Anayasaya göre vergi koyma yetkisi esas olarak yasama organlarına aittir. Türkiye'de bu yetki, 1982 Anayasası'nın 73. maddesine göre şu şekilde düzenlenmiştir: Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır. Bakanlar Kurulu, vergi muafiyetleri, istisnalar ve indirimlerle ilgili kanunlarda belirtilen yukarı ve aşağı sınırlar içinde değişiklik yapma yetkisine sahiptir. Cumhurbaşkanı, belirli durumlarda bu yetkiyi kullanabilir, ancak bu yetki kanunlarla belirlenen sınırlar içinde olmalıdır. Anayasaya göre, verginin kanuniliği ilkesi gereği, vergi koyma yetkisi devredilemez.