yatmaktadır. - Karbon-12: 6 proton ve 6 nötron içerir, bu da ona 12 atomik kütle birimi (amu) verir. - Karbon-13: 6 proton ve 7 nötron içerir, bu nedenle atom kütlesi 13 amu'dur. Bu nedenle, karbon-13, karbon-12'den biraz daha ağırdır. Ayrıca, doğal karbon atomlarının yaklaşık %99'unu karbon-12, %1'ini ise karbon-13 oluşturur.

Madde, atom ve moleküllerden şu şekilde oluşur: 1. Atom: Maddenin en küçük yapı taşı olan atom, pozitif yüklü bir çekirdek ve etrafında dönen negatif yüklü elektronlardan oluşur. 2. Molekül: Aynı veya farklı cins atomlar bir araya gelerek molekülleri oluşturur.

Atom formülü, bir elementin çekirdeğindeki proton sayısına göre belirlenir ve bu sayıya atom numarası denir. Kimyasal bileşiklerin formüllerinde atom sayısını bulmak için ise şu adımlar izlenir: 1. Bileşiğin kimyasal formülüne bakılır. 2. Her bir elementin yanındaki alt simge, o elementin bileşikteki atom sayısını belirtir. 3. Eğer parantez içinde bir grup element varsa, bu grup için ayrı bir işlem yapılır ve parantez içindeki elementlerin sayısı o sayı ile çarpılır. Örneğin, C₆H₁₂O₆ formülünde, karbon (C) 6 atomu, hidrojen (H) 12 atomu ve oksijen (O) 6 atomu bulunur.